خواهرم تازه زاییده ۵ روزه خواب ندارم همش خونشم کمک میکنم وسایلشو پیدا نکردنی بهم میگه خل و گیج منم واقعا بهم برمیخوره بخاطرش اونقد اسیر و اینور اونور شدم از کارای خودم موندم ولی کلا شخصیتش اینطوریه بهش لطف کردنی فک میکنه وظیفمه فک میکنه جاش رو کله مه قضیه دستمو عسل کنم بزارم حلقش دیگه عین سگ میپره روم آدم نمک نشناسیه مطمعنم فردا روزم برام جبران نمیکنه میشناسمش...
برم خونمون ؟چون هی نیش زبون میزنه دلم میشکنه مامانم پیششه
حس میکنم منو خیلی بی ارزش و دم دستی میدونه
تقصیر مامانمم هس همیشه اونو تاج سر کرده منو نوکرش
مامانت بمونه توبرو
توبرو خونت پنج روز دیگه زیادیه برا چنین ادمی من پنج ساعتم نمیمونم
برو عزیزم مجبور نیسی
اما اگر بعداً بهت میگه تو کار نکردی تو هستیم نبودی کمک دستم بمون ک بعدا حرفی برا گفتن تو روش داشته باشی
اگه متاهلی بگو دیگه باید برم سرخونه زندگیم ب اندازه کافی وظیفه امو انجام دادم
حالا بذار یکن بگذره بعد بگو میدونم واسم کاری نمیکنه
اگر کمکش میکنی که بعد کمکت کنه خب اصلا چرا رفتی؟
خواهره دیگه چ میشه کرد.
اگه مامانت هس نیازی نیست بیست و چهاری پیشش باشی میتونی بری خونت
ولی الان خواهرت تازه مادر شده آشفته است و هورموناش به هم ریخته زیاد سخت نگیر
