اطلاعات پزشکی .....

Gif animation creator



بازگشت به زندگی پس از زایمان ...........


--------------------------------------------------------------------------------


چه زمانی پس از زایمان می‌توانیم به سر کار برگردیم؟


برخی از مادران به راحتی پس از 10 روز تا شش هفته کارهای عادی روزمره را در منزل از سر می‌گیرند اما بازگشت به فعالیت‌های اجتماعی اندکی دیرتر آغاز می‌شود. در عده‌ای هم شروع فعالیت‌های عادی حتی تا سه ماه به تاخیر می‌افتد. بسته به کار و فعالیتی که یک مادر دارد، عده‌ای این آمادگی را دارند که پس از شش هفته فعالیت خود را از سر بگیرند. در صورتی که کار این مادران سبک باشد و فشار جسمی و روحی به آنها وارد نکند و درباره شیوه نگهداری فرزند خود نگران نباشند همچنین دچار عوارض جانبی زایمان نشده باشند می‌توانند به سر کار خود برگردند. اما باید توجه داشته باشند که کار نباید آنها را خسته کند. بهتر است ساعت کاری این مادران کوتاه‌تر از سایرین بوده و در صورتی که با شیر خود فرزندشان را تغذیه می‌کنند، زمانی را برای شیردهی درنظر بگیرند.


کار کردن برای این تازه مادران چه محدودیت‌هایی دارد؟


کارکردن نباید بیش از 20 ساعت در هفته باشد. در صورتی که شغل شما طوری است که مجبورید وسیله‌ای را بلند کنید یا بالا ببرید، نباید پیش از پایان شش هفته به انجام این کار اقدام کنید. در زنانی که زایمان به طریق سزارین انجام شده، این عمل نباید پیش از سه ماه پس از بارداری انجام شود. مادران شاغل توجه داشته باشند که نباید انرژی و توا‌ن‌شان را هنگام کار صرف کنند، طوری که برای مراقبت از فرزندشان دچار مشکل شوند. در بعضی موارد لازم است با مشاوره با کارفرما حتی شغل‌شان را برای مدتی تغییر دهند تا کمتر دچار استرس شوند. در زایمان سزارین به دلیل اینکه شکم و رحم کمی ضعیف شده است، برای جلوگیری از پارگی نباید پیش از شش تا هشت هفته جسم سنگین بلند کنید.


پس از زایمان چه زمانی باید بگذرد تا مادران بتوانند به مسافرت بروند؟


برای مادرانی که زایمان راحت‌ و بی‌خطری داشته‌اند، مسافرت، یک تا دو هفته پس از زایمان طبیعی و سه تا شش هفته پس از سزارین اشکالی ندارد.


به یاد داشته باشید که بهبودی پس از زایمان به فرصت احتیاج دارد. استراحت کافی مانع از خستگی و ناراحتی مادر می‌شود. سفر ممکن است استرس‌زا باشد و در صورتی که مسافت طولانی باشد، بهتر است مادر در فواصل مناسب استراحت کند. وسیله نقلیه‌ای که با آن مسافرت می‌کنید، اهمیت زیادی دارد. راحت‌ترین وسیله را برای سفر انتخاب کنید. در طول سفر، به مقدار کافی مایعات بنوشید و پیاده‌شدن از وسیله نقلیه برای انجام چند ورزش کششی سبک بسیار کمک‌کننده است. این کار از تشکیل لخته در پاها که یکی از عوامل خطر تا چند هفته پس از زایمان است، جلوگیری می‌کند.


اگر زایمان سخت و دشواری داشتید یا پس از آن دچار عوارض جانبی دیگر شدید حتما پیش از سفر با پزشک خود مشورت کنید.
خوشبختانه عوارضی مانند لخته‌شدن خون، عفونت و خون‌ریزی پس از زایمان کم رخ می‌دهد، به خصوص پس از اولین یا دومین هفته پس از زایمان، عوارض پس از زایمان سزارین هم ممکن است شامل عفونت محل برش یا پارگی باشد که ممکن است چند روز پس از عمل جراحی رخ دهد. اما پس از شش هفته از احتمال بروز این عارضه‌ها کم شده و خطری مادر را تهدید نمی‌کند. از این رو پزشکان توصیه می‌کنند مسافرت حداقل سه تا شش هفته پس از زایمان به تاخیر بیفتد. هواپیما بهترین وسیله برای سفر این مادران است اما هنگام سفر با خودروی شخصی بهتر است در طول مسیر هر از گاهی برای استراحت توقف داشته باشید.


خانم‌هایی که تا پیش از زایمان، زیاد رانندگی کرده‌اند؛ از کی می‌توانند دوباره خودشان رانندگی کنند؟


پس از زایمان طبیعی اگر می‌توانید بدون هیچ‌گونه ناراحتی پیاده‌روی کنید، دچار سرگیجه یا افت فشار نمی‌شوید و خون‌ریزی بیش از اندازه ندارید، رانندگی در مسافت‌های کوتاه اشکالی ندارد. در غیر این صورت، لازم است تا دو هفته صبر کنید.


پس از زایمان سزارین در صورتی که هیچ‌گونه دردی در محل جراحی ندارید می‌توانید در محدوده محل زندگی خود، بعد از سه هفته رانندگی کنید. پیش از بیرون رفتن، کمی‌ تمرین کنید و هنگام رانندگی سعی کنید فرد آشنایی را در کنارتان داشته باشید. باید بتوانید در موقع ضروری هنگام رانندگی عکس‌العمل نشان دهید. بنابراین اگر توانایی گذشته را به طور کامل پیدا نکرده‌اید، تا شش هفته صبر کنید و از فرد دیگری بخواهید رانندگی کند. اگر باید مسافت طولانی سفر کنید نباید پیش از شش هفته پشت ماشین بنشینید.


از کی می‌توانند ورزش‌کردن را شروع کنند؟


انجام فعالیت‌های سبک ورزشی پس از گذشت شش هفته از زایمان اشکالی ندارد. یک هفته پس از زایمان در صورتی که شما زایمان طبیعی داشته‌اید، می‌توانید 30 دقیقه و سه بار در هفته پیاده‌روی کنید و ورزش‌های سبک انجام دهید. به تدریج و با افزایش قدرت بدنی می‌توان طول مدت و دفعات پیاده‌روی را افزایش داد.


اگر زایمان شما به طریق سزارین بوده است شش تا هشت هفته صبر کنید. می‌توانید در خانه قدم بزنید زیرا این قدم‌زدن به بهبود زخم عمل جراحی شما کمک می‌کند. اما ورزش در بیرون از منزل را تا شش هفته به تاخیر بیندازید. به یاد داشته باشید که مفاصل و رباط‌های شما به مدت سه تا پنج ماه زمان می‌برد تا قدرت گذشته را پیدا کند. بنابراین از انجام ورزش‌های سنگین بپرهیزید. اگر می‌خواهید در کلاس‌های ورزشی شرکت کنید، حتی‌المقدور در کلاس‌هایی ثبت‌نام کنید که مربی ورزش با ورزش‌های پس از زایمان آشنا باشد.


ورزش برای زنانی که تازه مادر شده‌اند بسیار خوب است حتی از بروز افسردگی‌های پس از زایمان جلوگیری می‌کند اما این ورزش‌ها چند ماه پس از زایمان نباید موجب خستگی و فشار زیاد شوند.


یکی از دغدغه‌های تازه مادران این است که چگونه تناسب اندامشان را بازیابند؟


خیلی از تازه‌ مادران به این فکر می‌کنند که چه مدت طول می‌کشد تا بدن‌شان به وضعیت اولیه برگردد. همان‌طور که گفتیم، انجام ورزش‌های سبک لگن و شکم بسیار مناسب است. بازگشت به شکل اولیه پس از زایمان طی چند روز هرگز اتفاق نمی‌افتد و تدریجی است و اغلب پس از سه ماه انجام بعضی ورزش‌های خاص، بدن مادر به وضعیت اولیه برمی‌گردد.


با شروع ورزش‌های سبک و با پیاده‌روی‌های کوتاه‌مدت، عضلات کف لگن کم‌کم قدرت قبلی‌شان را به دست می‌آورند. شما می‌توانید پس از مراجعه به پزشک پس از شش هفته و اطمینان از سلامت خود، ورزش‌های کششی را شروع کنید.


خوابیدن به پشت و انقباض عضلات شکم و لگن، چرخش کمر، خم‌شدن، بلندکردن پاها زمانی که به پهلو دراز کشیده‌اید و ورزش‌هایی از این قبیل موجب تقویت عضلات و بازگشت وضعیت بدنی به شکل اولیه می‌شود. این اتفاقات تدریجی است و زمانی شما به شکل اولیه خود بازمی‌گردید که هر روز این ورزش‌ها را انجام دهید.


شروع روابط زناشویی از چه زمانی طبیعی است؟


روابط میان همسران با تولد نوزاد دچار تغییر می‌شود و اشکال در روابط جنسی میان آنها حتی تا چند ماه اول از مشکلات زوج‌هایی است که تازه صاحب فرزند شده‌اند.


بهترین زمان شروع روابط جنسی هنگامی است که هم پدر و هم مادر آمادگی روحی و جسمی را در خود ببینند. علاقه‌نداشتن به این موضوع امری است که بسیاری از مادران تجربه می‌کنند. زخم جراحی سزارین یا برش هنگام زایمان طبیعی و درد هنگام مقاربت از عوامل تشدید‌کننده مشکلات جنسی است. بسیاری از زنان پس از زایمان احساس گذشته را درباره شکل ظاهری بدن خود ندارند و حس می‌کنند جذابیت جنسی گذشته را برای همسران خود ندارند. انجام فعالیت‌های ورزشی به افزایش اعتماد به نفس در این زنان کمک می‌کند. حتی بسیاری از مردانی که تازه پدر شده‌اند نیز تمایلی برای روابط جنسی ندارند.


صحبت‌کردن و بیان احساسات میان زوج‌ها به از بین بردن مشکلات کمک می‌کند. اغلب پس از گذشت چند ماه روابط آنها مانند گذشته خواهد شد.


به طور معمول زنانی که زایمان طبیعی یا سزارین داشته‌اند پس از گذشت شش هفته می‌توانند روابط جنسی را با همسر خود از سر بگیرند. اما به یاد داشته باشید که حتی با وجود اینکه به فرزند خود شیر می‌دهید، امکان بارداری دوباره در شما وجود دارد. بنابراین بهتر است درباره بهترین روش پیشگیری از بارداری از پزشک خود راهنمایی بخواهید..........

زود انزالی یا انزال سریع یکی از مشکلات شایع در مردان است. تقریبا یک سوم از مردان دچار انزال زودرس هستند...

این روزها عده زیادی از مردان به کلینیک سلامت خانواده و ناتوانی جنسی مراجعه می‌کنند تا درباره یکی از مشکلات خود در زمینه ارتباط زناشویی با همسرشان مشاوره کنند. موضوع به این سادگی نیست چون با ایجاد افسردگی و اضطراب در زوجین، موجب اختلال در سلامت روان و رفتار آنان و در برخی موارد پرخاشگری هر دو نفر می‌شود. یکی از همین نمونه‌ها آقایانی بودند که در طی روزهای گذشته از طریق نامه و پیامک، از مشاوران و متخصصان سلامت، درباره مشکل و اختلال خود سوال کرده بودند. آنان به اختلال در خاتمه رابطه زناشویی به صورت زود هنگام دچار بودند. مشکلی که بسیاری از مردان جوان متاهل و حتی مردانی پس از سال‌ها زندگی مشترک به آن دچار می‌شوند. در این باره بیشتر بدانیم...


