2703
2553
عنوان

همه چیز راجع به بارداری خارج از رحم (EP)

518847 بازدید | 4834 پست
سلام من دوبار پشت سر هم بارداری خارج رحم داشتم وهردو بار هم جراحی شدم خدارو شکر برای بار سوم طبیعی باردار شدم والان پسرم سه سالشه خیلیها راجع به این موضوع سوال داشتن که اینجا برام پیغام گذاشتن یا تو وبلاگم خصوصی پیغام دادن
هر سوالی دارید در خدمتم خوشحال میشم تجربیاتمو در اختیارتون بگذارم
وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.

بارداری خارج رحمی چیست؟ آپلود عکس اگر تخمک لقاح یافته در هر جای دیگری غیر از داخل رحم جایگزین شود، بارداری نابجا یا خارج از رحم اتفاق می افتد. حدود 50 درصد حاملگی ها به اینصورت پایان می یابند.

در حالت عادی بعد از اینکه تخمک بارور می شود به حرکت خود که از تخمدان شروع شده بود ادامه می دهد تا از لوله به رحم برسد و بر روی دیواره حفره رحمی جایگزین شود. اگر به دلایل مختلف مثل تنگی لوله های رحمی بر اثر چسبندگی ناشی از عفونت یا جراحی های شکمی این حرکت متوقف شود، تخم لقاح یافته ممکن است در محل تنگی لانه گزینی کرده و به رشد خود ادامه دهد. از آنجا که اکثر بارداریهای خارج رحمی در یکی از لوله های رحم رخ می دهند آنرا بارداری لوله ای نیز می نامند. با احتمال بسیار کم ممکن است بارداری خارج رحمی در محلهای دیگری نیز دیده شود. سایر مکان های احتمالی جایگزینی عبارتند از : تخمدان، دهانه رحم و یا بخش های دیگر شکم، در موارد نادر همراه با یک بارداری رحمی یک تخم دیگر نیز در جایی خارج از رحم جایگزین می شود؛ البته این اتفاق در IVF که تخمکها بطور مصنوعی لقاح یافته و به داخل رحم تزریق می شوند دیده می شود.

هیچ راهی برای جابجایی محل تخم و انتقال و کاشتن آن در رحم وجود ندارد بنابراین تنها راه درمان ختم حاملگی است. اگر بارداری خارج رحمی به موقع تشخیص داده نشود و مورد درمان قرار نگیرد، با رشد سلولی و بزرگ شدن جنین احتمال پارگی لوله های رحمی وجود دارد. این واقعه با درد شدید و خونریزی همراه است و یک اورژانس پزشکی محسوب می شود. متاسفانه در چنین حالتی آسیب جدی یا از دست دادن کامل لوله رحمی اتفاق می افتد. در این شرایط اگر درمان سریع مقدور نباشد خونریزی شدید داخلی حتی منجر به مرگ نیز خواهد شد.

چه عواملی می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد؟
بارداری خارج رحمی در هر خانم در دوره فعالیت جنسی ممکن است رخ دهد، اما بعضی شرایط احتمال وقوع آنرا افزایش می دهد.

در 10 سال گذشته، تعداد بارداری های خارج رحمی تقریبا سه برابر شده است و اگر شما شرایط زیر را داشته باشید این احتمال بالا می رود:

