اطلاعات بارداری برای دوستان گلم
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
بارداری هفته به هفته
هفته1:
شمارش هفته های حاملگی از روز اول آخرین پریود شروع می شود بنابراین در این هفته هنوز لقاح انجام نشده است
هفته2:
هنوز لقاح انجام نشده است!!
هفته3:
اسپرم و تخمک همدیگر را در لوله فالوپ ملاقات می کنند
در خانمهایی که پریود 28 روزه دارند تخمک گذاری روز 14 سیکل صورت می گیرد
قابل ذکر است که اسپرم یک کروموزومX و یک کروموزومY دارد در حالیکه تخمک دو کروموزومX دارد پس تعیین کننده جنسیت پدر است
هفته 4:
توده سلولی در حال تقسیم به رحم می رود تا جایگاهی برای استقرار پیدا کند
هفته5:
اندازه جنین در این هفته 5تا 7 میلیمتر است
توده سلولی به دو قسمت تقسیم شده قسمت جنینی وقسمت جفتی و پس از ان قسمت جنینی به سه لایه تقسیم شده:
لایه خارجی :مغز, نخاع, پوست و مو را تشکیل میدهد
لایه میانی: قلب, سیستم گردش خون, استخوان, عضله, کلیه و سیستم تناسلی را تشکیل میدهد
لایه داخلی:روده ها کبد پانکراس و مثانه را می سازد
هفته6:
اولین ضربان قلب جنین در این هفته است
اندازه جنین در این هفته 8 تا 10 میلیمتر است به اندازه ناخن انگشت کوچک است
هفته7:
اندازه جنین در این هفته17 تا 20 میلیمتر است که در حد بزرگی ناخن شست است
هفته8:
در این هفته جنین 2.5 تا 3.5 سانتی متر است
در این هفته جنین مانند یک ماهی با سر بزرگ و بدنی کوچک است
هفته 9:
سریعترین رشد در این هفته مربوط به اندامهای کودک است و رشد دستها بیشتر از پاها است انگشتان وناخن جنین در حال تکامل ست
انداره آن 44 تا 46 میلیمتر است
هفته10:
رشد اندامها ادامه دارد و بهترین خبر در اینهفته این است که جنین از خطر ابتلا به ناهنجاریهای مادرزادی نجات پیدا میکند
اندازه جنین 50 تا 60 میلیمتر است
هفته11:
اندازه جنین 65 تا 75 میلیمتر است
صورت جنین شباهت بیشتری به صورت همیشگی انسان پیدا می کند!!
هفته 12:
اندازه جنین 85 میلیمتر و وزن او حدود 9 تا 12 گرم است
در این هفته بند ناف شروع به جریان انداختن خون بین لایه های جفتی و جنین می شود ومنبع تغذیه کودک از این هفته همین ارتباط خونی می باشد
هفته13:
در این هفته تمام 20 دندان جنین در زیر لثه شکل می گیرد وزن جنین در این هفته 20 تا 25 گرم و قدش 10 سانتی متر است . همچنین در این هفتهئجنین شروع به بلع مایع آمنیوتیک می کند
هفته14
در این هفته جنین شروع به تولید ادرار می کند که وارد مایع آمنیوتیک می شود و ضرری برای مادر و جنین ندارد
وزن جنین در این هفته65 تا 70 گرم می باشد و قدش حدود 12.5 سانتی متر است
هفته15
در این هفته جنین شروع به مکیدن انگشت شستش می کند .همچنین در این هفته کودک دارای ابرو و مژه می شود
مایع آمنیوتیک قادر به انتقال صوت به جنین بوده و کودک بوسیله آن می تواند صدای معده ضربان قلب و صدای شما را بشنود
وزن جنین در این هفته70 تا 75 گرم و قدش 13 تا 14 سانتی متر است
هفته16
در این هفته ناخن جنین شروع به رشد کرده . جنین هر 45 تا 60 دقیقه ادرار می کند جنسیت جنین در این هفته ممکن است با سونوگرافی مشخص شود
وزن جنین 80 گرم و قدش 14 تا16 سانتی متر است
هفته17
از این هفته به بعد باید منتظر ثبت حرکات جنین باشید گاهی مثل نوک زدن پرنده ه قفس گاهی شبیه پرزدن پروانه زیر پوست خود حس می کنید. در حاملگی اول ممکن است تا هفته 20 این حرکات را متوجه نشوید
وزن کودک 100 تا 120 گرم و قدش 16 ساتی متر است
هفته18
استخوانها شروع به استخوان سازی کرده اثر انگشت کودک تکامل یافته و وزن او در این هفته 160 تا 180 گرم و قدش تا 20 سانتی متر است
هفته19
جوانه دندانهای اصلی در پشت دندانهای شیری شروع به تکامل هستند موهای کرکی شکل بدن کودک را پوشانده وزنش در این هفته 200 تا 220گرم وقدش 20 تا 2 سانتی متر است
هفته20
از این هفته به بعد کودک صدای شما را تشخیص می دهد وزن ان حدود 280 گرم و قدش 25 سانتی متر است توجه داشته باشید که قد به دو صورت اندازه گرفته می شود یکی قد کامل ویکی تا ناحیه باسن کودک بنابراین اگر تغییری در اندازه های مختلف دیدید بعلت متد اندازه گیری است
هفته21
وزن جنین 370 گرم وقدش25 تا 26سانتی متر است
مهمترین اتفاق ساخت گلبولهای سفید در این هفته است
هفته22
وزن کودک 400 تا 420 گرم و قدش 27 تا 28 سانتی متر است
حس لامسه اولین حسی است که در کودک به بلوغ می رسد وکودک در این هفته بخوبی می تواند صورت خود را لمس کند
هفته23
گاه کودک ممکن است بدنبال بلعیدن مایع آمنیوتیک دچار سکسکه شود با لمس شکم و صدا حرکات جنین بیشتر می شود وزن جنین 500 تا 550 گرم و قدش28 تا29 سانتی متر است
هفته24
مهمترین اقدام در این هفته تکامل چربی در زیر لایه پوست است
وزن جنین 600 گرم و قدش 30 سانتی متر است
هفته25
در این هفته استخوانها محکم تر و سخت تر می شود و کودک هم بعلت رشد چربی زیر پوست فربه تر می شود
وزن در این هفته 700 گرم و قد حدود31 سانتی متر است
هفته 26
وزن جنین 800 تا 850 گرم و قدش 32 سانتی است
ریه های کودک با تولید شاخه های برونش شروع به تکامل می کند
هفته27
وزن جنین 900 گرم و قدش33 تا 34 سانتی متر است
در این هفته رنگ چشم کودک آبی یا آبی تیره می باشد
هفته28
وزن ودک 1 کیلو گرم و قدش 35 سانتی متر است
ریه های کودک در این هفته به بلوغ کافی رسیده ولی اگر متولد شود نیاز به مراقبتهای خاص دارد
هفته29:
کودک در این هفته تمام فضای رحم را اشغال می کند . رشد کودک از این هفته به بعد کمتر از یک سانتی متر در هفته است . از این هفته به بعد هفته ای 200 گرم به وزن کودک اضافه می شود
کودک روزانه نیم لیتر ادرار وارد مایع آمنیوتیک می کندو همچنین از این هفته شروع به تنظیم دمای بدن خویش می کند
وزن جنین حدود1200 گرم است
هفته30:
در این هفته جنین بسیار هوشیار نسبت به محیط اطراف است و تاریکی ونور محیط بیرون را تشخیص می دهد
وزن جنین در این هفته 1400 گرم است وقدش 37 تا38 سانتی متر !
هفته31:
ناخن کودک در این هفته به انتهای انگشت میرسد لایه چربی زیر پوست کاملتر شده وزن جنین هم حدود 1600 گرم است
از این هفته به بعد موهای کرکی و ورنیکس (ماده مومی شکل پوشانده بدن کودک) شروع به محو شدن می کنند
هفته32:
در این هفته و هفته های آخر شنوایی کودک ارتباط کاملی با دنیای بیرون از رحم برقرار می کند
در میان صداهای خارجی او به صدای مادر عادت کرده و پس از تولد با شنیدن صدای مادر, وی را تشخیص می دهد
وزن کودک 1800 کرم و قدش 39 سانتی متر است
هفته33:
از این هفته سورفاکتانت در ریه جنین شروع به ساخت می کند بنابراین اگر از این هفته به بعد کودک بدنیا بیاید مشکل کمتری از نظر تنفسی خواهد داشت
ولی حتما نیاز به دستگاه انکوباتور دارد زیرا چربی زیر پوستی هنوز کم است
وزن جنین 2000 گرم وقدش 41 سانتی متر است
هفته34:
پوست کودک کم کم به رنگ صورتی در می آید و ریه های کودک به بلوغ کامل می رسند
وزن کودک2200 و قدش 42.5 سانتی متر است
هفته35:
از این هفته تا هفته های آخر بارداری لایه چربی بیشتری زیر پوست کودک بخصوص اطراف شانه اورا در بر می گیرد
از این هفته به بعد می توانید سوتین های مخصوص شیر دهی را تهیه کنید!!
وزن کودک حدود 2500 گرم است
هفته36:
قد جنین 45 سانتی متر و وزنش 2700 گرم است
تمام اعضای کودک در این هفته به بلوغ می رسند
هفته37:
از این هفته به بعد هر روز باید آماده باشید!! ساک بیمارستان را ببندید, تلفن های ضروری را در دسترس قرار دهید!
وزن کودک حدود 2900 گرم است
هفته 38:
اگر فرزند شما پسر باشد در این هفته بیضه های او در داخل کیسه بیضه قرار می گیرد
وزن جنین 3100 گرم است
این زمان بهترین وقت برای نوشتن نامه به کودک خود است!!!
هفته39:
روده های کودک در این هفته پر از مواد دفعی که مکونیوم نام دارد می باشداین مواد به رنگ سبز تیره و چسبناک است در طی 2 هفته اول تولد, کودک ان را دفع می کند . گاهی در اثر فشار طی زایمان ممکن است این ماده دفع شود
وزن جنین در این هفته 3250 گرم است
هفته40:
در زمان تولد پوست کودک ممکن است در ابتدا آبی رنگ باشد و یا قسمتهایی از بدنش هنوز از ورنیکس پوشیده باشد سر کودک در بدو تولد ممکن است شکل نامنظمی داشته باشد این وضعیت اغلب به علت عبور از کانال زایمانی است و بعد از این سر کودک در تمام مراحل زندگی اش شکل ثابتی دارد
وزن کودک در این هفته 3500 گرم و قدش حدود 50 سانتی متر است
البته توجه داشته باشید که وزن و قد تقریبی هستند و از نوزادی به نوزاد دیگر فرق می کند
===========================================================
(تکان خوردن جنین در رحم لگد زدن)
تکان خوردن جنین در داخل رحم از چه زمانی شروع می شود؟
هر چند جنین از هفته هفتم یا هشتم شروع به تکان خوردن می کند و در سونوگرافی می توان این مسئله را مشاهده کرد ولی تکان خوردن جنین در داخل رحم معمولاً قبل از هفته های 16 تا 22 احساس نمی شود. مادرانی که قبلاً حامله بوده اند زودتر از مادران شکم اول این تکان های کوچک را که اصطلاحاً "لگد زدن" خوانده می شوند حس می کنند. وضعیت فیزیکی هم در احساس کردن این تکان ها نقش دارد؛ زنان لاغر تکان ها را راحت تر از زنان چاق حس می کنند.
تکان ها چه حسی دارند؟
زنان حامله حس خود از تکان خوردن جنین را به این صورت توصیف کرده اند: حس ترکیدن پاپ کورن، شنا کردن ماهی در شکم، و یا پر زدن پروانه. احتمال دارد که در اولین تکان ها مادر خیال کند که این احساس ناشی از حابجایی گاز های روده و یا ناشی از گرسنگی است ولی با زیاد شدن تکان ها مادر بهتر می تواند تفاوت را تشخیص دهد. در صورتیکه مادر آرام در جایی بنشیند یا دراز بکشد بهتر می تواند تکان ها را حس کند.
تکان ها چند وقت یک بار احساس می شوند؟
در ابتدا تعداد تکان ها کم و فاصله آنها زیاد است و ممکن است در حد چند تکان در روز باشد. در واقع جنین مرتب تکان خورده و ضربه می زند ولی بیشتر ضربه ها قدرت کافی برای حس شدن توسط مادر را ندارند. ولی در سه ماهه دوم ضربات شدید تر و بیشتر می شوند. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که الگوی تکان خوردن همه جنین ها یکسان نیست بنابراین تجارب مادران در این زمینه ممکن است متفاوت باشد. تا زمانیکه حرکات جنین یک الگوی ثابت داشته و چندان تغییر نکند می توان گفت که مشکلی وجود ندارد.
