من بچه روستام ولی ۱۳ساله تهران زندگی میکنم وقتی ازدواج کردیم اومدیم تهران باشوهرم شوهرمم بچه همون شهرستانه فقط اون شهرومن روستا
و واقعا من اصلا عیب نمیدونم روستارو چون ن روستامون دورافتادس ن قدیمی جوریم زندگی میکنن ک اصلا فرقی با شهر نداره
ولی مادرشوهر بهتره بگم اسکولم چون ازش خیلی ناراحتم خودشم بچه روستاس ولی روستای دورافتاده ک الانم هنوزم ک هنوزه ن مدرسه داره ن امکانات خونه هاشونم کاه گلیه ک من حس خوبی دارم وقتیم میرم اونجا دوسشدارم
ولی این بی شخصیتیه مادرشوهرو اطرافیانش خیلی اذیتم میکنه ونمیدونم چندبار باید جواب بدم وقتی طرف حالیش نیس بقیه شم میگم
