2410
2553
آیا ارتباط جنسی در زمان بارداری و تولد فرزند مجاز است ......................................

آیا در هنگام حاملگی می توان مقاربت داشت .............

بسیاری از خانمها در اوّلین مراقبت حاملگی شان این سوال را مطرح می کنند که مقاربت و یا نزدیکی در زمان حاملگی چگونه باید باشد؟ آیا خطری برای جنین ایجاد می کند یا نه؟ البته هر خانمی باید این سوالها را از ماما یا پزشک خود بپرسد ولی بطور کلی، در حاملگیهای بدون مشکل و طبیعی، مقربت خطری ندارد. بطور کلی درزمان بارداری هیچگونه مانعی برای نزدیکی کردن زوج ها وجود ندارد مگر اینکه خانم احساس ناراحتی کند، لکه بینی داشته باشد و یا به هر دلیل دیگری توسط پزشک و یا ماما ازنزدیکی کردن منع شده باشد.


در صورتی که حاملگی طبیعی باشد و خانم احساس راحتی کند، نزدیکی کردن زوج ها می تواند باعث دلبستگی بیشتر پدر و مادر آینده به همدیگر و در آینده، به فرزندشان باشد.

حتی در مواردی که زوج نزدیکی ندارند می توانند از نظر فیزیکی با هم در تماس باشند. ماساژ دادن و نوازش کردن خانم ها در دوران بارداری به آرامش فکری و عضلانی شان کمک می کند بنابر این در نهایت فرزند شادابتری هم خواهند داشت. این کار همچنین باعث می شود که زوج ها پس از تولد فرزندشان هم زودتر به حالت طبیعی زندگی جنسی خود برگردند.

پس از زایمان طبیعی اگر خانم احساس راحتی کند پس از چند روز نزدیکی ممکن است البته این زمان بسته به نوع زایمان و داشتن بخیه یا نداشتن آن متفاوت است. پس از سزارین این دوره ممکن است طولانی تر باشد. سزارین جزو عمل های بزرگ به حساب می آید و فرد باید مراقبتهای بعد از عمل را رعایت کند.

ورزشهایی که عضله های کف لگن را تقویت می کنند می توانند برای پیش، در حین زایمان طبیعی و پس از زایمان بسیار مفید باشند. و باعث می شوند که ماهیچه ها ی واژن در مدت کمتری به حالت طبیعی شان نزدیکتر بشوند.

برخی خانمها در حین بارداری بخصوص سه ماهه اول و تا زمانی پس از زایمان بر اثر تغییرات هورمونی و جسمانی ناشی از بارداری با کاهش میل جنسی روبرو می شوند. تعداد زیادی از خانم ها حس میکنند دیگر به عنوان یک زن برای همسر خود جذاب نیستند. برای برگرداندن میل جنسی خانمها اولین و مهمترین نکته این است که آنها را مجبور به برقراری ارتباط جنسی نکنید که نتیجه عکس دارد. دوم اینکه اگر زوج نزدیکی نمی کنند تماس فیزیکی را قطع نکنند. نوازش کردن و بوسیدن بدن خانم باعث می شود که هورمونهایی که در نهایت باعث میل جنسی می شوند از مغز ترشح بشوند. زوج ها باید با هم در مورد نحوه نگاهداشتن تماس فیزیکی شان در حین بارداری صحبت کنند. اینکه چه کاری را بیشتردوست دارند و چه کاری را کمتر. این کار باعث می شود که زوج به مرور شیوه خاص خودشان راشکل بدهند و از آن در طول زمان لذت ببرند.

با ورود نوزاد به زندگی زوج ها، معمولا رابطه زوجها از حالت دوطرفه بین همسران به حالت رابطه قوی بین مادر و فرزند در میاید و یا اینکه به حالت رابطه مثلثی در میاید که بچه در راس و پدرو مادر در خدمت این نوزاد تازه متولد شده هستند. در هر دو حالت رابطه زوج ها شدیدا تحت شعاع قرار میگیرد. مشارکت در کارهای بچه و خانه راه حل ساده ای برای احیا کردن رابطه زوج ها است. و اینکه آقایان در نظر داشته باشند که مادرنوزاد چند هفته ای بودن کار خیلی راحتی نیست. اکثرا مادرها آنقدر خسته می شوند که حتی اگر میل جنسی هم داشته باشند رمق ندارند که به نزدیکی با شریک جنسی شان بپردازند.

در این شرایط آقایان می تواند احساس ترد شدگی کنند و خود را کنار و کنار تر بکشند تا مسئله ریشه دار شود و یا اینکه با همدلی کردن با همسر خود نهایتا با موفقیت از این مرحله بگذرند. تماس فیزیکی مثل بوسیدن و نوازش کردن برای ابراز علاقه زوج ها بهم نقش مهمی را در این دوران ایفا میکند.

برای زوج هایی که چند سالی از تولد فرزندانشان گذشته ممکن است مسائل دیگری پیش بیاید که مهمترین دلیلش این می تواند باشد که پدر و مادر وقت آزادشان را با فرزندانشان می گذرانند و هرگز فضای خصوصی ندارند تا احساساتشان را با هم در میان بگذارند. این مسئله به مرور باعث می شود که بینشان فاصله بیفتد.

زوج ها در هر مرحله ای از زندگی که هستند باید با هم فضای خصوصی داشته باشند. این کار باعث می شود که مثل یک تیم قوی در مورد زندگی خودشان و تربیت فرزنداتشان عمل کنند. اگر رابطه کلی زوج صمیمی باشد، زندگی جنسی هم به طبع آن همیشه شاداب و پابرجا میماند.

بالا رفتن سن در افرادی که از سلامت عمومی خوبی برخوردارند نباید روی کیفیت رابطه جنسی آن ها اثر منفی داشته باشد. البته باید یادآوری کرد که افراد باید واقع گرا باشند وتوقعات خود را متناسب با شرایط جسمی و سنی خود تنطیم کنند.

خانم ها در دوران یائسگی تغییرات هورمونی را تجربه می کنند که ممکن است منجر به کم شدن میل جنسی و یا خشکی واژن بشود. حالت اول با پیش نوازی و آماده سازی خانمها و در بعضی افراد با هورمون درمانی می تواند تا حد قابل توجهی حل بشود. در مورد خشکی واژن هم استفاده از مواد لغزنده کننده محلول در آب استفاده می تواند خیلی به حل مسئله کمک کند.

در مورد آقایان هم ممکن است میل جنسی و یا نعوظ را به صورتی که در سال های پیش تجربه می کردند نداشته باشند که این لزوما فقط بدلیل افزایش سن نیست. درصورت بروز مشکل در نعوظ مراجعه به پزشک و بررسی کامل عملکرد قلب و عروق وکلیه و همچنین هورمون های بدن قدم اولیه است.

نرمش های قوی کردن عضلات کف لگن بطور مرتب، می تواند کیفیت توانایی جنسی آقایان را تا حد زیادی بالا ببرد و در طول زمان حفظ کند.

در بعضی افراد هم مشکلات رابطه زناشویی است که باعث رخ دادن این مسئله می شود که با صحبت کردن با شریک جنسی شان و یا کمک گرفتن از مشاوران خانواده و یا زوج ها میشود به آن پرداخت.



اغلب سوالها خانمهای باردار در این زمینه به شرح زیر می باشند:

?- آیا نزدیکی می تواند به جنین صدمه بزند و یا باعث سقط شود ؟

در یک حاملگی طبیعی و بدون خطر ، نزدیکی نمی تواند چنین خطری ایجاد کند . جنین به خوبی توسط کیسه ی آب و ماهیچه های رحمی محافظت می شود . علاوه براین یک ترشح غلیظی در دهانه رحم وجود دارد و آنرا می بندد و از انتقال عفونت به داخل رحم جلوگیری می کند. هر چند معمولاً به خانمهایی که سابقه ی سقط دارند توصیه می شود که نزدیک نداشته باشند اما آماری که این نظریه را تایید نماید وجود ندارد. تقریباً 40% از اولین سقط ها را می توان به ناهنجاریهای ژنتیکی جنین مربوط کرد. نا رساییهای هورمونی و عفونتهای تناسلی نیز نقش مهمی در ایجاد سقط دارند . ولی نزدیکی، نقشی ندارد. اگر احیاناً پس از نزدیکی، سقط صورت گیرد، پدر و مادر احتمالاً خودشان راسر زنش می کنند ولی باید این را بدانند که در هر حال این سقط صورت می گرفت و ارتباطی یه نزدیکی آنها نداشته است. شما ممکن است حرکات جنین را درحین مقاربت احساس کنید ولی این حرکات در تمام مواقع دیگر نیز وجود دارند، نگران نباشید، حرکات او نشان دهنده ناراحتی و یا خطر برای او نمی باشد .

?- آیا مقاربت می تواند باعث زایمان زودرس شود ؟

در صورتی که خانمی سابقه ی زایمان زودرس دارد ، توصیه می شود که در صورتی که نزدیکی انجام می شود سعی کند به اوج لذت جنسی ( ارگاسم ) نرسد. چنین حالتی در زن باعث ایجاد انقباضات جزئی در رحم می شود. از آنجایی که مایع منی محتوی ماده ای بنام پروستاگلاندین می باشد و آن هم باعث تحریک انقباضات رحمی می شود، توصیه می شود این مایع در واژن ریخته نشود (یا از کاندوم استفاده شود و یا همانند روش جلوگیری طبیعی، نزدیکی صورت گیرد) و بطور کلی نزدیکی با ملایمت بیشتری همراه باشد.

البته در کسانی که سابقه ی زایمان زودرس ندارند، این مسائل نقشی ندارند. با این حال توصیه می شود در یکی دوماه آخر دقت بیشتری در این مسائل صورت گیرد.

