2410
2553
بسیاری از لک‌های پوستی، مشکل زیبایی به وجود می‌آورند. اگر چه برخی از آنها ممکن است به علت بیماری عمومی هم باشد. تغییرات رنگ پوست چند نوع است: کک و مک، لک حاملگی، تیرگی‌های موضعی و منتشر و لک یا لنتیگوی سالمندی....



صورت خانم‌های باردار


روی صورت خانم‌های باردار را دیده‌اید؟ صورت زنانی که قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند نیز همین‌طور است، لک‌ پررنگی وجود دارد که شبیه ماسک می‌شود. البته ممکن است در مردان یا زنان بدون اختلال آشکار در غدد درون ریز هم این حالت به وجود ‌آید. البته علت هر چه باشد، قرار گرفتن در نور آفتاب برای ایجاد آن ضروری است و بیشتر در پوست تیره به وجود می‌آید ....



مو قرمزی‌های کک و مک‌دار


کک و مک‌ مانند ملاسما در نقاط در معرض نور آفتاب ظاهر می‌شود. کک و مک ژنتیکی است و به طور معمول در پنج تا هفت سالگی و در کودکانی با پوست روشن و موی قرمز تا طلایی به وجود می‌آید. کک و مک مانند ملاسما در تابستان به وجود می‌آید و در زمستان محو می‌شود.....




می‌دانید لنتیگو چیست؟


لکه‌های قهوه‌ای رنگی است که تیره‌تر از کک و مک است و اغلب با آن اشتباه می‌شود. در تابستان بیشتر است و در زمستان محو نمی‌شود. نوعی از آن، آفتابی است و به اشتباه لکه‌های کبدی نامیده می‌شود اما در افراد سفید پوستی که در معرض نور آفتاب قرار می‌گیرند، به وجود می‌آید و همراه با آن چین و چروک پوست و خشکی آن مشاهده می‌شود. گاهی اوقات در افرادی که پوست تیره دارند، پس از التهاب پوست، تیرگی اضافی به وجود می‌آید و به اصطلاح، لک می‌افتد. این موضوع در برخی شرایط، شدیدتر است. به طور مثال در سوختگی‌های حرارتی که ممکن است ماه‌ها و سال‌ها باقی بماند.........



آنچه توجه دیگران را جلب می‌کند :


بهتر است کمی با نشانه‌های پررنگی صورت یا انواع لک‌ها آشنا شوید....


ملاسما یا ماسک حاملگی به صورت لکه‌های بزرگ و به رنگ قهوه‌ای روشن و لبه‌های نامنظم روی گونه‌ها، لب بالا و پیشانی به وجود می‌آید....


کک و مک یا فرکل، لکه‌های مسطح 2 تا 5 میلی‌متری است که کم‌رنگ‌تر از ملاسما است و به صورت منظم روی صورت، شانه‌ها، پشت و سایر نواحی در معرض آفتاب پراکنده است. به طور معمول، مرز مشخصی میان نواحی کک و مک و در معرض نور آفتاب با مناطقی که در معرض نور نیستند، وجود دارد....


لنتیگو یا لکه‌های پیری، قهوه‌ای کم‌رنگ تا تیره‌اند که در پشت دست و روی صورت وجود ‌دارند.....



سایبان‌ها را بکشید!


پزشکان همیشه توصیه می‌کنند که پیشگیری بهتر از درمان است. در این باره واقعا باید پیشگیری کرد چون هم راه‌های زیادی وجود دارد و هم از جنبه زیبایی برای افراد به ویژه بانوان، بسیار مهم است. از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری، استفاده از پوشش در مقابل آفتاب است. چون آفتاب عامل اصلی بروز لک، کک و مک و لنتیگو است. حفاظت در برابر آفتاب یا شیمیایی است یا مکانیکی. شیمیایی یعنی اینکه فرآورد‌ه‌هایی در واکنش با نور آفتاب، مانع تشکیل شدن ملانین یعنی رنگدانه پوست به صورت اضافه بر نیاز طبیعی می‌شوند. در حقیقت نور آفتاب و اشعه ماورای بنفش نوع A و B در واکنش با ضدآفتاب‌ها بی‌تاثیر می‌شوند.....


از سویی دیگر، وسایل محافظتی وجود دارند مانند کلاه و چتر که به طور فیزیکی جلوی نور آفتاب و برخورد آن را با پوست می‌گیرند و به این صورت از بروز لک و کک و مک جلوگیری می‌شود. در این مورد توصیه می‌شود از کلاه‌هایی استفاده شود که لبه آن حداقل 15 سانتی‌متر است.....





ضدآفتاب، چگونه؟


برای استفاده از ضد آفتاب، مهم‌ترین عامل SPF است یعنی شاخص محافظت در برابر آفتاب. اگر پوست شما پس از پنج دقیقه ماندن در زیر نور آفتاب، سرخ می‌شود و احساس سوزش می‌کند، با استفاده از کرم با SPf 02 می‌توانید 100 دقیقه (205) یا یک ساعت و 40 دقیقه زیر نور آفتاب بمانید بدون اینکه آسیبی به پوست شما برسد. البته انتخاب کرم ضدآفتاب مناسب فقط به SPf محدود نمی‌شود بلکه باید با پوست ما سازگار باشد....


سازگاری با پوست یعنی اینکه برای پوست حساسیت‌زا نباشد و اگر پوست، چرب است، کرم ضد آفتاب مورد استفاده پایه چربی نداشته و اگر پوستمان خشک است، مرطوب کننده نیز در کرم ضد آفتاب موجود باشد.....


کرم ضد آفتاب را باید 20 دقیقه تا نیم ساعت پیش از بیرون رفتن از هر محل سرپوشیده (خانه یا محل کار) و قرار گرفتن در معرض نور آفتاب استفاده کنیم. برخی از مردم در استفاده از پوشش مناسب فیزیکی یا شیمیایی برای پوست صورت، نگران کاهش دریافت ویتامین D هستند.....


در حالی که فقط 10 دقیقه برخورد نور آفتاب با هر بخش از بدن که بدون پوشش است مانند دست، موجب ساخته شدن ویتامین D به مقدار کامل می‌شود.....


یادمان باشد،‌ کرم ضد آفتاب باید طی روز تکرار شود. اگر یک بار کرم ضد آفتاب استفاده شود، به علت برخورد نور آفتاب و بروز واکنش‌های شیمیایی، اثر آن بعد از مدتی از بین می‌رود و حتما باید استفاده از آن تکرار شود. بسیاری از افراد تصور می‌کنند، گاهی اوقات که هوا ابری است، نباید از ضد آفتاب استفاده کنند در حالی که باید در هوای ابری نیز از ضد آفتاب استفاده کرد چون نور آفتاب از لابه لای ابرها رد می‌شود و اثر خود را بر پوست می‌گذارد. مهم است بدانید که در فصل تابستان و گرما، در ساعت‌های 10 صبح تا 5 یا 6 عصر بیشترین شدت نور آفتاب وجود دارد و باید در این فاصله زمانی مراقب پوستمان باشیم و کمتر بیرون برویم یا در معرض نور قرار گیریم............


نکته آخر اینکه نور آفتاب و به ویژه پرتوی ماورای بنفش نوع A از شیشه نیز رد می‌شود و بنابراین کسانی که در داخل خودرو نشسته‌اند یا به حرفه حمل و نقل مسافر مشغول‌اند، به شدت در معرض لک پوست و در طولانی مدت، ابتلا به بدخیمی‌های پوست قرار دارند، بنابراین باید رعایت کنند. حتی کسانی که در اتاق یا دفتر کارشان در نزدیکی شیشه و برخورد نور آفتاب قرار دارند، حتما باید از فرآورده‌های ضدآفتاب یا پوشش مناسب استفاده کنند..........

ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!😥 

من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود و حتی توی تعطیلی های عید هم هستن. 

بیا اینم لینکش ایشالا مشکلت حل میشه 💕🌷

* جراحی های چشم شامل چه روش هایی است ؟

- جراحی های در نظر گرفته شده برای عیوب انکساری که به تأیید FDA آمریکا هم رسیده اند شامل جراحی لیزیک، PRK ، لازک، اپی لیزیک و جراحی لنزهایی فاست که داخل چشم کار گذاشته می شوند.

* جراحی لیزیک چه معایب و فوایدی دارد؟

- جراحی لیزیک روشی است که در آن ورقه ای به نام فلپ از روی قرنیه برداشته می شود و زیر آن با دستگاه لیزر تراش داده می شود. به این طریق نمره چشم اصلاح شده و بعد از آن فلپ را سر جایش می گذارند. حسن جراحی لیزیک در این است که دید بیمار تقریباً بلافاصله برمی گردد. بیمار درد ندارد و یا خیلی خفیف آن را حس می کند. عیب این عمل نیز در این است که وقتی ورقه فلپ برداشته می شود قسمتی از ضخامت قرنیه نازک می شود (با تراش لیزر). بنابراین اگر قرنیه نازک باشد و نمره چشم نیز با توجه به ضخامت قرنیه بالا باشد، در چشم فرد اختلال قوز قرنیه در اثر نازکی آن به وجود می آید و دید بیمار حتی با عینک نیز اصلاح نخواهد شد. پس مهمترین عارضه عمل لیزیک همین قوز قرنیه است......

* چرا عمل جراحی لیزیک در مورد افراد زیر 18 سال ممنوع است؟

- کسانی که زیر سن 18 سال هستند معمولاً چون وضعیت چشمشان در حال تغییر است بهتر است عمل جراحی لیزیک نشوند. علاوه بر آن افراد زیر 18 سال معمولاً خیلی پرتحرک هستند و نیاز دارند که وسیله ای مانند عینک تحرکشان را محدود نکند. چون کودکان خیلی از همان دوره کودکی گوشه گیر می شوند و نمی توانند مثل همسن و سالانشان جنب و جوش داشته باشند. مطمئناً کیفیت زندگی این کودکان در بزرگسالی مثل کیفیت دید کسانی که هیچ وقت عینک نداشته اند نیست. بنابراین به غیر از جراحی لیزیک راههایی برای این افراد پیشنهاد شده که یکی از آنها گذاشتن لنزهای تماسی(contact lens) است......


* آیا لنزهای تماسی مشکل این افراد را به طور کامل برطرف می کند؟

- خیر، گذاشتن لنزهای تماسی نیز مقدار زیادی محدودیت برای آنها ایجاد می کند چون این لنزها نیاز به بهداشت، نگهداری و مراقبت از طرف والدین آنها دارد به خصوص لنزهای نرم. ولی لنزهای سخت تا حد زیادی این مسأله را حل کردند به این طریق که کمتر نیاز به مراقبت و بهداشت دارند، می توان با وجود آنها خوابید، شنا کرد و آلودگی کمتری دارند، همچنین آمارها نشان داده اند که تا 50 درصد می توان جلوی پیشرفت نزدیک بینی را در کودکان به وسیله آنها گرفت.....

* قبل از عمل جراحی چه اقداماتی باید صورت گیرد؟

- قبل از آن که بیمار جراحی شود، عیب انکساری او را باید به دقت اندازه گیری کنیم و مطمئن باشیم که این عیب او ثابت است و در حال تغییر نیست. در این مورد افراد بالای 18 سال را باید حداقل یک سال تحت نظر داشته باشیم. علاوه بر این سطح جلو و پشت قرنیه را باید به دقت بررسی کنیم که حالت نازک شدگی و قوز نداشته باشد. چون اگر بیمار قوز قرنیه داشته باشد و عمل شود قرنیه اش نازک تر خواهد شد. در مرحله بعد نیز ضخامت قرنیه باید بررسی شود و مقدار مناسبی از آن بعد از عمل باقی بماند.
بعد از تمام این اندازه گیری ها اگر اطمینان حاصل کردیم که این عمل برای بیمار خطری ندارد آن وقت جراحی را به او پیشنهاد می کنیم.....


* جراحی چقدر طول می کشد؟

- عمل جراحی لیزیک یک عمل سرپایی و سریع است و 10 تا 15 دقیقه بیشتر طول نمی کشد. فقط 2 تا 3 روز طول می کشد تا سوزش چشم بیمار برطرف شود....
* آیا برای کسانی که ضخامت قرنیه آنها کم است روش درمانی خاصی وجود دارد؟
- بله، در مورد این افراد یا کسانی که به هر دلیلی نمره چشم آنها بالاتر از ضخامت قرنیه شان است می توان از لنزهای جراحی داخل چشمی استفاده کرد......


* شما عمل جراحی لیزیک را بیشتر به چه کسانی پیشنهاد می کنید؟

- به تمام کسانی که نزدیک بین هستند و نمره چشم آنها بالای یک است و به هر دلیل علاقه ای به استفاده از عینک ندارند این عمل توصیه می شود البته باز هم به شرط آن که ضخامت قرنیه شان کامل باشد، نمره چشمشان ثابت بوده و شرایط عمل جراحی را داشته باشند. البته به دوربین ها با نمره چشم زیر 5 و آستیگمات ها نیز این عمل پیشنهاد می شود.....


* خطرات احتمالی این عمل شامل چه خطراتی است ؟

- همانطور که اشاره کردم علاوه بر قوز قرنیه (در اثر نازکی قرنیه) در کسانی که عمل لیزیک می شوند ممکن است موقع برداشتن فلپ، دستگاهی که مسئول برداشتن این ورقه است، خوب عمل نکند که البته با سیستم های جدید و مدرن احتمال این خطر امروزه کمتر است. به هر حال اگر احتیاط صورت نگیرد آلودگی، عفونت و التهاب قرنیه بعد از عمل به وجود می آید.....