آیا کنترل مرتب ضربه زدن جنین لازم است؟
تا زمانیکه ضربه زدن جنین بطور منظم اتفاق می افتد باید به آن توجه کرد. به محض اینکه مادر متوجه کاهش حرکات جنین شد باید به پزشک خود اطلاع دهد. کاهش حرکات جنین ممکن است نشانه بروز مشکل باشد و ممکن است برای اطمینان از سلامت جنین نیاز به انجام non-stress test و بیوفیزیکال پروفایل باشد. در سه ماهه سوم بعضی پزشکان توصیه می کنند که مادر هر روز تعداد ضربه زدن های جنین را بشمارد. برای شمارش تعداد ضربه زدن ها چندین راه وجود دارد که می توان آنها را از پزشک معالج پرسید.
یکی از روش های رایج به این شکل است: زمانی از روز را که جنین فعال است انتخاب کنید. (بهتر است که شمارش روزانه در زمان مشخصی از هر روز انجام شود.) آرام بنشینید و یا به پلو دراز بکشید. مدت زمانی را که طول می کشد تا 10 ضربه مجزا را احساس کنید اندازه بگیرید. (ضربه، تکان ناگهانی، و حرکت تمام بدن جنین همگی محاسبه می شوند.) در صورتیکه در عرض 2 ساعت حداقل 10 تکان را حس نکردید بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید.
وضیعت حرکات جنین در رحم مادر یکی از شاخص های سلامت جنین در دوران حاملگی است
===========================================================
مادرانی شاداب، کودکانی سالم
بررسی ها نشان می دهند که وضعیت عاطفی مادر باردار و نوع محیط(از نظر سطح استرس) می تواند در دوره رشد جنین و به دنبال آن در سلامت و سازگاری کودک(دوران بعد از تولد) تاثیر داشته باشد. عوامل زیستی - اجتماعی - روانی زیادی وجود دارند که می توانند در رشد طبیعی جنین اثر منفی داشته باشند. با این حال در این نوشتار تلاش شده است تا به طور اختصاصی در مورد فشار روانی، حالت های عاطفی و اضطراب مادر و توصیه هایی در جهت بهداشت روانی مادران باردار مطالبی ارائه گردد.
حالت های عاطفی و اضطراب مادر چه تاثیری بر جنین و نوزاد دارد؟
با وجود این که بین دستگاه عصبی جنین و مادر ارتباط مستقیمی وجود ندارد، پژوهش هایی نشان داده است که استرس مادر در هنگام حاملگی، بر رشد جنین و رفتار فرزندش(پس از تولد) تاثیر می گذارد. حالاتی مانند ترس و اضطراب، در دستگاه عصبی خودکار مادر سبب آزاد شدن بعضی از مواد شیمیایی و ورود آنها به جریان خون می شود. علاوه بر این، در چنین شرایطی از غده های داخلی(به ویژه غده فوق کلیوی)، انواع و مقادیر مختلفی هورمون ترشح می شود که در سوخت و ساز طبیعی بدن و واکنش های شیمیایی خون مادر تغییراتی ایجاد می کند.
با این فرایند مواد شیمیایی از راه جفت به جنین منتقل می شود. ممکن است هورمون های استرس زا بر دستگاه قلب و عروق جنین اثر منفی بگذارند و سبب تحریک جنین و تشدید حرکات او در داخل رحم شوند. مطالعات نشان داده است که در صورت تداوم ناراحتی مادر طی چند هفته، حرکات جنین در تمام طول بارداری به حد بسیار بالایی می رسد و اگر این ناراحتی ها کوتاه مدت باشد حالت تحریک پذیری جنین معمولاً چند ساعت طول می کشد.
به هر حال فشار عاطفی مادر باردار در طولانی مدت؛ خواه ناشی از مشکلات زناشویی باشد یا عقاید منفی در مورد بچه دار شدن و یا حوادث ناگوار زندگی، نتایج مشابهی برای سلامت مادر و کودک به دنبال خواهد داشت.
مادران غمگین و یا مضطرب، نوزادانی پیش از موعد، کم وزن، بیش فعال، تحریک پذیر، ناآرام، بدغذا و یا نوزادانی که به شدت نیاز به آغوش مادر دارند، به دنیا می آورند. و از آنجا که اضطراب مادر در دوران حاملگی، زایمان سخت یا زودرس را موجب می گردد، صدمه ها و ضربه های هنگام تولد و تولد زودرس، احتمال ابتلای نوزادان به اختلال های جسمی و ذهنی را افزایش می دهد.
چه توصیه هایی برای کاهش استرس، در دوران بارداری می توان ارائه داد؟
از آنجایی که رهایی از موقعیت های استرس زا اجتناب ناپذیرند، پس بهتر است روش هایی به کار بریم تا به شکل موثرتری بتوانیم با محرک های استرس زا برخورد و اثر آن ها را کنترل کنیم.
البته اهمیت این موضوع برای به کارگیری روش های منطقی پدر و مادران آینده در جهت رشد مطلوب فرزندانشان می باشد، زیرا سلامت و شادابی جامعه در گرو فرزندانی است که به آن جامعه تحویل می دهیم. در اینجا برخی از توصیه ها و روش های عملی ارائه شده است:
* عجله نکنید! ضروری است زن و شوهر، مسائل و تعارض های خود را پیش از تصمیم گیری در مورد فرزند دار شدن حل کنند. در زندگی زناشویی با مشکلاتی مواجه می شویم که برخی از آن ها را به راحتی یا نسبتاً راحت حل می کنیم. اما وقتی تعارض آزاردهنده ای را تجربه می کنیم، برای رهایی از استرس ناشی از آن یا پیشگیری از افزایش پیامدهای آن، بهتر است هر چه زودتر با یک دید منطقی و عاقلانه به حل آن بپردازیم.
عملکرد ها
1- عوامل تعارض را مشخص و در مورد مساله صبحت کنید. خوب گوش کنید، سوال هایی بپرسید، نقطه نظر طرف مقابل را جویا شوید، مساله را به صورت شفاف و دقیق بنویسید.
2- هر ایده و فکری که به نظرتان می رسد یادداشت کنید.(بدون حذف و بدون ارزیابی تاثیرگذاری آن). تا جایی که ممکن است اهداف خود را به طور روشن و به صورت رفتاری، مشخص کنید.
3- راه حل های مرحله قبل را مورد بحث قرار دهید. مزایا و معایب هر کدام را با ذکر دلیل مشخص کنید. می توانید به نقاط مثبت و منفی هر راه حل، نمره ای بین صفر تا 100 بدهید. سپس راه حل ها را بر اساس عملی و مطلوب بودن رتبه بندی کنید.
4- بر این اساس، راه حل قابل اجرا(مفیدترین، بهترین و یا ترکیبی از آن ها) را انتخاب کنید.
5- جهت اجرای راه حل، برنامه ریزی کنید و مراحل، زمان و مکان اجرای آن را مشخص کنید و سپس به اجرای عملی راه حل انتخاب شده بپردازید.
6- اگر تلاش هایتان به حل مشکل منجر شد یا شما را به حل آن نزدیک کرد، در همان جهت ادامه دهید.
در صورتی که در عمل، مشکلاتی پدید آمده باشد، ایجاد تغییرات لازم در اجرا و حتی در راه حل انتخابی نیاز است و باید راه حل بعدی دنبال شود
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!
من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
آیا تست های غربالگری را هر خانم باردار باید انجام دهد؟
با وجود این که اکثر نوزادان سالم به دنیا می آیند؛ اما حدود 3-2 درصد نوزادان در هنگام تولد، دچار نقایص مادر زادی هستند. از شایع ترین این بیماری ها سندرم داون (منگلیسم)، نقایص لوله عصبی و سندرم تریزومی 18 اشاره کرد. آزمایش های غربالگری دوران بارداری برای بررسی و تشخیص به موقع این 3 بیماری انجام می شوند.
این بیماری ها معمولاً در فرزندان خانواده هایی ایجاد می شوند که سابقه نقایص مادر زادی را ندارند وبنابراین انجام آزمایش های غربالگری بارداری را نه تنها به زوج های درمعرض خطر این بیماری ها بلکه به تمام زوج هایی که فرزندی در راه دارند. توصیه می کنیم. اما باید بدانید که جواب های نگران کننده این آزمایش ها به معنی تولد فرزند غیر عادی نیست. این آزمایش ها قطعاً به هیچ عنوان برای تشخیص بیماری های مادر زادی طراحی نشده اند؛ نتایج غیر طبیعی آن ها به معنای قطعیت نقص مادرزادی درنوزاد نیست، نتایج قطعیت نقص مادر زادی در نوزاد نیست، نتایج غیر طبیعی باید با انجام آزمایش های تکمیلی دیگری، پیگیری و تأیید شوند.
آزمایش های غربالگری به 2 صورت انجام می شوند.
غربالگری 3 ماهه اول
این آزمایش که بین هفته های 13-11 بارداری انجام می شود، برای برررسی احتمال خطر سندرم داون وتریزومی 18 انجام می شود وشامل آزمایش خون وسونوگرافی است.
*آزمایش خونی: دراین روش مقدار 2 نوع پروتئین وابسته به بارداری خاص درخون مادر اندازه گیری می شود.
*سونوگرافی: به کمک سونوگرافی تجمع مایع پشت گردن جنین اندازه گیری می شود؛ تجمع این مایع پشت گردن جنین طبیعی است؛ اما اگر این مایع ازحد معینی بیشتر باشد و درعین حال آزمایش خونی فوق هم نتیجه غیر طبیعی داشته باشد، می توان نتیجه گرفت که احتمالاً این چنین درخطر افزایش نقایص مادر زادی واختلالات کروموزومی (سندورم داون و تریزومی 18) است.
اگر جواب 2آزمایش فوق نگران کننده بود، باید پزشک، با آزمایش های تشخیصی، قطعیت این بیماری ها را بررسی کند. یکی از این آزمایش های تشخیص قطعی، نمونه گیری از پرزهای جفت است.
اگر جواب آزمایش های فوق طبیعی بود، اگر این آزمایش ها خطر خاصی را نشان نمی دادند، به مادر باردار پیشنهاد می شود که آزمایش های غربالگری 3 ماهه دوم را انجام دهد.
غربالگری 3 ماهه دوم
این آزمایش ها بین هفته های 22-41 بارداری انجام می شوند.
*آزمایش خون: این آزمایش ها چند نوع اند که در نوع 4 گانه آن، مقدار 4 پروتئین به خصوص درخون اندازه گیری می شود. این مواد به طور طبیعی در خون مادر باردار وجود دارند. این آزمایش نوع 3 گانه هم دارد که هزینه اش کمتر است.
در بدن جنین یک پروتئین اصلی ساخته می شود(EPa) که از طریق ادرار جنین وارد مایعی که جنین در آن شناور است می شود. سپس به خون مادر راه یافته و وارد جریان خون مادر می شود. اگر تنها همین پروتئین درخون مادر افزایش یافته باشد، می توان احتمال داد که لوله عصبی جنین باز شده است. زیرا با باز شدن این لوله مقادیر بیشتری از این پروتئین به مایع جنینی و درنهایت خون مادر منتشر می شود. درصورت غیر طبیعی بودن میزان این 4 ماده، مانند آزمایش های غربالگری 3 ماهه اول، باید سراغ سونوگرافی رفت.
*سونوگرافی: با انجام سونوگرافی می توان 3 بیماری سندرم داون، باز بودن لوله عصبی جنین وتریزومی 18 را بررسی کرد.
اگر نتیجه سونوگرافی، احتمال خطر بیماری را نشان دهد، باید آزمایش های تشخیص قطعی را هم انجام داد. مثلاً نمونه برداری از مایعی که جنین در آن شناور است. دراین نمونه برداری میزان هورمون ها و سلول های جنین، تحت بررسی کروموزومی قرار می گیرند.
خونسرد باشید، نتیجه مثبت آزمایش های غربالگری نشانه افزایش خطر است و لزوماً به معنای ابتلای جنین نیست. لازم است به مادران باردار بگوییم. که با مثبت بودن نتیجه آزمایش های غربالگری نباید سراسیمه بشوند؛ تنها 6 درصد از تمام نمونه های مثبت غربالگری جنین به بیماری های فوق مبتلا هستند که اطمینان از ابتلا به آن ها، با آزمایش هایی که توضیح داده شد، به اثبات می رسد، درهر صورت حفظ آرامش و منطقی بودن، بهترین برخوردی است که می توانید با این قضیه داشته باشد.
آینده را تضمین کنید.
- آزمایش های غربالگری باعث می شود که مادر دوران بارداری را با خیال آسوده تری طی کند.
- پزشک ومادر از سلامت جنین مطمئن شوند.
