یه مدت همسرم خیلی ازم دور شده .باهام حرف نمیزنه .قبلاً هر اتفاقی میفتاد میومد باهام حرف میزد .اگه ناراحت بود تو بغل خودم گریه میکرد . رام خودم بود .حتی اگه عصبانی بود کافی بود دستش بگیرم آروم میشد.ولی نمی‌دونم چی شده باید به زور از زیر زبونش حرف کشید . هیچ وقتم از خودم نروندمش .نمی‌دونم چشه .محبت میکنم فایده ندارد .غر میزنم بداخلاقی میکنم فایده نداره.شیطونی دلبری میکنم فایده ندارد .همه چی بن بست شده برام . همه چی یکنواخت شده .دلم میگیره .نمی‌دونم چیکار کنم . این خانومایی که میگن قلق شوهرشون دستشونه مکه چیکار بلدن که من نمی‌دونم . نه حرف میزنم باهام .نه گوش میده بهم فقط صبح بره شب بیاد بعد دو ساعت بخوابه .منم با گریه بخوابم که آخ امان از روزهای خوب گذشته . اصلا مگه میشه ظرف دوسال همه چی تغییر کنه .از بعد بچه دار شدنمون تا الان هی اوضاع بد میشه خوب میشه .
والا موندم باهاش چیکار کنم .دیگه مغزم نمی‌کشه.روحم خسته شده