* آیا ممکن است عیوب انکساری بعد از عمل لیزیک مجدداً به وجود بیایند؟

- باید بگویم که بعضی از افراد با عیب نزدیک بینی هستند که این اختلال در آنها پیشرونده است و یا بعضی از چشم ها در حال تغییرند. کسانی که دچار پیشروندگی در نزدیک بینی هستند در ته چشمشان علائم نازک شدگی دیده می شود و اگر دقت کنیم می بینیم که نمره چشمشان هر سال بالا می رود. در مورد این افراد عمل جراحی لیزیک بی فایده است. البته گاهی اوقات پس از عمل لیزیک اگر نمره چشم بیمار دوباره تغییر کرده و بالا برود می توان آن را دوباره عمل کرد به شرط آن که ما ذخیره کافی را در چشم برای عمل جراحی بعدی (از نظر ضخامت قرنیه) گذاشته باشیم.....


* چرا نمره های پایین مثلاً (5/0) را عمل لیزیک نمی کنید؟

- در این عمل جراحی همیشه احتمال خطا در حد نیم وجود دارد و به علت همین خطا انجام این عمل در افراد با نمره چشم پایین مفید نخواهد بود.....



* سؤال خیلی از مردم این است که چرا بیشتر چشم پزشکان خودشان از عینک استفاده می کنند مگر جراحی لیزیک چه اشکالی دارد که پزشکان از آن استقبال نمی کنند؟

-اکثر چشم پزشک ها معمولاً بالای 40 سال هستند و در این سن بیشتر دچار پیرچشمی می شوند برای همین مجبورند از عینک های مخصوص پیرچشمی استفاده کنند. پیرچشمی نیز اختلالی است که هنوز روش جراحی مناسب و قابل اطمینانی برای آن وجود ندارد برای همین بیشتر چشم پزشکان از عینک استفاده می کنند چون عمل لیزیک اصلاً برای آنها مناسب نیست......


مراقبت های بعد از عمل :

بعد از جراحی، دست آلوده بیمار نباید به چشمش بخورد، تا سه روز حمام نکند، تا ورقه فلپ جابه جا نشود، استفاده از قطره های آنتی بیوتیک و ضد التهاب مثل کورتون، پرهیز از آرایش چشم و شنا معمولاً تا یک ماه نیز توصیه می شود. شنا کردن نیز باید با عینک های مخصوص و با احتیاط انجام شود. این بیماران معمولاً تا چند روز بعد از عمل نگرانی شدیدی از نور دارند و باید بدانند که در معرض نور قرار گرفتن چندان مهم نیست ولی به علت این ترس ما عینک هایی را چند روز اول بعد از جراحی برای آنها تجویز می کنیم. ولی به طور کلی توصیه من به همه مردم، چه کسانی که مورد جراحی لیزیک قرار می گیرند یا نه این است که حتماً از عینک هایی که فیلتر(uv) دارند استفاده کنند.....

اختلالات بینایی و عیوب انکساری چشم (دوربینی، نزدیک بینی، آستیگماتیسم) از شایعترین بیماریهایی هستند که افراد زیادی از آن رنج می برند. استفاده از عینک متداولترین راه برای رفع این مشکلات است. کاربرد عینک به قدری همه گیر و مؤثر است که تا به امروز جایگزینی مناسب پیدا نکرده است.اما اخیراً به ویژه در کشور ما آمار اصلاح عیوب انکساری از طریق جراحی لیزیک افزایش چشمگیری یافته است، به طوری که طی دو سال گذشته جراحی لیزیک بیش از 5 برابر شده است و بیشترین عمل لیزیک را نیز در کشور ما افراد 18 تا 40سال انجام می دهند.....

افزایش تمایل به جراحی لیزیک چشم در کشور ما در حالی است که در کشورهای پیشرفته با وجود جراحان ماهر و تجهیزات مدرن وبه رغم وجود اختلالات بینایی، افراد کمتر تمایل دارند چشم خود را به جراحی بسپارند و اغلب دانشمندان، سیاستمداران، پزشکان و ... از عینک استفاده می کنند. اما جراحی زیبایی به چه قیمتی؟ آیا کاندیداهای این جراحی از عواقب و پیامدهای آن مطلعند.پزشکان و جراحان معتقدند هیچ جراحی بی خطر نیست؛ از جمله جراحی لیزیک.محدودیت ها، عوارض و مزایای جراحی لیزیک و این که چه کسانی کاندید مناسب تری برای این عمل هستند ....
اگر می خواهید از لنز تماسی استفاده کنید باید به چشم پزشک یا حداقل یک اپتومتریست خبره مراجعه نمایید و این شامل استفاده از لنز تماسی رنگی حتی در موارد زیبایی هم می شود. چرا؟ چون لنزهای تماسی یک ابزار پزشکی هستند که باید بطور مناسب توسط یک متخصص چشم تجویز شوند. چشم پزشک چشمتان را معاینه کرده و مطمئن می شود برای استفاده از لنز تماسی مشکلی ندارید و سپس لنز را برای شما نسخه می کند....

انواع لنزهای تماسی :

لنزها بر حسب جنس لنز، فاصله زمانی که برای تعویض لنز لازم است و قابلیت خوابیدن با لنز در شب تقسیم بندی می شوند.....

لنزهای تماسی از انواع مختلف پلاستیک ساخته شده اند که به دو گروه اصلی نرم و سخت تقسیم می شوند. لنزهای نرم 25 تا 79% آب دارند، کاملاً راحت هستند و استفاده کننده خیلی سریع به آن ها عادت می کند. در مورد لنزهای نفوذپذیر به گاز (Rigid Gas Permeable - RGP) زمان عادت کردن طولانی تر است، مدت زمان بیشتری قابل استفاده هستند و مقاومتشان نسبت به ایجاد رسوب روی سطح آن ها بیشتر است.....

لنزهای نفوذپذیر به گاز برای کسانیکه دید با کیفیت بهتر می خواهند قابل توصیه است. لنزهای تماسی را بر حسب مدت زمانی که قابل استفاده اند و سپس باید دور انداخت نیز تقسیم می کنند. لنزهای RGP را می توان چند سال استفاده کرد ولی لنزهای نرم از لحاظ مدت زمان تعویض تقسیم بندی می شوند....

برنامه تعویض لنزهای نرم

نوع لنز نرم
مدت زمان تعویض

قابل تعویض روزانه
1 روز

قابل تعویض (با استفاده ممتد)
1 هفته

قابل تعویض (با استفاده روزانه)
2 هفته

قابل تعویض مکرر
1 یا چند ماه

روش قدیمی یا سنتی
سالانه


منظور از استفاده ممتد استفاده از لنزهای تماسی در خواب می باشد و روش روزانه استفاده از لنز فقط در طول روز و نه در خواب می باشد....

انواع جدید لنزهای تماسی

لنزهایی که بطور مداوم به مدت 30 روز استفاده می شوند یک نوع جدید از لنزهای نرم هستند که میزان زیادی اکسیژن را به چشم شما رسانده و بسیار راحت و ایمن هستند. لنزهای دو کانونی و توریک هم لنزهایی هستند که بصورت قابل تعویض می توان استفاده کرد و جدیداً به بازار عرضه شده اند....

لنزهایی با بلوک نور ماوراء بنفش (UV) هم بصورت لنز نرم و هم سخت ساخته شده اند. این لنزها قرنیه و چشم را از برخورد با نور UV مضر محافظت می نمایند. از آنجا که لنز کاملاً شفاف است با نگاه کردن به آن نمی توان بلوکر UV بودن آن را تشخیص داد و بلوکر بودن این لنزها معمولاً روی جعبه لنز حک شده است....

البته باز باید در نظر داشت که لنز تماسی فقط قرنیه را محافظت می کند و عینک آفتابی با بلوک UV می تواند کل چشم و پوست اطراف چشم را از UV حفظ کند. سپس لنز تماسی بلوک کننده UV مکمل عینک آفتابی برای محافظت بیشتر می باشد.....

لنزهای جدید دیگر، لنزهایی هستند که شکل قرنیه را تغییر داده و دید شما را بدون استفاده از لنز یا جراحی کامل می کنند که به نام اورتوکراتولوژی یا CRT خوانده می شوند. این لنزها را در طول شب استفاده شده و در این مدت شکل قرنیه را تغییر داده و در صبح و در طول روز با اینکه از لنز تماسی استفاده نمی کنید دیدتان بهتر می شود.

لنزهای تماسی قابل تعویض: انتخابی سالم

لنزهای قابل تعویض برای مدت زمان مشخصی قابل استفاده اند و سپس دور ریخته می شوند و یک جفت لنز جدید جایگزین می شود. این لنزها در سال 1987 معرفی شدند و امروزه بیشترین نوع لنز تماسی قابل استفاده اند....

لنزهای قابل تعویض به سه دسته کلی تقسیم می شوند:

لنزهای قابل تعویض که هر 2 هفته یا زودتر یکبار دور ریخته شده و بجای آن ها از لنز نو استفاده می شود.
لنزهای قابل تعویض مکرر که هر ماه یا هر 3 ماه یکبار تعویض می شوند.
لنزهای تماسی با روش سنتی که هر 6 ماه یا یکسال یکبار تعویض می شوند.
لنزهای قابل تعویض یا روزانه اند و یا ممتد استفاده می شوند. فرم روزانه فقط در طی روز زده می شود و در هنگام خواب درآورده می شود ولی فرم ممتد در هنگام خواب نیز استفاده می گردد.....

چرا لنز ها را دور می اندازیم ؟

هرچه زودتر لنزهای تماسیتان را تعویض کنید چشم های شما سالمتر و راحت تر خواهد بود. موادی مانند پروتئین، کلسیم و چربی ها در اشک شما بطور طبیعی یافت می شود که می تواند روی لنز شما رسوب کند که هم باعث احساس ناراحتی در چشم شده و هم چشم را مستعد عفونت می کند. البته شما می توانید لنزهایتان را همیشه تمیز نگه دارید ولی لنزهای قابل تعویض وقت شما را حفظ می کند. لنزهای قابل تعویض روزانه که هر روز عوض می شوند دیگر نیازی به محلول های پاک کننده ندارند و رسوب روی لنز قرار نگرفته و ریسک عفونت را زیاد نمی کنند....

کدام نوع لنز قابل تعویض برای شما مناسبتر است ؟

برنامه تعویض لنز هر فرد بستگی به چشم آن فرد دارد. بعضی از چشم ها پروتئین و چربی بیشتری تولید می کنند پس لنز باید زودتر جایگزین شود. همچنین اگر فرد آلرژی داشته باشد باید زود به زود لنزش را عوض کند. بهرحال ارزیابی دقیق و کامل توسط چشم پزشک می تواند بهترین برنامه جایگزینی لنز را به شما پیشنهاد کند....

لنزهای تماسی رنگی :

لنز های تماسی رنگی به گروه های زیر تقسیم می شوند:

لنز رنگی نامرئی
لنز رنگی تشدید کننده
لنز رنگی مات
لنز رنگی فیلتر نور
لنزهای رنگی هم می توانند فقط جنبه زیبایی داشته باشند و هم برای اصلاح آستیگماتیسم یا پیرچشمی یا عیوب رفراکتیو استفاده شوند.....

لنز رنگی مرئی: رنگ آبی کمرنگ یا سبز به لنز اضافه می شود تا در زمان گذاشتن یا برداشتن لنز بهتر دیده شود یا زمانیکه به زمین بیافتد قابل تشخیص باشد. چون رنگ آن بسیار کمرنگ است روی رنگ چشم اثر ندارد....

لنز رنگی تشدید کننده: لنزهای شفافی هستند که نسبت به لنزهای مرئی تیره تر هستند و رنگ چشم شما را تشدید می کنند. این نوع لنز بیشتر برای افرادی مناسب است که رنگ چشم روشن دارند و می خواهند رنگ چشمشان تشدید شود.....

لنز رنگی مات: رنگ آن بطور مشخصی رنگ چشم شما را عوض می کند که طیف وسیعی از رنگ ها را شامل می شوند....

کمپانی هایی که لنز رنگی می سازند تمام سعی و تلاش خود را بکار می برند تا شبیه عنبیه چشم شما شود حتی یک سری خط ها و شکل های رنگی و نقاط رنگی روی لنز ایجاد می کنند تا طبیعی تر بنظر آید. مرکز لنز که محل مردمک می باشد شفاف است تا بتوانید از ورای آن نگاه کنید.....

لنزهای رنگی فیلترنور: این لنزها جدیداً تولید شده اند و بیشتر در رشته های ورزشی استفاده می شوند تا رنگ های خاصی را تشدید کنند مثلاً فیلتر زرد باعث می شود توپ تنیس یا گلف در زمینه مشخص تر شده و راحت تر هدف قرار گیرند....

بعضی مضرات لنز رنگی:

از آنجا که ساخت لنز رنگی توسط کمپانی ها بگونه ای است که تعداد زیادی از مصرف کنندگان از یک سایز لنز استفاده می کنند گاهی خصوصاً در زمان پلک زدن قسمت رنگی لنز مردمک را می پوشاند و یا چون سایز مردمک با میزان نور تغییر می کند در شب مردمک بزرگتر از قسمت شفاف وسط لنز شده و دید شما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. اگر بطور مداوم با لنزتان مشکل دارید حتماً با چشم پزشکتان مشورت کنید....

لنزهای اشتراکی: یک ایده مضر

اگر لنز رنگیتان را با دوستتان بطور مشترک استفاده کنید در اشتباه هستید چون لنز رنگی هم نوعی لنز تماسی و ابزاری پزشکی است و برای چشم هر فرد بطور خاص تجویز می شود. استفاده مشترک از لنز همچنین می تواند باعث انتقال باکتری ها و در نتیجه عفونت چشم شود. لنزهای رنگی باید بطور مناسب تمیز شده و با محلول های ضدعفونی کننده، ضدعفونی شوند....

آیا برای لنز رنگی هم نیاز به نسخه دارید ؟

اگر لنز شما برای اصلاح دیدتان قدرت داشته باشد قطعاً نیاز به نسخه دارید و اگر فقط برای زیبایی استفاده می کنید از آنجایی که ریسک کوری و صدمه زیاد به چشم دارد بهتر است با تجویز چشم پزشک و یا اپتومتریست باشد و از خرید لنزهای رنگی در فروشگاه ها و یا آرایشگاه ها و ... پرهیز کنید....