- با انجام این آزمایش ها والدین از نوزادی که قرار است به زودی متولد شود اطلاعات روشن تری دارند ومی توانند برای او تصمیم گیری وبرنامه ریزی بهتری داشته باشند.
-انجام این آزمایش های دقیق، به خصوص در 3 ماهه اول، بسیار مفید است؛ مسلماً اگر مادری این آزمایش ها را به ترتیب انجام داد و با آزمایش های تشخیص قطعی، بروز اختلالاتی در جنین او ثابت شد، می تواند با اجازه پزشکی قانونی، به موقع جنین خود را سقط کند.
بیماری های سه گانه
*سندرم داون: دراین بیماری به دلیل اختلالات تقسیم سلولی، ترتیب طبیعی کروموزوم ها برهم می ریزد و در نتیجه سلول ها به جای 46 کروموزوم، 47 کروموزوم دارند. کروموزوم ها قسمت هایی در سلول هستند که باعث تمام ویژگی های ظاهری و روحی و حتی جنسیت افراد می شوند. همین یک کروموزوم اضافه می تواند تمام عملکرد و رشد بدن را از همان ابتدای تشکیل سلول تخم در بدن مادر تحت تأثیر قرار دهد. نوزادی که با اختلال کروموزومی داون به دنیا بیاید، دچار ویژگی های غیر عادی روحی وجسمی است. ومراحل رشد روحی و جسمی را با تأخیرهای زیاد طی می کند. مثلاً نمی تواند تا سال ها راه برود، صحبت کند .
*سندرم تریزومی 18: این بیماری هم که به دلیل یک افزایش غیر طبیعی کروموزمی هنگام تقسیم سلولی است. سبب معلولیت های ذهنی وجسمی زیادی می شود که ادامه حیات درمتولدین با این بیماری بسیار دشوار و طاقت فرسا خواهد بود.
*نقایص لوله عصبی: نقصل لوله عصبی یکی ازجدی ترین نقایص هنگام تولد است. دراین حالت ستون فقرات ونخاع و مغز دچاراختلالاتی هستند و به طور متناسب تکامل نیافته اند و ازآن جا که نخاع پل ارتباط مغز با تمام اعضای بدن است، با وجود چنین مشکلی احتمال زنده ماندن چنین نوزادانی بعد از تولد، تقریباً صفراست، زیرا با چنین نقصی بیشتر اندام های اصلی از جمله اندام های حرکتی وحتی کلیه و مثانه فلج می شوند
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
رابطه جنسی در دوران حاملگی
اگر می خواهید باردار شوید، حتماً باید رابطه جنسی داشته باشید. اینجا که جای تعجبی نیست. اما وقتی حامله باشید چطور؟ می توانید رابطه جنسی داشته باشید یا نمی توانید؟ پاسخ این سوال هیچوقت چندان واضح و مشخص نیست. در زیر به آنچه که باید درمورد رابطه جنسی در دوران حاملگی بدانید اشاره کرده ایم.
آیا داشتن رابطه جنسی در دوران حاملگی مانعی ندارد؟
تا زمانیکه بارداری شما روند طبیعی و عادی خود را پیش ببرد، می توانید هر از چند گاهی که دوست داشتید با همسرتان رابطه جنسی داشته باشید. اما ممکن است همیشه هم نخواهید. در اول کار، نوسانات هورمونی، خستگی، و حالت تهوع ممکن است در میل جنسی شما اخلال ایجاد کند. در سه ماه دوم بارداری، بالا رفتن گردش خون در اندام های جنسی و سینه هایتان ممکن است میل جنسی شما را برگرداند. اما در سه ماهه سوم، اضافه وزن، درد کمر، و سایر علائم ممکن است دوباره میل و اشتیاق جنسی شما را از بین ببرد.
آیا ممکن است رابطه جنسی در دوران بارداری موجب سقط جنین شود؟
خیلی از زوج ها نگران اینند که رابطه جنسی در دوران حاملگی منجر به سقط جنین شود، به ویژه در سه ماهه اول. اما جای نگرانی نیست. سقط جنین زودرس بیشتر به خاطر ناهنجاری های کروموزومی و سایر مشکلات در رشد جنین است و هیچ ربطی به رابطه جنسی ندارد.
آیا رابطه جنسی به جنین آسیب می رساند؟
مایع مشیمیه (amniotic fluid) در رحم مادر و همچنین ماده مخاطی که در بیشتر دوران بارداری، گردنه رحم را مسدود می کند از جنین نگهداری می کند. آلت تناسلی مرد به هیچ عنوان با جنین برخورد نخواهد داشت.
آیا در طی دوران بارداری از برخی از انواع رابطه جنسی ها باید خودداری کرد؟
با پیش رفتن حاملگی، بهتر است از راحت ترین و کم خطر ترین حالات برای رابطه جنسی استفاده کنید. این کار فقط محض احتیاط است. از خوابیدن روی شکم در حین رابطه جنسی خودداری کنید.
درمورد oral sex چطور؟
اگر این نوع رابطه جنسی دارید، اطمینان یابید که همسرتان به هیچ عنوان در مهبل هوا ندمد. ندرتاً دمیدن هوا به داخل مهبل ممکن است باعث انسداد رگ های خونی شده که برای جنین خطرناک است.
آیا ممکن است ارگاسم باعث وضع حمل زودرس شود؟
ارگاسم باعث ایجاد انقباض در رحم می شود. اما این انقباضات با انقباضاتی که ممکن است طی وضع حمل بر رحم ایجاد شود، متفاوت است. تحقیقات نشان می دهد که در یک حاملگی نرمال، ارگاسم به هیچ عنوان منجر به وضع حمل زودرس نمی شود.
آیا زمانهایی هست که باید از رابطه جنسی اجتناب کرد؟
گرچه اکثر خانم ها می توانند بدون ایجاد هرگونه مشکل در دوران بارداری خود رابطه جنسی داشته باشند، اما گاهی اوقات بهتر است احتیاطات زیر را در نظر داشته باشید:
وضع حمل قبل از موعد: قرار گرفتن نطفه در معرض غده پروستات می تواند باعث ایجاد انقباضاتی شود که اگر وضع حملتان پیش از موعد باشد ممکن است برایتان نگران کننده باشد.
خونریزی: درصورت وجود هرگونه خونریزی بی دلیل از مهبل، رابطه جنسی توصیه نمی شود.
مشکل در گردنه رحم: اگر گردنه رحم نابهنگام باز می شود، رابطه جنسی ممکن است شما را در خطر ایجاد عفونت قرار دهد.
مشکل جفت: اگر جفت جنین مقداری یا کاملاً دهانه گردنه رحم را بپوشاند، رابطه جنسی ممکن است باعث بروز خونریزی و وضع حمل پیش از موعد شود.
چند قلو بودن جنین: اگر جنین شا چند قلوست، پزشکتان احتمالاً به شما توصیه می کند که در اواخر دوره بارداری از رابطه جنسی اجتناب کنید. گرچه محققان هیچگونه رابطه ای بین رابطه جنسی و وضع حمل زودرس چند قلو ها تشخیص نداده اند.
آیا مرد باید از کاندوم استفاده کند؟
قرار گرفتن در معرض بیماری هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود، خطر ابتلا به عفونت هایی که بارداری شما و سلامت نوزاد را به خطر می اندازد را بالا میبرد. پس برای اطمینان بهتر است همیشه از کاندوم استفاده کنید.
اگر نخواهیم رابطه جنسی داشته باشیم چه؟
هیچ اشکالی ندارد. برای محکم ماندن رابطه زن و شوهر حتماً لازم نیست رابطه جنسی وجود داشته باشد. درعوض نیازها و دغدغه هایتان را به همسرتان درمیان بگذارید. اگر رابطه جنسی برایتان دشوار است، می توانید همدیگر را بغل کنید، ببوسید و ماساژ دهید.
چه مدت پس از تولد نوزاد می توانیم رابطه جنسی داشته باشیم؟
چه وضع حملتان طبیعی باشد یا با سزارین، بدن شما برای التیام یافتن نیاز به استراحت دارد. پزشکان بسیاری توصیه می کنند که حداقل شش هفته صبر کرده و بعد رابطه جنسی داشته باشید. این زمان به کردنه رحم فرصت می دهد تان بسته شود و هرگونه زخم و جراحت نیز التیام یابد.
اگر آنقدر خسته و بی حوصله اید که حال فکر کردن به رابطه جنسی را هم ندارید، میتوانید صمیمیت بین خود و همسرتان را به طریقی دیگر حفظ کنید. وقتی آمادگی رابطه جنسی داشتید، خیلی آرام شروع کنید و از مطمئن ترین و بی خطرترین انواع رابطه جنسی استفاده کنید
اگر می خواهید باردار شوید، حتماً باید رابطه جنسی داشته باشید. اینجا که جای تعجبی نیست. اما وقتی حامله باشید چطور؟ می توانید رابطه جنسی داشته باشید یا نمی توانید؟ پاسخ این سوال هیچوقت چندان واضح و مشخص نیست. در زیر به آنچه که باید درمورد رابطه جنسی در دوران حاملگی بدانید اشاره کرده ایم.
آیا داشتن رابطه جنسی در دوران حاملگی مانعی ندارد؟
تا زمانیکه بارداری شما روند طبیعی و عادی خود را پیش ببرد، می توانید هر از چند گاهی که دوست داشتید با همسرتان رابطه جنسی داشته باشید. اما ممکن است همیشه هم نخواهید. در اول کار، نوسانات هورمونی، خستگی، و حالت تهوع ممکن است در میل جنسی شما اخلال ایجاد کند. در سه ماه دوم بارداری، بالا رفتن گردش خون در اندام های جنسی و سینه هایتان ممکن است میل جنسی شما را برگرداند. اما در سه ماهه سوم، اضافه وزن، درد کمر، و سایر علائم ممکن است دوباره میل و اشتیاق جنسی شما را از بین ببرد.
آیا ممکن است رابطه جنسی در دوران بارداری موجب سقط جنین شود؟
خیلی از زوج ها نگران اینند که رابطه جنسی در دوران حاملگی منجر به سقط جنین شود، به ویژه در سه ماهه اول. اما جای نگرانی نیست. سقط جنین زودرس بیشتر به خاطر ناهنجاری های کروموزومی و سایر مشکلات در رشد جنین است و هیچ ربطی به رابطه جنسی ندارد.
آیا رابطه جنسی به جنین آسیب می رساند؟
مایع مشیمیه (amniotic fluid) در رحم مادر و همچنین ماده مخاطی که در بیشتر دوران بارداری، گردنه رحم را مسدود می کند از جنین نگهداری می کند. آلت تناسلی مرد به هیچ عنوان با جنین برخورد نخواهد داشت.
آیا در طی دوران بارداری از برخی از انواع رابطه جنسی ها باید خودداری کرد؟
با پیش رفتن حاملگی، بهتر است از راحت ترین و کم خطر ترین حالات برای رابطه جنسی استفاده کنید. این کار فقط محض احتیاط است. از خوابیدن روی شکم در حین رابطه جنسی خودداری کنید.
درمورد oral sex چطور؟
اگر این نوع رابطه جنسی دارید، اطمینان یابید که همسرتان به هیچ عنوان در مهبل هوا ندمد. ندرتاً دمیدن هوا به داخل مهبل ممکن است باعث انسداد رگ های خونی شده که برای جنین خطرناک است.
آیا ممکن است ارگاسم باعث وضع حمل زودرس شود؟
ارگاسم باعث ایجاد انقباض در رحم می شود. اما این انقباضات با انقباضاتی که ممکن است طی وضع حمل بر رحم ایجاد شود، متفاوت است. تحقیقات نشان می دهد که در یک حاملگی نرمال، ارگاسم به هیچ عنوان منجر به وضع حمل زودرس نمی شود.
آیا زمانهایی هست که باید از رابطه جنسی اجتناب کرد؟
گرچه اکثر خانم ها می توانند بدون ایجاد هرگونه مشکل در دوران بارداری خود رابطه جنسی داشته باشند، اما گاهی اوقات بهتر است احتیاطات زیر را در نظر داشته باشید:
وضع حمل قبل از موعد: قرار گرفتن نطفه در معرض غده پروستات می تواند باعث ایجاد انقباضاتی شود که اگر وضع حملتان پیش از موعد باشد ممکن است برایتان نگران کننده باشد.
خونریزی: درصورت وجود هرگونه خونریزی بی دلیل از مهبل، رابطه جنسی توصیه نمی شود.
مشکل در گردنه رحم: اگر گردنه رحم نابهنگام باز می شود، رابطه جنسی ممکن است شما را در خطر ایجاد عفونت قرار دهد.
مشکل جفت: اگر جفت جنین مقداری یا کاملاً دهانه گردنه رحم را بپوشاند، رابطه جنسی ممکن است باعث بروز خونریزی و وضع حمل پیش از موعد شود.