پژوهشگرانى که روى این بیمارى کار می‌کنند، اعلام کردند که می‌توانند این اختلال را تعریف کنند. به گفته آنها انزال در این بیماران در کمتر از 118 ثانیه از شروع مقاربت صورت می‌گیرد.


از طرفی زود انزالی یا انزال زودرس به حالتی گفته می‌شود که فرد زودتر از زمانی که می‌خواهد به انزال برسد و یا اینکه به حدی زود به انزال برسد که همسرش از ارتباط زناشویی لذت کافی نبرد البته باید انتظارات، واقعگرایانه باشند. این تعریفی است که مورد تایید اکثر متخصصان مسایل جنسی یا سکسولوژی است.





زمان استاندارد انزال


زمان استانداردی برای رسیدن به انزال در نظر گرفته نشده است. با وجود اینکه طبق نظر اکثریت افرادی که در مطالعات شرکت داشته‌اند یک سری زمان‌هایی پیشنهاد شده اما هیچ کدام قطعی نیستند چون این زمان بسته به نظر و رضایت افراد از رابطه زناشویی‌شان از هر زوج تا زوج دیگر متفاوت است اما پیشنهاد شده که اگر در 50 درصد یا بیشتر موارد ارتباط زناشویی انزال زمانی اتفاق افتاد که فرد و یا همسرش راضی نبودند یعنی فرد مشکوک به این اختلال هست و می‌توان وی را مورد تشخیص و درمان قرار داد. در ضمن این مهم است که اول ببینید چه زمانی متوجه شدید که این اختلال را دارید و از کجا متوجه شدید. آیا خودتان ناراحتید؟ همسرتان از روش رابطه راضی نیست و یا از جایی یا کسی شنیدید که مثلا اگر رابطه زناشویی زیر 10 دقیقه باشد، مشکل دارید؟ معمولا گرفتن شرح حال دقیق از زوجین جزو سنجش‌های اولی‌‌ است که برای تشخیص و درمان این اختلال انجام می‌شود، چون رابطه زوج‌ها در ایجاد و یا دامن زدن به این مشکل نقش به سزایی دارد.





دلایل و عواقب


نشانه اصلی انزال زودرس، انزالی غیر قابل کنترل است که قبل از انجام گرفتن رابطه زناشویی و یا مدت زمان بسیار کمی پس از آن با میزان تحریک کم و خلاف میل فرد اتفاق بیفتد. این مساله می‌تواند باعث نارضایتی جنسی در هر دو طرف شده و اضطراب ناشی از این مشکل را بیشتر کند. انزال زودرس یکی از متداولترین اختلال فعالیت زناشویی در مردان است و ممکن است برای هر مردی در بعضی از مراحل زندگی رخ دهد. زود انزالی یا انزال سریع یکی از مشکلات شایع در مردان است. تقریبا یک سوم از مردان دچار انزال زودرس هستند. در این مقاله هرجا صحبت از ارگاسم می‌شود، منظور اوج فعالیت در یک رابطه زناشویی و خاتمه آن است. اکثر موارد انزال زودرس فاقد عامل یا دلیل خاص است. عوامل روانی مثل اضطراب، احساس گناه یا افسردگی نیز ممکن است به انزال زودرس منجر شوند. در برخی موارد، انزال زودرس ممکن است به خاطر عوامل پزشکی مثل مشکلات هورمونی، آسیب‌های جسمی و یا عوارض جانبی بعضی داروها باشد. ابتلا به این عارضه منجر به بروز اختلالات روان مانند اضطراب، افسردگی و سردی روابط زوجین می‌شود و بر روان آنان تاثیر می‌گذارد و به همین علت، بسیار مهم است که درباره این عارضه بیشتر بدانیم و به موقع به مشاور مراجعه کنیم.


متخصص و پزشک مربوطه سابقه فعالیت زناشویی و پزشکی شما را بررسی خواهد کرد و آزمایش کلی را انجام خواهد داد. ممکن است پزشک بخواهد با همسر شما نیز صحبت کند چون انزال زودرس ممکن است دلایل بسیاری داشته باشد. پزشک، آزمایش لازم را انجام می‌دهد تا مشکلات پزشکی فرد را بررسی کند.





روش درمان


در بسیاری از موارد، انزال زودرس خود به خود درمان می‌شود. انجام تمرینات ریلکسیشن و آرام‌سازی و استفاده از متدهای منحرف کردن حواس می‌تواند در به تاخیر انداختن انزال کمک کند. در بعضی مردها ترک مصرف دخانیات و مواد مخدر بسیار کمک کننده خواهد بود. متخصص از شما و همسرتان می‌خواهد که روی متدهایی برای به تاخیر انداختن انزال کار کنید. این تکنیک‌ها تشخیص و کنترل احساساتی است که باعث انزال زود رس می‌شود. در سایر موارد برای کاهش حساسیت در آلت تناسلی، استفاده از کاندوم توصیه می‌شود. مشاوره‌ها و رفتار درمانی خط اول درمان این عارضه به شمار می‌رود و می‌تواند اضطراب ناشی از این مساله را کاهش دهد. مرحله بعدی، استفاده از کاندوم است. کاندوم سبب کاهش تحریک‌پذیری می‌شود. در صورتی که یک کاندوم قادر به این کار نباشد از دو کاندوم می‌توان استفاده کرد ضمن اینکه کاندوم سبب جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی و بارداری هم می‌شود. استفاده از دارو، گام سوم در درمان انزال زودرس است. این داروها به این دلیل استفاده می‌شوند که یکی از عوارض جانبی این گونه داروها، جلوگیری از ارگاسم است که باعث به تاخیر انداختن انزال می‌شود.





استفاده از شیوه ماستر و جانسون


این شیوه، در چهارمین مرحله از درمان افراد مبتلا به انزال زودرس انجام می‌گیرد که به همکاری خود فرد و همسرش نیاز مبرم دارد. این روش شامل یادگیری تشخیص و کنترل احساسی است که به ارگاسم منجر می‌شود. این روش نیاز به اراده و تمرین دارد ولی بسیار موثر است. برای آموزش و تمرین این روش باید به مشاوران و متخصصان سلامت جنسی در کلنیک‌های سلامت خانواده مراجعه شود تا با آموزش خصوصی در این باره، کار به نحو موثر صورت گیرد.





درمان‌های موضعی


استفاده از کرم‌ها و اسپری‌های کاهش‌دهنده حس سطحی دستگاه تناسلی نیز سبب کاهش احتمال زود انزالی می‌شود. به یاد داشته باشید که قبل از آغاز فعالیت زناشویی، موضع را با صابون شستشو دهید تا از بیحسی بیشتر آلت جلوگیری شود. متاسفانه از این روش به صورت خودسرانه و بسیار معمول استفاده شده که عوارض زیادی را در پی دارد. استفاده از بی‌حس‌کننده‌های موضعی، در آخرین مرحله از درمان افراد مبتلا به انزال زودرس قرار دارد و به هیچ‌وجه نباید در ابتدای کار از آن استفاده کرد. استفاده از روش‌های موضعی باید با تشخیص و صلاحدید پزشک و براساس سیر درمان و بهبودی باشد.................................

به نقل از روزنامه بیلت آلمان برررسی محققان دانشگاه پوتسدام نشان داد: کودکانی که با کفش‌های بزرگ‌تر از اندازه پایشان راه می‌روند...

پوشاندن کفش‌های بزرگ به کودکان باعث بد فرم شدن پاها و اختلالات حرکتی در آنها می‌شود.

به نقل از روزنامه بیلت آلمان برررسی محققان دانشگاه پوتسدام نشان داد: کودکانی که با کفش‌های بزرگ‌تر از اندازه پایشان راه می‌روند بیش از دیگران به عارضه صافی کف پا مبتلا می‌شوند.

نتیجه این تحقیق در اولین شماره مجله تخصصی "پای کودکان " چاپ شده است...................

راههای درمان واریکوسل ..............


امتیازات روش میکروسرجری نسبت به روش معمولی واریکوسلکتومی‌چیست ؟
در روش میکروسرجری با توجه به استفاده از میکروسکوپ حین جراحی و بزرگنمایی جراح، قادر است با دقت بیشتر وریدها را از شریان ( سرخرگ ) و عروق لنفاتیک ( عروق برنده آب ) جدا کند و فقط وریدها را مسدود نماید.

همچنین وریدهای با سایز کوچک را که استعداد واریسی شدن در آینده دارد و منشاء عود واریکوسل درآینده خواهد بود. در روش جراحی معمولی قابل تشخیص نمی‌باشد درحالیکه در روش میکرسرجری بدلیل بزرگنمایی 6-4 برابر توسط میکروسکوپ، جراح قادر است این وریدهای کوچک را نیز مشاهده کند و از عروق لنفاتیک و شریان مجزا نماید و مسدود کند.

در نتیجه شانس عود واریکوسل در این روش بسیار کمتر و حدود نیم درصد ( یعنی موفقیت 5/99 درصد ) می‌باشد همچنین بدلیل قابلیت بهتر در تمایز شریان و لنفاتیک و حفظ آنها احتمال آتروفی بیضه بدنبال جراح و یا ایجاد هیدروسل ( آب آوردگی بیضه ) بسیار نادر می‌باشد.

آیا واریکوسلکتومی ‌عارضه‌ای دارد ؟
درجواب بایستی گفت که هر اقدام پزشکی احتمال عارضه دارد همانگونه که عدم درمان واریکوسل نیز احتمال بروز عارضه دارد.

عوارض واریکوسلکتومی‌شامل :
1- احتمال عود واریکوسل که در روش معمولی و سنتی واریکوسلکتومی‌25% - 5% ذکر شده و در روش میکروسرجری نیم درصد می‌باشد.

2- ایجاد هیدروسل ( آب آوردگی بیضه ) که احتمال آن در روش معمولی جراحی واریکوسلکتومی‌15- 5 درصد و در روش میکروسرجری بسیار نادر گزارش شده است.

3- عارضه سوم احتمال آتروفی بیضه که در روش جراحی معمولی کمتر از 3% و در روش میکروسرجری بسیار نادر گزارش شده است. ( اینجانب طی حدود 700 مورد واریکوسلکتومی‌میکروسرجری که انجام داده ام 4 مورد عود و هیچ مورد هیدروسل یا آتروفی نداشته ام. در حالیکه بیش از 200 مورد از این بیماران، مواردی بوده اند که قبلا در مراکز مختلف تحت عمل واریکوسلکتومی‌به روش معمولی قرار گرفته بودند ولی واریکوسل برطرف نشده بوده و یا عود کرده بود که مجددا تحت عمل واریکوسلکتومی‌میکروسرجری قرار گرفتند و موفق بوده است.)

آیا عمل جراحی واریکوسلکتومی‌منجر به معلولیت یا ناباروری می گردد ؟
این سؤالی است که بسیاری از بیماران قبل از جراحی سؤال می‌کنند و درجواب بایستی گفت که عمل واریکوسلکتومی‌جهت درمان یا جلوگیری از ناباروری انجام می‌گردد و خود منجر به ناباروری نمی‌گردد و پس از جراحی نیز فرد می‌تواند به فعالیتهای عادی روزمره و انجام ورزش و کار بطور معمول و قبل از جراحی بازگردد. لذا معلولیتی ایجاد نمیکند.......................................

