من یه دختر 4ساله دارم با یه شوهر که حاضر نیست بهم کوچکترین کمکی بکنه 23سالمه دارم واسه کنکور درس میخونم زندگی وضعش بد نه تو تربیت بچه ام موفق بودم نه زندگیم بنظرم خواهش میکنم کمکم کنید تا زندگیم رو بهتر بکنم تا هم به بچه ام برسم هم شوهرم هم درسم و اینم بگم درسم برام خیلی اهمیت داره نمیخوام کنارش بذارم
عزیزم شوهرت که میدونستی از اول بالاخره فهمیدی اهل کمک نیست باید می دیدی میتونی هم درس هم بچه داری بعد بچه دار می شدی
من نمیخواستم بچه دار بشم ولی شد دیگه تازه اون موقع شوهرمم نمیشناختم زیاد یه ماه بعد عروسی حامله شدم
الان دخترمو خیلی دوستش دارم ولی لوس و غرغرو
ببین عزیزم منم 21سالم بود با یه دختر 2ساله رفتم دانشگاه ولی من کاسه زندگیم کلی برنامه ریزی کردم اول به بجم خورد و خوراکش میرسیدم به زندگیم به شوهرم بعدشم درس میخوندم باور کن منم شوهرم زیاد کمکم نمیکرد اتفاقا اولاش جوب لا چرخم هم میذاشت ولی بعدش کم کم همراهم شد
شوهر من کلا مخالف درس خوندنم واسه همین حرصم میده
برنامه ریزیتون به منم بگید مثلا کی بیدار میشدید چند ساعت درس میخوندین
من همیشه شبا درس میخوندم توی روز صبح که بلند میشدم به کارای خونه میرسیدم ناهار میپختم به خودم به بچم میرسیدم هر وقتم بجم خواب بود دوباره درس میخوندم وقتی شوهرت ببینه خانمش از همه لحاظ منظمه و زرنگ خودشم کمکت میکنه مهم اینه که غرغر نکنی و نگی خسته ام اونوقت شوهرت میگه مگه من کفتم درس بخون
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
50 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