چند قلو بودن جنین: اگر جنین شا چند قلوست، پزشکتان احتمالاً به شما توصیه می کند که در اواخر دوره بارداری از رابطه جنسی اجتناب کنید. گرچه محققان هیچگونه رابطه ای بین رابطه جنسی و وضع حمل زودرس چند قلو ها تشخیص نداده اند.
آیا مرد باید از کاندوم استفاده کند؟
قرار گرفتن در معرض بیماری هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود، خطر ابتلا به عفونت هایی که بارداری شما و سلامت نوزاد را به خطر می اندازد را بالا میبرد. پس برای اطمینان بهتر است همیشه از کاندوم استفاده کنید.
اگر نخواهیم رابطه جنسی داشته باشیم چه؟
هیچ اشکالی ندارد. برای محکم ماندن رابطه زن و شوهر حتماً لازم نیست رابطه جنسی وجود داشته باشد. درعوض نیازها و دغدغه هایتان را به همسرتان درمیان بگذارید. اگر رابطه جنسی برایتان دشوار است، می توانید همدیگر را بغل کنید، ببوسید و ماساژ دهید.
چه مدت پس از تولد نوزاد می توانیم رابطه جنسی داشته باشیم؟
چه وضع حملتان طبیعی باشد یا با سزارین، بدن شما برای التیام یافتن نیاز به استراحت دارد. پزشکان بسیاری توصیه می کنند که حداقل شش هفته صبر کرده و بعد رابطه جنسی داشته باشید. این زمان به کردنه رحم فرصت می دهد تان بسته شود و هرگونه زخم و جراحت نیز التیام یابد.
اگر آنقدر خسته و بی حوصله اید که حال فکر کردن به رابطه جنسی را هم ندارید، میتوانید صمیمیت بین خود و همسرتان را به طریقی دیگر حفظ کنید. وقتی آمادگی رابطه جنسی داشتید، خیلی آرام شروع کنید و از مطمئن ترین و بی خطرترین انواع رابطه جنسی استفاده کنید
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
بارداری پوچ یا تخم پوچ چیست؟
شاید زمانی بوده که حتی نمی دانستید باردارید یا باردار بودید اما خبر بدی شنیده اید. �یک تخم پوچ در رحم شما وجود دارد� یا اینکه �هیچ جنینی در سونوگرافی دیده نمی شود.� به شدت ناراحت و آشفته می شوید. مفهوم این جملات را درک نمی کنید. مجبور می شوید دوباره سونوگرافی کنید. برای پیداکردن چیزی که اصلا وجود نداشته و سپس به شما گفته می شود که محتویات داخل رحم دفع خواهد شد. یا اینکه باید متحمل یک مداخله طبی یا جراحی شوید.
با وجود شرایط ناراحت کننده ای که برایتان پیش آمده باید گفت جای نگرانی نیست، شما تنها نیستید؛ ضمن اینکه دوباره می توانید باردار شوید، یک بارداری واقعی.
● تخم پوچ یا حاملگی پوچ چیست؟
پس از اینکه تخمک به وسیله اسپرم بارور شد، تخمک بارورشده در رحم به طور طبیعی لانه گزینی می کند و تقسیمات سلولی شروع می شود. تقسیم سلولی طبیعی باعث تشکیل جفت می شود اما در یک روند غیرطبیعی این امکان وجود دارد که تقسیم سلول های جنینی متوقف شده یا اصلا شروع نشود. جفت و کیسه بارداری وجود دارد، بدون اینکه جنینی در کار باشد. این وضعیت بارداری، جنین یا تخم پوچ نامیده می شود.
بارداری بدون جنین یا تخم پوچ اتافق شایعی در دوران بارداری یک زن به شمار می آید. طی دهه های گذشته که وسایل تشخیصی پیشرفته ای وجود نداشت، زنان زیادی دچار این نوع بارداری می شدند بدون اینکه بفهمند چه اتفاقی افتاده است. امروزه با پیشرفت روش های تشخیصی، بیشتر این نوع بارداری ها کشف می شوند. علت ۵۰ درصد سقط های سه ماهه اول، بارداری بدون جنین است.
● آیا علائم دارد؟
عقب افتادن قاعدگی
دردهای خفیف شکمی و احساس ناراحتی یا تورم در پستان ها
تست مثبت بارداری و تصور ذهنی یک بارداری طبیعی
لک بینی یا خونریزی خفیف واژینال
ترشحات واژینال خونابه ای یا قهوه ای
باوجود اینکه جنینی وجود ندارد، جفت به رشد خود ادامه می دهد و هورمون های بارداری، ترشح شده از جفت، وارد خون خانم باردار می شوند. بارداری بدون جنین فقط وقتی تشخیص داده می شود که سونوگرافی رحم انجام شود. در سونوگرافی یک کیسه حاملگی با قطر ۲۰ میلی متر یا بیشتر می بینیم؛ در حالی که جنین داخل آن وجود ندارد. معمولا توصیه می شود که سونوگرافی بعدی حدود ۱۰ تا ۱۴ روز بعد تکرار شود. در سونوگرافی بعدی هم جنینی دیده نخواهد شد. برای تایید بارداری بدون جنین، می توانیم تا هفته هفتم و هشتم بارداری و سونوگرافی نهایی، منتظر بمانیم.
● علت این عارضه چیست؟
شایع ترین علت می تواند ناهنجاری های کروموزومی تخمک بارور شده باشد. تعداد زیاد یا کم کروموزوم می تواند باعث توقف تقسیمات سلولی طبیعی شود. تریزومی های ۱۶ و ۲۲ را عامل بیشتر این مشکلات کروموزومی دانسته اند. علتش می تواند مربوط به کیفیت پایین تخمک (شاید با افزایش سن زن) و یا کیفیت پایین اسپرم باشد. گاهی سطح پایین هورمون ها (هورمون پروژسترون) برای حمایت از بارداری طبیعی را علت دیگری دانسته اند که البته احتمال آن کم است.
● چگونه می توان درمان کرد؟
گروهی از پزشکان معتقدند که وقتی تشخیص بارداری بدون جنین، تایید شد با گذشت زمان بدن زن باردار خود به خود توانایی دفع محتویات داخل رحم را خواهد داشت و نیازی به اقدام های درمانی مهاجم نخواهد بود.
اما توجه به این مساله ضروری است که دفع محصول های بارداری گاهی نیاز به گذشت زمان زیادی ارد و طی این مدت، زن باردار ممکن است دچار عفونت رحمی یا خونریزی شدید واژینال شود.
مداخله های پزشکی برای ختم بارداری بدون جنین می تواند به صورت درمان دارویی یا جراحی باشد. اگر شما در زمانی که منتظر دفع خود به خودی محتویات بارداری هستید، دچار خونریزی شدید (مصرف یک pad بهداشتی طی کمتر از یک ساعت)، نیاز به کورتاژ خواهید داشت. درصورتیکه خونریزی شدید نیست می توان به جای انتظار کشیدن، از داروهای خوراکی یا واژینال، برای دفع، استفاده کرد. اگر خانم باردار بخواهد علت بارداری پوچ را پیدا کند، می توان اقدام به کورتاژ کرد و بافت خارج شده را به پاتولوژی ارسال کرد.
● آیا می توان پیشگیری کرد؟
متاسفانه در بسیاری از موارد نمی توانیم مانع از ایجاد تخم پوچ بشویم. تعدادی از زوج ها وقتی که چندبار سقط در مراحل اولیه بارداری اتفاق می افتد سعی در یافتن علت آن می کنند و تست های ژنتیکی انجام می دهند. پزشکان معمولا پس از دو تا سه سقط متوالی، توصیه به بررسی های متخصصان برای یافتن علت می کنند؛ بررسی کروموزومی پدر و مادر و سایر تست های تشخیصی. بارداری بدون جنین، معمولا در بارداری بعدی تکرار نمی شود و فرد می تواند یک بارداری طبیعی را تجربه کند.
ممکن است دو هفته پیس از سقط، فرد دوباره تخمک گذاری طبیعی داشته باشد. این ممکن است باعث یک بارداری ناموفق دیگر شود به دلیل اینکه رحم هنوز آماده لانه گزینی جنین بعدی نیست. بنابراین مدت چهار تا شش هفته پس از سقط، حتما یکی از روش های پیشگیری از بارداری را به کار ببرید. معمولا سه تا شش ماه پس از دفع بارداری پوچ، می توان بارداری موفقی را تجربه کرد. درصورتی که چندبار سقط در مراحل اولیه بارداری (یا بارداری بدون جنین) اتفاق افتاد، می توان درمورد استفاده از IVF (روش های درمانی کمک باروری) تصمیم گرفت.
باتوجه به اینکه سطح پایین هورمون پروژسترون طی بارداری میتواند باعث سقط شود، شاید استفاده از مکمل های پروژسترونی از ابتدای بارداری بعدی بتواند شانس بارداری موفق را بیفزاید. بارداری بدون جنین، حادثه ناراحت کننده ای در زندگی یک زن محسوب می شود.
شاید دیگران درک نکنند که شما برای چه غمگین هستید. آنها فکر می کنند شما برای چیزی سوگواری می کنید که اصلا وجود نداشته! درک این واقعیت که شاید جنینی وجود نداشته اما بارداری اتفاق افتاده است انتظار ناراحتی و آشفتگی پس از سقط را ملموس تر می کند.
به یاد داشته باشید که این مساله می تواند برای هر زنی اتفاق بیفتد. شاید درمورد خیلی ها اتفاق افتاده و باعث سقط شده، بدون اینکه کسی یا خودشان متوجه شوند. پس نگران نباشید، شما هم می توانید یک بارداری و بارداری های موفق دیگری را پس از یک بارداری بدون جنین تجربه کنید
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
مادرای عزیز پیش از بارداری از سلامت تیروئید خود مطمئن شوید
حتما قبل از اقدام به بارداری از سلامت جسمانی و نرمال بودن فعالیت تیروئید خود توسط مراجعه به پزشک مطلع شوند.
ارتباط عملکرد تیروئید مادر و جنین در دوران بارداری چگونه است؟
در طی سه ماه اول بارداری، جنین کاملأ وابسته به هورمونهای تیروئید مادر است که از جفت عبور نموده و به جنین می‌رسند. پس از پایان سه ماه اول بارداری غده تیروئید جنین فعالیت خود را شروع نموده و هورمون تیروئید تولید میکند. از این زمان تا پایان بارداری جنین برای تولید هورمون تیروئید نیاز به ید دارد که باید از طریق مادر به او برسد.
نکات مهم:
در خانم‌های بارداری که دچار بیماری کم کاری تیروئید بوده و یا مقادیر کافی ید دریافت نمی‌کنند، جنین آنها با خطر بروز بیماری کم کاری مادرزادی تیروئید و اختلال در رشد مغز و دستگاه عصبی روبرو هستند.
نیاز خانم‌های باردار به ید بیشتر از افراد غیر حامله و حدود 200 میکرو گرم در روز است.
تغذیه مناسب با میزان کافی ید که می تواند با مصرف انواع ماهیها، میگو و دیگر آبزیان و همچنین مقدار توصیه شده نمک یددار تامین شود، ضامن سلامت جنین و مادر باردار است.
عوارض پرکاری تیرویید در دوران بارداری
- زایمان زودرس
- سقط خود بخود
- مرگ داخل رحمی جنین
- تولد نوزاد نارس
- تولد نوزاد با وزن کم
- نارسایی قلبی در مادر
- پره اکلامپسی (فشارخون بارداری و مسمومیت بارداری
- بروز بیماری تیروئید در جنین و نوزاد
- بیماری قلبی در جنین و نوزاد
عوارض کم کاری تیروئید در دوران بارداری
- زایمان زودرس
- سقط (بخصوص در سه ماهه اول بارداری)
- جدا شدن زودرس جفت
- زجر جنین
- مرگ داخل رحمی جنین
- تولد نوزاد نارس
- تولد نوزاد با وزن کم
- پره اکلامپسی (فشارخون بارداری و مسمومیت بارداری)
- بروز بیماری تیروئید در جنین و نوزاد
- افزایش میزان سزارین
- بروز اختلالات شناختی و عصبی در جنین
- خونریزی پس از زایمان
درمان بموقع و مناسب بیماریهای تیروئیدی در دوران بارداری، از بروز کلیه عوارض پیشگیری می نماید.
با انجام غربال گری بیماری کم کاری مادرزادی تیروئید در روزهای 3-5 تولد، از عقب ماندگی ذهنی ناشی از این بیماری پیشگیری نمایید.
