منم همین بودم با این تفاوت پدرم فوت شده بود
بعد دنیا اومدن من پدرم فوت شد
و با کلی نداری و عذاب بزرگ شدیم و ما دخترا همگی برای فرار از جو خونه ازدواج کردیم و همگی گرغتاریم
هیچکدوم خوشبخت نشدیم
ای خواهر جان منو چی میگی کلاس ابتدایی کیسه برنج کیف مدرسه م بود😓
اسی تاپیک قبلی نظر گذاشتم قفل کردید خیلی از نظرات یکسری ها بدم اومد چون اینو در نظر نمیگیرند که شما چندساله داری برای اینها زحمت میکشی و آشپزی و غذا و مهد بردن و ... و خود همون مسئولیتش و اینکه از اول هیچ تنهایی با شوهرت نداشتی از اول زندگی حالا چون از اول قبول کردی جوون بودی و خام دلیل نمیشه تا آخر عمرت اصلا عصبانی نشی خود پدر مادر هم با بچه دچار تنش میشن شما که دیگه سنی نداری و از نوجوانی برای اینها مادری کردی نمی‌دونم چرا براشون زحمت میکشی نمی‌بینن مردم فقط یکبار عصبانیت شمارو دیدن ....
و الکی قضاوت میکنند اونم کسایی که مطمینم خودشون اگه تو شرایط شما بودن خیلی بدتر میکردن اینجا اومدن معلم اخلاق شدن دست شون از آتیش دوره خواهر
نه بابا دارم تاپیک های قبلت میخونم من خودم هم تقریبا تو این شرایطم با این تفاوت که اونا بچه های شوهرم هستن و دوتا یک سال و نیمه و سه ساله و مادرشون هم از من خیلی سرحالتره انقد بدم میاد یکی تو کارها و تربیتشون دخالت کنه همش هم استرس دارم که اینا آخر برا من به ثمر میشینن یا نه ؟ مردم زحمت‌ها رو نمی‌بینن که تو بدون هیچ وظیفه ای چقدر زحمت اینا رو میکشیم اما یه داد بزنی شاخکهای همه تیز میشه گوش نده
فقط من یه چیزی بگم چون پدر مادرشون فوت شده سعی کن تو دعوا اصلا اسم اونا رو نیاری همین
چون من خودم پدر نداشتم خیلی سخته ولی تو چیزای دیگه روی حق هات محکم باش مخصوصا اینکه کمکت کنن ظاهراً خیلی بهشون رو‌دادی بدتر از من
ولشون کن بابا هیچکدومشون نمیدونن خرج زندگی چیه ، نتونی یه رابطه بی دغدغه داشته باشی چیه ، تحمل مهمون ندارن ولی ایراد میگیرن چرا با خواهر شوهر پر رو خوب نیستی
به نظرم تو براشون زیادی خوب بودی
عزیزم تو که مادرشون نیستی که بشوری بپزی حاضر کنی بذاری جلوشون
دختر بزرگه همچینم ازت کوچیکتر نیست باید کمکت کنه تو کارای خونه
تورو خدا انقدر به خودتو بچه هات سخت نگیر اون طفل معصومی که تو شکمته چه گناهی داره آخه اونقدر حرفای سنگین زدی ، چرا خیلی راحت خودتو بچه هاتو نفرین میکنی میگی مرگ بچه ام
خیلی ناراحت شدم ، میدونم فشار روته ولی تورو خدا اینجوری نگو
سلام
اولا که اجرت با خدا تا حالا با خواهرلی شوهرت سازش کردی
یه نکته بگم از این به بعد باهاشون طی کن توی همه ی کارها باید کمک کنید وگرنه خورد و خوراکت رو جدا کن تو جدا بپز اونا هم حدا هر دوتاشون بزرگن باید خودشون همه کارهاسون رو انجام بدن
دز فردا شروع کن نه صبحونه آماده کن نه ناهار بپز و نه هیچی تا چند روز مقاومت کن و ادامه بده شوهرت گفت بگو حال ندارم نمیتونم اونا باید کارا رو انجام بدن تا من استراحت کنم بعدشم بچه ت دنیا میاد بگو بچه نمیذاره نمیرسم وقتی ببینن اینجوریه خودشون حداقل خورد و خوراکشون رو جدا میکنن
یواش یواش همه چی رو بسپار به خودشون و برادرشون خودت رو بکش کنار فقط مواظب باش راه خطایی رو نرن
سریعتر خونشونو جدا کنین،میتونین دو طبقه بگیرین ی طبقه اونا ی طبقه شما،حقوق باباشونم بدین بهشون،گناه داره دخترت،گم شن مستقل بشن کاراشونو خودشون بکنن
بخدا دلم نمیاد بقران سر سفره همیشه بهترین جای غذا رو براشون میذارم
رو سرم نگهشون میدارم هر روز تو درسا بهشون کمک میکردم تا موقعی ک بچم بزرگ شد دیگا نمیذاشت
با شکم گنده عید رفتیم از ۳ ظهر تا ۱۰ شب کل بازارا رو گشتیم براشون خرید کردم حتی نگفتم یکم مناسب تر بردارین یا چیزی
بزرگه هم دختر خوبیه ولی ما بحثمون سر لجبازی خاهر کوچولو بود
ک دیگه بحث پول رو کشیدن
اسی عزیزم تایپیکتونو خوندم نتونستم رد شم اجرتون با خدای بزرگه عزیزم شما خدایی سنی نداشتین دمتون گرم خدا خودتون و خانوادتونو هیچ وقت محتاج نکنه عزیزدلم میدونم بارداری و حساس اما خوب خواهرشوهراتونم بچه ان و نادان و در نظر بگیرین با روحیه فوق العاده حساس عزیزم با زبون خوش باهاشون حرف بزن از دلشون درار اونا هم جز شما کسی رو ندارن خداوند داره شما رو امتحان میکنه ان شاءالله سربلند بیرون میاین خدا کمکتون کنه برا ارامش زندگی همتون ایه الکرسی خوندم