لنزهای تماسی با استفاده ممتد 30 روزه و 7 روزه :

لنزهای تماسی ممتد لنزهایی هستند که در زمان خواب هم قابل استفاده هستند بعضی لنزهای تماسی فقط قابل استفاده روزانه هستند و در زمان خواب باید درآورده شوند. لنزهای ممتد اکسیژن بیشتری به قرنیه می رسانند بیشتر این ها تا 7 روز قابل استفاده اند و بعد از 7 روز دور انداخته می شوند....

دو نوع لنز تماسی وجود دارد که تا 30 روز هم قابل استفاده ممتد هستند. یکی لنز "شب و روز" کمپانی CIBA و دیگری لنز Pure Vision کمپانی Bausch and Lomb. بهرحال لنزهایی که در شب استفاده می شوند ریسک عفونت بیشتری نسبت به لنزهای روزانه دارند چون ارگانیسم های خطرناکی که از طریق انگشتان، پلک یا محلول های لنز وارد چشم می شوند زیر لنز تماسی تجمع یافته و در شب بهتر رشد کرده و شانس عفونت قرنیه زیاد می شود. البته لنزهای 30 روزه یا 7 روزه قابل تعویض چون نیاز به محلول لنز ندارند میزان ورود میکروارگانیسم به چشم را کاهش داده و خیلی شانس عفونت را بالا نمی برند. لنزهای 30 روزه ای که اکنون در دسترس هستند از ماده هیدروژل سیلیکونی بسیار قابل نفوذ به اکسیژن ساخته شده اند....

مثلاً لنز "شب و روز" 6 برابر اکسیژن بیشتری نسبت به لنزهای معمولی به قرنیه می رساند نشان داده شده است که سیگار کشیدن یک ریسک فاکتور مهم در عوارض لنزهای با استفاده ممتد می باشد....

برای کاهش ریسک عفونت در لنزهای تماسی ممتد می توان همیشه لنز را استفاده نکرد. مثلاً فقط در چرت های بین روز یا در زمان تعطیلات در هنگام خواب استفاده شوند و در بقیه مواقع هنگام خواب درآورده شوند البته در این صورت ریسک استفاده از محلول لنز و جا لنزی اضافه می گردد.....

حتماً توجه کنید که در زمان احساس ناراحتی یا سوزش یا کاهش دید سریعاً لنزها را خارج کرده و با چشم پزشک خود تماس حاصل نمایید....

لنزهای تماسی با با نفوذپذیری نسبت به گاز (RGP)

لنزهای تماسی سخت که به اکسیژن نفوذ پذیرند با لنزهای سخت دهه های قبلی متفاوتند. لنزهای سخت در ابتدا از جنس PMMA بودند که باعث ایجاد ناراحتی در زمان استفاده می شدند زیرا به اکسیژن نفوذپذیر نبودند. لنزهای نفوذپذیر به گاز در میانه های دهه 1980 با بازار آمدند که حاوی سیلیکون می باشند و نسبت به PMMA انعطاف پذیرترند و اکسیژن بیشتری را از خود عبور می دهند حتی بیشتر از لنزهای نرم....

لنزهای نفوذپذیر به گاز (GP) دید با کیفیت ایجاد می کنند، بیشتر عمر می کنند، مقاومت بیشتری نسبت به رسوبات دارند، راحت تر تمیز می شوند و چون به مدت طولانی تری قابل استفاده هستند در دراز مدت از لنزهای نرم ارزانترند. اما باید گفت که لنز های نرم راحت تر بوده و لنزهای نفوذپذیر به گاز نیاز به عادت کردن دارند....

فواید GPها:

GPها نسبت به لنزهای نرم چند فایده عمده دارند. چون از جنس سخت هستند در زمان پلک زدن شکل خود را حفظ کرده و دید بهتری نسبت به لنز نرم ایجاد می کنند. GP ها مدت زیادی عمر می کنند ولی البته شکننده هستند (مثلاً وقتی روی آن ها پا بگذارید). در مقابل به راحتی پاره نمی شوند (بر خلاف لنزهای نرم)، پروتئین و چربی های اشک به آن ها متصل نمی شود و با کمی مراقبت می توان سال ها از لنزهای GP استفاده کرد....

برای افرادیکه دید قابل قبول با لنز نرم ندارند و دید با کیفیت بالا می خواهند یا آستیگماتیسمی دارند که با لنز نرم جبران نمی شود لنز GP انتخاب مناسبی است.....

GP ها برای قوز قرنیه (کراتوکونوس) مناسبند و برای اصلاح پیرچشمی لنزهای GP دو کانونی یا چند کانونی با طرح های مختلف وجود دارد. مطالعات اخیر نشان داده است که در بچه های نزدیک بین استفاده از GP ها می تواند پیشرفت نزدیک بینی را آهسته کند.....

مضرات GP ها:

چون دوره عادت کردن وجود دارد GP ها را باید هر روز استفاده کرد، ولی در لنزهای نرم حتی اگر یک هفته استفاده نشوند بعد از آن استفاده از لنز نرم کاملاً راحت است. بعضی از افراد بعد از استفاده از GP حتی با زدن عینک دیدشان تار است که پدیده ای موقتی است GP ها نسبت به لنزهای 30 روزه یا قابل تعویض یک روزه کار بیشتری برای تمیز کردن لازم دارند چون در زمان تمیز کردنشان حتماً باید با انگشت ساییده شوند تا پاک شوند....

مراقبت های لنز نرم:

چگونه لنزمان را پشت و رو در چشم نگذاریم ؟

برای اینکه مطمئن شوید لنزتان را پشت و رو در چشم نمی گذارید آنرا روی انگشت در مقابل چشمانتان قرار دهید. اگر مطابق شکل زیر لنز شکل "U" داشته باشد پشت و رو نیست. اما اگر لبه های "U" به خارج کشیده شده باشد لنزتان پشت و رو است.....

در هنگام استفاده از لنز نرم دانستن مراقبت های آن بسیار مهم است چون عدم مراقبت کافی باعث عفونت می شود که حتی ممکن است منجر به کوری گردد. امروزه استفاده از محلول های چند منظوره و لنزهای قابل تعویض روزانه کار مراقبت را آسان نموده است. قبل از شروع بحث باید یادآور شویم که قبل از تغییر روش مراقبتتان از لنز با چشم پزشکتان مشورت کنید چون بعضی محلول ها با لنز تماسی شما سازگار نیستید....

مراحل تمیز کردن لنز نرم:

دستهایتان را کاملاً بشویید تا کثیفی و جرم های آلوده را به چشمانتان وارد نکنید. از صابون های مرطوب کننده استفاده نکنید چون برای لنز شما خوب نیستند. دستهایتان را با حوله ای خشک کنید که پرز نداشته باشد....
ابتدا لنز یک چشم را خارج کنید با محلول مخصوص تمیز کنید تا مواد آرایشی شسته شود. بعضی محلول ها نیاز به سائیدن لنز دارند ولی بعضی دیگر فقط با ریختن محلول روی لنز تمام رسوبات را پاک می کنند....
دوباره لنز را بشوئید....
لنزها را در جا لنزی تمیز بگذارید و آن را با محلول مناسب و محلول ضدعفونی کننده پر کنید.....
تمام این مراحل را برای لنز چشم مقابل انجام دهید...


مراقبت های دیگر:

از بین بردن پروتئین ها: بسته به نوع لنزی که استفاده می کنید و میزان پروتئینی که روی لنز شما رسوب می کند پزشک شما ممکن است محلول های را برای از بین بردن پروتئین ها پیشنهاد کند. هرچه عمر لنزتان بیشتر باشد نیاز به این محلول ها بیشتر می شود ولی لنزهای قابل تعویض معمولاً نیاز به این محلول ها پیدا نمی کنند....
از بین بردن خشکی و تحریک چشم ها: از قطره های چشمی لنز تماسی برای نرم کردن و مرطوب نگه داشتن لنز و چشم خود استفاده کنید....
از بین بردن آلرژی و حساسیت چشم ها: اگر نسبت به مواد شیمیایی موجود در محلول های لنز تماسی آلرژی پیدا کردید بهتر است از محلول های بدون نگهدارنده استفاده نمایید....


محصولات مختلف محلول های ضدعفونی کننده و پاک کننده و شستشو دهنده:

محلول سالین: برای شستن و نگهداری لنز تماسی است به شرط اینکه از حرارت یا اشعه ماوراء بنفش برای ضدعفونی کردن لنز تماسی استفاده نمایید. هیچگاه از سالین برای تمیز کردن و ضدعفونی کردن لنز استفاده نکنید اگر از قرص های آنزیمی و یا وسایل ضدعفونی کننده استفاده می کنید هم نیاز به محلول فرمال سالین دارید.
ماده پاک کننده روزانه: برای پاک کردن لنز تماسی است شما چند قطره از آن را روی کف دستتان گذاشته و با احتیاط لنز را می سایید معمولاً حدود 20 ثانیه باید این کار را ادامه دهید. باید مطمئن شوید هر دو سمت آن تمیز شده است و بعد از محلول های دیگر برای شستشو و ضدعفونی استفاده نمایید.
محلول های چند منظوره: برای پاک کردن، شستشو و ضد عفونی کردن و نگهداری لنز شما استفاده می شود. تمام این کارها با یک محلول انجام می شود. لنزها را در جا لنزی تمیز با همین محلول می توان نگهداری کرده و در زمان استفاده، لنز را با همین محلول شسته و در چشم می گذاریم.....
محلول هیدروژن پراکسید: برای پاک کردن،ضد عفونی کردن و شستن و نگهداری لنز استفاده می شود. با این محصول ابتدا لنز را در سبد خاصی قرار داده و آن را می شوئید سپس سبد را در ظرف مخصوص قرار داده و آن را از این محلول پر کرده تا لنز تمیز شود. محلول های هیدروژن پراکسید حتماً باید خنثی کننده داشته باشند که یا در خود محلول وجود دارد یا بطور جداگانه قرص خنثی کننده باید استفاده شود تا هیدروژن پراکسید تبدیل به آب شود و واکنش های حساسیتی ایجاد نکند بعد از درآوردن لنز از محلول هیدروژن پراکسید، لنزتان را با محلول دیگری بشوئید و داخل چشم بگذارید. ....
وسایل پاک کننده و ضدعفونی کننده: وسایل پاک کننده از امواج اولتراسوند و وسایل ضدعفونی کننده از امواج ماوراء بنفش یا حرارت استفاده می کنند. ابتدا لنز را شسته و سپس در این وسایل قرار دهید و با محلول پر کنید و آن را روشن کرده تا لنز شما پاک و ضدعفونی شود.....
پاک کننده آنزیمی: برای شستن پروتئین ها از لنز استفاده می شوند. معمولاًٌ هفته ای یکبار از این آنزیم ها استفاده می شود. ابتدا لنزتان را پاک کنید و بشوئید. جا لنزیتان را با محلول خود پر کنید و سپس یک قرص آنزیمی داخل آن بیندازید صبر کنید تا حل شود و بعد لنزتان را در جا لنزی قرار دهید لنز باید معمولاً 15 دقیقه در این محلول بماند. بعد با محلول دیگری آن را ضدعفونی کنید.....
از بین برنده پروتئین روزانه بصورت مایع است و روزانه استفاده می شود می توان همراه با محلول چند منظوره از آن استفاده شود. ابتدا لنزتان را تمیز کرده و شستشو دهید و سپس جا لنزیتان را با محلول چند منظوره پر کرده و سپس یک قطره از محلول از بین برنده پروتئین روزانه به آن اضافه کرده و لنزتان را به روش معمول ضدعفونی کنید....
قطره: برای نرم کردن چشم و مرطوب نگه داشتن سطح چشم و لنز تماسی استفاده می شود....
محلول هایی برای چشم های حساس: اگر به محلول های لنز واکنش های آلرژی نشان می دهید و علائمی مثل خارش، اشکریزش، احساس جسم خارجی، قرمزی و ترشحات پیدا می کنید حتماً به چشم پزشک مراجعه نمایید تا علت آن مشخص شود.....
نگهدارنده Thimeresal در 10% افراد باعث چنین واکنش هایی می شود که اگر علت علائم حساسیت به Thimeresal شناخته شود می توان از محلول های بدون Thimeresal استفاده کرد محلول های هیدروژن پراکسید به علت داشتن خنثی کننده معمولاً ایجاد ناراحتی نمی کند....

آنچه باید بدانید :

هرگز به نوک ظرف محلولتان دست نزنید و آن را با هیچ سطحی مثل دست یا صورت تماس ندهید...
هرگز لنزتان را زیر شیر آب نشوئید زیرا ممکن است آلوده شود....
وسایل لنز تماسیتان را تمیز کنید خصوصاً جا لنزیتان را حتماً با آب گرم تمیز بشوئید و در معرض هوا خشک کنید...
جا لنزیتان را هر ماه 1 مرتبه دور بیاندازید و از جا لنزی جدید استفاده کنید تا ریسک عفونت کاهش یابد...
لنزتان را یک بار در روز تمیز کرده و ضدعفونی کنید تا هم چشمتان سالمتر باشد و هم با لنز راحتتر باشید....
مراقبت های لنز سخت یا RGP :

بطور کلی لنزهای سخت یا RGP مراقبت راحتتری نسبت به لنز نرم دارند چون معمولاً از ترکیب سیلیکون و فلوراید ساخته شده اند و پروتئین و مواد دیگر را جذب نمی کنند.....

البته هرچه تعداد سال های بیشتری از RGP استفاده کنیم تمیز کردن آن سخت تر می شود و زمانیکه با محلول های معمولی پاک کننده نتوان آن ها را تمیز کرد باید RGP را پولیش کرد....