شایان ذکر است در خانم های مبتلا به کم کاری تیروئید که تحت درمان با قرص لووتیروکسین هستند نیز ضروری است با شروع بارداری ،میزان دریافت لووتیروکسین آنها تا حدود 50درصد در طول دوران بارداری افزایش یابد. هم چنین بانوانی که مبتلا به کم کاری تیروئید هستند باید قبل از اقدام به بارداری از نرمال بودن فعالیت تیروئید خود توسط پزشک معالج اطمینان حاصل کنند
حتما قبل از اقدام به بارداری از سلامت جسمانی و نرمال بودن فعالیت تیروئید خود توسط مراجعه به پزشک مطلع شوند.
ارتباط عملکرد تیروئید مادر و جنین در دوران بارداری چگونه است؟
در طی سه ماه اول بارداری، جنین کاملأ وابسته به هورمونهای تیروئید مادر است که از جفت عبور نموده و به جنین می‌رسند. پس از پایان سه ماه اول بارداری غده تیروئید جنین فعالیت خود را شروع نموده و هورمون تیروئید تولید میکند. از این زمان تا پایان بارداری جنین برای تولید هورمون تیروئید نیاز به ید دارد که باید از طریق مادر به او برسد.
نکات مهم:
در خانم‌های بارداری که دچار بیماری کم کاری تیروئید بوده و یا مقادیر کافی ید دریافت نمی‌کنند، جنین آنها با خطر بروز بیماری کم کاری مادرزادی تیروئید و اختلال در رشد مغز و دستگاه عصبی روبرو هستند.
نیاز خانم‌های باردار به ید بیشتر از افراد غیر حامله و حدود 200 میکرو گرم در روز است.
تغذیه مناسب با میزان کافی ید که می تواند با مصرف انواع ماهیها، میگو و دیگر آبزیان و همچنین مقدار توصیه شده نمک یددار تامین شود، ضامن سلامت جنین و مادر باردار است.
عوارض پرکاری تیرویید در دوران بارداری
- زایمان زودرس
- سقط خود بخود
- مرگ داخل رحمی جنین
- تولد نوزاد نارس
- تولد نوزاد با وزن کم
- نارسایی قلبی در مادر
- پره اکلامپسی (فشارخون بارداری و مسمومیت بارداری
- بروز بیماری تیروئید در جنین و نوزاد
- بیماری قلبی در جنین و نوزاد
عوارض کم کاری تیروئید در دوران بارداری
- زایمان زودرس
- سقط (بخصوص در سه ماهه اول بارداری)
- جدا شدن زودرس جفت
- زجر جنین
- مرگ داخل رحمی جنین
- تولد نوزاد نارس
- تولد نوزاد با وزن کم
- پره اکلامپسی (فشارخون بارداری و مسمومیت بارداری)
- بروز بیماری تیروئید در جنین و نوزاد
- افزایش میزان سزارین
- بروز اختلالات شناختی و عصبی در جنین
- خونریزی پس از زایمان
درمان بموقع و مناسب بیماریهای تیروئیدی در دوران بارداری، از بروز کلیه عوارض پیشگیری می نماید.
با انجام غربال گری بیماری کم کاری مادرزادی تیروئید در روزهای 3-5 تولد، از عقب ماندگی ذهنی ناشی از این بیماری پیشگیری نمایید.
شایان ذکر است در خانم های مبتلا به کم کاری تیروئید که تحت درمان با قرص لووتیروکسین هستند نیز ضروری است با شروع بارداری ،میزان دریافت لووتیروکسین آنها تا حدود 50درصد در طول دوران بارداری افزایش یابد. هم چنین بانوانی که مبتلا به کم کاری تیروئید هستند باید قبل از اقدام به بارداری از نرمال بودن فعالیت تیروئید خود توسط پزشک معالج اطمینان حاصل کنند
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
خانم های باردار و همسرانشان قبل از سفر در تعطیلات مطالعه نمایند
مسافرت در زمان بارداری، احتیاج به مراقبت و احتیاط بیشتری دارد اما هرگز دلیل این نمی‌شود که سفر را از خود دریغ کنید. اگر بارداری سالمی دارید و در وضعیتی نیستید که مجبور به استراحت مطلق باشید، میتوانید به سادگی و با رعایت چند نکته، سفر خوب و خاطره‌انگیزی را تجربه کنید.
قبل از تعیین وقت سفر، حواستان باشد که بهتر است سه ماهه‌ی دوم بارداری را برای سفر انتخاب کنید: هفته‌ی ١٤ تا ٢٧ام. در سه ماهه‌ی اول بارداری، به دلیل حالت‌تهوع‌های احتمالی صبح‌گاهی و خطر سقط جنین، سفر کردن ریسک بالایی دارد، مخصوصاً با هواپیما. از طرفی در سه ماه آخر، یعنی از هفته‌ی ٣٦ به بعد، برای اینکه بیشتر زیر نظر پزشکتان باشید و احتمال زایمان زودرس هم وجوددارد، بهتر است در شهر و خانه‌ی خودتان باشید. اگر هم دو یا چندقلو باردار هستید که تمام این مراقبت‌ها بیشتر از قبل می‌شود و شاید اصولاً بهتر باشد سفر را کنار بگذارید. ولی با تمام این‌ها همه‌چیز به شرایط خودتان و توصیه‌ها و نظر پزشکتان بستگی دارد.
پیش از سفر
مقصدی که به آن سفر می‌کنید مهم است. بررسی کنید که بیماریهای واگیردار در آنجا شایع نباشد. حتماً می‌دانید که در دوران بارداری هر واکسنی را نمی‌توانید تزریق کنید. واکسن‌هایی مثل آبله‌مرغان، سرخک، سرخجه و اوریون، که ویروس ضعیف‌شده را به بدن تزریق می‌کنند و خطر ابتلای خفیف به آن بیماری وجوددارد، برای خانم‌های باردار خطرناک هستند. واکسن‌های هپاتیت نوع A، هپاتیت نوع B، آنفلوآنزا و کزاز ضرر ندارند و شاید حتی به باردارانی که در معرض ابتلا به این بیماری قرارگیرند توصیه هم بشود. به‌طورکلی اگر مجبور نیستید، بهتر است به شهر و کشورهایی که احتمال ابتلا به بیماری در آنها بالاست سفر نکنید. یا اگر احتمال می‌دهید آب در آنجا آلوده باشد و شما را در کم‌ترین حالت به اسهال و استفراغ مبتلا کند، سفر نکنید.
اگر سفر هوایی در پیش دارید، مقررات شرکت هوایی را بررسی کنید. بعضی از شرکت‌های هوایی، به هیچ عنوان اجازه‌ی سفر از هفته‌ی ٣٦ام حاملگی به بعد را نمی‌دهند و اغلب آنها اجازه‌ی کتبی و گواهی پزشکتان برای خطر نداشتن سفر درخواست می‌کنند.
حتماً برنامه‌ی سفرتان را با پزشکتان درمیان بگذارید. معاینات و آزمایش‌های نهایی و لازم را انجام دهید.
یک گزارش کامل از بارداری‌تان تهیه کنید و همراه داشته باشید که سن خودتان، تاریخ آخرین پریود، تاریخ دقیق زایمان، تعداد و نتایج بارداری‌های قبلی‌تان، موارد احتمالی ابتلا به بیماری در دوران بارداری، نتایج آزمایش‌ها و سونوگرافی‌ها، سابقه‌ی جراحی اگر داشته‌اید و گزارش مراجعات به پزشکتان در دوران بارداری در آن باشد. حتی گروه خونی خود و اِرهاش آن را هم ذکرکنید، ممکن است نیاز به تزریق خون پیداکنید.
یک لیست از نام و شماره‌تلفن‌های افرادی که در مواقع اضطراری بتوان با آنها تماس گرفت تهیه کنید و در کیف دستی‌تان همراه داشته باشید.
اگر سفرتان طولانی است، برای موارد اضطراری، مشخصات و آدرس یک پزشک مورداعتماد را در مقصد بشناسید یا از پزشکتان بخواهید شما را در این مورد راهنمایی کند.
داروهای خاص و ویتامین‌هایی که باید روزانه مصرف کنید را همراه خود ببرید. هیچ معلوم نیست که در مقصدتان بتوانید آنها را تهیه کنید. نسخه‌ی پزشکتان را هم همراه داشته باشید ضرر ندارد.
در طول سفر
سفر باید برای شما تجدید انرژی باشد نه اینکه خودش عامل ایجاد استرس گردد، پس سعی کنید با درست‌ترین و بهترین انتخاب‌ها آسودگی خیال خود را فراهم کنید.
اگر سفر هوایی در پیش دارید، بهتر است که به هنگام تهیه‌ی بلیت شرایط بارداری خود را توضیح دهید و تا حد ممکن راحت‌ترین صندلی را بگیرید. صندلی‌های ردیف وسط هواپیما، صندلی‌های راهرویی، بهترند چون ممکن است به دفعات بخواهید از دستشویی هواپیما استفاده کنید یا هر از گاهی در راهرو قدم بزنید. صندلی‌های سر و دُم هواپیما هم به دستشویی نزدیک‌ترند و مناسب‌تر.
سبک سفر کنید. چمدان چرخ‌دار و یا ساکی که به‌راحتی بتوانید آن را روی دوش بیندازید، انتخاب کنید. اگرچه که توصیه می‌شود که یک همسفرداشته باشید ولی اگر تنها هستید باید به این فکر کنید که همیشه هم در وقت لزوم باربر یا آدم مهربانی دم دست‌تان نیست که در حمل چمدان کمک‌تان کند، پس باید بتوانید خودتان از عهده‌اش بربیایید.
وقت زیادی برای رفتن به فرودگاه و یا ایستگاه بگذارید که اگر اتفاقی افتاد یا در ترافیک گیر کردید دچار استرسنشوید. زودتر هم اگر رسیدید، همراه داشتن کتاب و موسیقی به دادتان خواهد رسید.
درست است که فعالیت‌های‌تان محدودتر شده ولی باردار بودن دلیل بر لذت نبردن نیست. هنوز هم میتوانید پیاده‌روی و موزه‌گردی کنید یا به رستوران بروید. فقط حواستان باشد که به هر حال زودتر از قبل ممکن است خسته شوید پس از هر موقعیتی برای استراحت و تجدیدقوا استفاده کنید. حمام کنید، بخوابید، یا فقط مدتی دراز بکشید و پاهای‌تان را جایی بالاتر از بدن قراردهید.
طبیعی است که در دوران بارداری بیشتر باید به فکر رژیم غذایی خود باشید. سعی کنید همیشه تنقلات و غذاهای سالم همراه داشته باشید مثل ساندویچ، بیسکوییت، آجیل و میوه‌های خشک، حتی سیب یا هویج. در سفر هوایی میتوانید قبل از پرواز غذای خاص سفارش دهید و اگر رعایت رژیم خاصی لازم است در سفارش‌تان قید کنید. آب زیاد بخورید. برای اینکه دچار مشکل کم‌آبی نشوید همیشه بطری آب همراه داشته باشید. به‌مقدار کم قهوه و چایی هم میتوانید بخورید. در مقصد هم مراقب غذای خود باشید. اگر از کیفیت آب مقصد اطلاعی ندارید بهتر است سبریجات خام مصرف نکنید. به طور کلی هم بهتر است چندین وعده‌ی سبک غذا بخورید تا مثلن سه وعده‌ی سنگین.
در دوران بارداری خیلی بیشتر از قبل به دستشویی نیاز دارید. هرجایی که دستشویی تمیز پیداکردید استفاده‌کنید! ممکن است دست‌شویی‌های هواپیما خیلی تمیز نباشند. در سفرهای جاده‌ای در هر توقف‌گاهی پیاده شوید، هم به قصد کمی استراحت و هم دستشویی. میتوانید کیفی مخصوص دستشویی در سفر همراه داشته باشید و در آن دستمال کاغذی جیبی (یا از همین دستمال‌های رولی که مقوای آن را بیرون کشیده‌اید تا جای کمتری در کیف بگیرد)، دستمال مرطوب، مایع یا ژل پاک‌کننده و ضدعفونی‌کننده دست (آنتی‌باکتریال) قراردهید. در هواپیما نزدیک‌ترین صندلی‌ها به دستشویی را انتخاب کنید. همان‌طور که در بالاتر هم اشاره شد، صندلی‌های راهرویی، ردیف‌های خیلی جلو یا خیلی عقب هواپیما مناسب‌ترند.