چه بیمارانی احتیاج به درمان دارند ؟
همانگونه که گفته شد 10درصد مردان پس از سن بلوغ درجاتی از واریکوسل دارند ولی همه آنها احتیاج به درمان ندارند. اگر واریکوسل برای فرد، عارضه‌ای ایجاد کند لازم است درمان انجام گردد. درغیراینصورت احتیاج به درمانی نیست.

عوارض واریکوسل چیست ؟
عوارض واریکوسل شامل ایجاد درد، آتروفی (کوچک شدن سایز و نرم شدن قوام بیضه) و ناباروری می باشد. درد ناشی از واریکوسل دردی با کیفت احساس سنگینی، که با فعالیت و ایستادن تشدید یافته و با استراحت بهبود می یابد.

آیا بیمار مبتلا به واریکوسل بدون عارضه احتیاج به پیگیری دارد ؟
بلی؛ همانگونه که گفته شد اگر واریکوسل عارضه ای ایجاد نکند احتیاج به درمان نیست. ولی لازم است بیمار بصورت ماهانه، خود را معاینه کند. و درصورت کوچک شدن سایز بیضه، و یا تغییر در قوام آن، لازم است توسط پزشک معاینه شود.
همچنین اگر بیمار مبتلا به واریکوسل ازدواج نکرده و یا خواستار داشتن فرزند دیگری در آینده می باشد، بایستی هر 6 ماه با آزمایش اسپرم، ازنظر باروری بررسی گردد و درصورت شروع تقییرات و ضعیف شدن نطفه احتیاج به درمان دارد.

آیا درمان دارویی برای واریکوسل وجود دارد ؟
جواب: خیر.
درمان واریکوسل فقط اقدامات مداخله گرانه (غیردرمان خوراکی یا دریافت دارو ازطریق تزریق) می باشد. در ساده ترین روش تزریق مواد ایجادکننده انسداد عروق از طریق پوست بداخل وریدهای بیضه مبتلاست که این روش درصد موفقیت کمتر و عارضه درد مزمن و یا هیدروسل بیشتری می باشد.

روشهای جراحی واریکوسل چیست ؟
جراحی واریکوسل یا به اصطلاح پزشکی واریکوسلکتومی اقدام به بستن وریدهای بیضه مبتلا می باشد که پس از انسداد این وریدها بتدریج بدلیل عدم حرکت خون، وریدهای مسدود شده کوچک شده و از بین می رود و واریکوسل برطرف می گردد. این اقدام از طریق برش کوچکی بر روی پوست شکم به طول 4-2 سانتیمتر قابل انجام است.

روشهای جدید جراحی واریکوسلکتومی چیست ؟
روشهای جدید واریکوسلکتومی یکی انسداد عروق از طریق کاتتریزاسیون وریدی و انسداد عروق مبتلا است. که هزینه آن بالاست و درصد موفقیت آن بالا نیست ولی بصورت سرپایی و با کمترین درد انجام می گردد.

روش لاپاروسکوپی(laparoscopic varicocelectomy) که امتیاز آن برش کوچکتر و بزرگنمایی حین جراحی، ولی بدلیل عدم دسترسی جراح به وریدهای فرعی، احتمال عود واریکوسل بیشتر است و همچنین سه برش بر روی پوست بجای یک برش انجام می گیرد.

روش میکروسرجری(microsurgical varicocelectomy) که به عقیده بسیاری بهترین روش جراحی واریکوسلکتومی می باشد. امتیازات آن بزرگنمایی حین جراحی و دسترسی به تمامی وریدهای فرعی می باشد ولی مدت زمان جراحی طولانی تر می گردد و ازنظر تکنیکی نیز مشکل می باشد.............

بیماری واریکوسل چیست؟
واریکوسل یا واریسی شدن عروق بیضه شایعترین بیماری مردان پس از بلوغ می‌باشد و 10درصد مردان بالغ به آن مبتلا می‌باشند. واریکوسل شایعترین عامل ناباروری مردان می‌باشد. سن شروع بیماری معمولاً در زمان بلوغ و یا بلافاصله پس از بلوغ می‌باشد ولی در سن کمتر یا سن بالا نیز ممکن است ایجاد گردد.

عامل ایجاد بیماری واریکوسل چیست؟
بیماری واریکوسل با واریسی شدن و گشادشدن عروق وریدی(سیاهرگهای) بیضه ظاهر می‌گردد که در دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم‌بندی می‌گردد. در نوع اولیه، هیچ عامل ایجادکننده مشخصی وجود ندارد، گرچه تئوری اشکال در دریچه‌های لانه کبوتری وریدهای بیضه، طولانی بودن مسیر این وریدها و احتمال اثر فشاری سایر عروق و احشاء شکمی‌مطرح می‌باشد ولی هنوز علت مشخصی برای آن ثابت نشده است.

این نوع عامل عمده واریکوسل است و 90درصد در سمت چپ می‌باشد. نوع ثانویه که بدنبال وجود عامل مشخص ایجادکننده انسداد در عروق داخل شکم ایجاد می گردد درصد کمی‌از واریکوسل‌ها را شامل میشود و علت ایجادکننده آن غالبا توده‌های شکمی، بخصوص تومورهای بدخیم می‌باشد که تشخیص آن مهم و حیاتی است.

علائم بیماری واریکوسل چیست ؟
بیمار ممکن است با شکایت بزرگی، یا عدم تقارن بیضه‌ها، یا درد بیضه، و یا پس از ازدواج، با ناباروری مراجعه کند. ولی شایعترین فرم آن، بدون علامت، و بطور اتفاقی، حین معاینه، متوجه آن می‌گردند. درمعاینه، بزرگی و تورم عروق بیضه، بخصوص در سمت چپ مشهود است و درحالت ایستاده، و یا افزایش فشار شکمی ‌تشدید می‌یابد و در حالت خوابیده از بین می‌رود (درصورتیکه تورم عروق درحالت خوابیده از بین نرفت، بایستی به نوع ثانویه آن شک کرد.)



افتراق واریکوسل ازنظر شدت بیماری :
بیماری واریکوسل ازنظر شدت به 3 درجه تقسیم‌بندی می‌گردد. در نوع درجه 1 اتساع عروق فقط حین فشار شکمی‌ در لمس توسط پزشک قابل لمس، و تشخیص می‌باشد. در نوع درجه 2 با فشار شکمی، اتساع عروق، قابل مشاهده می‌گردد. و در نوع درجه 3 حتی بدون فشار شکمی، اتساع عروق، درحالت ایستاده قابل مشاهده می‌باشد. لازم به ذکر است نوع درجه 3 آن ازنظر قانون خدمت سربازی در ایران معافیت دائم و انواع درجه 1 و 2 معافیت از رزم خواهد داشت..............

آندروپوز یا یائسگی در مردان یک فرآیند طبی سالمندی و یک موقعیت فیزیکی شبیه یائسگی در زنان است که در سن 45 سالگی به بعد بروز می‌کند...................


آندروپوز یا یائسگی در مردان یک فرآیند طبی سالمندی و یک موقعیت فیزیکی شبیه یائسگی در زنان است که در سن 45 سالگی به بعد بروز می‌کند. در این فرآیند سطح هورمون تسترون که یکی از اصلی‌ترین هورمون‌های مردانه(آندروژن‌ها) است به طور پیوسته کاهش می‌یابد و مرد علایمی‌ نظیر گرگرفتگی، افسردگی و تغییرات خلق و خوی را تجربه می‌کند. علاوه بر فرآیند طبیعی سالخوردگی و افزایش سن عواملی نظیر برخی از بیماری‌های قلبی، استفاده طولانی مدت از برخی داروها، افسردگی، چاقی و دیوانگی که بر تولید هورمون تسترون تاثیر دارند می‌توانند آغازکننده زودرس آندروپوز باشند. در تاریخ پزشکی همواره سخنانی در مورد یائسگی مردان میانسال یافت می‌شود و اولین بار لفظ آندروپوز توسط اچ هالفورد(1813) و سپس توسط ای وارنر(1930) مطرح گشت و بیان شد تعدادی از مردان یک دروه یائسگی را شبیه به آنچه در زنان است با یک شدت کمتر ولی با تداوم بیشتر را تجربه می‌کنند. در این زمینه تئوریایی نظیر تئوری بیولوژیکی و تئوری روانی- اجتماعی مطرح گشت که به ترتیب بیان می‌دارند که تغییرات فیزیکی در مقدار هورمون‌های مترشحه بدن و سیستم روانی- اجتماعی و فشارهای روانی ایجاد کننده آندروپوز هستند. عللی نظیر از دست دادن اشتیاق به کار مانند اخراج از کار، تغییرات ناگهانی در همسر، از دست دادن فرصت‌های مناسب در زندگی و ناتوانی جسمی‌ اثبات کننده این تئوری‌اند.
تفاوت های یائسگی در مردان و زنان:

یائسگی در زنان به دلیل کاهش تولید هورمون استروژن است در حالی که در مردان به دلیل کاهش تولید هورمون تسترون است. بر خلاف خانم‌ها مردان علایم مشخص نظیر کاهش یا قطع قاعدگی ندارند که ورود آنها را به این مرحله نشان دهد. زنان در این دوره باروری خود را به طور کامل از دست می‌دهند در حالی که مردان هرگز باروری خود رابه طور کامل در طی آندروپوز از دست نمی‌دهند. تولید هورمون کم می‌شود ولی هرگز قطع نمی‌گردد گرچه ممکن است از میزان موفقیت باروری کاسته شود ولی با تولید اسپرم همچنان به فرد اجازه داده می‌شود فرزندان سالمی‌ را حتی در دهه 80 زندگی داشته‌باشند.

علائم آندروپوز

با افزایش سن و کاهش تدریجی هورمون تسترون یک سری از تغییرات جسمی‌ و روانی تحت عنوان سندرم PadamPartialandroyendeficitin) theagingmale) در بدن روی می‌دهد. اصلی‌ترین علامت آندروپوز خستگی و بی حوصلگی است. افسردگی، خشم، افزایش تحریک‌پذیری و کاهش فعالیت جنسی از بارزترین علایم آن است. به طوری که 80% مردان دارای مشکل کاهش تمایلات جنسی دارند. از دیگر علایم می‌توان به تغییر در اندام‌ها و کاهش توده ماهیچه‌ای بدن، گرگرفتگی، کاهش لذت از زندگی، کاهش حافظه و سطح کارآیی، تکرار ادرار بخصوص در شب، یبوست، کاهش قد، ریزش مو و وجود دردهای استخوانی اشاره کرد.

نقش تسترون در بدن:

همانطور که بیان شد علت اصلی بروز آندروپوز کاهش سطح تسترون در بدن است. تسترون در بدن عهده دار دو نقش اساسی است:

1- مسئول توانایی عملکرد جنسی مردان نظیر تولید و آزادسازی اسپرم، داشتن رفتار جنسی نرمال و شروع فعالیت جنسی

2- ویژگی‌های جنسی ثانویه مانند توده ماهیچه‌ای بدن، موهای بدن، بم شدن صدا و حالت بدن بر همین اساس می‌توان گفت که کیفیت ژنتیکی اسپرم با افزایش سن کاهش می‌یابد و حتی در درمان‌های تلقیح داخل رحمی ‌مورد استفاده در نازایی میزان زمان لازم برای دستیابی به یک حاملگی با افزایش سن به طور قابل‌ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. لازم به ذکر است تسترون در بدن به دو حالت آزاد و متصل به گلوبولین یافت می‌شود.