در موارد معمول برای تمیز کردن لنز سخت، با یک محلول پاک کننده به آرامی لنز را با انگشت اشاره ساییده و سپس لنز را شسته و در جا لنزی که از محلول نگهدارنده پر شده است قرار می دهیم. بهتر است از محلول نگهدارنده استفاده شود نه آب شیر. اگر رسوبات پروتئین روی لنز زیاد باقی می ماند می توان از پاک کننده آنزیماتیک استفاده کرد. اگر شما لنز سخت را روزانه استفاده می کنید یعنی شب ها خارج می کنید فقط یکبار در هفته از پاک کننده آنزیماتیک استفاده کنید. ممکن است در زمان استفاده از لنزتان از محلول مرطوب کننده استفاده کنید تا لنز در زمان استفاده نرم شود. بهتر است جا لنزیتان را بعد از هر بار استفاده تمیز کرده، بشوئید و در معرض هوا خشک کنید. همه محلول های مورد استفاده در لنز نرم، در لنز سخت استفاده نمی شود. محلولتان را با نظر خودتان عوض نکنید یا از محلولی که توصیه نمی شود استفاده نکنید....

اگر با لنز خود احساس راحتی نمی کنید چه کنید ؟

اگر شما احساس راحتی با لنزتان نمی کنید تنها نیستید. خیلی از افراد با لنز خود احساس راحتی نمی کنند ولی حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید تا علت این ناراحتی مشخص شود چون علل متعددی برای آن وجود دارد....

اگر چشم شما قرمز، دردناک یا متورم است یا ترشحات دارد سریعاً لنز خود را بردارید و دیگر از آن استفاده نکنید و به پزشک خود مراجعه نمایید چون این ها می تواند علائم مسئله ای جدی باشند....

بسیار مهم است که چشم و لنز تماسی با هم درست کار کنند یعنی لنزی که خوب جای گرفته باشد در یک محیط سالم، درست عمل می کند. مسائلی مثل آلرژی و بیماریهایی مثل شوگرن، مشکلات تیروئید یا تغییرات هورمونی هنگام یائسگی باعث بروز مشکلات چشمی مثل سوزش چشم خصوصاً ناشی از خشکی چشم می شوند. اشک مصنوعی بدون نگهدارنده می تواند این علائم را از بین ببرد ولی حتماً با نسخه پزشک از این قطره ها استفاده کنید....

تغذیه هم یک فاکتور مهم است چون اشک ترکیبات زیادی را شامل می شود و تغذیه شما روی ترکیب اشک شما اثر دارد. اگر کافئین و الکل زیاد مصرف کنید و آب کم بخورید، اشک شما بسیار خشک خواهد شد که برای لنز تماسی شما مناسب نیست یعنی با مکمل های غذایی یا تغییر در تغذیه می توان کیفیت اشک را بهتر کرد. مثلاً با مصرف چربی امگا 3 که در ماهی وجود دارد میزان چربی اشک تنظیم شده و تبخیر اشک کاهش می یابد....

اثر لنز تماسی:

انواع زیادی لنز تماسی وجود دارد. اغلب انواع جدیدتر راحتتر از انواع قدیمی تر هستند. مواد جدیدتر و طرح های جدیدتر به پزشکان امکان انتخاب بهتر را برای بیماران داده است. مثلاً لنزهای با ماده جدید هیدروژل سیلیکونی، اکسیژن بیشتری را به چشم شما می رساند که راحتی بیشتری را به همراه خواهد داشت. سایز و شکل لنز هم مهم است خصوصاً در لنزهای سخت اگر قطر و شعاع انحنای آن درست انتخاب نشود احساس ناراحتی خواهید کرد....

برنامه مناسب استفاده از لنز و سیستم مراقبت از لنز:

احساس ناراحتی بیماران از لنز تماسی می تواند ناشی از درست پاک نکردن لنز یا درست ضدعفونی نکردن آن باشد. همچنین نوع محلول هم مهم است چون بعضی از محلول ها لنز شما را به خوبی تمیز نخواهند کرد و باعث تغییر کیفیت آن هم می شوند پس حتماً در تغییر محلول لنز با پزشک خود مشورت کنید. محلول هایی که حاوی نگهدارنده هستند حساسیت نسبت به نگهدارنده به مرور ممکن است پیدا شود....

محیط:

اگر شما در محیط آلوده کار می کنید، مواد زاید به راحتی بین لنز و چشم شما قرار می گیرد و باعث ناراحتی می شود. اگر احساس ناراحتی در محیط بیرون یا اطراف حیوانات ایجاد شود احتمالاً آلرژی عامل آن است. سیگار کشیدن ریسک خشکی چشم را زیاد کرده و استفاده زیاد از کامپیوتر بخاطر کم پلک زدن، باز احساس خشکی چشم وجود دارد...

بهرحال، حتی در صورت وجود ناراحتی اندک به پزشک خود مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود....
2456
نتایج چندین مطالعه ده ساله اخیر نشان میدهد که ساعتها اقامت در شرایط آفتابی و بدون حفاظ کافی در مقابل چشم شانس بروز بیماریهای چشم را افزایش میدهد.....

در سال 1988، گروهی از چشم پزشکان مطالعهای را بر روی 838 ماهیگیر خلیج Chesapeake انجام دادند که سالها عمر خود را بر روی آب گذرانده بودند. ماهیگیرانی که هیچگونه حفاظ چشمی نداشتند در مقابل کسانی که از عینک آفتابی یا کلاه لبهدار استفاده میکردند 3 برابر بیشتر به کاتاراکت (آب مروارید) مبتلاشده بودند. کاتاراکت درواقع کدورت عدسی چشم طبیعی است ..

براساس این مطالعه و مطالعات دیگر، درحال حاضر چشم پزشکان توصیه میکنند که هرگاه تا حدی درمقابل آفتاب قرار میگیرید که احتمال برنزه شدن پوست و یا سوختگی ناشی از آفتاب نیز بالا میرود، از عینکهای آفتابی جاذب اشعه ماورا بنفش استفاده نمایید، بویژه اگر در ارتفاعات و یا در نزدیکی استوا زندگی میکنید.......

انواع مختلف عینکهای آفتابی :

کارخانههای سازنده برای حفاظت چشم در مقابل اثرات مضر آفتاب، طرحهای جدیدی را ارائه کردهاند. این سازندگان قول حفاظت چشم در مقابل اشعه ماورا بنفش یا دیگر انواع تشعشات طبیعی را میدهند ولی باید توجه داشت که حفاظت در مقابل بعضی از این شعاعها از اهمیت بیشتری برخوردار است....

عینکهایی که 99% اشعه ماورا بنفش را جذب میکنند :

توصیه میشود همواره عینکی را خریداری کنید که این خاصیت را داشته باشد. حضور طولانی مدت در مقابل اشعه ماورا بنفش، یا اولترا ویوله (UV) و آفتاب با برخی بیماریهای چشمی ارتباط دارند....

چه عدسیهای پلاستیکی و چه عدسی های شیشه ای تا حدی اشعه ماورا بنفش را جذب میکنند، ولی جذب UV توسط این عدسیها را میتوان با اضافه نمودن موادی شیمیایی به ماده اصلی لنز و یا پوشاندن لنز با مادهای مخصوص ارتقا داد....

همواره عینکی را خریداری کنید که 99 تا 100% اشعه UV را جذب کند. بعضی کارخانههای سازنده برچسبهایی را بروی عینک محصول خود نصب میکنند با این مضمون که جذب UV تا بیش از 400 نانومتر صورت میگیرد که این نیز به معنای همان جذب 100% شعاع UV است....

عینکهایی که 90% اشعه مادون قرمز را بلوک میکنند :

طول موجهای مادون قرمز بخش غیرقابل رویت نور بوده (طول موج آنها بلندتر از طول موج نور قابل رویت است) و سبب تولید گرما میشوند....

بخش مادون قرمز نور خورشید ناچیز بوده و چشم نیز این طول موج را بخوبی تحمل میکند. ادعای بعضی کارخانه -های سازنده عینکهای أفتابی در جهت حفاظت چشم در مقابل اشعه مادون قرمز است و حال آنکه تحقیقات موجود رابطه محکمی را بین بیماریهای چشمی و اشعه مادون قرمز نشان ندادهاند.....

عینکهای بلوک کننده نور آبی (Blue- blocking)

اینکه نور آبی هم برای چشم مضر باشد هنوز مورد بحث است. عدسیهایی که نور آبی را بلوک میکنند ته رنگی کهربایی داشته و سبب میشوند محیط اطراف برنگ زرد یا نارنجی دیده شود. لنزهای رنگی سبب می شوند که اشیا دور بویژه در شرایطی مثل برف و یا غبار واضحتر دیده شوند. از این نظر عینکهای کهربایی مزبور بیشتر توسط اسکی بازان، شکارچیان، قایقرانان و یا خلبانان استفاده میشود.....

عینکهای پلاریزه :

عدسیهای پلاریزه خیرگی نور خورشید را که انعکاس یافته از سطوح صافی مثل سنگفرش خیابانها و یا سطح آب باشند از بین میبرند. از این نظر در مواردی مثل رانندگی و یا ماهیگیری میتوانند بسیار مفید باشند....

پلاریزاسیون عدسیهای مزبور هیچ تاثیری بر جذب اشعه UV نخواهد داشت، ولی بسیاری از عدسیهای پلاریزه امروزی خاصیت جذب اشعه UV را نیز دارند. برچسب عینک مورد نظر خود را از این نظر بررسی کنیدکه آیا حداکثر خاصیت جذب UV را دارد یا خیر؟


عینکهای آینه ای ( Mirror-coated) :

پوشش آینهای در واقع لایه نازکی از مواد فلزی مختلف است که بروی سطح عدسیهای معمولی پرداخت شده است. گرچه پوشش مزبور مقدار نور ورودی به چشم شما را کاهش میدهد، قابلیت کاملی در حفاظت چشم شما در مقابل اشعه UV نخواهد داشت.....

عینکهای کمربندی (Wrapround) :

عینکهای کمربندی طوری طراحی شدهاندکه مانع ورود نورهای درخشان از کنارههای قاب و رسیدن آنها به چشم میشوند. مطالعات نشان دادهاند که آنقدر شعاع UV از اطراف قاب عینکهای معمولی وارد چشم میشوند که میتوانند اثر سودبخش عدسیهای حفاظت کننده را کاهش دهد. از این نظر عینکهای آفتابی کمربندی که قاب بزرگی دارند و چشم را از تمامی زاویهها حفاظت میکنند مفیدند.....

عینکهای سایه روشن (Gradient) :

رنگ عدسیهای سایه روشن از بالا به پایین و یا از بالا و پایین تا وسط تغییر میکند و در واقع سایه روشن میشود. عدسیهای سایه روشن تک سایه ( تیره در بالا و روشتر در پایین ) میتوانند خیرگی نور آسمان را از بین برده و در عین حال امکان دید مناسبی را از قسمت پایینی فراهم کنند. این عینکها برای ورزش شیرجه هم مناسب هستند زیرا جلوی دید شما از تخته شیرجه را تاریک نمیکنند. ولی عینکهای مزبور برای شرایط برفی و یا در ساحل دریا مناسب نیستند، خصوصاً اگر قسمت پایینی آنها روشن باشد. لنزهای سایه روشن دو سایه (تیره در بالا و پایین و روشن در وسط ) ممکن است برای ورزشهایی از قبیل قایقرانی و یا اسکی که شعاعهای نورانی از سطح آب یا برف برمیگردد مناسب تر باشند.....


عینکهای فتوکرومیک :

یک عینک فتوکرومیک بطور اتوماتیک در نور درخشان تیره شده و در نور کم روشنتر میشود. در اکثر موارد تیره شدن عینک ظرف نیم دقیقیه صورت میگیرد و حال آنکه روشنتر شدن آن حدود 5 دقیقه طول میکشد. از نظر رنگ نیز بصورت یکنواخت و یا سایه روشن عرضه میشوند. گرچه عینکهای فتوکرومیک ممکن است از نظر جذب UV عینکهای آفتابی خوبی باشند، ولی ممکن است برای انطباق آنها با شرایط مختلف نوری مدت زمانی بطور ناخواسته صرف شود....

عینکهای تراش داده شده و صیقلی :

بعضی عینکهای غیر طبی توسط کارخانههای سازندهشان طوری تراش داده وصیقل میشوند که کیفیت نهایی عدسی آنها تا حد مناسبی ارتقا یابد. البته عینکهایی که از تراش و صیقلی بودن مناسبی برخوردار نیستند به چشم شما آسیبی نمیزنند. قبل از هر چیز مطمئن شوید که عدسی عینک مورد نظر شما ساخت مناسبی داشته باشد. جهت قضاوت در مورد کیفیت عینک غیر طبی خود، به چیزی مستطیل شکل مثل موزاییک کف اتاق خود نگاه کنید. عینک را در فاصله دلخواه نگاه داشته و یک چشم خود را بپوشانید. عینک را به آهستگی و از یک سمت به سمت دیگر و سپس به بالا و پایین حرکت دهید. اگر خطوط در تمام موقعیت ها مستقیم بنظر برسند، عدسی مناسبی را انتخاب کردهاید. ولی اگر خطوط در هم میروند، خصوصاً اگر این خطوط در میدان مرکزی عدسی اینگونه بنظر میرسند، عینک دیگری را امتحان کنید.....

عینکهای ضد ضربه :

تمام عینکهای آفتابی باید معیارهای تعیین شده از سوی انجمن فدرال غذا و داروی آمریکا (FDA) را تضمین نمایند. (در کشور ما تاکنون هیچگونه کنترلی روی عرضه این قبیل عینکها وجود نداشته و ندارد و استفاده از آنها بیشتر جنبه تزیینی داشته تا محافظتی ). هیچ لنزی در واقع نشکستنی نیست، ولی احتمال شکستن عدسیهای پلاستیکی بعد از برخورد یک توپ یا سنگ، نسبت به عدسیهای شیشهای کمتر است. جنس اکثر عدسیهای عینکهای آفتابی غیرطبی پلاستیک است. پلاستیک پلیکربنات که در بسیاری از عینکهای ورزشی مورد استفاده قرار میگیرد، گرچه سفت است ولی به آسانی نیز خراش برمیدارد. چنانچه قرار است عدسی از این جنس خریداری نمایید حتماً عینکی را انتخاب کنید که خاصیت ضدخراش داشته باشد ....