نشستن به مدت طولانی باعث خستگی و ورم‌کردن پاها می‌شود. اگر با اتومبیل سفر می‌کنید و یا خودتان رانندگی می‌کنید، هر یک-یک و نیم ساعت یک‌بار پیاده شوید، کمی قدم بزنید، به بدنتان کش و قوس بدهید و خستگی درکنید. در قطار و هواپیما و اتوبوس، کفش‌های‌‌تان را دربیاورید و صندل راحت یا جوراب روفرشی که بتوانید با آن راه بروید، بپوشید. هر از چندی هم در راهروها قدم بزنید. اگر کنارتان صندلی خالی هست، استفاده کنید و پاهای‌تان را روی آن درازکنید. اگر هم نیست، پاهای‌تان را روی لبه‌ی صندلی‌تان یا روی چمدان جلوی پای‌تان بگذارید. حتی درحالت نشسته هم میتوانید پاهای‌تان را، قوزک و مچ و انگشتان پا را، تکان داده و ماساژ بدهید. به هرحال با تمام این اوصاف پاها کمی ورم میکند، کفش راحت‌تر و قابل‌انعطاف‌تری بپوشید. حتی کمی هم اگر به پا بزرگتر بود بهتر! کفش بهتر است چرمی باشد که نرم و منعطف بوده و هوا در آن جریان داشته باشد. کف آن لاستیکی باشد که سُر نخورید و زیاد پاشنه نداشته (حداکثر 5 سانت) و یا پاشنه‌های یک‌تکه داشته باشد.
لباس‌تان هم بهتر است گشاد و راحت باشد که خون به‌راحتی در بدن جریان داشته باشد. لباس‌های نخی و راحت در پیشگیری از عفونت‌های واژینال هم مؤثرند. اگر به مناطق گرم و مرطوب سفر می‌کنید باید بیشتر مراقب این عفونت‌ها باشید چون بیماریهای قارچی در محیط‌های گرم و مرطوب بیشتر رشد می‌کنند. لباس‌های گشاد و نخی بپوشید و شلوارهای تنگ را فراموش کنید. بعد از شنا بلافاصله لباس شنای خیس را عوض کنید. قبل از سفر هم با پزشک خود درمورد همراه داشتن پمادهای ضدقارچ مناسب مشورت کنید.
در سفر از هرگونه فعالیت تفریحی و ورزشی که باعث فشار به شکم و بدن می‌شود و یا ضربه‌های شدید و خطر سقط جنین دارد ، بپرهیزید: اسکی، اسکی رو آب، اسکیت، پاتیناژ، اسب‌سواری، جت‌اسکی، غواصی. در پارک‌های تفریحی از سوارشدن به دستگاه‌هایی که سقوط یا توقف ناگهانی و شدید دارند خودداری کنید. وان آب خیلی داغ و جکوزی زیاد مناسب نیست، بالا بردن دمای بدن در ماه‌های اول بارداری خطر ابتلا به نقایص مادرزادی در جنین را بالا میبرد. اما تمام این‌ها دلیل نمی‌شود که در مسافرت و تعطیلات هیچ تفریح نکنید و فقط گوشه‌ای بنشینید (مگر اینکه خودتان بخواهید!) هنوز هم میتوانید با مشورت پزشکتان ورزش کنید. پیاده‌روی‌های سبک در شیب کم، شنا در آب‌های آرام، یوگا، دوچرخه‌سواری ثابت، آهسته دویدن. به هر حال شما خود بهتر از هرکسی خودتان را می‌شناسید، به بدنتان گوش کنید و اگر در حین ورزش کردن، بیش از حد گرم‌تان شد یا خسته شدید و احساس ناراحتی کردید، دست نگه دارید و استراحت کنید.
چند نکته ساده اما ضروری
اگر با اتومبیل سفر می‌کنید، شماره تلفن چند تعمیرکار سیار را همراه داشته باشید و اگر با هواپیما، شماره‌ی شرکت هواپیمایی که با آن سفر می‌کنید.
اگر رانندگی می‌کنید صندلی اتومبیل را تا حد ممکن عقب ببرید و پاها را دراز کنید تا راحت‌تر رانندگی کنید. یک بالشتک در گودی کمرتان قرار دهید و کمربند را همیشه بسته نگه دارید. کمربند را به صورتی ببندید که کمربند شانه‌ای را دقیقاً از زیر سینه و بالای شکم و کمربند دور کمر را از زیر شکم رد کنید. در پروازها هم تا وقتی نشسته‌اید سعی کنید کمربند را بسته نگه دارید.
سفر هرچه طولانی‌تر، مشکلات مسافر با ساعت تنظیم خواب هم بیشتر. تا جایی که میتوانید به کشورهایی که بیشتر از چهار ساعت با ما اختلاف دارند سفر نکنید.
خستگی، سوءهاضمه و سوزش سردل، گرفتگی عضلات پا، یبوست، ترشحات واژنی و تکرر ادرار، تجربه‌های مشترکی است که معمولاً بارداران در سفر دارند. خیلی هم نگران نباشید. اما اگر خونریزی واژنی، لخته شدن خون زیر پوست، گرفتگی و دردهای شکمی، پاره شدن غشاء پوست ساق پا به علت ورم شدید، سردرد و مشکلات بینایی داشتید به پزشک مراجعه کنید.
قبل از پرواز غذا و نوشیدنی‌های نفخ‌دار نخورید.
اشعه‌ی گیت‌های ورودی و خروجی برای جنین ضرر ندارند، نگران نباشید.
از کاهش فشار هوای داخل کابین هواپیما در ارتفاع هم نگران نباشید، چون جنین اکسیژن دریافتی خود را از هموگلوبین جنینی تأمین میکند و این کاهش فشار، تأثیر بسیار کمی بر اکسیژن دریافتی او دارد
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
چگونگی مصرف دارو در دوران بارداری
برای آن که جنین رشد خوب و سالمی داشته باشد،مادران باردار باید در نحوه استفاده از قرص و داروهای دقت داشته باشند.
پزشکان تحت شرایط و بنا بر وضعیت جسمی داروهایی را به زنان باردارتجویز می‌کنند که در این راستا،با در نظر گرفتن پزشک،پرهیز از مصرف هر نوع دارو را باید کنار گذاشت و فقط به توصیه‌های پزشک متخصص عمل کرد.
مصرف دارو در بین زنان باردار باید تحت شرایط خاصی باشد، ولی نباید مصرف تمامی داروها را نفی کنیم و بگوییم هیچ دارویی در این زمان نباید مصرف شود.گاهی هم مصرف دسته‌ای از داروها قبل از بارداری مانع بروز ناهنجاری‌هایی در جنین می‌شود مثلا مصرف اسید فولیک ، 4 ماه قبل از بارداری، نه تنها لازم است بلکه باعث می‌شود مادر با فقر آهن و عوارض آن مواجه نشود و از احتمال بیماریهای �نقص لوله عصبی� که جزو ناهنجاریهای جنینی است، جلوگیری به عمل آید. مصرف ویتامین‌ها و املاح در ماه‌های بارداری متفاوت است و پزشک متخصص تصمیم به تجویز و نحوه مصرف می‌گیرد. گاهی اوقات براساس نوع بیماری، پزشک داروهای مختلفی را برای زن باردار تجویز میکند که متاسفانه عده‌ای از آنها با نظرخواهی اطرافیان خود،خودسرانه داروی خود را قطع می‌کنند، در صورتی که امروزه ثابت شده برخی از داروها به کاهش و حتی عدم سقط جنین،کمک شایانی میکند.
مصرف آنتی‌بیوتیک در بارداری:
دسته دیگری از داروها که در این ایام مصرف می‌شوند �آنتی‌بیوتیک‌ها� هستند، این که انواع مختلفی از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند طی زمان‌های مختلف بارداری،جنین را دچار عوارض خفیف و یا شدید کند، امری اجتناب‌ناپذیر است ولی در بسیاری از موارد، برای درمان عفونت‌ها،چاره‌ای جز تجویز آنتی‌بیوتیک به زن باردار نیست. تحقیقات نشان میدهد عفونت‌های لثه و دندان در زنان باردار،باعث بروز زایمان زودرس،پارگی زودرس کیسه آب و عوارض خطیر دیگری برای جنین و نوزاد می‌شود در صورتی که می‌توان عفونت لثه را با دوره کوتاهی از آنتی‌بیوتیک درمان کرد.بنابر این،اصرار عدم مصرف دارو در این ایام، امری بیهوده تلقی می‌شود.�گاهی به دلیل تهوع‌های شدید بارداری، پزشک مجبور به تجویز دارو جهت جلوگیری از برخی مشکلات در خون می‌شود�
مادران باید در نظر داشته باشند که به هنگام بروز بیماری در این ایام،پزشک معالج خود را از �هفته بارداری� مطلع سازند تا مشکلی برای وی و جنین به وجود نیاید. وی خفیف‌ترین عوارض مصرف آنتی‌بیوتیک در زن باردار را ایجاد آلرژی به این دارو در آینده کودک عنوان میکند و یادآور می‌شود،برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها همانند �تتراسایکلین� نیز میتواند جوانه‌های دندان جنین را تیره کند پس بهتر است تا آن‌جاکه ممکن است از تجویز این دارو خودداری شود و یا مادرانی که دارای بیماریهای خونی هستند، نباید از آنتی‌بیوتیک‌های �سولفامید� استفاده کنند، که مطمئنا پزشک معالج این جوانب را مدنظر خواهد داشت.
شیمی درمانی و بارداری:
برخی از اوقات،زن باردار مجبور به استفاده از داروهای شیمی‌درمانی است چرا که با عدم مصرف این دارو،مادر از دست خواهد رفت. از آنجایی که سلامت جنین،نهفته در سلامت مادر است،بهتر است در این شرایط به توصیه‌های پزشک اهمیت بیشتری داد.
مسکن‌ها:
شایع‌ترین مصرف مسکن در دوران بارداری،استامینوفن است که طبق تحقیقات صورت گرفته،تاکنون عارضه‌ای از آن در انسان،گزارش نشده است. گاهی دردهای شدید،عوارض بیشتری نسبت به مصرف مسکن‌ها در پی خواهد داشت. در برخی موارد حاد، اگر زنی دچار �میوم رحمی� (غده خوش‌خیم) باشد،طبق نظر پزشک،بیمار میتواند از استامینوفن‌های کدئین نیز مصرف کند. گاهی شاهد آن هستیم که مصرف بی‌رویه برخی از ویتامین‌ها در دوران بارداری،دارای اثرات سوء است، بنابراین مادران باید توجه داشته باشند که با مصرف بی‌رویه ویتامین، خود و جنین خود را به دردسر نیندازند. پزشک میتواند با تجویز قرص فولیک اسید،آهن و دادن یک رژیم غذایی مناسب،بیمار خود را تحت کنترل داشته باشد.در غیر این صورت و مشاهده کمبود برخی از ویتامین‌ها و املاح،پزشک معالج اقدام به تجویز �ویتامین‌های مخصوص حاملگی� میکند
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
از جفت چه می دانید؟
جفت، اندامی است که جنین را به دیواره رحم متصل میکند تا جنین بتواند از طریق خون مادر، اکسیژن و مواد غذایی را دریافت کند.
جفت علاوه بر تبادل موادغذایی نفش‌های دیگری از جمله تولید هورمون‌هایی مانند استروژن، پروژسترون، HCG ،سوماتوتروپین و پرولاکتین و انتقال آنتی‌بادی‌ها و تبادل گازهای خونی دارد.
ساختار جفت
جفت از دو قسمت تقسیم شده است؛ بخش مادری و بخش جنینی.
جفت انسان در پایان 40 هفته بارداری، به شکل صفحه گرد و پهن است و قطری حدود 22 سانتی‌متر و 2 تا 5/2 سانتی‌متر ضخامت و وزنی حدود 500 گرم دارد. رنگ جفت قرمز تیره به نظر میرسد. جنین توسط بندناف به جفت متصل شده است.
بندناف طبیعی 55 تا 60 سانتی‌متر طول دارد و دارای 2 شریان و یک ورید است. بندناف به سطح جنینی جفت وارد شده و شاخه‌شاخه می‌شود و سطح جفت را می‌پوشاند.
اتصال بندناف به جفت معمولی خارج از مرکز است و گاهی به حاشیه جفت نیز متصل می‌شود.
جفت از 15 تا 20 ناحیه برجسته به نام "کوتیلدون" تشکیل می‌شود.
رشد جفت
رشد جفت از کاشته شدن رویان (که در این زمان به آن بلاستوسیت می‌گویند) در پوشش داخلی رحم مادر (آندومتر) آغاز می‌شود
قسمت خارجی بلاستوسیت از لایه‌ای از سلول‌هایی به نام تروفوبلاست تشکیل می‌شود.
این لایه خود شامل 2 بخش است: سن‌سیوتروفوبلاست (لایه خارجی) و سیتوتروفوبلاست (لایه داخلی).
رشد این لایه سلولی نهایتا جفت را ایجاد میکند. مرحله رشد جفت تا پایان سه ماهه اول (12 تا 13 سانتی‌متر) باداری کامل می‌شود.