رابطه بین هورمون استروژن و اندروپوز:

هورمون استروژن نوعی هورمون جنسی زنانه است که در دوران یائسگی زنان کاهش می‌یابد. تولید استروژن به مقدار کم در ساختار هورمونی بدن مردان طبیعی است همچنان که زنان تولید کمی‌ از تسترون در بدن خود دارند. بدن مردان می‌تواند بخشی معینی از هورمون تسترون را به استروژن تبدیل کند و در این میان از آنزیم آروماتاز کمک می‌گیرد. استروژن برای مغز مردان بسیار سودمند است و هر چه قدر مرد پیرتر می‌شود تولید این آنزیم بالاتر می‌رود ولی اگر سطح هورمون استروژن غیر قابل کنترل شود با اثرات مردانه هورمون تسترون رقابت می‌کند. گفتنی است استروژن به شدت اثر تسترون را کاهش می‌دهد و این عامل باعث افزایش خطر حمله قلبی و افزایش رشد سلول های پروستات می‌شود.

چاقی و آندروپوز:

در بسیاری از موارد چاقی به خصوص در قسمت‌های شکمی‌ به عدم تعادل هورمون‌های مردانه نسبت داده شده است. سلول‌های چربی حاوی تعداد زیادی آنزیم آروماتاز و استروژن هستند که در چربی تولید و ذخیره شده‌اند. سلول‌های چربی آنزیم آروماتاز را سنتنر کرده که سبب تغییر هورمون‌های مردانه به استروژن می‌شود. بنابراین افزایش چربی سبب می‌گردد سطح هورمون استروژن افزایش ‌یابد.

تهدیدات زندگی مشترک در دوران آندروپوز:

* انجام کارهای خطرناک و مبالغه‌آمیز توسط مرد تا بتواند مردانگی‌اش را به خودش ثایت کند.

* مرد ممکن است افسرده، دچار شک و تردید و دلسردی و ناامیدی در زندگی گردد.

*ممکن است به طور موقت به دلیل شرایط مهم انگاشته شود و این حالت می‌تواند فرد را به سمت خیانت در زندگی سوق دهد.

* طلاق

درمان آندروپوز:



آندروپوز همانند یائسگی زنان دارای درمان است اما متفاوت.
این درمان‌ها عبارتند از:
درمان جایگزینی با هورمون تسترون TRT، استفاده از تولیدات گیاهی، رژیم غذایی مناسب، حمایت‌های روحی از سوی خانواده و داشتن خواب کافی و فعالیت‌های ورزشی منظم.

درمان جایگزینی با هورمون تسترون testestvonkeplace therapy :

TRT از ابتدایی‌ترین درمانها در آندروپوز است و هدف آن برگرداندن سطح تسترون به مقدار طبیعی است. این درمان تاثیر بالایی داشته و از علایم آندروپوز به شدت می‌کاهد. TRT به اشکال تزریقی، خوراکی و انواع ژل کاربرد دارد و در کل می‌توان گفت علاوه برداشتن اثر محافظتی بر روی بیماری‌های قلبی، دیابت و کندذهنی می‌تواند میل جنسی را افزایش داده، قوای بدنی را بهبود بخشیده و قدرت ماهیچه‌ای را افزایش دهد.

تولیدات گیاهی:

طبق تحقیقات انجام شده تولیدات گیاهی سطح تسترون آزاد خون را افزایش داده و باعث ثبات آن می‌شوند در نتیجه از علایم آندروپوز می‌کاهند. همچنین این موارد به بدن کمک می‌کنند خود تولید طبیعی داشته باشد بدون اینکه احتیاجی به جایگزینی با منبع خارجی داشته‌باشد.

عصاره گزنه و آلوی آفریقایی دو گیاه مورد استفاده هستند. عصاره گیاه دارای منحصر به فردترین کارآیی است و در مورادی دیده شده است بهتر از سایر درمانها جواب می‌دهد.

رژیم غذایی مناسب:

با توجه به برخی از علایم آندروپوز موراد زیر توصیه می‌شود:

در درمان گرگفتگی بایستی از چای، قهوه، غذاهای پرادویه و بسیار شیرین پرهیز نمود و از مایعات فراوان استفاده کرد. در نوسانات خلتی به دلیل اختلال در سروتونین استفاده از حبوبات و غلات توصیه می‌شود همچنین در مورد پوکی استخوان مصرف شیر، سویا، ماست کم چربی، ماهی آزاد، سبزیجات سبز رنگ و انجیر و در مورد بیماری‌های قلبی مصرف غذاهای حاوی روغن امگا3 مانند روغن ماهی آزاد بسیار سودمند است.

نقش همسر در دوران آندروپوز:

برقرای یک ارتباط صمیمانه با همسر در این موقعیت یکی از اساسی‌ترین مسائل است و مهم است که خانواده این ارتباط راحفظ کند.

راهکارهای زیرین برای دستیابی به این ارتباط صمیمانه توصیه می‌گردد:

1- سعی در فهمیدن احساسات و اهداف همسر

2- گوش‌دادن به حرف‌های همسر، گفتن حرف‌های دلنشین و تحسین برانگیز و ایجاد دلگرمی

3- انجام مشورت در امور زندگی برای اینکه به همسر خود نشان دهد که تغییرات امروز در ازای کسب تجربه است.

4- عدم تقاضای چیزی که مرد را تحت فشار قرار دهد. (حذف هر عامل آزاردهنده)

5- کمک برای پذیرفتن این مطلب که برخی از اهداف دستنیافتنی‌اند.

6- برنامه‌ریزی برای دوران بازنشستگی

7- انجام تفریحات سالم و مهیج

8- گذراندن اوقات بیکاری با دوستان و حتی پیدا کردن دوستان جدید

9- انجام مشاوره و معاینات جسمی

10- در نهایت اینکه اندروپوز فصلی طبیعی از زندگی یک مرد است. یک مساله درونی است که مرد باید آن را به عنوان یک واقعیت دوران میانسالی بپذیرد و بداند می‌تواند به طور کامل نقش پدر و همسر را در طی یا بعد از دوران آندروپوز ایفا کند.........................

محققان انگلیسی هشدار دادند که مواد شیمیایی در رنگ‌های نقاشی ممکن است موجب صدمه زدن به اسپرم‌ها شود ...............


تحقیقات دانشمندان دانشگاه منچستر و شیفیلد روی بیش از دو هزار مرد در مرکزا ناباروری دریافتند که مردانی که مکررا با مواد شیمیایی موجود در رنگ‌های نقاشی سرو کار دارند ممکن است بیش از سایرین در معرض ناباروری باشند.

مردان نقاشی و دکوراتورها که با موادی نظیر حلال‌های گلیکول کار می‌کنند دو و نیم برابر سایر مردان ممکن است اسپرم کمتر ی تولید کنند.

این در حالی است که مطالعات مرکز بهداشت شغلی و محیط نشان می‌دهد هیچ ارتباطی با سایر مواد شیمیایی و اثرات آن روی باروری دیده نمی‌شود.

حرکات اسپرم‌ها عامل مهم در باروری مردان محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد مواد شیمیایی که در نقاشی بکار می‌رود روی حرکات اسپرم‌ها تاثیر بگذارد.

طبق این تحقیقات شیوه زندگی در معرض بودن با مواد شیمیایی که در رنگ‌ها بکار می‌رود و شغل مردان تا 250 درصد خطر مشکلات حرکتی اسپرم‌ ها را افزایش داده و احتمال ناباروری را در آنها افزایش می‌دهد....................

آشنایی با دستگاه های بدن...........

دستگاه گوارش...............


دستگاه گوارش از لوله گوارش و اعضای مرتبط با آن تشکیل می شود. لوله گوارش یک لوله پیچ خورده به طول حدود? ‌متر است که غذا در حین هضم شدن از آن عبور می کند. این لوله شامل دهان، حلق، مری، معده، روده های کوچک و بزرگ، راست روده و مقعد است.

اعضای گوارشی مرتبط عبارتند از? ‌جفت غده بزاقی، کبد، لوزالمعده و کیسه صفرا. دستگاه گوارش، غذا را به قطعات کوچکتر تبدیل می کند تا به وسیله سلول های بدن قابل استفاده شوند و مواد باقیمانده را به شکل مدفوع، دفع می‌کند.
صفاق
یک غشای چین خورده به نام صفاق، سطح درونی جدار شکم و تمامی اعضای گوارشی را می پوشاند.
دهان و مری
فرایند گوارش در دهان آغاز می شود. عمل دندان ها و زبان در طول جویدن، غذا را برای بلع به قطعات نرم و کوچکتر تبدیل می کند و از طرفی مواد موجود در بزاق، کربوهیدارت های موجود در غذا را تجزیه می کنند. در هنگام بلع، زبان لقمه غذا را از گلو به مری می راند. در همین زمان، کام نرم حفره بینی را می بندد و اپی گلوت که یک زایده کوچک غضروفی در پشت زبان است، حرکت کرده، حنجره را می بندد و به این ترتیب غذا وارد بینی یا حنجره نمی شود.
معده
غذا از مری به داخل معده می رود. آنجا ممکن است به هم خوردن و تجزیه جزئی آن به وسیله مایعات گوارش کننده تا ? ساعت طول بکشد تا تبدیل به یک ماده نیمه مایع به نام سوپ معدی شود. مایعات بلعیده شده مثل آب و الکل از معده و روده مستقیماً‌ در عرض چند دقیقه عبور می کنند.

روده کوچک
سوپ معدی وارد دوازدهه (قسمت اول روده کوچک) می شود و به وسیله مایعات گوارش کننده کبد و لوزالمعده باز هم تجزیه می شود. مرحله نهایی هضم در بقیه روده کوچک صورت می پذیرد. در روده کوچک، مایعات گوارش کننده ای که از جدار روده آزاد می شوند، مواد غذایی را به واحدهای شیمیایی کوچکی تبدیل می کنند به طوری که بتوانند از جدار روده وارد شبکه رگ های خونی اطراف آن شوند.

روده بزرگ
پس از جذب مواد غذایی در روده کوچک، مانده باقیمانده وارد روده بزرگ می شود. بیشتر آب موجود در این مواد به داخل بدن بازجذب می شود و ماده دفعی نیمه جامد باقی مانده، مدفوع نامیده می شود. مدفوع وارد راست روده می شود و در آنجا تا زمانی که با یک حرکت روده ای خارج شود نگهداری می شوند.

کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده
کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده، به تجزیه شیمیایی غذا کمک می کنند. کبد از محصولات گوارش برای ساخت پروتئین هایی مثل پادتن ها (که به مقابله با عفونت ها کمک می کنند) و عوامل لخته کننده خون استفاده می کند. کبد همچنین سلول های خونی فرسوده را تجزیه می کند و مواد اضافی را به صورت صفرا دفع می کند که درکیسه صفرا ذخیره می شوند و در گوارش چربی ها نقش دارند.

ورود غذا به دوازدهه (اولین قسمت روده کوچک) کیسه صفرا را تحریک می کند تا از طریق مجرای صفراوی، صفرا را به درون دوازدهه بریزد. لوزالمعده،‌ مایعات گوارش کننده قدرتمندی را ترشح می کند که در هنـگام ورود غذا به دوازدهـه، وارد آن می شوند. این مایعات، همراه با مایعات گوارش کننده ای که به وسیله سطح داخلی روده تولید می شوند، کمک می کنند تا مواد غذایی به موادی تجزیه شوند که جذب خون شده، به کبد برده می شوند.