تیرگی لنز :

یک عدسی متوسط معمولی برای استفادههای معمولی روزمره مناسب است. ولی اگر قرار است از عینک خود در شرایط کاملاً نورانی و روشن استفاده کنید لنزی تیرهتر را انتخاب نمایید. رنگ و درجه تیرگی لنز بههیچ وجه معیاری برای میزان توانایی جذب اشعه UV توسط آن عدسی نخواهد بود. بنابراین براساس رنگ عینک نمیتوان از توانایی آن در جذب اشعههای مضر مطمئن شد....

کسانیکه در معرض خطرات بخصوصی قرار دارند :

بعضی افراد استعداد بیشتری جهت ابتلا به بیماریهای چشمی ناشی از UV دارند. مبتلایان به بیماریهای بخصوصی (از قبیل دژنراسیون ماکولا یا دیستروفیهای شبکیه) لازم است در شرایط بیرون از خانه همواره از چشم خود محافظت نمایند.....

بیمارانی که تحت عمل کاتاراکت قراتر میگیرند :

در کشور ما سالانه بیش از هزاران نفر تحت عمل کاتاراکت قرار میگیرند. در جریان این جراحیها، عدسی طبیعی چشم برداشته شده، و بدین ترتیب چشم تا حد بیشتری در معرض خطرات ناشی از UV قرار میگیرد....

در جریان و یا بعد از عمل کاتاراکت، بهجای عدسی طبیعی چشم معمولاً یک لنز داخل چشمی (Intraocular Lens:IOL) قرار داده میشود. عدسیهای داخل چشمی قدیمی نسبت به عینکهای معمولی یا عینکهای پلاستیکی، درصد کمتری اشعه UV را جذب میکردند. کارخانههای سازنده IOL در حال حاضر بسیاری از محصولات خود را بصورت جاذب اشعه UV میسازند....

چنانچه کاتاراکت (آب مروارید) چشم شما عمل شده است و لنزهای داخل چشمی شما نیز از نمونه IOL های جدید جاذب اشعه UV نیست، توصیه میشود از عینک آفتابی استفاده نموده و جهت اطمینان بیشتر از کلاه لبهدار استفاده کنید. چنانچه هنگام عمل آب مروارید از عدسیهای داخل چشمی جهت جایگزینی استفاده نشده است احتمال صدمه اشعه ماورا بنفش به چشم شما وجود دارد.....


استفاده کنندگان کنتاکت لنز :

کنتاکت لنز به تنهایی چشم شما را در مقابل اشعه UV محافظت نمیکند ولی در عین حال کنتاکت لنزهای بسیاری وجود دارد که توانایی محافظت در مقابل UV را دارا هستند. چنانچه کنتاکت لنز شما قابلیت مقابله با اشعه UV را ندارد. باز هم لازم است جهت محافظت از چشمهای خود از عینک آفتابی استفاده کنید....

داروهای حساس کننده به نور :

داروهای حساس کننده به نور (داروهایی که پوست شما را به نور حساستر میکنند) میتوانند چشم شما را نیز به نور حساستر نمایند....

لازم است به هنگام مصرف هر یک از داروهای زیر، با چشم پزشک خود بدقت مشاوره کنید:

پسورالن (Psoralens) (که در درمان پسوریازیس استفاده میشود)
تتراسیکلین
داکسی سیکلین
آلوپورینول
فنوتیازین
زمانیکه از این داروها استفاده میکنید هر بار که از خانه بیرون میروید از عینک آفتابی جاذب UV وکلاه لبهدار استفاده نمایید....

موارد خاص :

حتی بهترین انواع عینکهای معمولی، قادر به حفاظت از چشم شما در مقابل منابع نوری شدید نیستند. جوشکاری، نورهای شدید برنزه کننده، شرایط شدید برفی و یا نگاه مستقیم به نور آفتاب (مثلاً در جریان خورشید گرفتگی) همگی میتوانند به چشم شما آسیب برسانند....

نگاه مستقیم به هریک ازاین منابع نوری بدون حفاظ کافی میتواند سبب ابتلای دردناک قرنیه بنام فتوکراتیت (Photokeratitihis) و یا حتی افت دائمی دید مرکزی شود....

نتیجه :
بهترین عینکهای آفتابی آنهایی هستند که 100% شعاع UV را جذب نموده، بهترین کیفیت اپتیکی را داشته و کمترین احتمال شکسته شدن را داشته باشند ....
کاهش تماشای تلویزیون از 4ساعت در روز به یک ساعت 8%درصد خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می دهد


پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات نشان می دهد هر ساعت تماشای تلویزیون در یک روز خطر مرگ بر اثر

بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. اگر 4 ساعت تماشای تلویزیون در روز به یک ساعت تقلیل پیدا کند، می‌توان از 8

درصد از بیماری‌های قلبی پیشگیری کرد.


به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، با افزایش تعداد کاناهای ماهواره ای و همه گیر شدن استفاده در نقاط

مختلف جهان محققان متوجه شدند که به ازای هر ساعت تماشای تلویزیون در روز خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی

تا 7 درصد افزایش پیدا می‌کند.

وجود رابطه بین این دو مورد حتی بعد از زمانی که دانشمندان فاکتورهای دیگری مانند کم‌تحرکی، چاقی، رژیم غذایی

و سیگار کشیدن را نیز لحاظ کردند به قوت خود باقی ماند.

این نشان می‌دهد که تماشای تلویزیون به طور مستقل به بیماری‌های قلبی مربوط است.

این تحقیقات توسط شورای تحقیقات پزشکی و با مطالعه روی بیش از 13 هزار نفر زن و مرد میانسال انجام شده

است.
در طول 10 سال مطالعه 373 نفر از مجموع 13 هزار و197 نفر به دلیل ابتلا به بیماری‌های قلبی جان خود را از دست دادند که برابر با مرگ یک نفر در هر 35نفر می‌شود.

دانشمندان متوجه شدند در صورتی که تماشای تلویزیون در این افراد از میانگین 4 ساعت به یک ساعت تقلیل پیدا

می‌کرد می‌توانستند از مرگ 30 نفر از این تعداد پیشگیری کنند.

دکتر کاترین ویجندال یکی از شرکت کنندگان در این تحقیق در این باره گفت: بدن ما برای نشستن به مدت زمان طولانی

طراحی نشده است و ما باید نسبت به این موضوع هوشیار باشیم. بنابراین باید بدانید که تماشای چندین ساعت

مسابقات فوتبال روبه روی تلویزیون خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.

ما باید مطالعات دیگری نیز انجام دهیم تا دیگر فعالیت‌های ساکن مانند نشستن در پشت کامپیوتر یا رانندگی کردن را

نیز بررسی کنیم. اما در مرحله اول ما تحقیقات خود را روی تلویزیون متمرکز کردیم، چرا که این موضوع بسیار در بین مردم جامعه گسترده است.

هیچ چیز برای آنهایی که می اندیشند، مُقدس نیست و هیچ چیز آنقدر مقدس نیست که نقد نشود
بوی بد دهان ......

بوی بد دهان می تواند دلایل عمومی یا موضعی داشته باشد...
بوی دهان صبحگاهی؛ ناشی از کاهش جریان بزاق طی شب است....
مسواک زدن قبل از خواب در کاهش بوی دهان صبحگاهی نقش زیادی دارد....
سعی کنید پیش از مصرف صبحانه ، زیاد صحبت نکنید و صورت تان را زیاد به کسی نزدیک نکنید.....
گرسنگی؛ بوی بد دهان در زمان گرسنگی با مسواک زدن هم از میان نمی رود....
سعی کنید زمان غذا مصرف خود را منظم کنید یا در زمان گرسنگی قرار ملاقات ترتیب ندهید....

خستگی و ضعف؛ در این حالت بدن نمی تواند محصولات فرعی زائد را با سرعتی بیشترتر از سرعت تولید آنان دفع کند و امکان بوی بد دهان هست....
سعی کنید آب فراوان بنوشید و از آدامس های شوگرفری استفاده کنید....
در بعضی موارد، وضعیت سلامتی یا دوره خاصی از زندگی منجر به تولید بوی نامطبوع دهان می شود.....
دوران قاعدگی؛ دوران قاعدگی معمولاً بوی بد دهان را به دنبال دارد......
در حاملگی، یائسگی و در بلوغ نیز به دلیل تغییرات هورمونی بوی بد دهان وجود دارد.....

کهولت سن؛ در افراد مسن بوی بد دهان به عامل تغییرات متابولیک و سایر دلایل نظیر کم آبی بدن ، کاهش مقاومت به عفونت، کاهش اشتها و…وجود دارد...

نقش تغذیه در بوی دهان :

میبایست در نظر داشته باشیم دهان بوی چیزی را می دهد که می خوریم، به بیان نمونه بوی غذاهایی مثل سیر و پیاز و…کاملاً واضح است....
کسانی که گوشت فراوان در غذای خود مصرف می کنند، دهانشان بوهای بیشترترتری نسبت به کسانی دارد که تغذیه گیاهی بیشترترتری دارند....

همچنین مصرف رژیم پرچربی و غذاهایی که پروتئین زیاد و مواد قندی کمی دارند منجر به بدبوشدن دهان می شوند.
سیگار، نه تنها به خاطر بوی خود سیگار و توتون، بلکه به عامل تولید زبان مودار و کاهش جریان بزاق به بدبویی دهان کمک می کند....

دلایل عمومی و عدم رعایت بهداشت دهان و دندان :

بهداشت ضعیف دهان، انباشته شدن غذا در لابه لای دندان ها و عفونت لثه (ژنژیویت)، منجر به بدبویی دهان می شود....
بزاق انسان به طور طبیعی و مداوم، مخاط و دندان ها را می شوید و مقدار رطوبت و نظافت آن را تنظیم می کند....
کسانی که از دهان نفس می کشند یا آب کم می نوشند، دهانشان بوی بد می گیرد....

بسیاری افراد حال مسواک زدن از پاک کردن سطح زبان خود غافل می شوند....
تجمع مواد غذایی روی زبان یکی از عوامل بدبو شدن دهان است....

بیماری هایی که منجر به تولید بوی بد دهان می شود :

- کسانی که لوزه های بزرگ دارند، به دلیل کم شدن جریان بزاق و خشک شدن دهان، دهانشان بوی بد می گیرد....

- بیماری های سینوس و بیماری های حلق نیز از دلایل بوی بد دهان هستند....

- آبسه ریه بوی گندیده نظیر به بوی گوشت فاسد دارد که حتی گاهی اولین علامت بیماری است....

- سل ریوی در حالت پیشرفته و سایر بیماری های ریوی نظیر برونشیت مزمن، منجر به بدبویی دهان و بازدم ناشی از تنفس می شود....

- در اختلالات گوارشی، زخم های معده ، یبوست و عفونت های روده یی نیز بوی بد دهان تماشا می شود....

- در دیابت بوی استون در هوای بازدم به مشام می رسد.....

- در نارسایی کلیه بویی نظیر آمونیاک و در سیروز کبدی بوی کیک گندیده به مشام می رسد.....

- کمبود ویتامین و هر بیماری که عامل تب شود نیز از دلایل بوی بد دهان است.....

بوی بد دهان در نقش استفاده از برخی داروها :

- ایزوسورمیبایست می تواند منجر به بوی بد دهان شود....

- آنتی هیستامین ها، آمفتامین ها، آرامبخش ها، دیورتیک ها، فنوتیازین ها و داروهای شبه آتروپین منجر به کاهش تولید بزاق و کاهش شست وشوی خودبه خودی حفره دهان و تولید بوی بد دهان می شود....

خلاصه مطالب :

به طور کلی افراط در مصرف دخانیات، کهولت سن، یائسگی، بیماری های عمومی با تب بالا، اضطراب، کم آبی بدن، مصرف بیشترتر از حد ادویه جات و غذاهای گوشتی زیاد، افراط در مصرف مواد چربی دار و عدم رعایت بهداشت دهان از دلایل تولید بوی بد دهان هستند...

چون بیشتر بوهای بد دهان به دلیل عوامل موضعی است، بنابراین حذف این عوامل و اصلاح ناهنجاری های موجود در دهان اولین قدم معالجه است....
رعایت بهداشت دهان شامل مسواک زدن دندان ها، لثه، زبان و استفاده از نخ دندان در کاهش بوی بد دهان با منشاء دهانی بسیار موثر است....
زبان یکی از جایگاه های اصلی میکروب ها در دهان است و میبایست به بهداشت زبان دقت کرد....

بیمارانی که به عامل خشکی دهان (به دنبال مصرف دارو یا بیماری) بوی بد دهان دارند، می توانند از آدامس های بدون شکر استفاده کنند....