?- آیا حاملگی در تمایلات جنسی زن تأ ثیری دارد؟

از نظر روحی، نگرانی راجع به حاملگی و بچه و احساس این که اندام ازفرم عادی خارج شده می توانداز میزان تمایلات جنسی زن بکاهد. از نظر جسمی، درسه ماهه ی اوّل تهوع و استفراغ و خستگی و درسه ماهه آخر افزایش وزن و فرم شکم و حساسیت پستانها، افزایشات ترشحات رحمی و تکرار عفونتهای قارچی همه می توانند میل جنسی زن را کاهش دهند .

البته از نظرعلمی، به علت افزایش میزان هورمونهای جنسی وجریان خون لگنی، قاعدتاً تمایل جنسی زن باردار بیشتر می شود.

?- تمایلات جنسی مرد در دوران بار داری زن چگونه است ؟

مردها نیز نگرانیهایی در دوران بارداری خانمشان دارند، نگران هستند که مبادا نزدیکی به بچه صد مه ای بزند و یا باعث ناراحتی مادر شود.

برخلاف نگرانی خانمها از اندام جدیدشان، بسیاری از آقایان از فرم جدید بدن خانمشان راضی هستند و مقاربت را نوعی نزدیک تر شدن به شرایط جدید همسرشان می دانند. البته معمولاً آقایان ملاحظه شرایط خانمشان راخواهند کرد اما اگر شوهرتان مشکلی در این زمینه دارد حتماً با ماما یا پزشکتان مطرح کنید.

?- آیا نحوه ی مقاربت در حاملگی باید تغییر کند .

با پیشرفت حاملگی قاعدتاً وضعیت عادی مقاربت برایتان مشکل تر می شود و علاوه بر این با بزرگ شدن رحم و جنین، خوابیدن مادر به پشت برای جنین خطرناک می شود بنابراین توصیه می شود که نزدیکی یه صورت خوابیدن به پهلو و یا زن بر روی مرد صورت گیرد. نکته مهم دیگر در مقاربت اینست که حتماً باید با ملایمت انجام شود و همچنین نوک پستان مادر تحریک نشود چرا که تحریک نوک پستان زن باردار (چه دست زدن و چه مکیدن) می تواند باعث ترشح نوعی هورمون شود که می تواند باعث انقباضات زایمانی شود. البته باید توجه کرد که هدف از مقاربت فقط ارضای میل جنسی نیست بلکه می توان تنها با آغوش گرفتن یکدیگر ابراز عشق نمود.

?- آیا اثرات حاملگی بر مقاربت پس از زایمان هم وجود دارد

نمی توان کتمان کرد که پس از زایمان تغییرات وا ضحی در بدن زن ایجاد می شود از جمله پستانها شل تر از سابق هستند، خطوط روی شکم و سینه و افزایش وزن نیز وجود دارد. واژن (مهبل) که همان مجرای مقاربت نیز هست به سفتی سابق نیست و اینها همگی باعث می شوند که لذت نزدیکی مانند قبل از بارداری نباشد (برای جلوگیری از شلی واژن بعد از زایمان بهتر است روزانه چندین مرتبه این ورزش را انجام دهید : ماهیچه های واژنتان را سفت کنید و سپس به تدریج شل نمایید). البته این تغییرات به مرور عادی می شوند وهر دو شما به این مسائل عادت می کنید . بیشتر پزشکان توصیه می کنند که تا پایان دوره ی نفاسی (6 هفته پس از زایمان) نزدیکی صورت نگیرد و قاعدتاً چون تااین دوره مقداری خونریزی و یا لکه بینی وجود دارد، هم از نظر بهداشتی و هم از نظر شرعی نیز مقاربت مسأله دارد . چون تا وقتی که خونریزی وجود دارد نشان دهنده ی اینست که دهانه ی رحم هنوز مقداری باز است و برای جلوگیری از عفونت بهتر است نزدیکی صورت نگیرد. حداقل زمان برای دوری از مقاربت تا وقتیست که بخیه ها جوش نخورده اند. پس از ترمیم بخیه ها و رفع لکه بینی، نزدیکی بلامانع است. باید در اینجا یاد آوری کرد که دراین زمان (دوره ی نفاسی) بهترین زمان برای تصمیم جهت روش جلو گیری از بارداری می باشد، آن را فراموش نکنید...............
توصیه غذایی در سندرم پیش از قاعدگی .........................................................




20 الی30 درصد خانم ها در طی دوران قاعدگی از عوارض سندرم پیش از قاعدگی یا PMS رنج می برند. این سندرم، مجموعه ای از مشکلات فیزیکی درونی است که 7-2 روزقبل از قاعدگی شروع شده و با آغا ز پریود، تمام می شود و البته در این مدت ناراحتی فرد و اطرافیا نش را به دنبال دارد.توجه کامل به رژیم غذایی و انجام تمرینات ورزشی مناسب می تواند به طور مشخصی باعث کاهش مشکلات مربوط به PMS شود. در چند روز قبل از قاعدگی، خانم ها دچار ناراحتی های جسمی و روانی می شوند. احساس افسردگی شدید، حساسیت و زود رنج بودن از جمله ی این مسائل است.


دلایل بروز این سندرم
نظرات مختلفی در مورد این بیماری ارائه شده است که عمده ترین آنها عبارتند از:

- تغییرات هورمونی بدن که از شایع ترین علائم در زنان می باشد.

- تغییرات شیمیایی در مغز که از آن جمله می توان به نوسانات سرتونین مغز اشاره کرد، در تغییر احسا سات انسان و مخصوصاً افسردگی تأثیر بسیار زیادی دارد.

- کمبود ویتامین

- مصرف نمک و کافئین نیز باعث تشدید علائم بیماری می گردد.


علائمی که برای این سندرم می توان ذکر کرد عبارتند از:
متخصصان بیش از 150 مورد را به عنوان نشانه های این بیماری شناخته اند که از جمله مهم ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

- علایم عصبی : این نشانه ها شامل افسردگی، احساس غم و اندوه، عصبا نیت، تحریک پذیری بیش از حد، کاهش تمرکز و خواب آلودگی می باشند.

- علایم گوارشی: از جمله علائم گوارشی که ممکن است بروز کنند می توان به تهوع ، استفراغ ، اسهال ، نفخ و افزایش وزن ناشی از جذب مایعات اشاره نمود.

البته احساس درد عضلات، سردرد، چربی پوست، خشکی یا چربی بیش از حد موها نیز ممکن است بروز کند.

همه ی این علائم با هم بروز نمی کند و اکثر زنان فقط تعداد معدودی از اینها را تجربه می کنند.


عوامل مؤثر در کاهش عوارض این سندرم عبارت اند از:
- رژیم غذایی مناسب و کنترل شده تا حدود زیادی این علائم را کاهش می دهد، رژیمی که شامل مقدا ر بالایی از کربوهیدرات (ماند نان و غلات) و کم چربی باشد، مفیدتر است.

- ویتامین B6 (پیریدوکسین) در رژیم غذایی یا به صورت مکمل (در قرص یا آمپول) تا حدود زیادی می تواند افسردگی ناشی از PMS را بهبود بخشد.غذاهای غنی از ویتامن B6 عبارت اند از : ماهی ، حبوبات و سبزیجاتی که رنگ سبز دارند.

- با کاهش مصرف نمک در طی این چند روز می توان از افزایش وزن و ادم دست و پاها جلوگیری کرد.

- از جمله عواملی که باعث کاهش عوارض سندرم می شود، ویتامین E است که جوانه ی گندم منبع خوبی از این ویتامین است. کمبود ویتامین E سبب حساسیت سینه ها می شود که با مصرف مواد غنی از ویتامین E، این عارضه کاهش می یابد.

- مصرف کلسیم و مواد معدنی باعث کاهش دردهای کرامپی، چه در قبل از قاعدگی و چه در دوران قاعدگی می شود که این مواد را می توان از طریق مصرف شیر و لبنیات که غنی از کلسیم هستند ، تأمین کرد.

- تمرینات ورزشی مانند پیاده روی منظم و ورزش های شکم و لگن، اثرات سودمندی در کاهش علائم PMS دارند.

- مصرف کافئین و قهوه سبب افزایش علائم PMS می شوند. پس کاهش مصرف این مواد، در کاهش عوارض این سندرم مؤثر است. هم چنین بهتر است با کم کردن مصرف قندهای ساده به کم کردن علائم PMS کمک کنیم.


طی دوران قاعدگی حجم هر وعده ی غذایی را کاهش داده و در مقابل تعداد وعده های غذایی را افزایش دهید.

مراقبت های شخصی
الف : تغذیه ی مناسب

توجه به رژیم غذایی در طی دوره ی قاعدگی می تواند در کاهش بروز این علائم مؤثر باشد. طی دوران قاعدگی حجم هر وعده ی غذایی را کاهش داده و در مقابل تعداد وعده های غذایی را افزایش دهید. این مسئله در کاهش ناراحتی های گوارشی و نفخ ناشی از عادت ماهیانه بسیار مؤثر است. موضوع دیگر توجه به مصرف میوه و سبزی جات و غذهای حاوی کلسیم در این دوره است که متخصصان در این مورد بسیار توصیه می کنند.

* بهتر است ازمنابع غذایی حاوی ویتامین B6 مانند جگر، سیب زمینی ، موز ، عدس و اسفناج بیشتر استفاده نمایید، زیرا این ویتامین از بروز افسردگی جلوگیری می کند و میزان سرتونین مغز را افزایش می دهد.

* مصرف غذاهای غنی از پتاسیم مانند: موز، انجیر، آلو، گوجه فرنگی، قارچ ، کشمش سیاه، گل کلم و کلم بروکلی موجب کاهش تورم ناشی از احتباس آب می گردد.

