چقدر سخته دوستش داری اما باید نادیدش بگیری

من با یکی هستم چ ظاهر چ اخلاق و نجابتش خیلی چشممو گرفت همسن خودمه ایرانی نیس بخاطر همین مانانم مخالف بود و میگفت هیچی ازخودش نداره ایرانی هم نیس اصلا جور درنمیاد.کل شهر و همه رو گفته بود که اینو میخام هرروز جفتمون از سرکار توگرما و سرما کل مسیر پیاده میومد تا همو ببینیم جوری که بدجور وابسته هم شدیم من صدمو گذاشتم واسش واسه همین پرو شده بود سر هرچیزی عصبی میشد قهر میکرد مثلامیگفت زنگ‌بزن ولی من خونه بودم نمیشد هی پیله میشد بعدم قهر میکرد هیچی تاحاالابرام نخریده تازه میگف داری ایقد قرضی بهم بدی گیرم...دوسه بار سرچیز مسخره کات میکرد میرفت اذیتم میکرد بعد چندوق پرو پرو برمیگشت و همه رو واسطه میکرد تا اوکی شیم ووباره.ی مدت اجباری ایران نبود من خیلی اذیت شدم سر نبودنش دیر ب دیر زنگ و پیام میداد کلا ادم دیگ ای شده بود خلاصه ک هوا ورش داشته بود منم دیگ از بس اذیت شدم یدفه سردشدم وقتی دید بیخیال شدم و قصد رفتن دارم عالی شد و همش التماس ک بیا ببینمت خلاصه مث اون موقه های من شده .منم بخاطر اینکه فراموشم کنه ی سری دروغا گفتم بهش الان از دیروز تاحالا کلی اصرار ک بیا ببینمت منم بهانه میوردم دیشبم کلا سرچیزی ک مقصر بود قهرکردم الان هرچی پیام میداد ک اشتی کنم جواب ندادم بعدم گف باشه ی روزم تو میخای منوببینی دیگ نیستم.دلم داره اتیش میگیره از جدایی باهاش و مظلومیتش چون این چندوق خودش میگف خیلی اذیت شدم سرت کلی وزن کم کرده من دوسش دارم اونم داره ولی تهش عاقبت خوبی نداره بدبخت میشم