اعضای گوارشی
کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده که در قسمت فوقانی شکم قرار دارند، مایعات گوارش کننده را به درون دوازدهه ترشح می کنند. صفرا از کبد و یک صفرا وارد مجرای صفراوی می شود و ترشحات لوزالمعده نیز مستقیماً‌به دوازدهه می ریزد.
حرکات دودی
غذا در طول لوله گوارش به وسیله توالی مداوم انقباضات عضلانی که حرکات دودی نام دارند، به جلو رانده می شود. دیواره های لوله گوارش با عضلات صاف پوشیده شده اند. برای راندن لقمه غذا به جلو، عضلات پشت غذا منقبض و عضلات جلوی آن شل می شوند. موج دودی برای حرکت دادن غذا در طول لوله گوارش، عضلات جداره ها با یک توالی به نام موج دودی منقبض و شل می شوند.

دستگاه دفع ادرار
دستگاه ادراری، مواد دفعی را از خون پاک کرده، آنها را به همراه آب اضافی با ادرار دفع می کند. همچنین غلظت مایعات بدن را تنظیم و تعادل اسید ـ باز بدن را برقرار می کند.

این دستگاه از یک جفت کلیه، مثانه، حالب که کلیه را به مثانه وصل می کند( و پیشابراه )لوله ای که از طریق آن ادرار بدن خارج می شود تشکیل می شود. کلیه ها اعضایی لوبیایی شکل و به رنگ قرمز مایل به قهوه ای هستند که در پشت شکم و در دو طرف ستون فقرات قرار دارند. آنها حاوی واحدهایی به نام نفرون هستند که خونی را که از کلیه ها می گذرد، تصفیه و ادرار تولید می کنند.

سپس ادرار از حالب ها به سمت مثانه پایین می رود. مثانه به وسیله یک حلقه عضلانی (اسفنکتر) که دور خروجی پایینی آن قرار دارد، بسته می ماند. این عضله می تواند به طور ارادی شل شود و اجازه خروج ادرار از پیشابراه را بدهد. پیشابراه مرد، بزرگتر از پیشابراه زن بوده، به عنوان محل خروج مایع منی(مایعی که حاوی اسپرم است و در حین فعالت جنسی خارج می شود) عمل می کند. از آنجا که پیشابراه زن کوتاهتر است و نزدیک به مهبل و مقعد باز می شود، زنان بیش از مردان، مستعد عفونت های ادراری هستند.
ساختار کلیه
کلیه شامل? ‌ناحیه است: قشر (لایه خارجی)، مدولا(لایه میانی) و لگنچه کلیوی (ناحیه داخلی). قشر حاوی واحدهای کارکردی به نام نفرون است. هر نفرون شامل یک گلومرول (مجموعه ای از مویرگ های تخصص یافته که خون در آنها تصفیه می شود و یک لوله کلیوی که از آن مایعات دفعی حاصله عبور کرده، به ادرار تبدیل می شوند) است. مدولا شامل گروهی از مجاری جمع کننده ادرار اسـت. ادرار از این مجـاری وارد کالیس های کوچک و سپس کالیس های بـزرگ مـی شود که به لگنچه کلیوی باز می شوند. از اینجا ادرار وارد حالب می شود.
ادرار چگونه ساخته می شود؟
ادرار از موادی تشکیل می شود که در نفرون ها بر اثر تصفیه خون ایجاد شده اند. هر کلیه حدود یک میلیون نفرون دارد. هر نفرون از مجموعه ای از مویرگ های باریک به نام گلومرول و لوله ای به نام لوله کلیوی تشکیل می شود. این لوله ? قسمت دارد: لوله پیچیده نزدیک، قوس هنله و لوله پیچیده دور. خون ابتدا از گلومرول عبور می کند.

دیواره های مویرگ ها، منافذی دارند که اجازه عبور آب و ذرات کوچک (مثل نمک ها ) را می دهند، ولی ذرات بزرگتر مثل پروتئین ها و گلبول های قرمز از آنها عبور نمی کنند. مایعی که از خون گرفته شده است و ماده تصفیه شده نام دارد، وارد لوله کلیوی می شود و در آنجا آب و سایر مواد مفید آن مثل گوکز و نمک ها در صورت لوزم به داخل جریان خون بر می گرداند.

دوران کودکی
زمانی است که رشد و نمو جسمی، ذهنی و اجتماعی قابل توجهی روی می دهد و در طی آن شخص از یک شیرخوار وابسته، به انسان بالغ و خودکفا تبدیل می شود.

علاوه بر آن کودک مهارت هایی را می آموزد که به او امکان می دهد به افراد دیگر و با محیط کنش متقابل ایجاد نماید.

سرعت رشد در سال اول زندگی بیش از سایر زمان هاست و دوره دیگری از رشد سریع هم در دوران بلوغ رخ می دهد که دوران گذرا از کودکی به بزرگسالی است. کودکان بسیاری از مهارت های ضروری جسمی، ذهنی و اجتماعی را در? ‌سال اول زندگی کسب می کنند، اما فرآیند آموختن تا پایان عمر ادامه می یابد.

چگونگی رشد و نمو استخوان ها
در هنگام تولد، بیشتر اسکلت از بافت غضروفی تشکیل شده است و استخوان صرفاً در تنه استخوان های دراز وجود دارد. در طی کودکی، به تدریج استخوان جایگزین غضروف می شود که به این روند استخوان سازی می گویند.

در استخوان های بلند اندام ها، نواحی موسوم به صفحه رشد وجود دارند که برای دراز شدن استخوان مرتب غضروف تولید می کنند و سپس این غضروف به استخوان تبدیل می شود. با شروع دوران بزرگسالی، استخوان سازی خاتمه می یابد و اسکلت هم به بزرگترین اندازه ممکن خود رسیده است.

استخوان های بلند درکودکان
رشد و استخوان سازی (تشکیل استخوان) در انتهای استخوان های بلند انجام می شود.
استخوان های بلند در بزرگسالان
همه غضروف موجود در استخوان، استخوانی شده است. یک لایه غضروفی از انتهای استخوان محافظت می کند.
رشد و استخوان سازی (تشکیل استخوان) در انتهای استخوان های بلند انجام می شود.
چگونگی تکامل مغز و جمجمه
مجموعه نورون های نوزاد (سلول های عصبی) کامل است، اما شبکه مسیرهای بیـن سـلولـی در نـوزاد هنوز تکامـل نیافتـه اند. در ? سـال اول زنـدگی مغز رشـد مـی کند و شبکه عصبی (اعصاب) به سرعت پیچیده تر شده و در نتیجه یادگیری انواع رفتارها و مهارت ها برای کودک ممکن می شود.

برای آن که بزرگ شدن مغز ممکن شود، کرانیوم (بخشی از جمجمه که مغز را می پوشاند) هم در فضاهای نرم موسوم به ملاج و در فواصـل بیـن استخوان های جمجه موسوم به درز رشد می کند. این نواحی به تدریج تبدیل به استخوان می شوند. در طی بقیه دوران کودکی، مغز، شبکه عصبی و جمجمه با سرعت آهسته تری رشد می کنند.

مغز و جمجمه در هنگام تولد
شبکه عصبی کاملاً تکامل نیافته است. استخوان‌های جمجه‌ را درزها و ملاج‌ها از هم جدا نگه می‌دارند.
مغز و جمجه در? ‌سالگی
مغز تقریباً اندازه نهایی خود را یافته است و شبکه عصبی متراکم تر شده است. ملاج ها بسته شده اند و استخوان های جمجمه در محل درزها ثابت شده اند.
مغز و استخوان بزرگسلان
مغز و جمجه به حداکثر اندازه نهایی خود دست یافته اند. شبکه عصبی کمال یافته است؛ هرچند که با ادامه دادن یادگیری فرد، آن هم ممکن است به نمو خود ادامه دهد.
رشد بدن
رشد دوران کودکی را هورمون ها کنترل می کنند و علاوه بر آن، عواملی همچون رژیم غذایی و سلامت کلـی فرد هـم بر آن تأثیر می گذارند، بدن کودک مدام در حال رشد است.

اما میزان این رشد بسته به مرحله زندگی متفاوت است. روی هم رفته رشد در دوران شیرخوارگی و دوران بلوغ سریع تر از همه دوران های دیگر است. علاوه بر آن بعضی از اعضای بدن هم سریع تر از قسمت های دیگر رشد می کنند که این امر منجر به تغییر نسبت های بدنی کودک در حین رشد تغییر می?شود. در هنگام تولد، اندازه سر، یک چهارم طول کل بدن است و تا? ‌سالگی نیز به سرعت به رشد خود ادامه مــی دهد.

خصیصه هـای صورت نیـز در طـی کودکی تغییـر مـی یابند؛ بدین ترتیب که صورت بزرگتر از باقی جمجمه می شود. اندام ها دردوران شیرخوارگی نسبت به سایر اجزای بدن کوچک تر هستند و با رشد کودک طویل تر می شوند که به ویژه این طویل شدن در دوران بلوغ سریع تر است. نهایتاً بدن در حدود‌?? سالگی به اندازه نهایی خود می رسد. در این زمان، اندازه سر تقریباً یک هشتم طول کل بدن است در حالی که اندازه پاها نصف اندازه بدن است.
کسب مهارت‌ها در? ‌سال اول زندگی
نوزادان قادرند ببینند، بشنوند، اعمال بازتاب گونه داشته باشند (مثل مکیدن) و برای جلب توجه مادرخود گریه می کنند. از هنگام تولد تا حدود ? سالگی، خردسالان انواعی ازدیگر مهارت های ضروری را فرا می گیرند. مهارت های جسمی، چیره دستی، زبان و رفتار اجتماعی چهار جنبه مهم تکامل کودک هستند. کسب این مهارت ها طی مراحل مشخص موسوم به شاخص های نمو روی می دهد.

این مراحل به ترتیب خاصی روی می دهند و زمان آن را به صورتی نه چندان دقیق می توان پیش بینی کرد. هر چند که سن دقیق دستیابی به این مهارت ها در هر کودکی متفاوت است. توانایی یادگیری مهارت های خاص مثل کنترل ادرار و مدفوع به بلوغ دستگاه عصبی کودک بستگی دارد. علاوه بر آن قبل از یادگیری مهارت های پیچیده مشخص، ابتدا لازم است که کودکان توانایی های ساده تری را کسب کنند؛ برای مثال کودک باید قبل از آن که بتواند راه برود، باید بتواند بایستد. مهارت‌های جسمی مهمترین مهارت ها، کنترل یافتن بر وضعیت بدن،‌تعادل و حرکت است.

شیرخوار ابتدا یاد می گیرد چگونه سرش را بلند کند و بچرخاند. سپس سرش را بلند کنند و بچرخاند سپس می نشیند. پس از آن یاد می گیرد که چگونه روی زمین بخزد، بایستند، راه برود و بدود. چیره دستی و بینایی کودکان یاد می گیرند که چگونه حرکات دست و بینایی خود را هماهنگ کنند. تا بتوانند اعمالی همچون برداشتن اشیا و نقاشی کردن را انجام دهند.

شنوایی و زبان در ابتدا کودکان فقط به سمت صدا برمی گردند و با بغ بغو کردن به آن پاسخ می دهند. در یک سالگی کودک اولین کلمه خود را به زبان می آورد و به تدریج معنی کلمات را می فهمد و پـس از آن یـاد مـی گیرد جمـله سازی کند. رفتار اجتماعی و بازی لبخند زدن اولین مهارت اجتماعی است که کودک فرا می گیرد. بعدها یاد می گیرد که با دیگر کودکان بازی کند و جدایی از والدین را تحمل کند. کودکان مهارت های عملی از قبیل تغذیه و لباس پوشیدن (به تنهایی) را نیز یاد می گیرند.