* غذاهایی مانند گوجه فرنگی، خرما، موز، آناناس و آواکادو به دلیل داشتنن ماده ای که در معده به سطح گیرنده های موجود متصل شده و باعث تشدید فعالیت و واکنش سرتونین در مغز می گردند توصیه می شود.

* غذاهای غنی از کلسیم و منیزیوم بیشتر مصرف کنید، چرا که این عنا صر برای عمل کرد طبیعی هورمون ها ، کنترل و تقویت عضلات و انقباضات آن مورد نیاز است و کمبود آن ها انقباضات عضلانی و درد ناحیه عضلات را افزایش می دهد. از منابع غذایی غنی از عناصر فوق می توان به سبزی های حاوی برگ سبز، نان تهیه شده از آرد کامل جو و گندم، سبوس گندم، سیب زمینی و مواد لبنی اشاره کرد.

* در مصرف فرآورده های گوشتی، مواد لبنی پرچرب و کیک که دارای چربی اشباع هستند اعتدال را رعایت کنید زیرا دخالت در متابولیسم امگا 3 باعث افزایش وزن می گردد.

* از مصرف بیش از اندازه ی چای، قهوه، نوشابه و ... که حاوی کافئین بوده و موجب تحریک سیستم عصبی می شوند خود داری نمایید.

ب: ورزش

اضافه کردن ورزش به برنامه ی روزانه تأثیر بسزایی در کاهش عوارض ناشی از قاعدگی دارد.

پیاده روی یا سایر ورزش های آئروبیک به میزان 20 تا 30 دقیقه در طی روز علاوه بر سلامت جسم در آرامش روحی و روانی نیز مؤثر است.

ج: کاهش استرس

به میزان کافی بخوابید و هم چنین تمرینات مربوط به نحوه ی تنفس عمیق را فرا گرفته و انجام دهید. این عمل کمک زیادی به کاهش سردرد و علائم عصبی مربوطه خواهد کرد.

د: درمان دارویی

از درمان های مرسوم این عارضه که توسط پزشکان تجویز می شود مصرف داروهای مد ر برای جلوگری از تجمع آب و داروهای ضد افسردگی برای مشکلات روحی و مصرف هورمون هایی مانند پروژسترون برای رهایی از کلیه ی علایم می باشد.................

ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!😥 

من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود و حتی توی تعطیلی های عید هم هستن. 

بیا اینم لینکش ایشالا مشکلت حل میشه 💕🌷

بهترین رژیم غذایی برای گروه خونی شما چیست؟

آیا می‌دانید که چه نوع غذاها و خوردنی‌هایی متناسب با نوع گروه خونی شما هستند و با توجه به گروه خونی خودتان چه غذاهایی باید بخورید و یا از مصرف چه خوردنی‌هایی باید پرهیز کنید؟

به گزارش ایسنا، متخصصان تغذیه در پاسخ به این سوال می‌گویند؛ هر گروه خونی در زمان متفاوتی از تاریخ تکامل بشری، شکل گرفته است و بنابراین ما باید رژیم‌های غذایی خود را مطابق با رژیم غذایی اجدادمان در زمان تکامل گروه خونی مشابه در بدن آن‌ها هماهنگ کنیم.
آن‌ها تاکید دارند: اگر غذاهایی را بخورید که متناسب و سازگار با گروه خونی خودتان هستند، می‌توانید به راحتی آن‌ها را هضم کنید، وزنتان کاهش یابد و سلامت و شادی بیشتری را تجربه کنید.
به گزارش سایت اینترنتی مرکز مطالعات پزشکی مایوکلینیک، افرادی که گروه خونی آن‌ها O است، در واقع قدیمی‌ترین گروه خونی را به لحاظ سابقه تکامل بشری دارند و بنابراین با این گروه خونی اگر از رژیم غذایی یک شکارچی مثل اجداد انسان در آن زمان پیروی کند، احساس بهتری خواهد داشت.این افراد تمایل دارند که سطح زیادی از انرژی را دریافت کنند و بسیار سازمان یافته هستند.
برای افراد با گروه خونی O توصیه می‌شود که رژیم غذایی حاوی پروتئین زیادی باشند و اگر این گروه فقط سبزی خوار باشند، دائم احساس گرسنگی می‌کنند و در نتیجه به خوردن تنقلات روی می‌آورند که در نتیجه با مشکلاتی در میزان قند خون و متابولیسم مواجه خواهند شد. این افراد می‌توانند آزادانه گوشت لخم و ماهی مصرف کنند، اما از خوردن زیاد لبنیات یا کربوهیدارت‌ها باید خودداری کنند.
از نظر ورزش کردن هم این گروه باید در روز یک ساعت، فعالیت بدنی داشته باشند و ترجیحا در هنگام صبح به جای عصر ورزش کنند. برای این اشخاص شنا، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری توصیه می‌شود.

در مورد گروه خونی B نیز، هیچ گروه خونی دیگری به اندازه B مظهر میانه‌روی نیست. این گروه خونی در زمانی تکامل یافته که انسان‌ها بیشتر سفر می‌کردند و بنابراین گوشت، سبزیجات و غلات به شیوه‌ای متعادل‌تر مصرف می‌شده‌اند. اگر گروه خونی شما B است، باید بدانید که به طور کلی طبعی قوی‌تر و سالم‌تر دارید و بسیار واقع بین و عمل گرا هستید.
برای افرادی که گروه خونی B دارند، رژیم غذایی ترکیبی از رژیم گروه خونی A و O است. یعنی از هر چیزی می‌توانند کمی بخورند و این گروه به طور کلی خوش شانس‌تر هستند، چون راحت‌تر می‌توانند وزن از دست بدهند. گروه خونی B می‌توانند به راحتی گوشت، ماهی، قهوه، سبزیجات و غلات عاری از گندم استفاده کنند و از خوردن غذاهای فرآوری شده باید خودداری کنند.
این افراد بهتر است تمرینات ورزشی ملایمی را انجام دهند که هم از جسم و هم از مغزشان استفاده کنند

اما در مورد گروه خونی A باید گفت که این گروه خونی کمی دیرتر از گروه خونی O تکامل یافته است، یعنی زمانی که بشر به جای شکار، کشاورزی می‌کرده است. بنابراین افراد با گروه خونی A، پروتئین کمتر، اما غلات بیشتر احتیاج دارند. گروه خونی A اغلب خلاقیت بالایی دارند و در عین حال که بسیار حساس هستند، می‌توانند حلال مشکلات خوبی هم باشند. این اشخاص باید گوشت کمتر، اما سبزیجات بیشتر بخورند. آن‌ها در مصرف مغز خشکبار، دانه‌ها، غلات، پاستا، میوه و سبزیجات کاملا آزاد هستند، اما در خوردن لبنیات به ویژه‌ اگر آلرژی دارند و نیز از مصرف زیاد گوشت، باید پرهیز کنند.
افراد با گروه خونی A نسبت به O به فعالیت و تحرک کمتری نیاز دارند و برای آن‌ها فقط 30 دقیقه نرمش آرام در روز مثل یوگا، تای‌چی یا پیاده روی در فضای آزاد، بسیار مناسب است و بالاخره گروه خونی AB که ترکیبی از گروه A و گروه B است و افراد با گروه خونی AB می‌توانند ترکیبی از رژیم غذایی هر دو گروه را داشته باشند.
این افراد دارای خلاقیت هستند و مغز خوبی برای تجارت و کنار آمدن و سازگاری با مردم دارند. این گروه باید از خوردن زیاد گوشت پرهیز کنند و همیشه در رژیم غذایی خود سبزیجات را بگنجانند.
بهترین خوردنی‌ها برای گروه خونی AB ماهی، سبزیجات، کربوهیدارت‌ها و غلات است، اما گوشت زیادی برای این گروه مفید نیست و باید از آن پرهیز کنند. از نظر فعالیت بدنی به این گروه توصیه می‌شود که ترکیبی از فعالیت‌های آرام مثل یوگا و نیز جلساتی از تمرینات اندکی پرتحرک‌تر مثل پرش سبک را داشته باشند.
غار و غور معده از چه ناشی میشه مخصوصا زمانی که گرسنه نباشیم : برخی از علل غار و غور و نفخ شکم: - استفاده از مواد غذایی آبکی - آلرژی به برخی از مواد غذایی(مثل حساسیت به شیر ) - خوردن مایعات در وسط غذا - بلع نامناسب و تند خوردن غذا(به دلیل بلع هوای اضافی) - بیماریهای ناحیه شکم با درگیری ناحیه معده و روده ،مثل سندروم روده تحریک پذیر(بحثی گسترده طلب می کند) - استفاده از داروها و مواد محرک روده و معده - زمینه ارثی - مصرف غلات ، حبوبات و برخی از سبزیجات، مثل ترب - استفاده از اسانس های مصنوعی که متاسفانه در بسیاری از کنسرو ها و مو.اد غذایی آماده وجود دارد - عفونت ناحیه معده و روده(با رشد میکرو ارگانیسم های بیماریزا، مثل هلیکو باکتر پیلوری) - استرس و تنش و برخی دیگر از علل روحی روانی(بسیار نقش دارد)
2720
چند توصیه برای ‌چاق ‌نشدن


آرمان: چاقی امروزه به عنوان یکی از بزرگترین معضلات سلامتی گریبانگیر تعداد زیادی از ابنای بشر گشته است. چاقی می‌تواند زمینه ساز ابتلا به بعضی از بیماری‌ها نظیر افزایش قند، چربی‌ها، کلسترول خون و افزایش قشار خون و دردهای مفصلی شود. روی دیگر این سکه لاغری مفرط است که می‌تواند از عوارض سوتغذیه مزمن و یا بیماری‌های گوارشی یا اختلال در کار بعضی از غذذ درون ریز و ... باشد. نیاز هر انسان به انرژی بستگی به وزن، قد، سن، میزان فعالیت و جنسیت افراد دارد که رعایت آن ضامن سلامتی است.

مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران در گزارشی برای داشتن وزن مناسب نکاتی را ذکر کرده است که عبارتند از:

حتماً روزانه پنج وعده میوه و سبزی مصرف کنید.
انواع مختلف میوه به صورت تازه، منجمد، خشک و کمپوت را مصرف نمایید.
از سبزیجات برگ سبز، آب میوه و سبزی و حبوبات پخته استفاده نمایید.

غذاهای مناسب

غذاهایی که از نظر باکتری، ویروس، انگل و مواد شیمیایی مطمئن باشد برای حفظ سلامتی مفید است. در این میان کشاورز، تولیدکنندگان، فروشندگان، توزیع کنندگان و... در حفظ سلامتی غذا نقش دارند. خود ما نیز باید در نگهداری و آماده سازی غذا از نظر بهداشتی مراقب باشیم.

شیوه زندگی‌ای انتخاب کنید که ترکیبی از عادات غذایی صحیح و فعالیت بدنی منظم داشته باشد. وزن مطلوب کلید زندگی طولانی توأم با سلامتی می‌باشد. برای بزرگسالان و کودکان روش‌های مختلفی برای ارزیابی وزن مناسب وجود دارد. اگر شما نگران اضافه وزن کودک خود هستید می‌توانید از راهنماهای موجود و نیز خدمات کلینیک‌های چاقی بهره بگیرید.

وزن کودکان

کودکان نیاز به غذای کافی برای رشد دارند ولی کالری اضافی و فقدان تحرک بدنی می‌تواند آنها را به سوی اضافه وزن سوق دهد. در قرن اخیر افزایش کودکان چاق قابل توجه بوده است. کودکان را به استفاده از سبزیجات، میوه ها، لبنیات کم چربی، حبوبات، گوشت کم چربی، مرغ و ماهی و مغزها تشویق نمایید و خودتان نیز با مصرف این مواد الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید. بگذارید خود بچه‌ها تصمیم بگیرند که چه میزان از این غذاها را مصرف نمایند.

اگر فرزندتان غذایی چرب یا شیرین را می‌پسندد یک تکه کوچک از آن را به او بدهید. زمان استفاده از بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی و تماشای تلویزیون را محدود نمایید و کودکان را به داشتن فعالیت‌های فیزیکی تشویق نمایید. به فرزندتان کمک نمایید تا عادات غذایی صحیح داشته باشد.

تغییرات را به آرامی اعمال نمایید به عنوان مثال، شیر کم چربی را با شیر چرب، یک شکلات را جایگزین دو شکلات نمایید. از آنجا که کودکان درحال رشد هستند کاهش وزن باید تحت نظر مراقبان بهداشتی باشد. تماشای تلویزیون از سه طریق موجب افزایش وزن می‌شود:
1- جایگزین فعالیت بدنی.
2- افزایش دریافت کالری از طریق مصرف تنقلات هنگام تماشای تلویزیون.
3- کاهش متابولیسم پایه.

داشتن فعالیت بدنی و نگه داشتن وزن ایده‌آل هر دو برای حفظ سلامت لازم است. افراد می‌توانند سلامت خود را با ورزش ارتقاء دهند و نیز تفریحی سالم داشته باشند. 30دقیقه فعالیت بدنی روزانه می‌تواند به سلامت بیشتر شما کمک کند. اینکه چه نوع ورزشی انتخاب نمایید چندان تفاوتی ندارد، شما می‌توانید ورزش را یکبار در روز یا دو بار در روز با زمان کمتر انجام دهید.

فعالیت بدنی به طور منظم در برنامه خود داشته باشید. ورزش‌هایی انتخاب نمایید که بتوان به طور منظم تکرار نمود و انجام آن لذت بخش باشد. سعی نمایید به‌جای آسانسور از پله‌ها برای بالا و پایین رفتن استفاده نمایید.
درد شکمی در دوران حاملگی ...............................................................................

آیا درد شکم در زمان حاملگی طبیعی است؟
درد گهگاهی شکم در حاملگی شکایت شایعی است. هر چند درد شکم در زمان حالگی می تواند مشکلی ایجاد نکند ولی ممکن است نشانه ای از یک عارضه جدی نیز باشد. (درد شدید یا مستمر هیچگاه طبیعی نیست.) در این مقاله شایعترین دلایل درد شکمی در زمان حاملگی توضیح داده می شود. در صورتیکه درد شکمی یا دل پیچه همراه با لکه بینی، خونریزی، تب، لرز، ترشحات مهبلی، احساس غش کردن، ناراحتی هنگام ادرار کردن، تهوع و استفراغ بوده و یا درد بعد از چند دقیقه استراحت از بین نرود باید به پزشک مراجعه کرد.

مشکلات مهمی که درد شکمی ایجاد می کنند
حاملگی خارج رحمی
حاملگی خارج رحمی زمانی اتفاق می افتد که تخمک لقاح یافته در جایی خارج از رحم لانه گزینی کند که این محل معمولاً یکی از لوله های رحمی (لوله های فالوپ) است. این عارضه معمولاً در سه ماه اول حاملگی یا قبل از آنکه حتی بیمار بداند حامله است رخ می دهد. این عارضه در صورتیکه درمان نشود می تواند موجب پارگی لوله رحمی شده و خطر مرگ بدنبال داشته باشد. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر سریعاً به پزشک مراجعه کنید: درد یا حساسیت شکمی و/یا لگنی، لکه بینی یا خونریزی از مهبل (می تواند قرمز یا قهوه ای، کم یا زیاد، و یا مستمر یا متناوب باشد)، دردی که با حرکت یا سرفه کردن بدتر می شود، درد نوک شانه، یا هر علامتی مبنی بر شوک (نبض ضعیف، رنگ پریدگی، بی حالی یا غش).

سقط
خونریزی معمولاً اولین علامت سقط است و پس از آن به فاصله چند ساعت تا چند روز درد شکمی رخ می دهد. خونریزی ممکن است خفیف یا شدید باشد. درد ممکن است بصورت درد های کرامپی بگیرد و ول کند (شبیه به درد های قاعدگی یا اغلب شدیدتر) یا ریتمیک باشد. درد در بعضی از بیماران بصورت کمر درد و در بعضی دیگر بصورت درد مبهم شکمی و یا احساس فشار در لگن احساس می شود. در صورتیکه با این علائم مواجه شدید به پزشک مراجعه کنید. در صورت درد شدید یا خونریزی با حجم زیاد، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

شروع زودرس درد های زایمانی
بروز انقباضات زایمانی که موجب باز شدن و اتساع گردن رحم شود قبل از هفته 37 حاملگی شروع زودرس دردهای زایمان تلقی می شود. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در سه ماهه دوم یا سوم (قبل از هفته 37 حاملگی) بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: افزایش ترشحات مهبلی یا تغییر قوام آن (بویژه اگر آبکی، چسبناک، یا خونی باشد - یا حتی اگر صورتی باشد و کمی به خون آغشته شده باشد)؛ لکه بینی و خونریزی مهبلی، درد شکمی؛ دردهای شبیه به دردهای قاعدگی یا بیش از 4 انقباض در یک ساعت؛ افزایش فشار در ناحیه لگن؛ یا کمر درد بویژه در صورتیکه بیمار سابقه کمر درد نداشته باشد.

پارگی جفت
پارگی جفت به جدا شدن نسبی یا کامل جفت از رحم قبل از بدنیا آمدن کودک اطلاق می شود. علائم پارگی جفت بسیار متغیرند. بعضی اوقات پارگی جفت می تواند سبب خونریزی ناگهانی و واضح شود ولی در بعضی موارد ممکن است در ابتدا خونریزی واضحی وجود نداشته باشد و یا در حد خونریزی خفیف یا لکه بینی باشد. بیمار ممکن است درد رحمی، کمر درد یا انقباضات متعدد داشته و یا رحم منقبض شده و در همان وضعیت بماند (شبیه گرفتگی یا انقباضی که برطرف نمی شود). تحرک جنین نیز ممکن است کم شود. این وضعیت نیازمند مراجعه فوری به پزشک است.

پره اکلامپسی
پره اکلامپسی عارضه ای است که سبب بروز اسپاسم و تغییرات دیگر در عروق خونی شده و می تواند قسمت های مختلفی از بدن از جمله کبد، کلیه، مغز و جفت را تحت تأثیر قرار دهد. تشخیص پره اکلامپسی بر اساس فشار خون بالا و وجود پروتئین در ادرار بعد از هفته 20 حاملگی صورت می گیرد. بیمار همچنین ممکن است دجار تورم صورت و پف آلودگی دور چشم ها، تورم در دست ها و تورم شدید یا ناگهانی در پاها و قوزک پا شود. (احتباس آب می تواند سبب افزایش سریع وزن نیز بشود.) در پره اکلامپسی شدید، بیمار ممکن است درد و حساسیت شدید در قسمت فوقانی شکم، سردرد شدید، اختلال دید (نظیر تاری دید یا دیدن نقاط شناور) یا تهوع و استفراغ هم داشته باشد. در صورت بروز علائم پره اکلامپسی مراجعه فوری به پزشک ضروری است.

