[روزگاری هم اگر دیوانه ات بودم، گذشت...
این پیامی هست که در ناشناس دریافت کردم ]
نمیدونی محدثه خودت هستی یا نه که داخل پیام ماشناس تلگرام پیام میزاری ولی خب بلاک کردی و نمیتونم جواب بدم
من کلا ۱۲ شب به بعد میتونم تلگرام رو نگاه کنم
هر دفعه میبینم پیام ناشناس میگم ای کاش فندقی باشه
برای من تو همون محدثه هستی همون فندقی هستی همون جان جان باقی خواهی ماند کمتر از ۲ ماه دیگه از تهران هستم چند باری و چندین بار آمدم دم ایستگاه عشق ساعت ها نشستم ولی فایده نداشت گویا بگزریم
نمیدونم تقدیر من شاید اینطوری هست هیچی دیگه نمیدونم فقط دارم به جلو میرم ۳ ماه والدینم رو ندیدم و هیچ تلفنی هم باهاشون نداشتم خوشحالم خیلی حالم خوبه چون قرار نیست دیگه هیچ وقت ببینمشون حتی اون خواهری که اونقدر تعریفش رو میکردم هم دیگه برام مهم نیست
با خاطراتی از تو دارم قاب کردم تو دیواره های قلبم با خودم حمل میکنم دوست دارم حتی در پیری هم با همین قاب عکس ها باشم
سر حرفم هستم اردیبهشت لج بازی هستم
ای کاش فقط یک بار والدینم منو می‌فهمیدن هم ترو داشتم هم چقدر شاد بودم نشد فدای سرت ترو دارم والدینم هم خداروشکر به فراموشی سپردم
اینو بدون هرجا نشستم از خوبی هات گفتم و گفتم تک فرشته روی زمین بودی تو روی برادرم ایستادم گفتم کسی بود از شما دل سوز تر بود برام
اگه خودت هستی بدون خیلی دوستت دارم نمیدونم منو میتونی مجدد قبول کنی یا نه ولی بدون خیلی گلی مهربان بانو
برای،، دردونه قلبم جان جانم محدثه ،،
در تاریخ 13/12/1402
