واقعا تحمل دوباره ی اون شب بیداری ها و مریضی ها و نق نق ها رو دارید؟ منظورم کساییه که بچه پشت هم میارن
من پسرم ۲۰ ماهشه واقعا فکرشم برام وحشتناکه بخوام اون دوران و یه دفعه دیگه تجربه کنم😐
بستگی به شرایطتت داره من پسرم۷ماهه بود اقدام ب بارداری کردم و ۱۵ماهگیش حامله شدم
اگه شرایط بارداریت نرمال باشه ی زایمان خوب داشته باشی
نیروی کمکی داشته باشی
بچه هات آروم باشن(هندونه در بستس شایداولیت آرومه دومیت نباشع)
قصد سرکار رفتن نداشته باشی
اهل مهمونی و فیلم دیدن نباشی
بتونی تمام وقت خودتو در اختیار بچه و خانه داری بزاری
خوبه بیاری
اینو داری از کسی می‌شنوی که توی شهر غریب زایمان کرد بچه هاش بشدت شیطونن ،درسشو کنار گذاشت،آینده شغلیش دود شد هوا رفت ،بارداری افتضاحی داشت و بعد زایمان فلج شد ،
خدا پسرامو حفظ کنه عاشقشونم دوسشون دارم
برای همدیگه عالین
ولی
اگه به عقب برگردم نمیاوردم
اینا ۱ درصد سختیام بود
روزی که بخاطر بارداری نزدیک بود قلبمو از دست بدم
روزی که ریسک روماتیسم و ام اس بهم دادن
روزهایی که قرص افسردگی خوردم
من ۹ ماه تمام هرروز بدون استثنا دکترای مختلف کیرفتم که بتونم روی پاهام راه برم فقط بخاطر ی دکتر ناشی لاشی
میدونم خیلی خیلی سخته ولی من هنوز شاید از صد در صد ده درصد تصمیم به این کار دارم باز یادم به اون سختیا میوفته پشیمون میشم به خدا ولی از یکطرف چون خانواده کم جمعیتی بودیم و فقط یک برادر با تفاوت سنی هشت سال دارم دلم میخواد حدداقل دخترم تو خانواده پر جمعیت باشه حداقل سه تا باشن خودم خواهر ندارم بیشتر دوستدارم بچه دومم هم دختر باشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