عفونت ادراری
حاملگی احتمال تمام انواع عفونت ادراری از جمله عفونت کلیه را افزایش می دهد. علائم عفونت مثانه عبارتند از: درد، ناراحتی، یا سوزش در هنگام ادرار کردن؛ ناراحتی لگنی یا درد ناحیه تحتانی شکم (اغلب درست بالای استخوان عانه)؛ احساس نیاز مکرر و غیر قابل کنترل به ادرار کردن، حتی هنگامیکه مقدار بسیار کمی ادرار در مثانه وجود دارد؛ و ادرار کدر یا بد بو. در صورت مشاهده هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید زیر عفونت مثانه در صورتیکه درمان نشود می تواند سبب عفونت کلیه و زایمان زودرس شود. علائم انتشار عفونت به کلیه ها (که نیازمند مراجعه اورژانس است) عبارتند از: تب بالا (اغلب همراه با لرز و تعریق)؛ درد در ناحیه کمر یا پهلو، درست زیر دنده ها در یک طرف یا بصورت دو طرفه (و احتمالاً در شکم)؛ تهوع و استفراغ؛ و احتمالاً وجود خون در ادرار.

دلایل دیگر
عوامل متعدد دیگری نیز می توانند سبب درد شکمی شوند که ممکن است ارتباطی نیز به حاملگی نداشته باشند. از جمله شایعترین این بیماری ها که معمولاً پزشک ابتدا به آنها توجه می کند مسمومیت غذایی، آپاندیسیت، سنگ کلیه، هپاتیت، بیماری های کیسه صفرا و پانکراتیت (که هر دو معمولاً ناشی از سنگ کیسه صفرا هستند که در حاملگی شایعتر است)، و انسداد روده (که ممکن است ناشی از فشار رحم در حال رشد بر روی روده باشد و در سه ماهه سوم حاملگی محتمل تر است).

شایعترین مشکلات کم اهمیتی که درد شکمی ایجاد می کنند
درد شکمی در زمان حاملگی همیشه نشان دهنده یک مشکل جدی نیست. در زیر تعدادی از شایعترین مشکلاتی که سبب درد شکمی می شوند آورده شده است. توجه داشته باشید که در صورتیکه درد شکمی شدید و یا مستمر باشد باید به پزشک خود مراجعه کنید.

دل پیچه و نفخ
دل پیچه و نفخ در زمان حاملگی بیشتر دیده می شود زیرا هورمون ها و نیز فشار رحم بر روی معده و روده ها سبب کند شدن کار دستگاه هاضمه می شود.

یبوست
یبوست از دیگر عوامل شایع درد شکم در دوران حاملگی است که بر اثر کاهش حرکات روده ای و فشار رحم بر روی راست روده (رکتوم) ایجاد می شود.

درد لیگامان گرد
این درد معمولاً دردی خفیف، ناگهانی و تیز یا مستمر و مبهم است که در هر دو طرف قسمت تحتانی شکم یا بصورت عمقی در کشاله ران احساس می شود و معمولاً در سه ماهه دوم شروع می شود. علت آن کشیده شدن و ضخیم شدن لیگامان هایی است که رحم را در لگن نگه می دارند. درد ممکن است مثل فرو رفتن یک چیز تیز به بدن بخصوص هنگام تغییر ناگهانی وضعیت نظیر بلد شدن از تخت یا از روی صندلی یا هنگام سرفه کردن و غلت زدن در رختخواب باشد. همچنین ممکن است بیمار درد را بصورت یک درد مبهم بعد از فعالیت بدنی روزانه یا راه رفتن زیاد احساس کند. در صورتیکه درد با استراحت باز هم ادامه پیدا کرد با پزشک خود تماس بگیرید..................................
gif animator
Gif animator

شش عامل چاقی در خانمها.....................

1- بیشتر وقت خانم ها در آشپزخانه می گذرد و مسایلی از قبیل بوییدن ، چشیدن و دیدن غذا ، خانم ها را به خوردن
غذاهای اضافی تحریک می کند . خوردن غذا در وقت چشیدن . باعث افزایش وزن در خانم ها می شود . همچنین مادران مسئول تغذیه کودکان هستند و هر وقت به کودکشان غذا می دهند خودشان هم به خوردن تحریک می شوند .

?- میهمانی ها و جلسات خانم ها نسبت به آقایان بیشتر است و در این جلسات ، معمولاً پذیرایی همراه با شیرینی و انواعی از غذاهاست و همین باعث دریافت کالری اضافی می شود .

?- خانم ها معمولاً غذاهای اضافی سرسفره را به جای دور ریختن ،‌ به بهانه اسراف خودشان می خورند.

?- درصد بافت ماهیچه ای که کالری می سوزاند در خانم ها کمتر از آقایان است . بنابراین اگر خانمی به اندازه همسرش غذا بخورد مطمئناً چاق خواهد شد .

?- اغلب خانمها کم تحرک تر از آقایان هستند . معمولاً بیشتر استراحت می کنند و فعالیت کالری سوز کمتری دارند .

?- اکثر خانمها در حالاتی چون افسردگی ، بی حوصلگی ، عصبانیت یا دلشوره در خانه هستند و برای رسیدن به آرامش از خوردن کمک می گیرند ..............
دلایل کاهش میل جنسی .............................................................................



نکته: میل جنسی(libido) بطور چشمگیری در افراد مختلف مـتـفاوت میـباشد، حتـی در یک فرد بسته به شرایط درونی و بیرونی، میل جنسی متغیر میباشد.

نکته: کـاهـش میـل جنـسی در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت. (حـتـی غـالب مـردانی کــه از اختلال نعوظ رنج میبرند نیز میل جنسی خود را از دست نمیدهند.)

نکته:هورمون جنسی مردانه ی تستوسترون نقش فراوانی بروی میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا میکند.

نکته: برخلاف تصور عام پس از یائسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا کاهش میل جنسی.

علل کاهش میل جنسی در مردان:

علل جسمی:

1-اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر

2-کم خونی (نادر)

3-افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.

4-چاقی (علت شایع)

5-مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشکلات پروستات)

6-کاهش هورمون جنسی تستوسترون (نادر)

7-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.

علل روانی:

1-افسردگی.

2-استرس.

3-خستگی و کار زیاد.

4-اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی.

5-گرایشات همجنس گرایانه.

6-ترس از عدم توانایی در ارضاء شریک جنسی.

7-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.

علل کاهش میل جنسی در زنان:

علل جسمی:

1-کم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان (شایع)

2-اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر.

3-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.

4-پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی.

5-مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها،ضد افسردگی ها،کاهنده فشار خون و ضد حاملگی.

6-افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.

علل روانی:

1-افسردگی.

2-استرس.

3-خستگی و یا کار زیاد.

4-اضطراب.

5-تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی.

6-گرایش به همجنسان خود.

7-اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی.

8-شرایط زندگی دشوار(زندگی کردن در یک منزل مشترک یا والدین خود و یا والدین شریک زندگی)

9-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.

دلایل مشترک در مردان و زنان:

1-اضطراب عملکردی: چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناک و یا عدم رسیدن به ارگاسم را تجربه کرده باشند، از بیم تکرار آن ممکن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده شوند.

2- افزایش آشنایی: عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یکدیگر با گذشت زمان کاهش می یابد.

3-سرکوب کننده های میل جنسی: از قبیل تغییر در ظاهر فیزیکی (چاقی و یا لاغری)، بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.

4-فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندک.

5-عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریک زندگی.

6-تکراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.

راهکارهای درمانی کاهش میل جنسی:

1-درمان برای هریک از اختلالات زمینه ای.

2-هورمون درمانی.

3-کنترل استرس.

4-مشاوره با کارشناسان مسایل زناشویی.

5-فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.

6-رفع اختلافات و حل مشکلات، تنشها و رنجش ها.

7-افزایش صمیمت با شریک زندگی.

8-آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی.

9-در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.

10-رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی.

11-ایجاد تنوع در نحوه و مکان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای.

12-اجتناب از بی تحرکی.

13-ایجاد اعتدال در کار و جنبه های دیگر زندگی.
2714
بیماری تخمدان پلی کیستیک (PCOD) ....................................



سندرم تخمدان پلی کیستیک یک نارسایی هورمونی است که بخوبی شناخته شده است . که از نظر کلینیکی با سیکل های قاعدگی نامنظم ، عدم تخمک گذاری منظم ، رشد غیر طبیعی مو در صورت ، ناباروری ، افزایش وزن وتخمدان چند کیستی ( بزرگی تخمدان ، تخمدان کیست دار ) مشخص می شود . این بیماری تقریبا 6% همه زنانی که درسنین باروری می باشند را تحت تاثیر قرار داده است . شواهد اخیر حاکی از آن است که سندرم تخمدان چند کیستی نارسایی است که با مقاومت به انسولین وافزایش جبرانی سطح انسولین خون ، شناخته میشود که این موارد هم در زنان چاق و هم زنان غیر چاقی که PCODدارند مشاهده می شود.
درمان رایج " PCOD" وادار کردن تخمدان به تخمک گذاری محسوب می شود که از کلومفین سیترات بعنوان داروی خط اول استفاده می شود . باتوجه به ارتباط مشخص شده بین افزایش میزان انسولین ومقاومت به انسولین ، استفاده از مواد حساس کننده انسولین مثل متفورمین برای وادار ساختن تخمدان به تخمک گذاری اخیرا مورد مطالعه قرار گرفته وموفقیت آمیز نیز بوده است . اخیرا پژوهشی ثابت کرده است که 34% زنانی که تحت درمان با متفورمین قرار گرفته اند، بدون اینکه از داروهای وادار کننده به تخمک گذاری استفاده نمایند، به تخمک گذاری خود بخود رسیده اند . در حالی که در گروهی که دارو نما استفاده کرده اند این تعداد 4% بوده است . 90% زنانی که نتوانستند پس از مصرف داروی متفورمین به تخمک گذاری برسند ، با مصرف 50 میلی گرم سیترات کلومیفن به تخمک گذاری رسیدند ، که در گروهی که دارو نما استفاده کردند این تعداد 8% بوده است.
در بیمارانی که PCOD دارند ، داروهای پایین آورنده انسولین برای القاء تخمک گذاری باتوجه به کم هزینه بودن و عوارض جانبی کمتر از لحاظ حاملگی چند قلویی در مقایسه با داروهای دیگر انتخاب های بهتری هستند .
در بیماران مبتلا به PCOD که اضافه وزن داشته یا چاق می باشند ، کاهش وزن می تواند اثرات معجزه آسایی در بازگشت تخمک گذاری داشته باشد .