بارداری بعد از بستن لوله ها (یک جراحی برای جلوگیری از باردرای دائم)
انجام هر نوع عمل جراحی در ناحیه لگن. بخصوص اگر بعد از بستن لوله های رحمی با انجام یک جراحی دیگر اقدام به باز کردن آنها کرده باشید این خطر بسیار زیاد است. با این حال بعد از جراحی های کیست تخمدان و فیبروم، برداشتن آپاندیس، یا حتی سزارین قبلی این احتمال بالا می رود.
سابقه بارداری خارج رحمی
اگر مادر شما حین بارداری شما داروی دی اتیل استیل بسترول یا DES مصرف کرده باشد.
اگر در حین داشتن IUD باردار شده باشید. معمولا IUD یک روش خوب جلوگیری از بارداری است و تا 99 درصد مانع از بارداری می شود. نکته مهم این است که اثر جلوگیری آن در بارداری های داخل رحمی است. بنابراین وجود IUD باعث بارداری خارج رحمی نمی شود بلکه اگر قرار باشد بارداری خارج رحمی اتفاق بیافتد به احتمال کمتری از یک بارداری طبیعی می تواند از آن جلوگیری کند.
آسیب دیدگی لوله ها ناشی از ابتلا به عفونتهایی که می توانند موجب التهاب و عفونت لگن یا PID شوند. بیماریهای مقاربتی بخصوص عفونت با کلامیدیا و بیماری سوزاک حتی اگر علائم واضحی برای شما نداشته باشند ممکن است سبب درگیری لوله ها شوند.
اگر قبلا تشخیص ناباروری برای شما داده شده و یا درمان شده اید. از آنجا که برخی از ناباروری ها به علت اختلال در لوله های رحم رخ می دهند، در اینصورت شما نسبت به افراد عادی احتمال بیشتری برای بارداری خارج رحمی دارید.
احتمال وقوع بارداری خارج رحمی در خانمهای مسن تر بیشتر است. برخی مطالعات نشان می دهد که کشیدن سیگار و استفاده مرتب از دوش واژینال نیز این خطر را افزایش می دهند.
با دیدن چه علائمی باید به بارداری خارج رحمی شک کرد؟
علائم بارداری خارج رحمی معمولا در هفته های 6 و 7 حاملگی توسط خانمهای باردار کشف می شوند، اگر چه برخی نیز این علائم را حدود هفته چهارم دارند. در گروهی نیز بارداری خارج رحمی تا قبل از اینکه سونوگرافی سه ماهه اول بارداری انجام شود تشخیص داده نمی شود.

علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر تفاوت داشته باشد و این بستگی به محل قرار گیری تخم نیز دارد. بهترین حالت این است که بارداری خارج رحمی در مراحل اولیه و با کمترین علائم تشخیص داده شود تا از خطر پارگی لوله و خونریزی شدید جلوگیری بعمل آید. با این حال گاهی علائمی واضحی وجود ندارد. در بارداری خارج رحمی معمولا تستهای خانگی حاملگی مثبت نمی شوند، بنابراین اگر ظن قوی به حاملگی دارید و حتی بعد از تاخیر در پریود تست شما مثبت نشده است بهتر است برای انجام بررسی به پزشک مراجعه کنید.

اگر هر یک از علایم زیر را بخصوص در 12 هفته اول بارداری مشاهده کردید فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

درد یا گرفتگی در ناحیه شکم یا لگن. معمولا درد ناگهانی، ثابت و شدید است اما ممکن است در اوائل بصورت گهگاه و متوسط باشد. ممکن است درد را فقط در یک سمت از شکم احساس کنید و نیز می تواند به قسمتهای دیگر هم کشیده شود. احتمالا تهوع و استفراغ نیز به همراه دارد.
درد بخش تحتانی شکم به هنگام لمس یا زمانی که سرفه می کنید یا در حین حرکات روده ها و اجابت مزاج.
خونریزی یا لکه بینی قهوه ای. ممکن است فکر کنید که پریود شده اید بخصوص اگر انتظار بارداری نداشته باشید. خونریزی ممکن است بصورت مداوم یا منقطع باشد.
درد شانه در یک سمت بخصوص وقتی که دراز می کشید بدلیل پاره شدن لوله و تحریک صفاق در ناحیه ای بین سینه و شکم رخ می دهد. این علامت برای اقدام در جهت درخواست درمان سریع پزشکی بسیار مهم است.
اگر لوله رحم پاره شود ممکن است ضعف، گیجی یا غش کردن بدلیل از دست دادن خون و شوک نیز رخ دهد.
بارداری خارج رحمی چطور تشخیص داده می شود؟
از آنجا که امکان وجود بسیاری از علایم فوق در یک بارداری طبیعی نیز هست، تشخیص بارداری خارج رحمی برای پزشک آسان نیست. بنابراین از روشهای زیر در تشخیص آن کمک گرفته می شود:

