من یکی دوسالی هست نه نماز میخونم نه روزه میگیرم نه قرآن میخونم
قبلنا همیشه موقع خواب با خدا حرف میزدم، الان چندساله دیگه نمیتونم، نمیدونم چرا ولی انگار یچیزی جلومو میگیره، اینطوریم نیست خدارو فراموش کرده باشم اما دیگه مثل قبلنم نیستم.
با اینکه آدم با اعتقاد و دینداری نیستم اما ادم بدیم نیستم، تا جایی که بتونم به دیگران کمک میکنم و کارای خوب زیادی میکنم
الان دیدم تو یه تاپیک خیلیا گفته بودن دلشون که میگیره با خدا حرف میزنن.
حس میکنم چون ازش دورم دیگه دوستم نداره. چیکار کنم؟