عوارض این بیماری شامل دیابت، حملات قلبی، چاقی، خصوصیات مردانه مانند رویش مو بر روی بدن، جوش زدن، عضلات و استخوان های درشت می باشند و پروژسترون(هورمون زنانه) باعث پیشگیری از ابتلا به سرطان رحم می شود.

یک دختر بعد از تولد 4 میلیون تخمک دارد که هر ماه یکی از تخمک ها در یک فرد سالم بعد از طی مراحلی کامل می شود و به داخل رحم پرتاب می رود.

در افرادی که تخمک کامل شده ولی به داخل رحم پرتاب نمی رود، بیماری کیست تخمدان دیده می شود. افزایش مقدار انسولین و هورمون مردانه در این بیماری باعث می شود، تخمدان ها هورمون مردانه ساخته و باعث پیدایش آکنه و موهای ضخیم و تیره رنگ بر روی بدن شود.

گلوکوفاژ ،Actos وAvandia داروهایی هستند که باعث کاهش مقدار انسولین و کاهش هورمون مردانه ( تستوسترون) در خون می شوند.

بنابراین بایستی در این بیماری رژیم غذایی بر اساس غلات و دانه های کامل و سبوس دار باشد و مصرف محصولات فرآوری شده و پخته مثل انواع شیرینی و ماکارونی محدود شود.

همچنین داروهایی که مانع از عمل هورمون مردانه در بدن می شوند، باعث کاهش ویژگی های مردانه و کاهش کلسترول می شوند و به حمل تخمک ها از تخمدان به رحم کمک می کنند، ولی داروهای ضد دیابت در مؤثرترند.

این بیماری احتمال ابتلاء به سرطان رحم را افزایش می دهد، بنابراین داروهای ضد بارداری که دارای هورمون پروژسترون هستند برای این افراد تجویز می شوند و اگر اضافه وزن دارند، بایستی وزن خود را کاهش دهند.

اگر فکر می کنید دچار این عارضه هستید و یکی از علائم ذکر شده در بالا را دارید حتماً با مراجعه به پزشک زنان، یک سونوگرافی از تخمدان ها و رحم انجام دهید.

حتی اگر شما مبتلا به کیست تخمدان نباشید، ممکن است یکی از علائم بالا را داشته باشید.


برنامه غذایی که شما در این شرایط بایستی رعایت کنید به صورت زیر است:

1. عدم مصرف یا مصرف کم: انواع شیرینی و کیک و کلوچه- ماکارونی ها- غذاهایی که شکر به آنها اضافه شده است- آبمیوه های مصنوعی مثل انواع ساندیس- نوشیدنی هایی مثل نوشابه- نان های سفید.

2. مصرف میوه و سبزیجاتی مثل هویج، فلفل، کاهو، کلم، اسفناج و...

همچنین قبل از هر وعده غذایی داروی ضد دیابت گلوکوفاژ( متفورمین) را مصرف کنید....................
عادت ماهیانه(Menstruation ) ..........................................



عادت ماهیانه یا قاعدگی چیست ؟

عادت ماهیانه خونریزی ماهانه از رحم بانوان می باشد. به نامهای دیگری مانند قاعدگی ، منس و پریود هم خوانده می شود.خون قاعدگی ترکیبی از خون کامل و بافتهای ریزش کرده رحم می باشد.اکثر دوره های قاعدگی بین 3 تا 5 روز طول می کشد.



سیکل قاعدگی چیست ؟

خونریزی قاعدگی قسمتی از سیکل قاعدگی می باشد.در یک سیکل قاعدگی بدن زنان تغییراتی می کند تا هر ماه برای باردار شدن آمادگی داشته باشد.یک سیکل قاعدگی از اولین روز خونریزی قاعدگی شروع می شود.متوسط زمان یک سیکل قاعدگی نرمال 28 روز است.اما یک سیکل نرمال ممکن است از 23 تا 35 روز متفاوت باشد.

ارگانهای دخیل در ایجاد یک سیکل قاعدگی عبارتد از : مغز ، غده هیپوفیز ، رحم و گردن رحم ، تخمدانها و لوله های فالوپ و واژن.تغییر سطح هورمونهای جنسی در بدن باعث ایجاد مراحل مختلف سیکل قاعدگی می شود.دو هورمون اصلی مرتبط با قاعدگی که توسط تخمدانها تولید می شوند عبارتند از استروژن و پروژسترون. هورمونهای FSH و LH که در هیپوفیز ساخته می شوند نیز در این امر سهیم هستند.



در یک سیکل قاعدگی چه اتفاقی می افتد؟

در نیمه اول سیکل میزان استروژن بالا رفته و باعث رشد و افزایش سلولهای رحمی می شود.در پاسخ به هورمون FSH یک تخمک در داخل یکی از تخمدانها شروع به رشد می کند.در حوالی روز 14 از یک سیکل 28 روزه در پاسخ به هورمون LH تخمک از تخمدان جدا می شود.این مرحله تخمک گذاری نامیده می شود.

در نیمه دوم سیکل تخمک وارد لوله فالوپ که بین تخمدا ن و رحم قرار دارد می شود.در این مرحله پروژسترون بالا رفته و رحم را آماده بارداری می کند.اگر در این مرحله تخمک توسط اسپرم بارور شود بارداری رخ خواهد داد.در غیر اینصورت تخمک بعد از مدتی از بین می رود.اگر بارداری رخ ندهد استروژن وپروژسترون کاهش می یابند و لایه ضخیم رحم ریزش کرده و خونریزی قاعدگی یا عادت ماهیانه را ایجاد می کند.



یک سیکل قاعدگی نرمال چه ویژگی دارد؟

سیکل قاعدگی یک خانم ممکن است در ماههای مختلف کاملاً شبیه هم نباشد . از طرف دیگر سیکل های هر نفر با دیگری متفاوت است.خونریزیها ممکن است کم ، متوسط و زیاد باشد و نیز طول مدت آن می تواند متفاوت باشد . اگرچه اکثر پریودها 3 تا 5 روز طول می کشد اما بین 2 تا 7 روز نرمال است.در سالهای اول شروع قاعدگی و در سنین نزدیک به یائسگی سیکلها ممکن است کاملاً نامنظم باشند.



سیکل های قاعدگی از چه سنی شروع می شوند؟

سن متوسط شروع قاعدگی حدود 12 سالگی است.اما این بدان معنی نیست که همه دختران در سن 12 سالگی قاعده می شوند. یک دختر در فاصله سنی 8 تا 16 سالگی ممکن است قاعده شود.



یک خانم تا چه زمانی پریود می شود ؟

زنان تا زمان یائسگی پریود می شوند.سن متوسط یائسگی حدود 51 سالگی است.یائسگی یعنی زن قادر به تولید تخمک نبوده و نمی تواند دیگر باردار شود.مانند قاعدگی سن شروع یائسگی هم می تواند متفاوت باشد.



چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد ؟

در موارد زیر باید با پزشک خود مشورت کنید:

عدم شروع قاعدگی تا سن 16 سالگی
متوقف شدن بی دلیل عادات ماهیانه
خونریزی بیش از 7 روز
حجم زیاده از حد خونریزی
در صورتی که در فاصله بین پریودها خونریزی داشته باشید
درد شدید هنگام قاعدگی
چه مشکلاتی ممکن است زنان در مورد قاعدگی داشته باشند؟

زنان ممکن است مشکلات مختلفی با دوره های قاعدگی خود داشته باشند برخی از شایعترین آنها عبارتند از :


آمنوره یا عدم وجود عادات ماهیانه: این لغت زمانی به کار می رود که یک دختر خانم تا 16 سالگی پریود نشده باشد ( آمنوره اولیه ) و یا اینکه عادات ماهیانه در خانمی که قبلاً قاعدگی مرتب داشته است قطع شود( آمنوره ثانویه ).علل اصلی آمنوره عبارتند از :بارداری ، شیردهی ، کاهش وزن شدید دراثر یک بیماری وخیم ، ورزش سنگین ، استرس و رژیم های غذایی سخت .اختلالات هورمونی یا بیماریهای دستگاه تناسلی نیز ممکن است عامل بیماری باشند.


دیسمنوره یا قاعدگی دردناک : عبارتست از درد خفیف تا بسیار شدید در هنگام خونریزی ماهیانه .معمولاً در زنان و دختران جوان علت خاصی ندارد. هورمونی به نام پروستاگلندین عامل این مشکل است.بعضی از انواع مسکنها مانند ایبو پروفن و مفنامیک اسید می توانند درد را کاهش دهند.گاهی اوقات این مشکل در اثر یک بیماری به نام آندومتریوز می باشد .