آزمایش خون و اندازه گیری مقدار HCG در خون. در یک بارداری طبیعی مقدار گنادوتروپین جفتی انسانی HCGبه سرعت افزایش می یابد و اگر سطح HCG آن طور که انتظار می رود افزایش نیابد، به وجود نوعی بارداری غیر طبیعی مشکوک می شویم. در صورت وجود بارداری خارج رحمی، ممکن است سطح HCG افزایش یابد ولی در سونوگرافی، هیچ نشانه ای مبنی بر بارداری درون رحم دیده نمی شود.

معاینه داخلی از طریق واژن. احتمالا دهانه رحم بسیار دردناک بوده و ممکن است در معاینه توده ای در ناحیه لوله ها و خارج از رحم لمس شود.

سونوگرافی. سونوگرافی راه خوبی برای تشخیص بارداری خارج رحمی است. ممکن است با سونوگرافی بتوان بارداری لوله ای را درون لوله فالوپ مشاهده کرد. پزشک ممکن است بدلیل پارگی لوله یا خونریزی، مقداری خون در حفره شکم ببینید و یا توده ای در ناحیه لوله فالوپ یا تخمدان قابل مشاهده باشد.

ممکن است حتی با نجام آزمایشات فوق تشخیص قطعی امکانپذیر نباشد. گاهی در سقط نیز علائمی مشابه دیده می شود. بنابراین ممکن است پزشک فرد را تحت نظر بگیرد یا درخواست لاپاروسکوپی نماید. با استفاده از لاپاروسکوپی، بهتر می توان بارداری خارج رحمی را تشخیص داد. برش های بسیار کوچکی در ناحیه ناف و بخش تحتانی شکم ایجاد می شود و پزشک داخل شکم و اعضای لگنی را با وسیله کوچکی به نام لاپاروسکوپ مشاهده می کند. با این روش می توان محل بارداری خارج رحمی را پیدا نمود.

بارداری خارج رحمی چطور درمان می شود؟
روش درمان به زمان تشخیص و اینکه تشخیص چقدر قطعی باشد و همچنین به اندازه جنین و تکنیکهای در دسترس بستگی دارد و هدف پزشک خارج کردن جنین و حفظ توانایی باروری است.

اگر بارداری به وضوح در خارج از رحم بوده و اندازه جنین هنوز کوچک باشد شاید بتوان از درمان دارویی استفاده کرد. درمان غیر جراحی یک بارداری خارج رحمی بدون پارگی، استفاده از نوعی داروی ضد سرطان به نام متوترکسات است که به صورت تزریق داخل وریدی در بیمارستان یا درمانگاه بیماران سرپایی، تجویز می شود. متوترکسات ترکیبی است که باعث مسموم شدن سلول ها و خاتمه بارداری می شود. در صورتی که سطح HCG پس از این روش درمانی کاهش یابد، نشانه به پایان رسیدن بارداری است و پس از آن علایم نیز بهبود می یابندبا این حال ممکن است بعد از استفاده از دارو نیز نهایتا نیاز به جراحی وجود داشته باشد.