بوی بد دهان ناشی از بیماری زمانی از میان می رود که بیماری معالجه شود و بهداشت دهان رعایت شود...
استفاده از دهان شویه ها علاوه بر موقت بودن نقش، ممکن است بیماری را نیز از دید پزشک مخفی دارد...
مصرف میوه های جدید و سبزیجات و رژیم غذایی غنی از فیبر بهتر است....
همین طور آشامیدن آب زیاد در کاهش بوی بد دهان نقش بسزایی دارد....
زمان وعده های غذایی خود را منظم کنید....
2714
اگر شما از رنگ دندان‌هایتان ناراضی هستید و به نظرتان زرد یا قهوه‌ای هستند، اول علت این تغییرات را از میان عوامل زیر پیدا کنید، تا بعد با هم درباره سفید کردن دندان‌هایتان صحبت کنیم....
*ژنتیک: بعضی افراد به صورت ژنتیکی دندان‌های روشنی دارند ولی برخی دندان‌هایشان ته رنگ زرد یا قهوه‌ای دارد. بنابراین اولین قدم این است که رنگ دندان‌های خانواده‌تان را بررسی کنید و متوجه شوید این تغییر رنگ (بدرنگی) ارثی است و یا اکتسابی....
* سن: بالا رفتن سن یکی از دلایل شایع بدرنگی دندان‌هاست. با گذشت زمان، مینای دندان سایش می‌یابد و رنگ زرد عاج از ورای آن بیشتر خود را نشان می‌دهد به همین دلیل است که سالمندان دندان‌های زردتری دارند....
* غذاها، نوشیدنی‌ها و سیگار: نوشیدن زیاد قهوه و چای 2 علت اصلی بد رنگی دندان‌هاست. اگر شما عادت دارید که در طول روز زیاد سیگار بکشید، باید منتظر تغییر رنگ دندان‌هایتان باشید. مصرف نوشابه‌های گازدار سیاه و زرد نیز به مرور زمان می‌توانند، دندان‌های شما را بد رنگ کنند....
* داروها و بیماری‌ها: مادران باید مراقب تغییر رنگ دندان کودکان باشند. اگر مادر در دوران حاملگی از آنتی‌بیوتیکی تتراسایکلین استفاده کند و یا در دوران کودکی، کودک این آنتی‌بیوتیک را مصرف کند، ممکن است دندان‌های وی در آینده دچار تغییر رنگ شود مصرف زیاد فلوراید در دوران کودکی نیز موجب تغییر رنگ دندان‌ها می‌شود....
* ضربه و عصب‌کشی دندان‌ها: اگر به دندان‌های جلویی شما در اثر زمین خوردن ضربه وارد شود، رگ‌های خونی داخل دندان پاره شده و مواد رنگی خون، به داخل عاج دندان نفوذ می‌کنند و به مرور زمان رنگ دندان را تیره می‌کنند. به همین شکل اگر پس از عصب‌کشی دندان، بقایای عصب دندان و مواد پرکننده ریشه دندان از درون تاج دندان پاک نشوند،‌موجب تغییر رنگ دندان خواهند شد....

سفید کردن دندان‌ها یعنی چه؟
سفید کردن دندان‌ها، روشی است که با استفاده از آن رنگ زرد یا قهوه‌ای دندان‌ها را از بین می‌برند و دندان‌ها سفید و براق می‌شوند و شما لبخندی درخشان خواهید داشت. روش‌های متفاوتی برای سفید کردن دندان‌ها وجود دارد، از سفید کردن دندان‌ها با مواد شیمیایی گرفته تا استفاده از اسیدهای ضعیف و لیزر. گاهی اوقات ممکن است دندان‌پزشک با استفاده از ابزارهای خاصی سطح دندان را سایش دهد و تغییر رنگ‌های سطحی دندان‌های شما را از بین ببرد....
ولی آنچه بیش از سایر روش‌ها این روزها طرفدار دارد، سفید کردن دندان‌ها با مواد شیمیایی است. سفید کردن دندان‌ها ممکن است کاملا در مطب دندانپزشکی انجام شود و یا اینکه دندانپزشک وسایل و موادی را در اختیار شما بگذارد، تا خودتان در منزل، دندان‌هایتان را سفید کنید...
بسیاری از افراد تکنیک<سفید کردن دندان‌ها در خانه> را ترجیح می‌دهند چون دیگر مجبور نیستند چندین جلسه به دندان‌پزشک مراجعه کنند....

رو سفید شدن در مطب دندان‌پزشکی :
شما می‌توانید برای سفید کردن دندان‌هایتان به مطب دندانپزشکی بروید. در مطب، دندان‌پزشک ژل‌های محافظ و یا ورقه‌های پلاستیکی خاصی را بر روی لثه‌های شما قرار خواهد داد تا از لثه و مخاط دهان شما در برابر مواد شیمیایی سفید کننده محافظت کند....
سپس مواد سفید کننده روی دندان‌ها قرار خواهد گرفت. گاهی اوقات از لیزر و حرارت نیز برای تسریع عملکرد عوامل سفید کننده استفاده خواهد شد. معمولا این روش سفید کردن دندان‌ها، 2 یا 3 مرتبه تکرار خواهد شد تا دندان‌هایتان به اندازه کافی سفید شوند اما نکته مثبت اینکه نتایج این نوع درمان، مدت طولانی باقی خواهد ماند....

لیزر، یک قدم تا سفید شدن دندان‌ها :
اگر شما می‌خواهید در یک جلسه دندان‌هایتان را سفید کنید باید با استفاده از لیزر این کار را انجام دهید. لیزر، انرژی زیادی را به مواد سفید کننده وارد خواهد آورد و موجب می‌شود فعالیت سفید کنندگی این مواد تسریع شده و خیلی زود مواد رنگی از روی دندان‌های شما پاک شوند....
البته ممکن است بسته به شدت بدرنگی دندان‌های شما، این جلسه مدت زمان کوتاه و یا طولانی‌تری داشته باشد. سفید کردن دندان‌ها با لیزر معمولا گران‌تر از سایر روش‌های سفید کردن دندان‌هاست ولی در مقابل شما در مدت زمان کوتاهی، لبخندی سفید و براق خواهید داشت...
لازم است حرارت حاصل از این لیزرها به گونه‌ای تنظیم شود که موجب آسیب دندان‌ها نشود و حتما از محافظ‌های چشم، هنگام استفاده از این لیزرها استفاده شود....

سفید کردن خانگی دندان :
سفید کردن دندان‌ها در خانه، این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده است و شما را از رفت‌وآمدهای مکرر به مطب دندانپزشکی نجات می‌دهد....
به هر یک از داروخانه‌ها سر بزنید، بسته‌های رنگارنگ و متفاوتی از محصولات سفید کننده دندان‌ها پیدا خواهید کرد اما بهتر است به توصیه دندان‌پزشکان، یک نوع مناسب را از میان آنها انتخاب کرده و پس از یاد گرفتن نحوه صحیح استفاده از این محصولات و تعیین مقداری از ژل سفید کننده در هر بار مصرف توسط دندان‌پزشک، از این محصولات استفاده کنید. این محصولات معمولا حاوی هیدروژن پراکسید هستند....
دندانپزشک ابتدا از دهان شما قالبگیری خواهد کرد و یک جفت قاشقک پلاستیکی که متناسب دهان شماست، تهیه خواهید کرد. شما باید ژل را داخل این قاشقک بریزید و آن را یک یا دو ساعت در طول روز درون دهانتان نگه دارید گاهی نتایج آن طی 2 روز آشکار می‌شود ولی معمولا برای اینکه دندان‌هایتان به اندازه کافی سفید شوند، یک تا 2 هفته، این عمل را تکرار کنید....
این روزها، چسب‌های خاصی به بازار آمده است که ادعا می‌شود با چسباندن روی دندان‌ها، دندان‌ها را سفید می‌کنند ولی نتایج استفاده از آنها چندان رضایتبخش نیست و به میزان کمی دندان‌های شما را سفیدتر خواهند کرد....

مواد سفید کننده دندان؛ با خطر یا بی‌خطر؟
برای سفید کردن دندا‌ن‌ها از 2 ماده <پراکسیدهیدروژن> و <کارباماید پراکسید> استفاده می‌شود که سال‌هاست در دهانشویه‌هایی که روزانه مصرف می‌شود، وجود دارند. این مواد مورد تایید جوامع دندانپزشکی هستند اما توجه کنید گاهی برخی افراد به این مواد حساسیت دارند که در این صورت اصلا نباید با این مواد دندان‌هایشان را سفید کنند... برای اینکه مطمئن شوید شما به این مواد حساسیت ندارید، از دندان‌پزشکتان بخواهید قبل از مصرف،‌ این مواد را روی شما آزمایش کند....
نکته دیگر اینکه ممکن است پس از سفید کردن دندان‌هایتان <دچار حساسیت دندانی> شوید که با نوشیدن چای داغ، بستنی و یا آب یخ و خوردن مواد غذایی ترش، دندان‌هایتان به صورت گذرا درد خواهند گرفت....
معمولا این حساسیت گذراست و می‌توان با فاصله انداختن بین جلسات درمانی، آن را بهبود بخشید. پس از اتمام دوره درمانی، اگر همچنان حساسیت دندان‌های شما، به جا مانده بود، می‌توانید از خمیر دندان‌های ضدحساسیت استفاده کنید و آن را جایگزین خمیر دندان معمولی‌تان بکنید. به هر حال حساسیت دندانی یک عارضه سفید کردن دندان‌هاست که شاید به آن گرفتار شوید....

اول ترمیم پوسیدگی، دوم سفید کردن دندان :
اگر شما دندان‌هایتان پوسیده باشد و یا ترمیم‌های قبلی دندان‌هایتان، ترک و نشتی داشته باشد، پس از سفید کردن دندان‌هایتان، دچار حساسیت دندانی می‌شوید. بنابراین اول باید پوسیدگی‌های دندان‌هایتان را ترمیم کنید و ترمیم‌های آسیب دیده را جایگزین کنید، سپس دندان‌هایتان را سفید کنید. اگر قرار است از روکش‌های چینی همرنگ دندان برای هر یک از دندان‌هایتان استفاده کنید، این درمان‌ها را جهت هماهنگی رنگ آنها با دندان‌های دیگر به بعد از درمان سفید کردن موکول کنید....

چند درجه روشن‌تر؟
<اگر دندان‌هایم را سفید کنم، چند درجه روشن‌تر می‌شوند؟> این شاید یکی از اولین سوالاتی است که از دندان‌پزشکتان می‌پرسید. در تبلیغات بسیاری از محصولات سفید کننده دندان می‌بینیم که ادعا می‌کنند، با یک بار استفاده از آن محصول، دندان‌های شما تا 90 درجه روشن‌تر می‌شوند ولی این بیشتر یک فریب تبلیغاتی است تا واقعیت‌ معمولا این محصولات پس از هر بار استفاده، فقط 2 تا 3 درجه دندان‌ها را سفیدتر می‌کنند....
برای اینکه بفهمید رنگ دندان‌هایتان، چقدر سفیدتر شده است، باید رنگ آنها را قبل و بعد از درمان، ثبت کنید.... متاسفانه هنوز سیستم استانداردی در دندان‌پزشکی برای مشخص کردن رنگ دندان‌ها وجود ندارد و رایج‌‌ترین وسیله‌ای که در مطب‌های دندان‌پزشکی استفاده می‌شود، نمونه رنگ <وایتا> است. در این نمونه رنگ، رنگ دندان‌ها به 4 محدوده (گروه) تقسیم می‌شود....
(Aقهوه‌ای مایل به سرخی)، ( Bزرد مایل به سرخی)، ( Dخاکستری مایل به سرخی) در هر یک از این 4 یا 5 نوع تیرگی و روشنی وجود دارد....
دندان‌پزشک به شما کمک خواهد کرد، رنگ دندانتان را قبل و بعد از درمان، با مقایسه با نمونه رنگ تعیین کنید و متوجه شوید، سفید کردن دندان‌ها، چند درجه دندان‌هایتان را روشن‌تر کرده است. جالب است بدانید، همه دندان‌های شما یک رنگ نیستند، معمولا دندان‌های جلویی روشن‌تر و دندان‌های آسیا، تیره‌ترند. هدف اصلی از سفید کردن دندان‌ها این نیست که به روشن‌ترین درجه برسیم بلکه دندان‌هایتان را باید تا درجه‌ای روشن کنید که با رنگ چهره شما هماهنگی داشته باشند.....

سفید کردن دندان؛ هرگز
دوست دارید بدانید چه کسانی نباید دندان‌هایشان را سفید کنند؟ حقیقت این است که سفید کردن دندان‌ها برای بعضی افراد جواب نمی‌دهد و یا حتی خطرناک و مضر است. اگر مینا و یا عاج دندان‌های شما به صورت مادرزادی دارای نواقصی باشند و بد ساخته شده باشند، بعید است بتوانید با این تکنیک به رنگ دلخواهتان برسید. شما باید دندان‌هایتان را لامینیت کنید. بعضی افراد دندان‌های حساسی دارند و با خوردن غذاهای گرم و ترش و یا یخ و بستنی دندان‌هایشان <تیر> می‌کشد....
اگر شما هم دندان‌های حساسی دارید، بهتر است به فکر سفید کردن دندان‌هایتان نباشید چون این فرآیند، حساسیت شما را تشدید خواهد کرد. خانم‌های باردار و یا شیرده نیز، بهتر است سفید کردن دندان‌ها را به بعد موکول کنند....
به طور کلی دندان‌هایی که رنگشان زرد، نارنجی و قهوه‌ای است به درمان پاسخ بهتری می‌دهند ولی دندان‌هایی که رنگ زمینه‌ای آنها خاکستری یا آبی‌ است، چندان سفید نمی‌شوند. اگر دندان‌های شما شدیدا تغییر رنگ پیدا کرده است، معمولا فقط با سفید کردن دندان‌ها، به رنگ دلخواهتان نخواهید رسید و لازم است دندان‌های شدیدا تغییر رنگ یافته را روکش‌های چینی و یا لامینیت کنید....

سفید کردن دوباره :
شما نباید تصور کنید یک بار که دندان‌هایتان را سفید کردید، تا مدت‌ها دیگر به سفید کردن آنها نیاز نخواهید داشت. سفید کردن دندان‌ها اثر همیشگی ندارد. دندان‌ها معمولا یک سال یا بیشتر سفید باقی خواهند ماند و حفظ نتایج درمانی به این بستگی دارد که شما پس از سفید کردن دندان‌هایتان، چقدر توصیه‌های ایمنی را رعایت کنید....
نوشیدن زیاد قهوه و چای،‌کشیدن سیگار، استفاده از نوشابه‌های رنگی و عدم توجه به بهداشت دهان، از عواملی هستند که تمام زحمت‌های شما را بر باد می‌دهند و دندان‌هایتان را در مدت زمان کوتاهی پس از سفید کردن، به رنگ اولیه خود باز می‌گردانند.....