خونریزی غیر طبیعی از رحم : خونریزی غیر طبیعی رحم با خونریزی قاعدگی متفاوت است.این مشکل ممکن است بصورت خونریزی بسیار حجیم ، خونریزی طولانی مدت ، پریودهای بسیار نزدیک به هم و یا خونریزی بین پریودها خود را نشان دهد.در اوایل سنین قاعدگی و حوالی یائسگی این اختلالات شایعتر هستند. دیگر علل خونریزیهای غیر طبیعی رحم پولیپها ، فیبروم ها ، عفونتها و علل هورمونی هستند..............
افسردگی‌ پس‌ از زایمان‌ .............................................
postpartum depression


شرح بیماری

افسردگی‌ پس‌ از زایمان‌ ‌ شروع‌ شده‌ در طی‌ 6 هفته‌ پس‌ از زایمان‌

علایم‌ شایع‌

احساس‌ غمگینی‌، ناامیدی‌ و دلتنگی‌
کاهش‌ اشتها و کاهش‌ وزن‌
بی‌انرژی‌ بودن‌؛ خستگی‌
کندی‌ در تکلم‌ و تفکر
بروز مکرر سردرد و سایر ناراحتی‌های‌ فیزیکی‌.
سردرگمی‌ درباره‌ توانایی‌ بهبود زندگی‌

علل‌


درجاتی‌ از افسردگی‌ در طی‌ هفته‌های‌ اول‌ پس‌ از زایمان‌ در مادران‌ شایع‌ است‌. بارداری‌ و زایمان‌ با تغییرات‌ هورمونی‌ ناگهانی‌ همراهند که‌ بر حالات‌ روحی‌ روانی‌ فرد تأثیر گذارند.
پذیرفتن‌ مسؤولیت‌ 24 ساعته‌ مراقبت‌ از یک‌ نوزاد شیرخوار تطابق‌ عمده‌ای‌ را از نظر روانی‌ و شیوه‌ زندگی‌ در اکثر مادران‌ می‌طلبد، حتی‌ اگر نوزاد فرزند اول‌ نباشد. این‌ استرس‌های‌ فیزیکی‌ و روانی‌ معمولاً با استراحت‌ ناکافی‌ تا هنگام‌ ثبات‌ یافتن‌ نیازهای‌ معمول‌ کودک‌ همراه‌ است‌، بنابراین‌ خستگی‌ و افسردگی‌ در مادران‌ غیرمعمول‌ نیست‌.

عوامل تشدید کننده بیماری

استرس‌
کمبود خواب‌
تغذیه‌ نامطلوب‌
فقدان‌ حمایت‌ مادر از سوی‌ همسر، خانواده‌ یا دوستان‌
سابقه‌ اختلالات‌ روانی‌ قبلی‌ در مادر

پیشگیری‌

این‌ عارضه‌ قابل‌ پیشگیری‌ نیست‌ ولی‌ می‌توان‌ آن‌ را با استراحت‌ کافی‌، رژیم‌ غذایی‌ مطلوب‌ و حمایت‌های‌ روحی‌ کافی‌ به‌ حداقل‌ رساند.

عواقب‌ مورد انتظار

افسردگی‌ خفیف‌ پس‌ از زایمان‌ با حمایت‌ خانواده‌ و دوستان‌ معمولاً به‌ سرعت‌ برطرف‌ می‌شود. اگر افسردگی‌ شدید شود ممکن‌ است‌ مادر دیگر قادر به‌ مراقبت‌ از خود و کودک‌ نباشد و بستری‌ در بیمارستان‌ ممکن‌ است‌ ضرورت‌ یابد (به‌ ندرت‌). حتی‌ موارد شدید افسردگی‌ با داروها، مشاوره‌ با متخصص‌ مربوطه‌ و حمایت‌ اطرافیان‌ معمولاً قابل‌ علاج‌ است‌.

عوارض‌ احتمالی‌

فقدان‌ پیوند عاطفی‌ بین‌ مادر و کودک‌، که‌ برای‌ هر دو زیان‌آور است‌.
افسردگی‌ شدید که‌ ممکن‌ است‌ با احساسات‌ تهاجمی‌ نسبت‌ به‌ کودک‌، از دست‌ دادن‌ احساس‌ عزت‌ در ظاهر و منزل‌، بی‌ اشتهایی‌ یا غذا خوردن‌ اجباری‌، دوری‌ کردن‌ از دیگران‌ یا تمایلات‌ خودکشی‌ همراه‌ باشد.

درمان‌

اصول‌ کلی‌

مادران‌ نباید از این‌ که‌ احساسات‌ پیچیده‌ای‌ در مورد مادر بودن‌ خود دارند احساس‌ گناه‌ کنند. ایجاد تطابق‌ و ایجاد پیوندی‌ عاطفی‌ طبیعی‌ نیاز به‌ درمان‌ دارد.
- در نظر گرفتن‌ برنامه‌های‌ مکرر خارج‌ از منزل‌ نظیر قدم‌ زدن‌ و دیدارهای‌ کوتاه‌ با دوستان‌ و اقوام‌ برای‌ مادران‌ مفید است‌. این‌ برنامه‌ها به‌ مادران‌ کمک‌ می‌کند تا دچار احساس‌ انزوا از دیگران‌ نشوند.
- مادران‌ باید کودک‌ خود را در اتاق‌ جداگانه‌ای‌ بخوابانند. در این‌ صورت‌ مادران‌ راحت‌تر استراحت‌ خواهند کرد.
- مادران‌ می‌توانند برای‌ کارهای‌ روزانه‌ نظیر خرید کردن‌ و مراقبت‌ از کودک‌ در هنگام‌ استراحت‌ خود از خانواده‌ یا دوستان‌ کمک‌ بگیرند.
- مادر در صورت‌ احساس‌ افسردگی‌ بهتر است‌ احساسات‌ خود را با همسر یا یک‌ دوست‌ که‌ شنونده‌ خوبی‌ برای‌ حرف‌های‌ اوست‌ در میان‌ بگذارد. صحبت‌ کردن‌ با سایر مادران‌ امکان‌ استفاده‌ از همفکری‌ و تجربه‌ آنان‌ را فراهم‌ می‌کند.
- اگر افسردگی‌ شدید شده‌ و بستری‌ در بیمارستان‌ را ایجاد نماید، توصیه‌ می‌شود که‌ مادر در یک‌ مرکز نزدیک‌ منزل‌ بستری‌ شود تا رابطه‌ نزدیک‌ وی‌ با کودک‌ حفظ‌ شود.
- روان‌ درمانی‌ یا مشاوره‌ با متخصص‌ مربوطه‌ در صورت‌ تداوم‌ افسردگی‌ توصیه‌ می‌شود.

داروها

داروهای‌ ضدافسردگی‌. این‌ داروها اغلب‌ هنگامی‌ مؤثرند که‌ 4-3 هفته‌ مصرف‌ شوند. اگر مادر به‌ کودک‌ خود شیر می‌دهد هرگونه‌ داروی‌ تجویزی‌ از این‌ بابت‌ باید به‌ دقت‌ در نظر گرفته‌ شود.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

محدودیتی‌ وجود ندارد. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ طبیعی‌ خود را هر چه‌ سریعتر از سر بگیرید.

رژیم‌ غذایی‌

رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

وجود افسردگی‌ پس‌ از زایمان‌ و در کنار آن‌ رخداد تغییرات‌ دیگر در زندگی‌ نظیر طلاق‌، تغییر شیوه‌ زندگی‌ یا اسباب‌ کشی‌
- عدم‌ بهبود افسردگی‌ پس‌ از زایمان‌ در طی‌ 6-4 هفته‌
- وجود افکار و تصمیمات‌ جدی‌ خودکشی‌ که‌ این‌ حالت‌ یک‌ فوریت‌ روانپزشکی‌ است‌.................

افسردگی پس از سزارین دوبرابر زایمان طبیعی است ......................



یک عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: شیوع افسردگی در بین زنانی که از طریق سزارین زایمان می کنند دوبرابر خانم هایی است که به روش طبیعی فرزندشان متولد می شود. ماهرخ دولتیان افزود: نوع زایمان به ویژه سزارین به عنوان یکی از عوامل احتمالی موثر در افسردگی پس از زایمان مطرح شده است.وی ادامه داد: سزارین می تواند موجب اثرات روحی منفی در مادر شود، به گونه ای که این زنان پس از سزارین دچار احساساتی نظیر احساس خسارت و زیان، ارتباطات مختل با نوزاد، اختلال شخصیت و عصبی شدن از پرسنل مراقبت کننده از آنها و ترس از مرگ می شوند.................
اندوه بعد از زایمان و عوارض ناشی از آن را بشناسیم ..............................


برای اکثر والدین، داشتن فرزند تجربه شیرینی است اما از هر پنج مادر، یک نفر بعد از زایمان احساس غمگینی و اندوه را تجربه می کند.
پدر و مادری که به تازگی صاحب فرزند شده اند نیاز دارند تا خود را با مسئولیت و تغییر شیوه زندگی که با آمدن نوزاد جدید به وجود می آید، مطابقت دهند.
برای مادران تغییرات بدنی و فیزیکی در طول دوران حاملگی و بعد از آن نیز مطرح است. بنابراین پدران و مادران باید بتوانند در این دوران که با تغییرات همراه شده، خود را دریابند.
در 10 روز اول بعد از زایمان، تقریباً دو سوم مادران احساس بی حالی و شکنندگی می کنند. در بسیاری از مادران دیده شده که حدود روز سوم، احساس غمگینی دارند و به راحتی اشکشان سرازیر می شود. این احساسات کاملاً طبیعی و شایع بوده و اندوه بعد از زایمان نامیده می شود.
این علائم بیشتر به واسطه خستگی، استرس های زایمان و تغییرات هورمونی عارض می شود و خیلی عمیق نیست و سریع هم برطرف می شود و احتیاج به درمان خاصی ندارد.
اکثر مادران جوان ترکیبی از احساسات مختلف را تجربه می کنند که غمگینی نیز یکی از آنهاست.


چگونه افسردگی بعد از زایمان را تشخیص دهیم؟
گاهی غمگینی یا اندوه بعد از زایمان عمیق و طولانی تر از معمول می شود. اگر این احساس ادامه پیدا کند مادر به افسردگی بعد از زایمان مبتلا شده است.
این حالت ممکن است تا یک سال هم بروز کند اما اغلب در همان هفته های اول بعد از زایمان خود را نشان می دهد.
اگر حالات افسردگی جدی شود و بیشتر از دو هفته طول بکشد به طوری که انجام کارهای روزانه مادر را مختل کند، اصطلاحاً افسردگی بعد از زایمان نامیده می شود که ممکن است از چند هفته تا چند ماه هم طول بکشد. احتمال افسردگی بعد از زایمان در تمام زایمان ها یکسان است.