دستگاه تنفس
تنفس فرایندی است که از طریق آن،‌ بدن اکسیژن کسب می کند (برای تولید انرژی) و دی اکسید کربن (محصول دفعی اصلی) را دفع می کند. هوا از طریق بینی یا دهان وارد شده، از طریق نای (لوله هوا) به طرف برونش ها (راه های هوایی تحتانی) و برونشیول ها (راه های هوایی کوچکتر) در ریه ها می رود.

برونشیول ها به کیسه هایی به نام آلوئول ختم می شوند که در اطراف آنها رگ های خونی قرار دارد. اینجا اکسیژن وارد خون و دی اکسید کربن وارد ریه ها می شود تا به خارج دمیده شود.

تنفس توسط دیافراگم (یک عضله) و عضلات بین دنده ای انجام می شود. دستگاه تنفسی شامل حلق (گلو)، حنجره و اپی گلوت نیز هست. لوزه ها و آدنوئیدهـای واقع در حـلق به مبارزه با عفونت ها کمـک می کنند. حنجره، حاوی طناب های صوتی است که برای تولید صدا به لرزش در می آیند. اپی گلوت در طول بلع، نای را می بندد تا غذا وارد ریه ها نشود .......................

دانشمندان با معاینه کف دست قادرند تعدادی از بیماری ها و دیگرمشکلات جسمی را تشخیص دهند.......

کارشناسان انگلیسی تاکید کردند با معاینه کف دست و انگشتان می توان بیماری‌های زیادی را که ممکن است فرد به آنها مبتلا باشد تشخیص داد...

به گفته این کارشناسان، انگشت های ورم کرده دست ازعلائم ابتلا به سرطان ریه است و انگشت‌هایی که رنگ آنها مایل به آبی است، نشانه کمبود میزان اکسیژن دربدن است، اما ناخن‌های رنگ پریده و سفید ازعلائم افزایش خطرابتلا به نارسایی کلیوی است.

گفتنی است، کف دست شخصی که عرق می کند نشانه افزایش خطر ابتلا این شخص به افزایش فعالیت غده تیروئید است وهم چنین کف دست قرمز نیز از علائم ابتلا به بیماری کبد است.................

20قسمت از بدن که احتیاجی به آن نداریم ......................

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، بیست قسمت از بدن است که بر اساس نظریه تکاملی داروین، باقی مانده از اعضا اجداد انسانهاست که در بدن انسان به صورت کوچک و بدون عملکرد باقی مانده است:

1. ارگان ومرونازال VOMERONASAL ORGAN:

یا ارگان جاکوبسون که حفره ای است در پل های بینی دو سمت با گیرنده های شیمیایی که در انسان عملکردی ندارند. در جانوران پست تر وظیفه درک ماده شیمیایی فرومون رو بر عهده دارند .

2. عضلات خارجی گوش:

3 عضله هستند که در بخش خارجی گوش واقع شده اند و در سایر حیوانات نظیر خرگوشها و سگها، وظیفه حرکت مستقلانه گوش از سر را بر عهده دارند. اما انسانها هنوز دارای آن هستند و توسط این عضلات است که بعضی از افراد می‌توانند گوششان را تکان دهند

3. دندان عقل:

در انسانهای اولیه که مقادیر زیادی از گیاهان رو جهت به دست آوردن انرژی مصرف می‌کردند داشتن یک جفت اضافه دندان آسیا در هر فک مفید به نظر می‌رسید اما در انسانهای امروزی که انواعی از غذاها را مصرف می‌کند، زیاد ضروری به نظر نمی‌آید

4. دنده گردنی:

حدود یک درصد از مردم یک جفت دنده اضافی در بالای دندهای خود (در بخش گردن) دارند که به نظر می‌رسد باقی‌مانده از اجداد خزنده ما باشد. این دنده می‌تواند در این افراد مشکلات عروقی یا عصبی ایجاد کند

5. پلک سوم:

در اکثر پرندگان و پستانداران یک لایه محافظ به عنوان پلک سوم بر روی چشمشان وجود دارد که وظیفه حفاظت از چشم و خروج شن ریزه و گرد و غبار را از چشم بر عهده دارد. باقی مانده این پلک در انسان به صورت یک چین نازک در گوشه داخلی چشم وجود دارد.

6. تکمه یا نقطه داروین:

اگر لبه خارجی لاله گوش خود رو لمس کنید به یک برجستگی بر‌می‌خورید که به نام دکمه داروین مشهور است. در حیواناتی نظیر خرگوش این تکمه در انتهای گوشها قرار دارد و وظیفه فوکوس صداهای دور را روی گوش بر عهده دارد.

7. عضله زیر ترقوه:

عضله کوچکی که در زیر شانه قرار دارد و از دنده اول به ترقوه کشیده شده است و در صورتی برای انسان مفید بود که هنوز بر روی 4 پا راه می‌رفت. البته بعضی از مردم این عضله را ندارند و بعضی نیز یک جفت از آن را دارند.

8. عضله پالماریس (خیاطه):

عضله بلند و نازکی که از زانو به کمر کشیده شده و 89 درصد مردم دارای این عضله هستند. این عضله در جانوران پست تر در آویزان شدن و بالا رفتن از درخت بسیار مهم است. جراحان معمولا این عضله رو در جراحی های ترمیمی عضلات برداشته و از آن استفاده می‌کنند.

9. نوک پستا‌ن در مردان:

مجاری شیری قبل از اینکه هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) در جنین باعث ایجاد صفات مربوط به جنس مذکر بشود به وجود می‌آیند. مردان دارای بافت پستا‌نی هستند اما عملا استفاده‌ای از آنها نمی‌کنند.

10. عضلات صاف کننده مو:

در بسیاری از جانوران این عضلات که در قاعده موهای بدن واقع شده اند وظیفه سیخ کردن موهای جانور را در هنگام بروز خطر دارند تا جانور بتواند از آن به عنوان ترساندن مهاجم استفاده کند.

11. زائده آپاندیس: یک لوله عضلانی باریک در روده بزرگ که در به نظر می‌رسد باقی مانده بخش از روده جانوران باشد که وظیفه هضم سلولز غذا (گیاهان) را بر عهده داشته باشد. اما در انسان بیشتر حاوی گلبول های سفید و غدد لنفاوی است.

12. موهای بدن: ابروها در جلوگیری از ورود عرق به چشم ها و موها در آقایان در انتخاب جنس‌ی نقش دارند. اما به نظر می‌رسد اکثر موها در بدن نقش موثری را ایفا نمی‌کنند

13. دنده سیزدهم: در شامپانزه ها و گوریل ها 13 جفت دنده وجود دارد در حالی که در انسانها 12 جفت. اما 8 درصد از مردم دارای جفت دنده سیزدهم هستند که به نظر نمی‌رسد عملکردی را در آنها ایفا کند

14.عضله کف پایی: به نظر می‌رسد در جانوران پست تر وظیفه چنگ شدن و قلاب شدن پاها به شاخه ها را بر عهده داشته است . اما در انسان به نظر می‌رسد فقط کمی کف پا را به پایین خم می‌کند. در 9درصد مردم این عضله وجود ندارد

15. رحم مردانه: باقی مانده از ارگان تناسلی زنانه که از غده پروستات مرد آویزان است

16. انگشت پنجم پا: در پریماتها و پستانداران پست تر انگشتان پا وظیفه چنگ زدن و آویزان شدن از شاخه ها را بر عهده داشته اند.. اما انسانها احتیاج به انگشتان بزرگ پا دارند تا بتواندد با آنها ایستاده راه رفته و تعادل خود را حفظ کنند. لذا به نظر می‌رسد انگشت پنجم یا کوچکترین انگشت پا نقش اصلی در این مورد ایفا نکند.

17. وازدفران (لوله منی) زنان: ارگان تکامل نیافته مردانه که انتهای در کنار تخمدانها قرار دارد. فاقد عملکرد است

18. عضله هرمی (پیرامیدال) : حدود 20 درصد افراد این عضله مثلثی، کوچک و شبیه کیسه را که در استخوان شرمگاهی (پوبیس) است ندارند. به نظر می‌رسد این عضله باقی مانده‌ای از کیسه در جانوران کیسه دار باشد.

19. استخوان دنبالچه (کوکسیس): مجموعه چند مهره به هم جوش خورده کوچک که درا نتهای ستون مهره ها واقع شده و در پستانداران دیگر وظیفه حفظ تعادل و ارتباط را بر عهده دارد. اما در انسان نقشی را بر عهده ندارد.

20. سینوسهای اطراف بینی: به نظر می‌رسد در انسانها نخستین این سینوسها سرشار از مخاط بویایی بوده تا به این ترتیب حس بویایی آنها را تقویت کرده و آنها را از خطرات حفظ کند. اما نقش انها در انسان امروزی به شکل دهی به صورت، گرم کردن هوای ورودی به ریه ها و سبکتر شدن سر کمک می‌کند. التهاب این سینوسها باعث سینوزیت می‌شود...............

