از خودم توقعم زیاده. واسه رویاها و آرزوهام.
اما از بقیه، قبلا توقع داشتم. الان که آستانهی چهل سالگیام میدونم که آدم باید متکی به خودش باشه.
اما در زندگی روزمره با همسرم در حد خودمون به کم راضی نمیشم. اگه سفر بخوایم بریم میگم در حد بضاعت همهچیز خوب باشه. مثلا من هیچ وقت نمیرم سفری که تو چادر و مدرسه بخوابم. یا پول داریم که بریم یه هتل معقول یا نمیریم. لباس چرت و پرت نمیخرم. لوازم آرایش و وسیلهی فیک استفاده نمیکنم و...
توکل به خدا دارما ولی میدونم خدا خواستهها رو کمتر از حد تلاش هر کسی برآورده میکنه. پس باید سخت تلاش کنی تا به حداقلهات برسی. 😊