بعضی وقتها در زندگی مشکلاتی پیش می آید که انسان فکر میکند گره این مشکل بدست هیچ کس جز خدا باز نمی شود. همان موقعها که بقول معروف گره مشکلات کور می شود. معمولا آدم ها اینجور وقت ها میروند دنبال نذر و نیاز و گریه و زاری به درگاه خدا.البته آنها که معتقد باشند.ماها که شیعه هستیم راه های دیگری مثل توسل و روضه و مجلس گرفتن برای اهل بیت و ...را هم داریم.که عجیب موثرند اینجور وقتها. اما میخواهم یک راه کارساز یادتان بدهم که خودم بارها امتحانش کرده ام.این راه حل پیشنهادی امام علی علیه السلام است.حضرت به کمیل بن زیاد می فرمایند:« یَا کُمَیْلُ مُرْ أَهْلَکَ أَنْ یَرُوحُوا فِى کَسْبِ الْمَکَارِمِ وَ یُدْلِجُوا فِى حَاجَةِ مَنْ هُوَ نَائِمٌ ...: اى کمیل ! خانواده ات را فرمان ده که روزها در به دست آوردن بزرگوارى ، و شب ها در رفع نیاز خفتگان بکوشند . سوگند به خدایى که تمام صداها را مى شنود، هر کس دلى را شاد کند، خداوند از آن شادى لطفى براى او قرار دهد که به هنگام گرفتاری چون آب زلالى بر او ببارد و تلخى گرفتاری را دور کند چنان که شتر غریبه را از چراگاه دورسازند.» بجای نذرهای آن چنانی و خواندن نماز های طویل و رفتن به منزل این عالم و آن عارف...بروید بیخبر و در گمنامی حاجت یک نیازمند را برطرف کنید و دل او را شاد کنید.آن وقت است که از شادی او خداوند لطفی خلق میکند که این لطف به شما برمی گردد و باعث رفع گرفتاریتان می گردد. جالب اینجاست که حضرت بر سرعت رفع گرفتاری در این روش نیز تاکید کرده اند. این هم راه حل پیشنهادی مولای ما؛ راحت، سریع، کم خرج! حالا دیگر میدانید موقع گرفتاریهای بزرگ چه کنید.
که دنیا به خسران عقبی نیارزد/به دوری ز اولاد زهرا نیارزد/
و این زندگانی فانی، جوانی، خوشیهای امروز و اینجا/به افسوس بسیار فردا نیارزد.