ضد آفتاب ها و 20 توصیه مهم


--------------------------------------------------------------------------------


1. برای تهیه ضدآفتاب نیازی به نسخه پزشک نیست. هرچند که بهتر است پیش از تهیه ضدآفتاب، با پزشک خود مشورت کنید. ضدآفتاب‌ها در 9 شکل دارویی عرضه می‌شود که عبارتند از: لوسیون، کرم، روغن، استیک، پماد، ژل، مایع، اسپری و پد. برای انتخاب نوع فرآورده نیز بهتر است حتما نظر پزشک یا داروساز را جویا شوید.
2. همه ضدآفتاب‌ها یکسان نیستند. محصولی که انتخاب می‌کنید باید وسیع‌الطیف باشد و اس.پی.اف آن نیز کمتر از 15 نباشد. ضدآفتاب‌های وسیع‌الطیف، هم در برابر پرتوهای فرابنفش نوع A و هم در برابر نوع B محافظت ایجاد می‌کنند.
3. بعضی از ضدآفتاب‌ها دارای مواد معطر، رنگی، نگهدارنده یا دیگر اجزایی هستند که ممکن است برای بعضی‌ افراد حساسیت پوستی ایجاد کند. چنانچه سابقه هر نوع حساسیت یا آلرژی (دارویی، فصلی، غذایی و...) را دارید، حتما قبل از استفاده از ضدآفتاب با پزشک خود مشورت کنید. برچسب و دفترچه راهنمای محصولات را حتما با دقت بخوانید. اگر پوست‌تان حساس است، ضدآفتابی بخرید که مواد حساسیت‌زای این‌چنینی نداشته باشد یا به طور مشخص برای پوست‌های حساس تهیه شده باشد.
4. نوزادان زیر 6 ماه نباید در معرض نور مستقیم قرار بگیرند و استفاده از ضدآفتاب برای آنها توصیه نمی‌شود چون احتمال بروز عوارض جانبی برای آنها بیشتر از دیگر گروه‌های سنی است. برای کودکان بالاتر از 6 ماه نیز بهتر است از اصل پرهیز از مواجهه مستقیم یا کمترین مواجهه با نور خورشید پیروی شود. برای کودکان باید از ضدآفتاب‌های دارای اس.پی.اف حداقل 15 استفاده شود. لوسیون بهترین نوع فرآورده دارویی برای این دسته است. باید از استفاده ضدآفتاب‌های الکلی برای کودکان پرهیز شود چون موجب بروز حساسیت می‌شود.
5. بررسی‌ها نشان داده سالمندانی که مدت زمان کمی‌در معرض آفتاب قرار می‌گیرند و از ضدآفتاب نیز استفاده می‌کنند در خطر کمبود ویتامین D قرار می‌گیرند. اگرچه این یک اصل اثبات شده نیست اما بهتر است این گروه سنی در برنامه غذایی خود از غذاهای حاوی این ویتامین (شیر غنی‌شده و ماهی) بیشتر استفاده کنند. حتی در صورت صلاحدید پزشک استفاده از مکمل‌های دارویی ویتامین D نیز قابل استفاده است.
6. اینکه آیا زنان باردار می‌توانند از ضدآفتاب استفاده کنند یا نه، هنوز جای بحث دارد. تاکنون هیچ‌گونه تحقیقی در رابطه با تاثیر ضدآفتاب بر سلامت جنین صورت نگرفته است، نه در انسان و نه در حیوان.
7. در مورد تاثیر ضدآفتاب بر شیردهی نیز باید گفت که تا به حال هیچ گزارشی مبنی بر مشکل‌آفرینی ضدآفتاب در شیرخوارانی که مادرشان از این محصولات استفاده می‌کنند، عرضه نشده است.
8. ضدآفتاب هم مثل هر ماده شیمیایی دیگر می‌تواند موجب تداخلات دارویی و دیگر مشکلات پزشکی شود. چنانچه از هر نوع داروی خاصی (تزریقی، خوراکی یا جلدی) استفاده می‌کنید، قبل از شروع به مصرف ضدآفتاب با پزشک خود مشورت کنید. چنانچه دچار مشکلات پوستی هستید، باید با نظر پزشک از ضدآفتاب استفاده کنید.
9. کسانی که در ارتفاعات یا در برف، آب یا شن‌زار مشغول فعالیت هستند، بیشتر در معرض خطر پرتوهای فرابنفش قرار دارند. این افراد باید از ضدآفتاب‌های وسیع‌الطیف با اس.پ.اف 15 یا بالاتر استفاده کنند. فعالیت‌هایی که با تعریق زیاد توام است موجب از بین رفتن سریع‌تر ضدآفتاب می‌شود. ضدآفتابی که این افراد استفاده می‌کنند باید نسبت به آب نیز مقاوم باشد.
10. برای پوست خشک، لوسیون یا کرم ضدآفتاب مناسب‌تر است. اگر پوست چرب باشد، ضدآفتاب‌هایی که ماده زمینه‌شان الکل یا ژل باشد توصیه می‌شود. هرگز برای پوست‌های ملتهب یا دچار اگزما از انواع الکلی استفاده نکنید.
11. ضدآفتاب باید به شکل یکنواخت و با ضخامت کافی روی تمام قسمت‌هایی که در معرض آفتاب هستند پخش شود. لب هم از این قاعده مستثنی نیست.
12. ضدآفتاب نباید به هیچ میزان با چشم تماس پیدا کند.
13. ضدآفتاب‌های حاوی اسید آمینوبنزوئیک، لیسادیمات، پادیمات و روکسادیمات باید یک ساعت قبل از خروج از منزل استفاده شوند. دیگر ضدآفتاب‌ها را باید نیم ساعت قبل روی بدن مالید. ضدآفتاب‌های مربوط به لب را باید 45 دقیقه تا 1 ساعت قبل به کار برد.
14. ضدآفتاب باید هر دو ساعت یک‌بار تجدید شود، به‌خصوص بعد از شنا و تعریق زیاد. ضدآفتاب مربوط به لب باید هر یک ساعت یک‌بار تجدید شود. بعد از خوردن و آشامیدن نیز باید ضدآفتاب لب را تجدید کرد.
15. بعضی از ضدآفتاب‌ها حاوی الکل هستند و به‌آسانی مشتعل می‌شوند. این نوع محصولات نباید در معرض گرما، شعله آتش یا سیگار روشن قرار بگیرند.
16. چنانچه به دنبال استعمال ضدآفتاب دچار حساسیت یا بثورات پوستی شدید، مصرف آن را قطع کنید و با پزشک خود تماس بگیرید.
17. مراقب باشید ضد آفتاب روی لباس‌تان نریزد. بعضی از انواع ضدآفتاب موجب از بین رفتن رنگ لباس یا لک شدن آن می‌شوند.
18. ضدآفتابی که می‌خرید باید حتما نسبت به آب مقاوم باشد. این نوع محصولات در برابر شستشو و تعریق زیاد، مقاومند. البته هیچ ضدآفتابی به طور کامل در برابر آب، مقاوم ـ یا به اصطلاح واترپروف ـ نیست و هر محصولی در تماس با آب کم یا زیاد از بین می‌رود.
19. یادتان باشد شرکت‌های سازنده اجازه ندارند روی محصولات خود از عبارات SUN BLOCK (بلوک‌کننده نور خورشید) یا ALL DAY (تمام روز) استفاده کنند. چون هیچ ضدآفتابی نمی‌تواند در عمل تمام پرتوهای فرابنفش را بلوک کند و از طرف دیگر، هیچ ضدآفتابی نمی‌تواند تمام روز را در برابر نور خورشید دوام بیاورد.
20. بسیاری از لوسیون‌ها و روغن‌هایی که هنگام برنزه کردن مورد استفاده قرار می‌گیرند، حاوی مواد ضدآفتاب‌ نیستند و حق ندارند روی محصول خود عبارت SUN SCREEN (ضدآفتاب) را قید کنند...............

4 تکنیک برای اجتماعی‌تر شدن


--------------------------------------------------------------------------------

برخی افراد هنگامی که در میان جمع هستند، ممکن است احساس راحتی نکنند زیرا به مهارت‌های اجتماعی که بتوانند به وسیله آنها با مردم و اجتماع در ارتباط باشند، مجهز نیستند. برای افزایش ارتباطات اجتماعی، شیوه‌هایی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.

1 زبان بدن را یاد بگیرید.........

بخشی از احساس نگرانی که مردم در ارتباطات اجتماعی خود به آن مبتلا می‌شوند، ناشی از تفسیر‌های نادرست از گفتارهای غیرکلامی دیگران است. آیا تا به حال برایتان این موقعیت پیش آمده است که با خود بگویید هنگامی که در جمع صحبت می‌کنم، افراد خسته می‌شوند؟ این جمله ریشه در زیاده‌گویی و یا درک اشتباه از مفاهیم غیرکلامی زبان دارد. برای مثال ممکن است افراد خمیازه بکشند و یا به چشمان شما نگاه نکنند و این به دلیل بی‌خوابی و یا فقدان احساس راحتی خود آنان باشد و نه به علت اینکه شما را فردی کسل‌کننده یافته باشند. این مهم است که اساس تفسیر خود را روی گفتارهای غیرکلامی قرار ندهید. همچنین مهم است که شما به مفاهیم غیرکلامی زبان خود نیز توجه کنید. احتمالا شما از تمام علامت‌هایی که به دیگران ارسال می‌کنید، آگاه نیستید. برای مثال، ممکن است شما با ایستادن در گوشه‌ای خود را از دیگران جدا سازید یا شاید تماس چشمی ضعیفی با دیگران داشته باشید. چنین رفتار ناخودآگاهی ممکن است شما را به سوی راحت نبودن و حتی طرد شدن در جمع سوق دهد. توجه داشته باشید که تفسیر صحیح رفتارهای غیرکلامی دیگران و یا شناخت زبان غیرشفاهی خود مهارتی است که به تمرین نیاز دارد.

2 خوب گوش دادن را یاد بگیرید............

خوب گوش دادن به مردم موجب ارتباط کامل با آنها می‌شود. این امر، خود موجب احساس راحتی بیشتر برای شما در میان جمع می‌‌شود. اگر چه بیشتر مردم بر این اعتقادند که شنونده خوبی هستند ولی اغلب این طور نیست. گوش دادن نوعی مهارت است که مانند سایر مهارت‌ها از طریق تمرین به دست می‌آید. گوش کردن چیزی بالاتر از شنیدن صرف است. گوش کردن یعنی مطلبی را که گوینده سعی در گفتن آن دارد، بفهمید و مطمئن شوید که بی‌طرفانه به آن گوش می‌دهید و می‌فهمید. بنابراین تا زمانی که به سخن دیگران گوش می‌دهید، از قضاوت و ارزیابی آنها خودداری کنید. همچنین هنگامی که دیگران هنوز مشغول گفتگو هستند، از طرح پاسخ خود، خودداری کنید. اگر شما مشغول فکر کردن درباره پاسخ باشید، به احتمال زیاد به دقت به سخن دیگران گوش نمی‌کنید. فراموش نکنید که آنچه را شنیدید و فهمیدید، به زبان خودتان برای شخص مقابل بازگو کنید.

3 مکالمه را خودتان شروع کنید...........

ممکن است برای شما مشکل باشد که نزد کسی بروید و گفتگویی را آغاز کنید و ممکن است که ندانید از کجا شروع کنید. یک راه تجربی این است که گفتگو را با پرسش‌های باز آغاز کنیم. اگر پرسش‌ها بسته پرسیده شود که پاسخ آن آری و یا خیر باشد، گفتگو به زودی پایان می‌پذیرد و این موقعی است که طرف مقابل پاسخ خود را بدهد. پرسش‌های باز آنهایی هستند که با ادوات پرسشی مانند چه، کی‌، کجا و چگونه آغاز می‌شوند، از کلمه پرسشی و چرا کمتر استفاده کنید زیرا طرف مقابل را در زحمت موضع دفاعی قرار می‌دهد.

4 آداب حرف زدن را تمرین کنید...

اگر از نظر اجتماعی احساس خوبی برای شرکت در گفتگوها ندارید، ممکن است به این دلیل باشد که چیزی برای صحبت و ارایه ندارید. آیا تا به حال فکر کرد‌ه‌اید که عقاید و نظرهای دیگران جالب‌تر و بهتر از شماست؟ دفاع از افکار، اعتقادات و احساساتتان به شما اعتماد به نفس بیشتری می‌بخشد. این امر اثر خود را در واکنش مثبت شما در ارتباطات اجتماعی نشان می‌دهد. بنابراین برای دفاع از نظرهای خود موارد زیر را به یاد داشته باشید. نخست به یاد داشته باشید که دفاع از نظرهای خود، تهاجم به دیگری نیست بلکه تعادلی است میان تهاجم و تسلیم. افرادی که به طرق تهاجمی عمل می‌کنند، از دیگران انتظار دارند به طور دقیق تابع نظرهای آنان عمل کنند و کسانی که از روش تسلیم پیروی می‌کنند، از اعتقادات و خواسته‌‌های خود به نفع دیگران می‌گذرند.از اینکه آنچه را خود می‌خواهند بیان کنند، احساس گناه می‌کنند و همواره خواست دیگران برایشان مهم‌تر است اما افرادی که از نظرات‌شان دفاع می‌کنند، همان‌قدر که برای دیگران و نظرات آنها احترام قایل‌اند به خود و نظرهای خود نیز احترام می‌گذارند. دومین نکته این است که به هنگام گفتگو با دیگران، در چشم‌هایشان نگاه و پرسش‌های باز را انتخاب کنید. این امر زمانی میسر خواهد شد که به خودتان یادآوری کنید که آنچه می‌گویید دارای اهمیت است. این حالت را به خود نگیرید که انگار برای آنچه می‌گویید، معذرت می‌خواهید. این حالت موقعی القا می‌شود که برای مثال، در موقع صحبت کردن به زمین نگاه می‌کنید یا به سرعت جمع را ترک می‌کنید یا با حالت تردید و پرسش و با خجالت صحبت می‌کنید. خواهش خود را صریح و مستقیم بیان کنید. ابهام در بیان درخواست می‌تواند سبب سوءتفاهم شود یا از جانب دیگران به آسانی رد شود. برای مثال، به جای اینکه از کسی به طور کلی کمک بخواهید، به‌طور مشخص بیان کنید که چه نوع کمکی، کی و برای چه مدت می‌خواهید. اگر درباره ایده‌ای بحث می‌کنید یا یک خواهشی را بیان می‌کنید، آغاز جمله شما با ضمیر من باشد. برای مثال، بگویید من احساس می‌کنم، من می‌خواهم، یا من فکر می‌کنم، زمانی که از ضمیر من استفاده می‌کنید، بیشتر احتمال دارد که دیگران شنونده آنچه می‌گویید، باشند. جملاتی که با ضمیر شما آغاز می‌شوند مانند شما گفتید یا شما فکر می‌کنید، طرف مقابل را در موضعی دفاعی قرار می‌دهد بنابراین احتمال کمتری دارد که شنونده خوبی برای آنچه می‌گویید، باشند.................