اگر وضعیت مادر خوب بوده و جنین نیز هنوز خیلی بزرگ نشده باشد که آسیب به لوله های رحمی وارد کرده باشد می توان از جراحی لاپاروسکوپی نیز برای خارج کردن آن استفاده کرد. همانطور که در بالا توضیح داده شد با استفاده از یک دوربین بسیار کوچک داخل لگن مشاهده شده و جراحی نیز با لوازم بسیار ریز و دقیق انجام می شود. این عمل با بی حسی موضعی انجام می شود و نقاهت آن کمتر از یک هفته خواهد بود. البته نیاز به تجهیزات و پزشک متخصص کاملا ورزیده در استفاده از این روش دارد.

در صورتی که افزایش سن بارداری و سایز جنین منجر به آسیب جدی در ناحیه شده و یا خونریزی شروع شده باشد بهترین روش جراحی با بیهوشی و باز کردن شکم است تا جنین و کلیه نسوج آسیب دیده خارج شود. ممکن است در شرایطی بتوان لوله رحم را ترمیم کرد اما گاهی لازم است کل یک لوله خارج شود و این مساله روی توانایی باروری در آینده تاثیرگذار خواهد بود. دوره نقاهت در جراحی شکمی حدود 6 هفته خواهد بود.

بنابراین بهتر است سعی شود که پیش از پارگی و تخریب لوله، بارداری لوله ای تشخیص داده شود. با تشخیص زود هنگام می توان مانع از بروز خونریزی داخلی بدلیل پارگی و خونریزی لوله و احتمالا از دست دادن لوله رحمی شد. اغلب بارداری های خارج رحمی حدود هفته های 6 تا 8 بارداری شناسایی می شوند. کلید تشخیص زود هنگام، توجه به علائم و رابطه مناسب بین شما و پزشک و بحث در مورد وجود هر نوع علامت و شدت آن است.

آیا بعد از یک بارداری خارج رحمی می توان یک بارداری طبیعی و سالم را تجربه کرد؟
بله. هر چه زودتر بارداری خارج رحمی تشخیص داده و درمان شود صدمات کمتری به لوله های رحم وارد شده و شانس یک حاملگی عادی را در آینده افزایش می دهد. حتی اگر خانمی یکی از لوله هایش را از دست بدهد باز هم می تواند مادامی که یک لوله رحم سالم دارد بطور عادی باردار شود. با این حال در آینده به محض آگاهی از بارداری باید به پزشک خود اطلاع دهد تا سونوگرافی زودهنگام و بررسی های لازم انجام شود.

جای امیدواری است که اگر تحت شرایطی خانمی هر دو لوله رحم خود را از دست بدهد، می تواند از روشهای درمان ناباروری مانند IVF برای قرار دادن تخمک لقاح یافته در محل مناسب استفاده کند و دوران بارداری را بگذراند.

احتمال وقوع یک بارداری خارج رحمی دیگر چقدر است؟
بطور کلی این احتمال حدود 10 تا 15 درصد است، بسته به اینکه علت اولین بارداری خارج رحمی چه بوده و از چه روش درمانی استفاده شده است. در واقع اگر دلیل اولیه شما عفونت و انسداد لوله ای باشد ممکن است همان تاثیر را بر لوله رحم دیگر شما گذاشته باشد و در این حالت ممکن است احتمال وقوع مجدد آن به 85 تا 90 درصد نیز برسد.

وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.

ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!😥 

من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود و حتی توی تعطیلی های عید هم هستن. 

