یکی از اقوام دید من و داشت صحبت میکرد از برنامه زندگی پس از زندگی ک اره نباید حسادت کنیم نباید قلب ما اینجوری باشه نباید فلان باشیم
اما خودش هیچ بویی از غیر اینا نبرده
حسادت میکنه
اشک بقیه رو در میاره
زخم زبان میزنه
تحقیر میکنه
همش میخاد بقیه رو ضایع بکنه حتی مادرشون رو
پشت بقیه حرف میزنه بدشون و میگه
همش میخاد از همه چیز خبر داشته اما از زندگی ک کار های خودش هیچ کس خبر دار نشه
ب من میگه آدم باید از فامیل شروع کنه کمک کنه ینی خودش
میخواستم حرف بزنم بهش جلوی بقیه گفتم ولش کن یهو جلوی بقیه زشته🙂
ولی اصلا کار خوبی نیس ک تو خودت چیزی رو نداری بعد میری بقیه رو هم نصیحت میکنی