قطع خودسرانه داروهای ضدصرع در بارداری .....

قطع خودسرانه داروهای ضدصرع در بارداران مصروع موجب شیوع اختلالات مادرزادی در نوزادان می‌شود . هرگونه کاهش یا قطع خودسرانه دارو در طول بارداری نه تنها خطر بروز اختلالات مادرزادی را در نوزاد کم نکرده، بلکه موجب افزایش خطر تشنج در مادر و شیوع اختلالات مادرزادی ناشی از آن در نوزاد می‌شود.....

به گزارش خبرنگار سرویس"بهداشت و درمان" ایسنا واحد علوم پزشکی ایران، دکتر جعفر بوالهری رییس انجمن صرع ایران در رابطه با صرع و بارداری معتقد است: تمام داروهای ضد صرع به نحوی به روی نوزاد اثر گذاشته و نتیجتا باعث ایجاد اختلالات مادرزادی در آنها می‌گردد اما در صورت قطع خودسرانه و کم‌کردن میزان مصرف دارو، مادر دچار تشنج شده و شیوع اختلالات مادرزادی در این افراد افزایش می‌یابد.....

وی با اشاره به لزوم مصرف داروهای ضد صرع در دوران حاملگی افزود: بهتر است که قبل از آنکه فرد مبتلا به صرع باردار شود؛ تحت نظر پزشک متخصص داروی مصرفی را به دارویی که کم‌خطر است تبدیل کند که البته این کار بسیار حساس بوده و باید به آهستگی و با صبر و حوصله و زیر نظر پزشک متخصص انجام پذیرد....

وی در ادامه تاکید کرد: چنانچه به هر دلیلی دارو قبل از حاملگی تغییر نیافت، مصروع باید داروی قبلی را کماکان ادامه دهد....
متخصصان مغز و اعصاب انجمن صرع و بارداری در این باره معتقدند؛ تنها داروی "ترمتادیون" است که نباید در حاملگی مصرف شود همچنین "اسیدوالپروتیک" نسبت به دیگر داروها اختلالات بیشتری ایجاد می‌کند و عوارض دیگر داروها نیز کم و بیش یکسان است بنابراین در هر صورت داروی تجویزشده قبل از بارداری باید طی این دوران و با هم نسبت، مصرف شود....

دکتر بوالهری با اشاره به این مطلب که، صرع بیماری ارثی نیست؛ اضافه کرد: البته برخی از انواع کمیاب صرع ارثی است و اگر مادر مبتلا به صرع باشد کودک در خطر بیشتری نسبت به کودکان دیگر قرار می‌گیرد به خصوص اگر مادر در دوران بارداری دچار تشنج شده و داروی ضد صرع مصرف نکند....

به گفته متخصصان این انجمن نوزاد متولدشده از مادر مصروع، مشکل چندانی نخواهد داشت اما از آنجا که مقدار کمی دارو از جفت رد می‌شود ممکن است کمی بی‌تحرکی و خواب‌آلودگی برای کودک پیش آید که این امر نگران‌کننده نیست و حالتی موقتی دارد....

همچنین مادرانی که فنی‌توئین فنوباربیتال و پیریمیدون دریافت می‌کنند باید برای جلوگیری از خطر خونریزی نوزاد در ماه آخر بارداری ویتامین k (زیر نظر پزشک) تزریق نمایند....

دکتر بوالهری در پایان میزان حملات مصروعین را در دوران حاملگی 50 درصد بدون تغییر، 20 تا 30 درصد با تشدید و 10 تا 20 درصد نیز همراه با کاهش تعداد حملات ذکر کرد، و تاکید کرد: با این حال این مسئله چندان نگران‌کننده نبوده و با مشورت پزشک و تنظیم دارو، می‌توان از عوارض احتمالی زیانبار داروهای صرع بر روی جنین جلوگیری به عمل آورد...


چندقلوزایی چه عوارضی را برای مادر به همراه دارد؟


به دنبال استفاده از روشهای تحریک گذاری و شیوه های درمان ناباروری مثل IVF ، درصد دوقلو یا چندقلوزایی افزایش می یابد که خود می تواند عوارض و مشکلات بارداری را در مادر افزایش دهد....
بعلاوه خطر سقط جنین یا زایمان زودرس نیز در چندقلوزایی افزایش می یابد. براین اساس ، تکنیکی ارائه شده است که کاهش انتخابی جنین ها نامیده می شود.....
ما نیز به این بهانه با دکتر محسن معینی ، متخصص زنان و عضو هیات علمی مرکز درمان ناباروری ابن سینا درارتباط با این شیوه به گفتگو نشسته ایم.....

? شیوه های معمول جلوگیری از چندقلوزایی چه هستند؟

علت ایجاد چندقلویی ها در دهه گذشته استفاده از داروهای تحریک تخمک گذاری است. در روشهای تحریک تخمک گذاری با روش طبیعی ، برای جلوگیری از چندقلویی شدن می توان تخمدان های فرد را با سونوگرافی مورد بررسی قرار داد و در صورت تشکیل فولیکول های متعدد که خطر چندقلویی شدن را افزایش می دهد ، فرد را از تلاش برای باردار شدن منع کرد....
در روشهای تحریک تخمک گذاری با روشهای آزمایشگاهی مثل IVF ، برای جلوگیری از چندقلو شدن باید تعداد جنین های کمتری را به رحم بیمار منتقل کرد که متقابلا شانس باردار شدن بیمار را نیز کاهش خواهد داد. امروزه در کشورهای غربی به خانمهای زیر 35 سال که از روش IVF استفاده می کنند ، فقط یک جنین انتقال داده می شود و به بالای 35 سال حداکثر 2 جنین. در ایران نیز برای انتقال جنین ، محدودیت خاصی وجود ندارد...


? چندقلوزایی چه عوارضی را برای مادر به همراه دارد؟

در حاملگی های چندقلویی تقریبا خطر ایجاد همه عوارض و مشکلات بارداری در مادر افزایش می یابد. به عنوان مثال فشار خون حاملگی ، کم خونی ، مسمومیت حاملگی ، دیابت بارداری ، خونریزی های دوران بارداری و پارگی کیسه آب را می توان نام برد. حاملگی های چندقلویی به خودی خود پرخطر هستند و به مراقبت های ویژه نیاز دارند. این حاملگی ها برای خود جنین ها نیز عوارض بیشتری به دنبال دارند. خطر مرده زایی ، مرگ پس از تولد و نوزادان CP که دچار عقب ماندگی ذهنی هستند ، بخصوص زایمان های زودرس در این حاملگی ها بیشتر است....
بسیاری از چندقلوها به علت زایمان زودرس به بستری شدن طولانی مدت در NICU نیاز دارند که برای خودشان خطر عوارض بعدی و برای پدر و مادر مشکلات روحی و مخارج و هزینه های بالا را دربر دارد....


? تشخیص چندقلویی در چه مقطعی از بارداری ممکن است؟

بهترین زمان برای تشخیص چندقلویی ها در 3 ماهه اول بارداری با سونوگرافی است. بارها شنیده شده است که مادری باردار بوده و تا پس از تولد از چندقلو بودن جنین ها اطلاعی نداشته است....
سونوگرافی در 3 ماهه اول بخصوص در حدود 8 تا 10 هفته اگر با دقت کافی انجام شود ، چندقلویی را مشخص و از عوارض بعدی آنها نیز جلوگیری خواهد کرد. تعداد جنین ها اگر از 2 تا بیشتر باشد ، عوارض بیشتری را در پی خواهد داشت....
مطالعات نشان داده است ، دوقلوها 8 برابر بیشتر از یک قلوها خطر CP دارند ، در صورتی که این میزان در سه قلوها 48 برابر بیشتر است....


چرا کاهش تعداد جنین های چندقلو اهمیت دارد؟ این کاهش با چه تکنیک هایی ممکن است؟


کاهش تعداد جنین ها در رحم مادر ، باعث کاهش عوارض حاملگی های چندقلویی شده و از زایمان زودرس مادر یا خطر سقط شدن زودرس همه جنین ها می کاهد و به سلامت حاملگی با تعداد جنین های کمتر کمک می کند. این روش از سالها پیش در کشورهای غربی انجام می شده ولی در سالهای گذشته با بهبود روش انجام آن خطر سقط پس از آن نیز کاهش یافته است....
در مواردی در چند قلویی ها ممکن است یک یا دو جنین ناهنجاری های مادرزادی داشته باشند یا دچار اختلال کروموزمی باشند که در این صورت می توان فقط آن را پس از تشخیص قطعی کاهش داد و جنین های سالم را نگه داشت....
به عنوان مثال سال گذشته در 3 مورد بارداری دوقلویی مادران برای بررسی سلامت جنین ها ارجاع شده بودند ، بیماری منگولیسم یا سندرم داون در یکی از جنین های آنها تشخیص داده شد و تشخیص بیماری با کشت مایع جنینی آنها قطعی شد....
پس جنین هایی که بیمار بودند کاهش داده شدند ولی جنین های سالم دست نخورده باقی ماندند. این روش درمانی طبق اطلاعات موجود برای اولین بار در ایران انجام می شود و کاهش انتخابی جنین ها selective reduction نامیده می شود.....


از جزییات این تکنیک برایمان بگویید. مراحل آن چگونه و در چه مقطع از بارداری انجام می گیرد؟

این تکنیک در کاهش جنین ها از طریق شکم یا واژینال انجام می شود. در این روش ابتدا طریقه قرار گرفتن ساکهای (جنین اولیه) حاملگی در رحم مادر با سونوگرافی به دقت بررسی می شود. پس زمان انجام عمل که بهترین زمان برای دستیابی به جنین های موردنظر بدون آسیب به ساکهای حاملگی دیگر است ، تعیین می شود. در زمان انجام عملی که بین هفته های 9 تا حداکثر 13 حاملگی است جنین های مورد نظر تحت کنترل سونوگرافی با استفاده از بی حسی موضعی در مادر، با به کار بردن سوزن های بسیار بلند و تزریق داروهای خاص کاهش داده می شوند و همیشه نتیجه عملی به پدر و مادر نشان داده می شود.....


? آیا اجرای این تکنیک عوارضی به همراه ندارد؟

انجام آن با خطرات و عوارضی می تواند همراه باشد ، چرا که از سوزن های بسیار بلندی که وارد شکم مادر شده و سپس وارد رحم می شود استفاده می شود و این سوزنها می تواند در مسیر خود باعث صدمات جانبی به احشائ دیگر مادر شود. بنابراین توصیه می شود فقط افرادی که انجام تکنیک های مشابه را از قبل دارند، از این عمل استفاده کنند. تنها عارضه ای که مادران مورد درمان در معرض آن هستند ، سقط حاملگی است که در مطالعات بین المللی میزان آن 6 تا 12 درصد ذکر شده و برای بیماران آمار قابل توجهی است ، چرا که بیشتر آنها هزینه های هنگفتی را صرف کرده اند تا از روشهای لقاح آزمایشگاهی باردار شوند و حال باید به طور مجدد در خطر 6 تا 12 درصد سقط قرار گیرند تا تعداد جنین های آنها کاهش داده شود....

خوشبختانه تجربیات ما در مرکز ناباروری ابن سینا در این مورد بی نظیر است و درصد موفقیت ما پس از کاهش جنین ها بسیار بالاست بدین معنی که تا به حال سقط مستقیم پس از انجام کاهش جنین ها نداشته ایم...
از مواردی که در دنیا بی نظیر است ، کاهش جنین ها در یک بارداری 11 قلویی است که 9 عدد جنین کاهش داده شده و 2 عدد باقی ماندند ، همچنین کاهش انتخابی جنین هایی که ناهنجاری مادرزادی یا اختلال کروموزومی دارند در این مرکز امکان پذیر است....

توصیه می کنم مادرانی که نگران ایجاد حامگی های چندقلویی هستند ، باید آن را با پزشک خود در میان گذارند و پزشکان می توانند در روشهای تحریک تخمدانی از روش طبیعی در صورت زیاد بودن تخمک ها ، بیمار را از تلاش برای باردارشدن منع کنند و در روشهای تحریک تخمدانی آزمایشگاهی اگر بیمار نگران چند قلویی است ، باید در انتقال بیش از 2 جنین به رحم خودداری کرد....

بسیاری از ناراحتی ها و عوارض دوران بارداری به این مسئله برمی گردد که شما چه چیزی می خورید و از حالت تهوع تا عوارض جدی نظیر افزایش فشارخون را در برمی گیرد....

حالت تهوع :

بعضی از افراد تهوع خفیفی در دوران بارداری دارند و برخی دیگر دچار استفراغ مداوم می شوند. علت آن احتمالاً ناشی از تغییرات عدیده ای است که در بدن فرد رخ می دهد، مانند افزایش میزان برخی هورمون ها....

در صورت بروز این مشکل مادر باید صبور باشد و بداند که این دوران زودگذر است....


چه باید کرد :

- در برنامه غذایی خود از مواد غذایی کم چرب و کم آب مانند : پنیر، نان برشته ، مربا ، تخم مرغ پخته شده و سیب زمینی استفاده کنید....

- از خوردن غذاهای سرخ کرده بپرهیزید....

- قبل از بلندشدن از رختخواب مقداری نان خشک یا بیسکوییت مصرف کنید....

- از بوهای مشمئز کننده و نامطبوع دوری نمایید....

- غذاها و نوشیدنی های کاهش دهنده تهوع را بیابید و آنها را مصرف نمایید. حتی اگر این مواد غذایی ، نوشابه های گازدار و چیپس هم باشد ، خوردن آن بهتر از هیچ نخوردن است....

- تهوع و استفراغ موجب کاهش حجم مایعات بدن می گردد. برای جبران آن، به اندازه کافی مایعات بنوشید....

- بیش از حد گرسنه نمانید. بسیاری از خانم ها اگر معده خود را با خوراکی های سبک پر نگه دارند تا حدودی از حالت تهوع جلوگیری می کنند....


