هر روز به مادرم زنگ می زنم.
چون راه دورم.
یک حالی ازش می پرسم.
صداش را می شنوم.
خیالم راحت میشه که صداش را شنیدم و اوضاع بد نیست.
دیروز صبح که بهش زنگ زدم تلفنی دعوامون شد.
بار اولم هم نیست.
گاهی اوقات تلفنی دعوامون میشه
کلی حرص خوردم بعدش چند ساعت گریه کردم
ولی آروم نشدم
امروز هم تپش قلب شدید دارم.
کاش نزدیک بودم حضوری می رفتم می دیدمش.
آدم با تلفن خیلی مفاهیم را نمی تونه منتقل کنه
تازه ازدواج کردی؟
منم دورم هر وقت میرم خواهرم گند میزنه برمیگردم هر بار مامان زنگ میزنه بیا
از من که ۲۰ ساله دورم بشنو .هر روز زنگ نزن چون دلتنگی رفع نمیشه که هیچ ،حالت بدتر هم میشه .مشکلاتت رو نگو ،درد دل نکن.در حد احوالپرسی کافیه .
منم دورم ۹ساله هروقت میرم با دلخوری برمیگردم شاید دلیلش اینه زیاد میمونم وقتی هم برمیگردم دلم پرمیکشه که دوباره ببینمشون شاید اگه خونم اونجا بود و دوسه روز یه بار میرفتم اینطوری نمیشد
مشکلات را اوایل می گفتم
به قول شما راه دور خیلی وحشتناکه نباید گفت
خیلی وقته اصلا نمیگم
حتی موعد تمدید خونه بود
حرفی نزدم با وجودیکه خیلی خودم استرس داشتم
ولی گاهی اوقات از دستم در میره و می بینم دارم میگم
مثل زمستون که دخترم مریض شده بود
تب داشت
وقتی زنگ زد مطب دکتر بودم بهش گفتم
چه جالب
یکی از مشکلات ما همین چیزهاست
مثلا من مجبورم برم آشپزی کنم طبق ذائقه ی همسرم و دخترم
یا خونه به هم ریخته میشه
نظم خواب اونا به هم می ریزه
نمی تونم زیاد بمونم
همیشه نگرانم
زیاد موندن مشکل ایجاد می کنه
نرفتن هم نگرانی و دلواپسی...
غربت دردیه ک هیچ وقت سبک نمیشه.نه حل میشه ن سبک میشه ن کم میشه.فقط عادت میکنی ب تنهایی خودت
