من خودم پزشکم ولی تازه عمومیم و ۱ سال طرحم رفته شوهرم پزشکه اون داره چشم میخونه سال یکه خودمم میخواستم اصلاً طرح نرم چون تو علوم پایه خوب شدم ولی بعد حامله شدمو خودمم تنبلی کردم نخوندم فعلا دارم طرح میرم مادر شوهرم متخصص زنانه که شوهرم هی میگفت من میترسم و فلان این ۷ ماه رو رفتم پیش مادر شوهرم یکم خب میخوام دیگه شر طرحم بکنه به خاطر همین به خودم فشار میارم و کلا شرایطم طوریه که هر ۲ هفته حداکثر باید برم و یه بارم نزدیک بود نینی بیاد که اصلا داغون شدم خانواده خوبین واقعاً دوستشون دارم و حالا الان هر چی بگم بعضیا فکر میکنن دروغه ولی برادر شوهرم رادیولوژیسته خودشون ۶ ساله ازدواج کردن اما قصد بچه ندارن ولی خب اونم دقیقاً بعد از اون اتفاق که برام افتاد قبلش هر دو هفته می‌رفتم سونو خودش همش هی قربون صدقه نینیم میره ولی الان دیگه هر هفته اگه هم خودم نرم هی زنگ میزنه تهش می‌بردم ازم یه سونو میگیره بچه‌ها الان مادرشوهرم گفته واسه زایمانم خودش میاد خب منم واقعاً قبل اینکه عروسشون بشم استادم بود واقعاً من نسبت به بقیه استادام اون موقع خیلی دوستش داشتم و با سواد بود الان چکار کنم برم پیشش؟؟ خانواده شوهرم و خانواده خودم خیلی نینیم رو دوست دارن همشون حس دایی و مامان بزرگ و عمو شدنو پیدا کردن
جاریمم واقعا خیلی خوبه که خیلی میگه عزیز زن عمو و اینا و زنه صادقیه خودشم پزشکه ولی اون تخصص پوست میگیره سال سومه کلا تنها پزشک عمومی فقط خودمم نگاه کنید ۲ سال شوهرم ازم بزگتره برادر شوهرم ۷ سال جاریم ۸ سال من خواهر ندارم اونم نداره خیلی رابطه خوبی با هم داریم و کلا شوهرم همین یه داداشو داره حتی حالم خوب بود از شوهرش آخرین وقت سونوم رو میپرسه و بعدش میگه یه اتفاقی واسه فسقلی نیفته فردا سونو ازش بگیر برادر شوهرم خودش عاشق نینیمه اونم تازه شدتش رو بیشتر میکنه اصلاً یه اوضاعی دیشب خونه پدر شوهرم بودیم چون روز قبلش یکم حالم خوب نبود مادر شوهرم گفت پیشمون بمون خودم حواسم بهت هست بعد کلا فقط من و پدر شوهرم بودیم نه مادر شوهرم بود نه شوهرم هر دو تا شیفت بودن یه دفعه دردم گرفت بعد سرمم گیج رفت نزدیک بود بیفتم که پدر شوهرم اون نزدیک بود سریع گرفتم بعد دراز کشیدم و خودشم پزشکه ارتوپده دیگه یکم ماساژم داد و دو تا آمپول زدن بهمو و یه سرمم زد مادر شوهرم بیمارستان بود یکی از مریضاش موقع زایمانش بود رفت بعد یکم نیم ساعت گذشت بهتر شدم ولی بازم خوب نبودم دیگه اصلاً اونم بیچاره نگران بود و فقط میگفت بیا بریم بیمارستان
بهش گفتم خونه اینطوری میشم دراز میکشم یه ساعت بعدش خوبم که دیگه کلا ناراحت شد و مانتو مو آورد گفت بپوش دیگه رفتیم و نگرانیش رفع شد بعد که اومدیم خونه شوهرم تقریباً صبح اومد اونم خسته بود حسابی پدر شوهرم گفت که چرا حواست نیستو دیشب اینطوری شدو چرا اینقدر بیخیالی مگه بچه تو نیستو اینا خیلی وقته منتظره نینین نینیم پسره خیلی دوستش دارن خیلی خانوادش حواسشون بهم هست مامان بابام یه جای دیگن که تقریبا ۸ ساعت راهه یه داداشم دارم که اونم پزشکه ولی دانشجویه سال ۶ یه سال دیگه داره ولی اصلاً مامان بابام خیلی درگیرن داداشم انتظاری ندارم ازشون ظ
الان واقعاً نمیدونم واسه زایمانم که به احتمال ۶۰ طبیعیه پیش مادر شوهرم برم یا نه؟ ولی خب ممکنه تغییر کنه سزارین بکنم
مشکلم فقط فامیل بابام یعنی به شدت اذیتم میکنن خودم برام مهم نیست نه اینکه نباشه کمتر مهمه ولی مامانم خیلی اذیت میشه با بابام خیلی ناراحت میشم خیلی حسودی بهم میکنن ولی خب واقعاً نمیدونم چرا من چیزی واسه حسودی کردن ندارم مسافرت من قبل اینکه مدرسم تموم شده به زور ۴ تا مسافرت ۳ چهار روزه رفتم بعدش رفتم دانشگاه توی این ۷ سال مامان بابام دانشگاه تهران قبول شدم یعنی هر چیزی نیاز بود برام خریدن من حتی تو خوابگاه اذیت بودم بابام خیلی زحمت کشید تا تونست یه خونه برام بگیره ماشینم گرفت خیلی برام زحمت کشیدن بعد از اینکه ازدواج کردم تازه فهمیدم زندگی کردن چیه واقعاً زندگی من چیزی نداره اونا خودشون کلی کیف کردن هر چی لذت بود رو بردن واقعاً چرا اینقدر اذیت میکنن دیگه خودشون خب به نصفشون یا کمتر لیسانس گرفتن دیگه هیچی من بیچاره حسرت تمام اون دورانو دارم اونا هیچ حسرتی ندارن به مامان بابامم میگم اصلاً مهم نیست ولی خیلی اذیتشون میکنن هی حرفای الکی میزنن منم خیلی روی اینکه کسی بخواد مامان بابام رو اذیت کنه حساسم فقط هدفم اینه اذیت نشن میشه راهنماییم کنید چکار کنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