گردش خون جفتی - مادری
جفت مادری از آندومتر رحم منشا می‌گیرد. آندومتر بعد از کاشته شدن تخم دستخوش تغییراتی می‌شود. ضخامت آندومتر تحت تاثیر پروژسترون افزایش می‌یابد و سلول‌های آندومتر در اثر تجمع چربی و گلیکوژن حجیم‌تر می‌شوند که به آن "دسیدوآ"می‌گویند.
شریان‌های مارپیچی عمل خون‌رسانی از مادر به جنین را بر عهده دارند به تدریج از پیچش شریان‌ها کاسته شده و بر قطر و ضخامت آنها افزوده می‌شود که موجب جریان خون مادری به جفت و کاهش مقاومت جریان خون می‌شود.
به این ترتیب امکان مبادله مواد بین خون مادر و جنین فراهم می‌شود. هنگام ترم جریان خون مادری cc/min 600 تا 700 است.
گردش خون جنینی جفت
بعد از مبادله مواد خونی بین جنین و مادر خون دارای اکسیژن و مواد غذایی از طریق وریدها به ورید نافی و سیستم گردش خون جنین وارد می‌شود. خون مادر و جنین هرگز با هم مخلوط نمی‌شوند.
کارکردهای جفت
- مواد غذایی و الکترولیت‌ها مانند پروتئین‌ها، اسیدهای چرب، کربوهیدرات‌ها و ویتامین‌ها به راحتی از جفت عبور می‌کنند.
- آنتی‌بادی‌ها مانند IgG (ایمونوگلبولین G) از مادر به جنین منتقل می‌شود.
-هورمونهای درون‌ریز مانند هورمون گنادوتروپین جفتی (HCG) بوسیله جفت تولید می‌شود.
هورمونهای جفت
HCGاولین هورمونی که جفت تولید میکند HCG است. این هورمون در خون و ادرار مادر یافت می‌شود. تست‌های آزمایشگاهی از طریق این هورمون قادر به تشخیص بارداری است. تقریبا 100روز بعد اولین روز آخرین قاعدگی به پایین‌ترین سطح خون میرسد و تا پایان بارداری در این مقدار باقی می‌ماند.
3 تا 4 هفته بعد از پایان بارداری سطح HCG در خون و ادرار مادر به مقادیر قبل از بارداری میرسد.HCG فقط در دوران بارداری و توسط جفت ترشح می‌شود.
لاکتوژن:این هورمون مانند هورمون رشد عمل میکند. و دریافت قند خون مادر را در جنین را تسریع میکند. همچنین باعث تکامل پستان‌ها برای تولید بیشتر می‌شود.
استروژن: موجب تحریک و تکامل غدد پستانی و رحم می‌شود.
پروژسترون: برای حفظ و ادامه بارداری ترشح می‌شود.
ناهنجاریهای جفت
در حالت معمولی پرزهای جفت در ضخامت پوشش داخلی رحم (آندومتر) قرار دارند و موقع زایمان به راحتی کنده می‌شوند ولی زمانی که ناهنجاری وجود دارد پرزهای جفت عمیق‌تر نفوذ می‌کنند و هنگام خروج جفت ایجاد مشکل کرده و حتی گاهی ممکن است به درآوردن رحم منجر شوند.
در ناهنجاری "نوع آکرتا" پرزهای جفت به لایه میانی رحم (میومتر) می‌رسند، ولی به همه ضخامت آن نفوذ نمی‌کنند. در "نوع اینکرتا"پرزهای جفتی" کاملا به داخل میومتر نفوذ میکند. در "نوه پره‌کرتا" که بدترین شکل این ناهنجاری است، پرزهای جفتی پس از عبور از میومتر، به پوشش سروزی بیرونی رحم (پری‌متر) می‌رسند.
خروج جفت
بعد از خروج جفت قله رحم و قوام آن چک می‌شود. اگر قوام سفت بود و خونریزی نداشت باید منتظر جدا شدن جفت ماند؛ هیچگونه ماساژی لازم نیست و باید منتظر ماند تا جفت خود به خود جدا شود.
بعد از خروج جفت باید با دقت معاینه شود تا از خروج کامل آن و باقی نماندن بخشی از آن در رحم مطمئن شد
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
پیشگیریهای ممکن از ایجاد ترک های پوست در دوران بارداری
.
ترک پوست یا استریا، خطوط تقریباً فرورفـته پوستی است که بیشـتر در نواحی تحـت کشــش به وجود می آیـد. این عـارضه بسیار شـایع است و در بسیاری از زنان در سنین جـوانـی، در دوران بارداری و یا به دلیل چاق و لاغر شدن مشاهده می شود. این خطوط در ابتدا برجسته و قرمز رنگ هستند اما به تدریج صاف شده و به رنگ سفید در می آیند. ترک های پوستی اغلب در نواحی شکم، سینه (به ویژه پس از شیردهی)، باسن و ران ها مشاهده می شوند. میزان این ترک ها در بارداری به ژنتیک فرد نیز وابسته است بنابراین در این مقاله جدا از مسائل ژنتیکی به نکاتی اشاره میکنیم که برای جلوگیری از ایجاد و یا کم کردن اثر این ترکها موثر میباشد :
اولین و مهم ترین مورد، مصرف کافی مایعات به خصوص آب است. روزانه ۸ لیوان آب بنوشید. آب فراوان نه تنها رطوبت و انعطاف پذیری پوست را تامین می کند، بلکه سموم را نیز از بدن دفع و پوست را شفاف کرده و ظاهر آن را بهبود می‌بخشد.
تأمین مواد مغذی مورد نیاز پوست با استفاده از یک رژیم غذایی متعادل و سالم نقش بسیار مهمی در جلوگیری از ترک‌های پوستی دارد. کمبود ویتامین های A، E و C استعداد ایجاد استریا را افزایش می دهد.
هویج، کدوحلوایی، زردآلو، انبه، طالبی، سبزیجات سبز برگ‌دار، زرده تخم‌مرغ و جگر منبع غنی ویتامین A هستند.
ویتامین E در مغزها، جوانه گندم و کنجد به فراوانی یافت می شود و میوه ها و سبزیجات از جمله مرکبات، فلفل دلمه، توت فرنگی و کلم بروکلی سرشار از ویتامین C هستند.
یکی از روشهای پیشگیری از بریدگی پوست در دوران بارداری، ورزش های شکم قبل از زمان بارداری است. هرچه عضلات شکم قوی تر باشد در زمان بارداری کمتر باز می شود و بزرگ می شود. چون بین حجم بزرگ شدن شکم و بریدگی پوست آن رابطه مستقیمی وجود دارد بنابراین قوی شدن عضلات شکم قبل از بارداری تا حد بسیار زیادی از بریدگی پوست جلوگیری می کند.
برای پیشگیری از این ترکها کنترل اضافه وزن و چاق شدن در این دوران نیز حائز اهمیت میباشد. وزن گیری بیش از حد تعریف شده برای شما احتمال بروز این ترک ها را بیش از پیش خواهد کرد، سعی کنید بمرور زمان افزایش وزن پیدا کنید و وزن گیری پیش از حد نداشته باشید (توجه نمایید بیش از حد!)
استفاده از روغن زیتون و یا شیر برای ماساژ متداوم و یا استفاده از کرمها و پمادهای مخصوص موجود در دارو خانه ها. ماساژ را از دو ماهگی شروع نمایید و تا سه ماه پس از زایمان ادامه دهید، یک بار شب هنگام و یک بار صبح، و بعد از حمام، جهت مرطوب کردن پوست. روغن نارگیل خالص نیز بسیار سودمند میباشد. این کرم ها را به آرامی و باحوصله بر روی پوست مالش دهید تا جذب پوست گردد.
در صورت ایجاد شدن:
ترک بارداری معمولاً در هفته ششم تا دوازدهم بعد از زایمان به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. رنگ‌دانهٔ آن کم شده و به طور کلی روشن‌تر از پوست اطراف آن می‌شود (رنگ آن بسته به پوست متفاوت است)؛ اما بافت آن به همان شکل باقی می‌ماند. به مرور زمان و با استفاده از روش های درمانی مناسب، وضوح این ترک ها کاهش یافته و کمرنگ می شوند اما به طور کامل از بین نمی روند. امروزه از لیزر و مزوتراپی (تزریق دارو در بخش های مختلف پوست) نیز برای درمان استریا استفاده می شود. میکرودرم ابرشن و مصرف کرمهای مختلف نیز که برای این منظور ساخته شده اند برای بر طرف کردن این ترکها توصیه شده است
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
مرسی گلم
خیلی از خانم‌های باردار، به‌خصوص خانمهایی که اولین بارداری خود را می‌گذرانند، سوال‌های زیادی در مورد اینکه آیا بارداری آنها طبیعی و بدون مشکل است یا نه، دارند...
به همین دلیل به محض پیش آمدن کوچک‌ترین مشکلی یا به بیمارستان و درمانگاه مراجعه می‌کنند یا با پزشک خود تماس می‌گیرند. این مطلب بیشتر برای خانم‌های بارداری است که مدام نگران تغییر حالت‌هایشان در این دوران هستند و هدفمان هم این است که بگوییم در 3 ماهه اول بارداری باید در چه مواقعی حتما به بیمارستان مراجعه کرد یا با پزشک تماس گرفت.
خونریزی واژینال
معمولا خونریزی کم و قطره‌قطره در ماه‌های اول بارداری، طبیعی است و جای نگرانی ندارد اما اگر خونریزی شدید باشد، به طوری که حداقل
2 تا 3 دستمال کاغذی با آن کاملا آغشته شود، باید بلافاصله به پزشک معالج خود مراجعه کنید. این نوع خونریزی‌ها می‌توانند نشانه‌ای از سقط جنین یا وجود مشکلی در روند بارداری باشند. هرچه خون از دست رفته بدن روشن‌تر باشد باید اهمیت بیشتری به آن بدهید. اگر خونریزی همراه با دردهای شدید زیر شکم (مانند دردهای قاعدگی) باشد امکان سقط جنین افزایش می‌یابد. در صورتیکه خونریزی بدون درد شکمی داشته باشید، ممکن است مشکلی در روند بارداری شما پیش آمده باشد و پزشک بتواند با تجویز دارو یا حتی آمپول پروژسترون این مشکل را برطرف کند. در این صورت داشتن استراحت کافی و پرهیز از کارهای سخت و سنگین برای حفظ سلامت خود و جنین?تان الزامی است. گاهی اوقات بارداری‌های خارج رحمی هم می‌توانند دلیل خونریزی در 3 ماهه اول بارداری باشند که پزشک میتواند از طریق سونوگرافی آن را تشخیص دهد و اقدام به سقط جنین قانونی کند.
تهوع و استفراغ بیش از اندازه
داشتن کمی حالت تهوع و حتی استفراغ کردن در 3 ماهه اول بارداری، امری کاملا طبیعی است که برای برخی از خانم‌های باردار پیش می‌آید اما اگر این تهوع و استفراغ‌ها به حد آزاردهنده‌ای برسند و بدن شما را در معرض کم‌آبی قرار دهند، خطرناک می‌شوند. یعنی اگر در صورت تکرر استفراغ‌های روزانه دچار سرگیجه، کاهش وزن یا خشکی دهان بشوید، باید بدانید که تعادل آب و الکترولیت‌های بدنتان به هم ریخته است و باید هرچه سریع‌تر به اولین درمانگاه محل یا پزشک معالج خود مراجعه کنید. در این صورت ممکن است تزریق سرم همراه آمپول ویتامین B6 برایتان تجویز شود. مصرف آب، آبمیوه و دوغ فراوان در اینگونه مواقع برای یک خانم باردار الزامی می‌شود.
تب بالا
درجه حرارت بدن یک خانم باردار نباید بیش از 38 درجه سانتی‌گراد یا 101 درجه فارنهایت باشد. تب بالا میتواند نشان‌دهنده وجود نوعی عفونت در بدن باشد. با این حساب اگر در طول بارداری احساس کردید بدنتان بیش از اندازه داغ است، امکان دارد به یک بیماری عفونی مبتلا شده باشید و پشت گوش انداختن این موضوع یا درمان‌های خودسرانه باعث آسیب رسیدن به جنینتان می‌شود. اگر تب بالا با دردهای مفصلی و التهاب بدن هم همراه باشد، امکان مبتلابودن به بیماریهای عفونی و نیاز به درمان فوری افزایش می‌یابد. به همین دلیل اگر در 3 ماهه اول بارداری دچار تب یا علایمی شبیه به آنفلوانزا شدید حتما با پزشک خود در این باره مشورت کنید و مصرف آب و مایعات فراوان را هم فراموش نکنید.