بیا اینم لینکش ایشالا مشکلت حل میشه 💕🌷

2720

در یک مطالعه آینده نگر و از نوع کارآزمایی بالینی بدون گروه کنترل، ۲۶ بیمار مبتلا به حاملگی نابجا در بیمارستان مادر شهر یزد پذیرش و درمان شدند. ۶ بیمارکه اندیکاسیون درمان طبی را نداشتند از ابتدا جراحی شدند و ۲۰ بیمار دیگر با در نظر گرفتن شرایط لازم برای درمان طبی متوتروکسات دریافت کردند. به ۲۰ بیمار کاندید درمان طبی ، متوتروکسات به میزان mg/kg ۱ روزانه بصورت انفوزیون وریدی و برای جلوگیری از عوارض دارو فـولینیک اسیـد با یک دهم دوز متـوتروکسات داده شد و تاثیر دارو به وسیله اندازه گیری سریال سرم ارزیابی گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل شد. ● یافته ها: میانگین سن بیماران ۱۹/۲۷ سال بود که بیشتر آنها با لکه بینی مراجعه کرده بودند. میانگین مدت زمان ازدواج در بیماران ۹/۶ سال بود و بسیاری از آنان (۳/۴۲% ) برای اولین بار، باردار شده بودند. در ۱۴ بیمار (۸/۵۳%) سابقه نازایی وجود داشت. ۹/۲۶% بیماران دارای سابقه سقط بودند و۵۰% سابقه جراحی قبلی در شکم داشتند. ۴ بیمار، برای بار دوم به حاملگی خارج رحمی مبتلا شده بودند و میانگین سن حاملگی هنگام تشخیص ۲/۶ هفته بود. در پایان ۱۵ بیمار (۷۵%) با موفقیت درمان شدند. از ۵ بیماری که درمان طبی آنها با شکست مواجه شد، ۴ بیمار IU/L ۱۰۰۰> داشتند. از ۸ بیماری که امکان پیگیری آنها وجود داشت ۵ بیمار (۵/۶۲%) پس از یکسال حاملگی نرمال داخل رحمی را تجربه کردند. ● نتیجه گیری: به نظر می رسد که درمان حاملگی خارج رحمی پاره نشده با متوتروکسات کم خطر و مؤثر می باشد اما میزان موفقیت درمان هنگامیکه سطح سرمی بالای IU/L ۱۰۰۰ باشد، به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد. ● مقدمه حاملگی خارج رحمی یکی از دلایل مهم مرگ ومیر در زنان در سنین باروری می باشد.قبل از قرن بیستم حاملگی نابجا یک بیماری کشنده در سراسر جهان محسوب می شد. بطوریکه در پایان قرن نوزدهم میزان مرگ و میر ناشی از آن۹۹-۷۲ درصد بود[۱]. در سال ۱۸۸۴ اولین جراحی موفق بوسیله روبرت لاوسون۱ و به روش سالپنژکتومی انجام شد و به این ترتیـب میزان مـرگ و میـر آن در سـال ۱۹۴۷ به میزان ۷/۲-۷/۱ درصد کاهش یافت[۱]. علیرغم همه تمهیدات هنوز حاملگی نابجاعامل۱۰% مرگ ومیر مادران است[۲]. امروزه جراحی به طور وسیع و به روشهای متفاوت برای درمان حاملگی نابجا مورد استفاده قرار می گیرد. علاقه بیمار برای حفظ قدرت باروری نقش عمده ای در انتخاب روش جراحی دارد. در بیماران نولی پار یا کسانیکه حاملگی آینده برای آنها مهم است، سالپنژوستومی توصیه می شود و سالپنژکتومی ممکن است در بیماران با حاملگی نابجا پس از یک توبکتومی ناموفق یا در بیمارانی که تخریب شدید لوله دارند و کاندیدIVF۲می باشند و یا کسانیکه تمایل به حاملگی در آینده را ندارند، انجام شود. سالپنژکتومی تا حـدودی احتمال تکرار حاملگی خارج رحمی را کم می کند (۹/۹% پس از سالپنـژکتومی در مقابـل ۸/۱۴% پس از سالپنژوستومی) ولی احتمال حاملگـی نرمال داخـل رحمـی را نیز کاهـش می دهد. (۳/۴۹% پس از سالپنـژکتومی در مقابـل۵۳% پس از سالپنژوستومی)[۱]. درمان غیر جراحی یا طبی روش دیگری است که در حاملگی نابجا فواید زیادی، از جمله موارد زیر دارد، خطرات جراحی و بیهوشی را ندارد، ارزانتر است، مهارت خاصی برای انجام آن لازم نیست، از صدمات لوله ای پرهیز می شود و دیگر اینکه اکثر بیمـاران درمـان طبـی را بـه عـمل جراحـی ترجـیح می دهند. برای اولین بار تانکا۳ و همکاران در سال ۱۹۸۲ برای درمان طبی حاملگی نابجا از متوتروکسات که یک آنالوگ اسید فولیک است، استفاده کردند[۳]. عوارض جانبی مهم ناشی از متوتروکسات لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، استئوماتیت، درماتیت و آپلازی مغز استخوان می باشد، که البته در مقادیر پایینی که برای درمان حاملگی نابجا استفاده می شود این عوارض ناچیز است، بخصوص آنکه اگرهمراه با فولینیک اسید مصرف شود، عارضه جدی نخواهد داشت. روش