قبل از مادر شدن بخوانید ....................


--------------------------------------------------------------------------------

پیش از اینکه تصمیم بگیرید بچه‌دار شوید، اگر دچار آشفتگی‌های روحی هستید، اگر افسرده‌اید و اگر درباره هر چیزی نگران می‌شوید، باید سعی کنید حس آرامش را در خود تقویت کنید و با پیش‌شرط‌های مادر شدن آشنا شوید.

از آنجایی که احتمال ابتلا به افسردگی در تعدادی از زنان در دوران بارداری و پس از زایمان زیاد است، چه خوب است که با پزشک خود مشورت کنید. زنانی که از نظر بالینی افسرده هستند، کمتر از سایر زنان به سلامت خود و جنین خود فکر می‌کنند و در نتیجه نمی‌توانند مادران خوبی باشند، چرا که نیازهای عاطفی و جسمی فرزندشان را هم به خوبی برآورده نمی‌کنند. اگر در خود نشانه‌های افسردگی را می‌بینید، برای مثال گوشه‌گیر هستید، مشکلاتی در خوابیدن دارید، از فعالیت‌های روزمره‌تان لذت نمی‌برید، اشتهایتان تغییر کرده و یا احساس ناامیدی دارید و اغلب اوقات اندوهگین هستید حتما به پزشک مراجعه کنید.

آمادگی عاطفی

مادر مظهر عاطفه، مهر و چهره‌ای دوست داشتنی در خانه است. پس یکی دیگر از شرط‌های مادر شدن، آمادگی عاطفی است. یک مادر باید احساس کند که می‌تواند موجود دیگر را دوست داشته باشد؛ موجود ناتوانی که تمام و کمال حداقل به مدت چند سال به طور کامل به او وابسته است. زنی که عاطفه نداشته باشد، هرگز مادر خوبی نخواهد بود. پیش از تصمیم‌گیری برای بچه‌دار شدن کمی با خود خلوت کنید، خیال‌پردازی کنید و به این کودک کوچک فکر کنید. پیش از به دنیا آمدنش به او عشق بورزید و به این بیندیشید که چگونه به او نشان دهید که با تمام وجود دوستش دارید. نه تنها خودتان باید، آمادگی عاطفی داشته باشید بلکه توجه کنید که باید از حمایت‌های اجتماعی و عاطفی کافی هم برخوردار باشید.

وقت کافی، شرط مالی و امکانات مناسب

اگر مادر شاغلی هستید، حتما پیش از بچه‌دار شدن به این موضوع فکر کنید که چگونه با وجود وقت اندک در خانه از فرزندتان مراقبت کنید. مادر خوب و دوراندیش این جوانب را هم در نظر می‌گیرد که هنگامی که باید به سر کار برگردد چگونه و کجا و چه کسی از فرزندش نگهداری می‌کند. پیش از بچه‌دار شدن به این موضوعات فکر کنید. هیچ‌گاه برای بچه‌دار شدن نباید فرد پولداری باشید اما حداقل باید از لحاظ مالی تا حدودی تامین باشید. خانواده‌ای که درآمد کافی ندارد چگونه می‌تواند صاحب فرزندی شود که نمی‌تواند نیازهای اولیه او را تامین کند؟ در عین حال پول نمی‌تواند همه نیازهای احساسی و عاطفی فرزند شما را هم برآورده کند. کودک نیازمند حضور والدین به خصوص مادر است که حتی گران‌ترین و مجلل‌ترین لباس‌ها و اسباب‌بازی‌ها را نمی‌توان جایگزین آنها کرد.

آمادگی پذیرش تغییرات

به این موضوع فکر کنید که آیا آمادگی ظهور تغییرات جسمی را در بدن‌تان دارید. حاملگی و زایمان با اضافه وزن و تغییر شکل بدن همراه است. این اضافه وزن ممکن است همیشگی یا گذرا باشد. به هر حال گاه برای برگشت به وضع اولیه حداقل به یک سال زمان نیاز دارید. بی‌خوابی‌های شبانه، از هم گسیختگی الگوی خواب، نبودن وقت کافی برای رسیدگی به امور خانه، تغییر در فعالیت‌های لذت‌بخش و تفریح، تغییر در روابط جنسی و اوقات فراغت کم از جمله مشکلات تازه مادران است. آیا تحمل استرس و فشار روحی را دارید یا خیر.
احتمال تولد فرزندی با نقایص جسمی و روانی را مدنظر داشته باشید. ممکن است فرزندتان آنچه در رویاهایتان می‌پروراندید، نباشد و زیبایی خاصی نداشته باشد یا حتی ممکن است مرده متولد شود. چنانچه پسر یا دختر بودن برایتان اهمیت دارد، بهتر است از بچه‌دار شدن صرف‌نظر کنید چون ممکن است در روابط عاطفی شما با او تاثیر گذاشته و آینده بدی برای کودک رقم بخورد. فرزند روابط خانوادگی، فعالیت‌های روزمره، شغل شما، وضعیت مالی و سبک زندگی شما را گاه تغییر می‌دهد. بنابراین مشکلات مرتبط با نگهداری کودک و تغییرات را صادقانه ببینید که آیا از عهده این همه تغییر برمی‌آیید یا خیر. آیا قادرید محیطی سالم، امن، مطمئن و عاری از تنش برای رشد او فراهم کنید یا خیر.

دانستن مهارت‌های شناختی و روند تکامل کودک

چه خوب است زنان پیش از اینکه نقش مادری پیدا کنند، کمی معلومات و آگاهی خود را درباره کودک، مراحل رشد و تکامل او چه زمانی که در رحم مادر است و چه پس از تولد افزایش دهند. پس یکی دیگر از شرایط مادر شدن، دانستن این نکته است که چگونه هدایت و راهنمایی کودک را به عهده بگیرند. یک مادر باید بداند چه زمانی فرزندش به مراقبت بیشتر نیاز دارد. کودک بنا به خصوصیت فردی و محیطی، نیازهای متفاوتی دارد بنابراین پیش از بچه‌دار شدن مادر باید مطالعه کند تا کمی با دنیای کودک آشنا شود. مادر باید ببیند کودک در هر مرحله از رشد به چه چیزهایی نیاز دارد و چگونه در این مسیر می‌تواند نیازهای او را برآورده سازد. مادر باید در دوران تکامل، مهارت‌های کودک را شناسایی کرده و در جهت رشد ذهنی و عاطفی کودک خود بکوشد.
مادر خوب باید با انواع بازی‌ها و اسباب‌بای‌هایی که در هر مرحله کودک به آن نیاز دارد، آشنا باشد و وسایل مورد نیاز کودک را در هر دوره برایش فراهم کند. یک مادر خوب باید بداند چه زمانی کودک قادر به نشستن، ایستادن، حرف زدن و غذا خوردن بدون کمک است و خطرات احتمالی که در هر مرحله از رشد و تکامل ممکن است کودک را تهدید کند، شناسایی کرده و راهکارهای مناسب را بیندیشد. یک مادر خوب و ماهر همیشه آرامش و خونسردی خود را حفظ کند و نگذارد مشکلات گوناگون او را مضطرب کند، چرا که در زمانی که چیزی کودک را می‌آزارد، تنها مادر است که به او آرامش می‌بخشد. مادر مضطرب و عصبی هیچ‌گاه تکیه‌گاه خوبی برای کودک نیست. محیطی برای کودک فراهم کند که عاری از خطر بوده و آسیب‌ها و خطرات احتمالی که ممکن است سلامت کودک را به خطر بیندازد، شناسایی کند.

شناخت اصول تربیتی

دانستن اصول تربیتی شیوه برخورد با رفتارهای کودک، از دیگر مسایلی است که خوب است مادر پیش از تولد فرزندش به ‌آن فکر کند. پدر و مادر، بهترین الگوی تقلید برای فرزند، پیش از رسیدن به نوجوانی هستند. آموزش اصول دینی و مسایل اخلاقی، آداب و رسوم صحیح، آموختن ادب و نزاکت، شیوه صحیح صحبت کردن و برخورد و احترام به دیگران، شیوه‌های تشکر و قدردانی و ابراز محبت، نشان دادن خوشحالی و غم و ابراز ناراحتی از چیزی، همه مواردی است که کودک از والدین می‌بیند و در ضمیر ناخودآگاهش ضبط می‌کند. بنابراین مادری که با اصول تربیتی کودک آشنایی دارد، می‌داند که چگونه در هر وهله با زبان رفتاری و با حرکات خود فرزندش را تربیت کند. البته هیچ‌گاه نمی‌توان همیشه درست عمل کرد و حتما در مسیر تربیتی کودک اشتباهاتی و کمبودهایی پیش می‌آید اما بهترین مادران، مادرانی هستند که این خطاها را جبران و یا اصلاح می‌کنند.

سلامت جسمی

یکی از مهم‌ترین شرایط مادر شدن، برخورداری از سلامت جسمی است. یک مادر بیمار با وضع جسمانی بد هیچ‌گاه نخواهد توانست فرزند سالمی به دنیا بیاورد. سیگار کشیدن ممنوع. اسیدفولیک را فراموش نکنید. برای بررسی عمومی سلامت به پزشک مراجعه کنید. مراقب وزن خود باشید. ورزش کردن را فراموش نکنید. به تغذیه‌تان توجه کنید.

برای آینده‌تان برنامه‌ریزی کنید و ببینید هدف‌تان از بچه‌دار شدن چیست؟

فرزند همراه خود شادی می‌آورد اما در عین حال چالش‌های فراوانی نیز پیش روی شما قرار می‌دهد. از دانش کافی در زمینه پرورش کودک بهره‌‌مند شود. فرزندپروری یک هنر و علم است. از مراحل رشد و تکامل، شیوه مراقبت، نیازها و روان‌شناسی کودک و نوجوان آگاهی کامل داشته باشید. سطحی نیندیشید. از افرادی که به تازگی صاحب فرزند شده‌اند، مشکلات مرتبط با نگهداری کودک را جویا شده و صادقانه ببینید از عهده این مشکلات برمی‌آیید یا خیر.............................................