ترشح بیش از اندازه و خارش واژینال
ترشح واژینال امری کاملا طبیعی در تمام خانم‌هاست اما اگر این ترشح‌ها در 3 ماهه اول بارداری بیش از اندازه و سفید، پنیری‌شکل و همراه با خارش باشند، ممکن است نشانه‌ای از عفونت‌های واژینال درمان‌پذیر (که قابل‌درمان هستند) یا بیماریهای مقاربتی باشند که به هیچ عنوان نباید در طول دوران بارداری نادیده گرفته شوند چون عفونت واژینال میتواند باعث صدمه دیدن جنین شود. در صورت مواجهه با چنین مشکلی حتما بلافاصله پزشک خود را در جریان بگذارید و رعایت بهداشت ناحیه و پوشیدن لباس‌های زیر خشک، تمیز و نخی را هم فراموش نکنید. بهتر است تا بهبود کامل هم از داشتن رابطه زناشویی خودداری کنید.
درد یا سوزش هنگام ادرار
گاهی برخی از خانم‌های باردار از درد یا سوزش هنگام ادرار شکایت می‌کنند اما متاسفانه این مساله را چندان جدی نمی‌گیرند. درد و سوزش ادرار میتواند به دلیل عفونت مثانه یا مجرای ادراری باشد. درمان نکردن عفونت مثانه یا مجاری ادراری در دوران بارداری میتواند ابتلا به بیماریهای جدی و مختلفی مانند عفونت، دردهای زایمان پیش از موعد یا زایمان زودرس را برای یک خانم باردار به دنبال داشته باشد. گاهی عفونت مثانه یا مجرای ادراری به دلیل شستشوی ناحیه با آب‌های آلوده در مسافرت ایجاد می‌شود. به همین دلیل به خانم‌های باردار توصیه می‌شود اگر در طول سفر از سلامت آبی که قرار است خودشان را با آن بشویند، اطمینان ندارند از دستمال‌های مرطوب بهداشتی یا آب سالم و مطمئن برای این کار کمک بگیرند تا به دردسر نیفتند. حفظ بهداشت این ناحیه در طول دوران درمان هم لازم است.
پادرد و سردرد شدید
دردهای ماهیچه‌ای یا گرفتگی و درد ساق پا در تمام خانم‌های باردار اتفاق نمی‌افتد اما از آنجایی که احتمال لخته‌شدن یا بالا رفتن غلظت خون در دوران بارداری افزایش می‌یابد بنابراین مواجهه با چنین دردهایی هم در 3 ماهه اول بارداری دور از انتظار نخواهد بود. لخته?شدن خون در قسمت‌های تحتانی بدن به خصوص پاها میتواند منجر به احساس درد در ناحیه ساق پا شود و این لخته شدن یا بالارفتن غلظت خون در مغز هم میتواند سردردهای شدیدی را برای یک خانم باردار در پی داشته باشد. با این حساب اگر سابقه غلظت یا لخته‌شدن خون دارید یا اگر از سردرد و پادرد شدیدی در دوران بارداری رنج می‌برید، باید هرچه سریع‌تر پزشک خود را در جریان بگذارید تا داروهای لازم برای درمان این مشکل شما تجویز شود.
ابتلا به بیماریهای مزمن
برخی از خانم‌ها پیش از باردارشدن به بیماریهای مزمنی مانند تیروئید، دیابت، فشارخون بالا، آسم یا لوپوس مبتلا هستند و باید حتما پزشک خود را در جریان این بیماری‌ها قرار دهند و حواسشان هم به هرگونه تغییر حالتی در دوران بارداری به دلیل ابتلا به این بیماری‌ها باشد. اگر شما مبتلا به فشارخون بالا یا دیابت باشید و بیماری خود را در دوران بارداری به خوبی کنترل نکنید، ممکن است به طور ناخواسته تاثیری منفی بر سلامت جنینتان بگذارید و حتی دچار زایمانی زودرس یا پردردسر شوید. ضمن اینکه ابتلا به کم‌کاری یا پرکاری شدید تیروئید هم میتواند خطری جدی برای مادر و جنین در پی باشد. با این حساب به تمام مادران بارداری که از ابتلا به بیماریهای مزمن نامبرده رنج می‌برند، توصیه می‌شود که از اولین روز بارداری با مشورت پزشک معالج خود اقدام به مصرف داروهای مختلف در زمان مناسب کنند تا مشکلی برای خود و جنینشان پیش نیاید
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
اطلاعاتت عالی بود عزیزم. مرسیییییییی 
معایب و مزایای سونوگرافی 3بعدی و 4 بعدی :
متاسفانه بسیاری از سونوگرافی‌های سه‌بعدی انجام شده کاملا غیرضروری بوده و تنها به قصد تشخیص جنسیت یا تهیه عکس سه‌بعدی استفاده می‌شود و هیچ کاربرد علمی ندارد؛ در حالی که این نوع سونوگرافی در موارد بسیار محدود و طبق تشخیص و صلاحدید پزشک متخصص باید انجام شود. یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای علمی بشر در طول تاریخ که توانسته است نقش مهمی در علم پزشکی برای تشخیص و شناسایی بسیاری از بیماری‌ها و ناهنجاری‌ها داشته باشد، سونوگرافی است.
این وسیله نقش موثری در پیشگیری از بسیاری عوارض و بیماری‌ها دارد. سونوگرافی، فرآیندی است که از طریق امواج صوتی، تصاویری از بافت‌ها و ارگان‌های داخلی بدن انسان به دست می‌آید که پس از شکل‌گیری به مانیتور ارسال شده و با پردازش توسط دستگاه، تصویر مشاهده می‌شود. در حال حاضر سونوگرافی معمولی یا دوبعدی که تصاویر سیاه و سفید را در اختیار پزشک قرار میدهد، یک روش بی‌خطر تصویربرداری در دوران بارداری است؛ البته مادران باردار نباید درخصوص انجام چنین سونوگرافی‌هایی هم اصرار بی‌مورد داشته باشند و باید طبق تشخیص پزشک انجام شود.
این سونوگرافی معمولا برای تایید ضربان قلب، تخمین سن بارداری، تعیین موقعیت جنین، تشخیص حاملگی خارج از رحمی و ناهنجاریهای احتمالی کاربرد دارد. در سونوگرافی سه‌بعدی ـ که از سال ۱۹۹۰ در دنیا رواج یافت و در کشور ما قدمت آن به ۱۰ سال میرسد ـ امواج صوتی با زوایای مختلف به بدن جنین تابانده می‌شود و انعکاس این امواج با کمک نرم‌افزارهای پیشرفته رایانه‌ای تصاویری در سه جهت طول، عرض و عمق تولید میکند.
در سونوگرافی چهاربعدی علاوه بر ایجاد تصاویر سه‌بعدی از جنین، حرکات جنین نیز نشان داده می‌شود. خطرات احتمالی سونوگرافی سه‌بعدی و چهاربعدی از آنجا که در سونوگرافی سه‌بعدی و چهاربعدی انرژی زیادی به جنین وارد می‌شود، این انرژی ممکن است برای جنین خطرناک باشد، گرچه هنوز خطرات احتمالی به اثبات نرسیده، ولی تحقیقاتی ادعا می‌کنند به دنبال سونوگرافی سه‌بعدی و چهاربعدی احتمال سوختگی در بافت نرم جنین وجود دارد همچنین به دلیل انرژی بسیار بالا، امکان بروز آسیب برحلزون شنوایی جنین نیز هست. دستگاه‌های سونوگرافی سه‌بعدی و چهاربعدی برای گرفتن تصویر مناسب حداکثر انرژی آلتراسوند را به داخل بدن می‌فرستند و چنانچه پروب این دستگاه به میزان کافی روی شکم مادر باردار نگه داشته شود، حتی میتواند مایع‌آمنیوتیک (کیسه اطراف جنین) را به جوش بیاورد و به بافت‌های جنین آسیب بزند، پس مهارت پزشک سونوگراف در مدت زمان سونوگرافی نقش بسیار مهمی در بروز آسیب‌های احتمالی دارد.
در حاملگی‌های چند قلویی برای بررسی جنین‌ها، زمان بیشتری لازم است و بالطبع آسیب نیز بیشتر خواهد شد. این نوع سونوگرافی‌ها تنها در صورت صلاحدید پزشک و تا حدامکان یک مرتبه در هفته‌های ۱۸ تا ۲۴ بارداری توصیه می‌شود. این نوع سونوگرافی معمولا برای افرادی توصیه می‌شود که در سونوگرافی دوبعدی به ضایع برخورد کرده باشند، به وجود ناهنجاری مشکوک شده باشند که برای به دست آوردن اطلاعات کاملتر و تشخیص قطعی از سونوگرافی سه‌بعدی استفاده می‌کنند. مثلا ضایعاتی در صورت جنین یا شکاف کام و همچنین مشکلاتی در اندام و دست و پا و به طورکلی آنومالی‌های اندامها و ضایعاتی که در ظاهر اندام وجود دارد، با کمک سونوگرافی سه بعدی براحتی قابل تشخیص هستند. همچنین در مواردی که مشکوک به بیماریهای کروموزومی هستند یا اگر آنومالی در حاملگی قبلی مادر وجود داشته باشد، برای رسیدن به اطلاعات کاملتر سونوگرافی سه‌بعدی توصیه می‌شود.
در حال حاضر با استفاده از سونوگرافی سه‌بعدی، امکان تشخیص بموقع ناهنجاریهای جنینی و تصمیم‌گیری بهتر درخصوص یا ادامه بارداری و بررسی نتایج اعمال جراحی داخل رحمی براحتی امکان‌پذیر شده است. متاسفانه بسیاری از سونوگرافی‌های سه‌بعدی انجام شده کاملا غیرضروری بوده و تنها به قصد تشخیص جنسیت یا تهیه عکس سه‌بعدی استفاده می‌شود و هیچ کاربرد علمی ندارد سونوگرافی سه‌بعدی معمولا با توجه به حساسیت جنین در ۳ ماهه اول و به دلیل کم شدن مایع آمنیوتیک در ۳ ماهه آخر نباید انجام شود و ۳ ماهه دوم بهترین زمان است. سونوگرافی دوبعدی معمولا ۳ مرتبه انجام می‌شود. در ۳ماهه اول برای تعیین سن حاملگی و تعیین زمان ختم حاملگی، در ۳ ماهه دوم برای تعیین آنومالی‌ها و در ۳ ماهه سوم برای پیش‌بینی دقیق زمان ختم حاملگی. برای تعیین رشد و سن جنین، اندازه‌گیری ارتفاع رحم حداکثر تا زمان هفته بیستم بارداری میتواند روش تشخیصی باشد، ولی این روش به دلیل خطاهای زیادش نمی‌تواند جایگزین سونوگرافی در ۳ ماهه اول بارداری باشد، زیرا ممکن است فیبروم‌ها یا آنومالی‌های رحمی در تعیین رشد و سن جنین خطا ایجاد کنند، پس توصیه می‌شود حتما در ۳ ماهه اول یک سونوگرافی برای کمک به تعیین رشد جنین در ماه‌های بالا انجام شود
برای تعیین وجود آنومالی‌های جنین علاوه بر سونوگرافی، روش دیگری نیز وجود دارد. با آزمایش ژنتیک در ۳ ماهه اول بین هفته یازدهم تا چهاردهم همراه با اطلاعات سونوگرافی مثل دیدن استخوان بینی و اندازه‌گیری چین پشت گردن جنین و همچنین سن مادر می‌توان به آنومالی‌های جنین پی برد. مجموعه این اطلاعات را به رایانه داده تا آنومالی‌های احتمالی کروموزومی تشخیص داده شود و از این طریق می‌توان پی برد که این جنین مشکل دارد یا خیر و در صورت وجود مشکل که شامل گرفتن نمونه از مایع آمنیوتیک یا جفت جنین و انجام آزمایشات کروموزومی است، می‌توان به آنومالی‌های کروموزومی جنین پی برد، ولی چون این روش احتمال سقط جنین را به دنبال دارد، معمولا با گرفتن سونوگرافی و آزمایش خون این آنومالی‌ها تشخیص داده می‌شود. برای انجام سونوگرافی اصراری نداشته باشید متاسفانه کاربرد روش تشخیص سونوگرافی سه‌بعدی و چهاربعدی در بیشتر موارد غیرضروری است. این روش باید پس از سونوگرافی دوبعدی آن هم در صورت تشخیص پزشک مبنی بر احتمال وجود ناهنجاری انجام پذیرد.
استفاده از روش سونوگرافی سه‌بعدی در موارد غیرضروری ضمن احتمال آسیب به جنین باعث اتلاف وقت و تحمیل هزینه مالی فراوان به بیماران می‌شود؛ چرا که این نوع سونوگرافی مشمول بیمه نمی‌شود و به دلیل گران بودن آن، تنها هدر دادن پول است. پس هنگام مراجعه به پزشکتان، اصراری برانجام این نوع سونوگرافی نداشته باشید
هرگز تسلیم نشوید ، معجزه ها هر روز رخ می دهند ، شاید فردا ، روز شما باشد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