استفاده یا بصورت سیستمیک (وریدی، عضلانی و خوراکی) یا بصورت موضعی و تزریق مستقیم بداخل ساک حاملگی است. محدودیت هایی در استفاده از متوتروکسات وجود دارد از جمله EP۴ پاره نشده، سن حاملگی پایین، قطر ساک حاملگی کمتر از ۵/۴سانتی متر، سطح سرمی کمتر ازIU/L ۵۰۰۰ و کنترااندیکاسیون طبی نظیر درد شدید شکمی،CBC غیر طبیعی و بیماری فعال کبدی و کلیوی وجود نداشته باشد. در نهایت انتخاب روش جراحی یا درمان طبی بستگی به تجربه پزشک، علاقه بیمار و درک او از خطرات و فواید هر دو روش دارد. با توجه به بررسی انجام شده توسط محققین در سال ۱۳۷۸ در شهر یزد[۴]،چون گرایش اکثر همکاران در درمان حاملگی خارج رحمی درمان جراحی و از نوع سالپنژکتومی بوده است (حتی در حاملگی بار اول)، به نظر می رسد باور جدی در تاثیر درمان طبی در این مورد هنوز وجود ندارد، بنابراین طی مطالعه حاضر میزان تاثیر درمان طبی با متوتروکسات در ۲۰ مورد حاملگی خارج رحمی پاره نشده بررسی شده است. ● مواد و روش ها این مطالعه آینده نگر و از نوع کار آزمایی بالینی بدون گروه شاهد (Uncontrolled Clinical Trial) می باشد. جامعه مورد مطالعه ۲۶ بیمار زن مبتلا به حاملگی خارج رحمی بود که طی سال ۸۲-۱۳۸۰ در بیمارستان مادر شهر یزد بستری ودرمان شدند. روش اخذ اطلاعات به صورت مستقیم و از طریق گرفتن شرح حال و معاینه فیزیکی و همینطور یافته های پاراکلینیکی از جمله اندازه گیری سرم و انجام سونوگرافی واژینال و ثبت آنها در برگه پرسشنامه انجام شده است.بیماران با لکه بینی، درد ویا خونریزی واژینال مراجعه کردند و سپس از طریق اندازه گیری غلظت و انجام سونوگرافی واژینال، تشخیص حاملگی نابجا برای این بیماران مطرح گردید و در موارد مشکوک از لاپاروسکوپی جهت تایید تشخیص استفاده شد. بیماران از نظر سن، مدت ازدواج، گراویدیتی، پاریتی، سابقه نازایی، سقط و حاملگی نا بجای قبلی بررسی شدند. در پایان با توجه به تحقیق حاضر و مطالعات مشابه، به نظر می رسد درمان حاملگی خارج رحمی با متوتروکسات روشی مؤثر، کم خطر و کم هزینه میباشد و با در نظر گرفتن این نکته که بسیاری از مبتلایان به حاملگی نابجا برای اولین بار باردار شده اند و مسلماً تمایل به حفظ قدرت باروری در آینده را دارند، باید سعی شود در حد امکان، این بیماران به روش طبی درمان شوند. البته شرط لازم و کافی برای درمان طبی قبول همکاری بیمار برای پیگیری او جهت پیشگیری از پارگی احتمالی لوله مبتلا خواهد بود. بنابراین پیشنهاد می شود تغییر نگرش و رفتار همکاران در برخورد با مبتلایان به حاملگی نابجا، اولا در جهت تشخیص زودرس و ثانیا بکار بردن درمان طبی در اکثر موارد بجای درمان جراحی باشد و درمان جراحی فقط در مواردی که درمان طبی امکان پذیر و یا بیمار قابل پیگیری نباشد، انجام گیرد.
وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.
● نتیجه گیری:
به نظر می رسد که درمان حاملگی خارج رحمی پاره نشده با متوتروکسات کم خطر و مؤثر می باشد اما میزان موفقیت درمان هنگامیکه سطح سرمی بالای IU/L ۱۰۰۰ باشد، به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.
یعنی بتای بالای 1000 به امپول جواب نمیده محدودیت هایی در استفاده از متوتروکسات وجود دارد از جمله EPپاره نشده، سن حاملگی پایین، قطر ساک حاملگی کمتر از ۵/۴سانتی متر، سطح سرمی کمتر ازIU/L ۵۰۰۰ و کنترااندیکاسیون طبی نظیر درد شدید شکمی،CBC غیر طبیعی و بیماری فعال کبدی و کلیوی وجود نداشته باشد.
که در مورد من این اتفاق افتاد که داروی متوتروکساید بهمراه داروی بیهوشی کبد منو مسموم کرد ومن دچار هپاتیت دارویی شدم که شش ماه تمام دارو خوردم تا خوب شدم
وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.
با توجه به تحقیقات بالا افراد با سابقه نازایی وجراحی های شکمی بیشتر در معرض حاملگی خارج از رحم قرار دارند
از جمله خودم دوسال نازایی با جراحی شکمی اپاندیس
وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.
سلام لیلا جون ممنون که وقت گذاشتی