سوزش سردل :

این عارضه هیچ ارتباطی با قلب شما ندارد ، بلکه مربوط به مری و معده است. این حالت ناخوشایند و ترش کردن ناشی از افزایش اسید معده و برگشت آن به مری است.همچنان که حاملگی پیش می رود، اندازه بچه و حجم رحم افزایش پیدا می کند . با افزایش حجم رحم به معده مادر فشار وارد می شود و باعث رانده شدن اسید معده به مری می گردد....


چه باید کرد :

- بلافاصله بعد از خوردن غذا دراز نکشید؛ چرا که این کار می تواند ترش کردگی یا سوزش سردل را بدتر کند...

- طوری بخوابید که سر شما بالاتر از تنه قرار گیرد تا برگشت اسید معده کاهش یابد....

- سعی کنید مکرراً غذا ، آن هم غذاهای سبک میل نمایید ، مخصوصاً در سه ماهه دوم بارداری ....

- از مصرف تحریک کننده هایی مانند : قهوه ( کافئین )، شکلات و غذاهای پرادویه و هر غذای دیگری که شما را اذیت می کند، بپرهیزید....

- نظر پزشک خود را در خصوص مصرف داروهای آنتی اسید معده جویا شوید....

- غذا را به آرامی و در محیط آرام ( 6 بار در روز ) مصرف کنید...

- از خوردن غذاهای نفخ آور خودداری کنید....

- از خوردن غذاهای حجیم قبل از خواب خودداری نمایید....

- از خوردن خوابیدن به پشت خودداری کنید.....


یبوست :

از دیگر عارضه های دوران بارداری ، یبوست است . حاملگی ، حرکت موادغذایی را در طول دستگاه گوارش شما آهسته می سازد ...
علاوه بر این ، یبوست یکی از عوارض جانبی مصرف مکمل های آهن می باشد. مصرف ناکافی فیبر و مایعات و انجام ناکافی تمرینات بدنی نیز می تواند از علل دیگر یبوست باشد....


چه باید کرد:

- به مصرف مکمل های تجویز شده ادامه دهید....

- غذاهایی که فیبر زیادی دارند را مصرف کنید....

- روزانه حداقل 8 لیوان مایعات فاقد کافئین بنوشید تا اثرات ملین فیبر را افزایش دهد....

- انجام فعالیت منظم ورزشی باعث تحریک دستگاه گوارش می شود و حرکات منظم روده را افزایش می دهد....

- از گلابی ، آلو ، انجیر ، انگور ، زردآلو و ... استفاده نمایید....

- نان سبوس دار ( مثل نان سنگک ) مصرف کنید....

- از روغن زیتون در سالاد استفاده کنید....

- استراحت و خواب کافی داشته باشید....

- میوه ها مخصوصاً میوه های خشک مانند انجیر خشک ، قیسی ، آلوی خیسانده و ... و سبزیجاتی مانند کاهو، خیار
و نخود سبز پخته را بیشتر مصرف نمایید....

بواسیر:

بواسیر به گشاد شدن و تورم سیاهرگ های اطراف راست روده اطلاق می گردد که موجب خارش و گاهی درد شدید می شود....
هنگامی که یبوست دارید و برای اجابت مزاج به خود فشار می آورید و یا موقع زایمان، متحمل فشار می شوید بواسیر ایجاد می شود....


چه باید کرد :

- موارد مربوط به یبوست را رعایت نمایید....

- مقدار زیادی فیبر و مایعات را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا مدفوع نرم بماند....

- در صورتی که دچار مشکل شدید، با پزشک خود مشورت کنید....

خانم های باردار در شرایط طبیعی باید از ماه اول بارداری تا پایان ماه ششم هر ماه یک بار و در ماه های هفتم و هشتم 15 روز یک بار و در ماه نهم هفته ای یک بار به مرکز بهداشت، ماما یا پزشک جهت معاینه مراجعه نمایند....

ورم کردن :

آب اضافه ای است که در داخل و اطراف سلول های بدن نگه داشته شده است. در دوران بارداری حجم خون شما زیاد می شود و آب سلول ها نیز افزایش می یابد. البته برخی از ورم ها طبیعی هستند و برخی نیستند....


چه باید کرد :

- از ایستادن به مدت طولانی اجتناب کنید و گاهی پاهای خود را بالا نگه دارید....

- مصرف سدیم ( نمک ) را محدود کنید......

تنفر از غذا :

به طور کاملاً ناگهانی، مزه و بوی غذاهای خاصی را نمی توانید تحمل کنید. حتی ممکن است غذایی باشد که قبلاً آن را دوست داشتید و دائماً مصرف می کردید. علت این امر هنوز مشخص نشده و ممکن است به همان سرعتی که ایجاد شده از بین برود....


چه باید کرد :

- نگران نباشید. شما می توانید در یک گروه از مواد غذایی مثل لبنیات، بعضی را به جای بعضی دیگر مصرف کنید مگر این که نتوانید کل یک گروه مواد غذایی را تحمل کنید......

- در صورت امکان به جاهایی که غذا را طبخ می کنند نزدیک نشوید.........

- سعی کنید غذاهایی را که می خورید سرد و یا در حد درجه حرارت اتاق باشد؛ چرا که در این حالت بوی آن ها به حداقل می رسد.....

- اگر پی بردید که نمی توانید انواع غذاها را مصرف نمایید با یک متخصص رژیم درمانی مشورت نمایید تا برای شما برنامه غذایی مناسب تنظیم کند..........

فشار خون :

از اختلالات شایع دوران بارداری است که پیشرفت آن منجر به علائم مسمومیت حاملگی و مسمومیت های شدید حاملگی می شود. مسمومیت حاملگی پس از هفته بیستم بارداری بروز می کند و علامت آن افزایش فشار خون همراه با دفع پروتئین از ادرار ( به میزان 300 میلی گرم یا بیشتر در 24 ساعت ) و ورم دست و صورت است......

در مسمومیت شدید حاملگی ، فشار خون به 16 روی 10 یا بالاتر می رسد و میزان دفع پروتئین از ادرار در 24 ساعت به 5 گرم یا بیشتر می رسد. در این حالت زن باردار دچار تاری دید، سردرد و در حالت شدیدتر حملات غش در نزدیک زایمان می شود.........


چه باید کرد :

- معمولاً استراحت مطلق در وضعیت خوابیده به پشت توصیه می شود.....

- رژیم بدون نمک یا حداقل 4 تا 5 گرم سدیم در روز می تواند مفید باشد.........

- کنترل دقیق فشار خون در طی بارداری و مراجعه منظم به پزشک لازم است........

توصیه های کلی :

- به محض این که از حاملگی خود مطلع شدید به یکی از مراکز بهداشتی- درمانی یا پزشک مراجعه نمایید....

- افزایش وزن دردوران بارداری باید کم کم صورت گیرد ، چون افزایش ناگهانی وزن خطرناک است.....

- در صورتی که در دوران بارداری به خصوص سه ماه آخر به اندازه کافی وزن اضافه نکردید، می توانید از نان ، برنج ، ماکارونی ، سیب زمینی و چربی ها استفاده نمایید.....

- همه زنان باردار با هر شرایطی اعم از :

لاغری و چاقی ، در دوران بارداری باید افزایش وزن داشته باشند، ولی میزان افزایش وزن آنان باید زیرنظر ماما یا پزشک باشد...
- خانم های باردار در شرایط طبیعی باید از ماه اول بارداری تا پایان ماه ششم هر ماه یک بار و در ماه های هفتم و هشتم 15 روز یک بار و در ماه نهم هفته ای یک بار به مرکز بهداشت، ماما یا پزشک جهت معاینه مراجعه نمایند....
سرزنش، تحقیر و تنبیه موجب تشدید لکنت زبان در کودکان می‌شود .....


یک کارشناس ارشد گفتار درمانی با بیان اینکه لکنت در کودکان به شکل تکرار کلمه ظاهر شده و به تکرار هجا، کشیده گویی و در نهایت قفل شدگی در اندامهای گفتاری تبدیل می‌شود که در صورت عدم درمان سیر پیشرونده‌ای خواهد داشت، اظهار کرد: طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، یک درصد افراد بالغ هر جامعه به این اختلال گفتاری دچار هستند.....

محمد رحیم شاه بداغی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه لکنت اختلالی است که در دوران کودکی شکل می‌گیرد و به شکل ناروانی طبیعی در گفتار، خود را نشان می‌دهد، اظهار داشت: با توجه به ناتوانی کودک در کنترل این بیماری، عدم درمان و مراجعه به گفتار درمان از سوی خانواده موجب تغییر شکل و تشدید این ناهنجاری می‌شود. این کارشناس ارشد گفتار درمانی افزود: عواملی که باعث تغییر و تشدید لکنت می‌شود متعدد است اما مهمترین علت ایجاد تغییرات و تشدید این ناهنجاری محیط زندگی کودک است....

وی ادامه داد: نوع برخورد و نگاه والدین به اختلال گفتاری کودک، نوع تفکر کودک و همچنین واکنش‌هایی که از محیط اطراف به طور مثال گروه همسالان و خویشاوندان دریافت می‌کند در تسریع روند این اختلال تاثیرگذار است. وی گفت: تنبیه، تمسخر و تحقیر کودک از خطرناک‌ترین روشهای والدین در جهت رفع این ناهنجاری است که سبب تشدید اختلال لکنت و احتمالا بروز مشکلات روحی برای کودکان می‌شود. ترس ناگهانی عامل آشکار شدن لکنت است نه پیدایش آن شاه بداغی با بیان اینکه والدین می‌توانند مهمترین نقش را در درمان اختلال گفتاری کودک با مراجعه به یک گفتار درمان و گرفتن مشاوره داشته باشند، گفت: گفتار درمان باید این زمینه را در ذهن خانواده‌ها ایجاد کند که فرزند شما دارای ویژگی و الگوی رفتاری خاص است وعلت و چگونگی درمان را برای آنها شفاف کند. این کارشناس ارشد گفتار درمانی افزود: در اغلب مواقع این تصور غلط در بین خانواده‌ها وجود دارد که علت بروز لکنت عوامل محیطی از قبیل ترسیدن است در حالی که این عوامل تنها عوامل آشکارساز این اختلال هستند. وی با اشاره به اینکه عوامل محیطی نمی‌توانند معیار اصلی برای شروع و شکل گیری لکنت باشند، ادامه داد: کمبود واژگان و مشکلات دستور زبان از عوامل زمینه ساز در بروز اختلال در گفتار است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: طبق آمار WHO، یک درصد افراد بالغ در هر جامعه‌ای دارای لکنت هستند که در پسرها 3 برابر شایع‌تر از دخترهاست و در ایران در سنین پایین‌تر این عارضه شایع‌تر است. تعداد کمی از افراد در سنین بالا درمان می‌شوند اما تعداد بسیار بیشتری در همان وضعیت لکنت باقی می‌مانند.

این کارشناس ارشد گفتار درمانی با بیان اینکه درمان لکنت در هر سنی، شرایط و مقتضیات خاص خود را دارد، اظهار داشت: درمان در هر سنی امکان پذیر است اما در سنین کودکی یک امتیاز مثبت وجود دارد که اختلال تثبیت نشده و یک امتیاز منفی نیز وجود دارد که انگیزه پایین است اما در بزرگسالی نقطه مقابل آن وجود دارد به طوری که انگیزه زیاد می‌شود اما اختلال تثبیت شده است. این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: با توجه به نوع اختلال و ویژگی‌های زمان بندی و تولید گفتار، روشهایی وجود دارد که الگوی گفتاری را اصلاح می‌کنیم و بر اساس آن به کودک آموزش می‌دهیم تا گفتار خود را اصلاح کند.......

به گزارش پایگاه اینترنتی مدنیوز ری پورت، کسانی که آب انار می‌نوشند، همچنین فشار خونشان نیز پایین می‌آید و بنابراین خطر بروز حملات قلبی و سکته مغزی و بیماری کلیوی در این اشخاص نیز به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند......

پزشکان معتقدند که آب انار می‌تواند مقدار اسید چرب موجود در خون موسوم به اسید چرب NEFA را کاهش دهد....

آزمایشات قبلی که روی انسان و حیوانات انجام گرفته نشان داده است که مقدار زیادی از این اسید چرب ذخیره چربی را در اطراف شکم افزایش می‌دهد و در نتیجه سبب تشدید احتمال ابتلا به بیماری قلبی و دیابت نوع دوم می‌شود.
تاثیر استرس بر زنان باردار ........

فشار روحی در زنان باردار سبب ابتلای فرزندان آنها به بیماری های تنفسی از جمله آسم می شود.....

نوزادان زنان بارداری که در دوران حاملگی شان دچار استرس شوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آسم هستند.....

دیلی تلگراف نوشت :هر قدر زنان باردار دچار شدت اضطراب و دلواپسی بیشتر باشند خطر بروز آسم در نوزادان آنها پس از تولدشان بیشتر می شود.....
تحقیقات تازه نشان می دهد ،بیش از پنج میلیون نفر در انگلیس دچار این بیماری هستند که از این عده یک میلیون نفر کودک اند....

تحقیقات همچنین نشان داده است، کودکانی که از مادران باردار دچار استرس و اضطراب متولد می شوند، شصت و پنج درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آسم هستند....


در این تحقیقات تازه در دانشگاه بریستول انگلیس روی وضع جسمانی و روحی دست کم پنج هزار و هشتصد کودک و والدینشان مطالعه شد و نتایج آن می تواند به شناسایی بهتر تاثیر هورمونی که میان آن و بروز بیماری آسم ارتباط وجود دارد، کمک شایان کند....

محققان دریافته اند در کودکانی که از زنان باردار مضطرب و آشفته روحی متولد شده اند، سطح هورمونی آنان بنام "کورتیزول" که همان هورمون استرس میباشد، بیشتر بوده است....

2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2712
2687
داغ ترین های تاپیک های امروز