بچه ها من سر کار میرم و متاهلم. رئیس مون آقا هست مجرد و از من بزرگتر. خانمهای همکارم اکثرا مجرد هستن و دائم دور شن و یا کادو میدن یا ازش تعریف میکنن و خلاصه خیلی خاطرخواهشن.
ایشون شوخ و خوش اخلاقه و خیلی هم مغروره و من موقع حرف زدن باهاش برعکس بقیه تعریف که نمیکنم هیچ گاهی کنایه هم میزنم و تیکه میندازم. مخالف نظراتش گاهی نظر میدم.
ایشون چند بار گفته که میدونی خانمها هم‌میتونن طلاق بگیرن؟ یا به شوخی و جدی گفته زندگیت جهنمه. یا از شوهرت بهتر ببینی چیکار میکنی یا کلا میخاد تلقین کنه که زندگی خیلی بدی دارم
یا مثلا گفته به نظرم منو خیلی دوس داری طاقت دوریمو نداری. ولی بیشتر تاکیدش رو طلاقه و هروقت من تو جمع میگم من زندگیمو دوست دارم یا از شوهرم تعریف میکنم توی جمع تحقیرم میکنه و عصبی میشه. به نظرتون چرا این رفتارو داره؟ و من باید چیکار کنم؟