دیگه چرا دومین بار هم خارج رحمی شد,با اینکه جراحی داشتی؟؟؟؟؟؟؟؟؟

جراحیت لاپارا بود یا باز؟؟ سری اول لولت حفظ شد ؟ یعنی دوباره تو همون لوله بارداری شکل گرفت؟

دکتر زود پیگیری کرد که ببینه خارج رحمی هست یا نه؟
2714
عزیزم من بار اول سمت چپ داشتم که لاپاراسکوپی شدم بعد از ده ماه دوباره اینطور شدم منتها سمت راستم من هر دودفعه زود متوجه شدم وزود هم جراحی شدم هر دو لوله ام سالمه
وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.
بار دوم به خاطر ترس دفعه اول فورا رفتم ازمایش وبلافاصله سونو انجام شد که باز دیدیم سر جاش نیست فورا بستری شدم وچون امپول دفعه اول تاثیر نکرده بود در ضمن باعث بیماری کبدم شده بود عمل باز با بی حسی انجام شد
وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.
درد داشتم ولی شدید نه خیلی ذوق ذوق می کرد خونریزی هم لکه بینی بود که دکتر شک کرد گفت برو سونو

عمل بری یه دفعه خیالت راحته ولی اینطوری هی باید ازمایش بدی هی سونو کنی بقایاش هم تا چند ماه می مونه تاجذب بشه
وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت هر چه می خواهد ببارد.
منم لوله راستمو از دست دادم
درسته که من اطلاعاتم 0 بود ولی سحله انگاری دکترو نمیبخشم
با اینکه روز موعد پریودم بتام 3 هزارو خورده ایی بود گفت فعلا هیچ کاری نکن , برا سونو هم خ زوده
یعنی نگفت حتی 1 درصد هم میتونه خارج رحمی باشه
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2712
2687