علایم افسردگی بعد از زایمان
گریه کردن بدون هیچ دلیل مشخصی، اضطراب زیاد، بی قراری، رنجش و خشم، عدم اعتماد به نفس، عدم علاقه به نوزاد، خانواده، دوستان و به طور کلی زندگی، تحلیل قوا و مشکلات خواب و یا حتی بی خوابی، عدم تمرکز و آشفتگی، پرخوری و یا بی اشتهایی، اخطار صدمه زنی به نوزاد و یا دیگران، اخطار خودکشی، ترس از به خطر افتادن سلامت خود، نوزاد یا اطرافیان، احساس بی کفایتی، شکست و عدم توانایی در تطابق با شرایط جدید، عدم تمایلات جنسی به مدت طولانی (غالباً بیش از 6 ماه بعد از زایمان) از علایم افسردگی بعد از زایمان است.
گفتنی است که بسیاری از زنان ممکن است بعضی از این علامات را داشته باشند اما افسرده نباشند. به هرحال اگر مادری هرکدام از این علامات را داشته باشد بهتر است به پزشک و یا مراکز پزشکی مراجعه نماید، شاید افسردگی بعد از زایمان باشد.


علل افسردگی بعد از زایمان چیست؟
افسردگی بعد از زایمان فرآیندی پیچیده است و می تواند تمام زنان را در سنین مختلف با فرهنگهای مختلف و کلاسهای اجتماعی متفاوت گرفتار کند. در حقیقت کسی نمی داند علت واقعی این افسردگی چیست اما مادرانی که این مشکل را داشته اند، غالباً این موارد را گزارش کرده اند: احساس منزوی بودن و یا نداشتن حامی، مشکلات ارتباطی با همسر، خستگی و تحلیل قوا، موضوعات استرس زا در زندگی همانند اسباب کشی، طلاق و یا مرگ نزدیکان، احساس ناراحتی های جسمی، عدم فرصت کافی برای خلوت کردن با خود، مشکلات حین یا بعد از زایمان، سابقه ارتباط ضعیف با دیگران و داشتن نوزاد نارس یا مشکل دار.
لازم به ذکر است مادرانی که سابقه افسردگی در خانواده آنها دیده می شود در مقایسه با مادران دیگر بیشتر در معرض افسردگی بعد از زایمان قرار دارند.


برای درمان احساس افسردگی چه کارهایی باید انجام داد؟
اولین گام در ارتباط با افسردگی، تشخیص مشکل است. بسیاری از مادران نمی توانند راحت در مورد احساساتشان با دیگران صحبت کنند. بنابراین به واسطه داشتن احساس افسردگی نباید شرمنده بود. در مورد این احساسات صحبت با پزشکان، مشورت با مراکز بهداشتی، ریلکسیشن و درمان دارویی راه حل مناسبی است.
همچنین مادران برای تطبیق با شرایط باید انتظارات واقع بینانه داشته باشند، مراقب خودشان باشند، احساساتشان را بیان کنند و با کمک گرفتن از اطرافیان مانند خانواده و همچنین شوهرانشان به حل این معضل کمک کنند.
گفتنی است بسیاری از مادران و خانواده ها، افسردگی بعد از زایمان را تشخیص نمی دهند و اطلاعاتی هم در این مورد ندارند. حتی اگر فردی مطمئن نیست که حالت هایش به افسردگی بعد از زایمان مربوط می شود یا خیر، بهتر است هرچه سریعتر در جهت رفع آن بکوشد. کمک گرفتن جهت رفع مشکل و درمان زود هنگام، آدمی را از چنگال هر نوع افسردگی می رهاند و نشاط و لذت از زندگی را به ارمغان خواهد آورد.....................

روشهای موقتی جلوگیری از بارداری .................................................................................



قرص های ال . دی و اچ . دی

قرص های تری فازیک (سه مرحله ای )

قرص های تک هورمونی ( دوران شیر دهی )

کاندوم

آی . یو . دی

نورپلانت ( کپسولهای کاشتنی )‌

آمپولهای تزریقی





قرص های ال . دی و اچ . دی

یکی از روشهای مطمئن در پیشگیری از بارداری ، مصرف قرص های خوراکی ترکیبی است ، که به دو شکل ال .دی ، و اچ دی در بسته های 21 عددی در دسترس عموم می باشد . مقدار هورمونهای استروژن و پر وژسترون قرص های اچ .دی بیشتر از قرص های ال .دی است .

مزایا

کاهش میزان بیماریهای التهابی لگن

کاهش میزان کیست خوش خیم و سرطان تخمدان

کاهش میزان غدد خوش خیم پستان

کاهش میزان خونریزی قاعدگی و در نتیجه جلوگیری از کم خونی و رفع قاعدگی درد ناک

پیشگیری از حاملگی خارج از رحم

طریقه مصرف

هر بسته حاوی 21 قرص می باشد. اولین قرص را از روز پنجم قاعدگی آغاز نمایید. در صورت اتمام خونریزی و یا ادامه خونریزی ، در هر دو حال روزانه یک قرص مصرف کنید، تا بسته قرص تمام شود. بهتر است قرص را پس از شام و پیش از خواب میل نمایید تا عوارض گوارشی ایجاد نکند. پس از اتمام بسته قرص، هفت روز کامل قرص نخورید و در روز هشتم بسته بعدی را بدون توجه به روز شروع قاعدگی آغاز نمایید. چنانچه تا هفت روز قاعدگی رخ نداد ، به مرکز بهداشتی – درمانی یا پزشک مراجعه کنید.

در صورت فراموش کردن مصرف قرص

چنانچه یک شب مصرف قرص را فراموش کردید ، تا نوبت مصرف قرص بعدی به محض یاد آوردن، یک قرص میل کنید

چنانچه دو شب پشت سر هم مصرف قرص را فراموش کردید ، در دو شب بعدی، هر شب به جای یک قرص دو قرص میل کنید و تا آخر بسته مجدداً هر شب یک قرص مصرف نمایید و علاوه بر آن، همزمان از روش پیشگیری دیگری مثل کاندوم استفاده کنید .

چنانچه سه شب یا بیشتر مصرف قرص را فراموش کردید ، از مصرف بقیه قرص ها خودداری نموده ، تا شروع قاعدگی از روش دیگری استفاده کنید. سپس از روز پنجم قاعدگی بسته جدید را آغاز کنید.

نکات مهم :

اثر قرص پیشگیری از بارداری یک هفته پس از شروع اولین بسته قرص ظاهر می شود . در صورت انجام نزدیکی در این فاصله ، باید علاوه بر مصرف قرص از روش دیگری ، مثل کاندوم ، استفاده کرد .

قرص ها را بصورت نا پیوسته ، مثلاً یکماه در میان یا دو ماه در میان مصرف نکنید .

در موارد زیر همزمان با مصرف قرص احتمال حاملگی وجود دارد :

ابتلا به اسهال و استفراغ شدید

مصرف داروهای ضد سل و یا ضد تشنج

مصرف آنتی بیوتیکهایی ،‌مثل آمپی سیلین و تتراساسکلین

در هر یک از موارد فوق همزمان با مصرف قرص باید از یک روش پیشگیری دیگر ، مثل کاندوم ، استفاده کرد .

قرص های پیشگیری از بارداری برای چه افرادی مناسب تر است ؟

خانم هایی که خواهان یک روش مطمئن قابل برگشت پیشگیری از بارداری هستند .

خانم هایی که قاعدگی منظم و دردناک دارند .

خانم هایی که در سال های اول ازدواج به سر می برند .

موارد منع مصرف

- حاملگی یا احتمال آن

- سرطان پستان

- خونریزی های نا شناخته رحمی

- بیماریهای قلبی – عروقی

- اختلالات خونی

- افزایش چربیهای خون

- بیماری های کبدی و کیسه صفرا

- فشار خون

- سردرد های میگرنی

- بیماریهای قند

- صرع

- افسردگی شدید

- خانم های سیگاری چاق بالای35 سال سن که بیش از پنج نخ سیگار در روز مصرف می کنند، بهتر است از روش دیگری استفاده کنند .



نکات مهم در مصرف قرص :

وجود لکه بینی همزمان با مصرف مرتب قرص ، به مدت 2 تا 3ماه اهمیتی ندارد . در صورت تداوم بیشتر باید به پزشک مراجعه کرد .

علائمی مانند تهوع ، استفراغ و سردرد همراه با مصرف قرص به تدریج پس از 2 تا 3ماه برطرف می شود . برای پیشگیری از این عارضه بهتر است قرصها را پس از شام و قبل ازخواب مصرف کرد . ( در صورت تداوم علائم تهوع و استفراغ می توان همراه با قرصهای پیشگیری ، از قرصهای ویتامین ( ب - B6 ) به مدت محدود استفاده کرد ) .

در مدتی که قرص مصرف می شود ، حجم خون قاعدگی به نسبت قبل از مصرف ، کاهش می یابد که در صورت کم شدن بیش از حد و لکه بینی یک در میان و یا قطع کامل ، باید به پزشک مراجعه کرد .

برای مصرف قرص LD محدودیت سنی وجود ندارد و می توان آن را تا سن 45 سالگی و حتی بیشتر تحت نظارت و کنترل ادامه داد . لیکن در مواردی نظیر فشار خون کنترل نشده و مصرف سیگار و غیره توصیه می شود که مصرف قرص به سن کمتر از 35سال محدود گردد و در سنین بالاتر افراد باید پس از مشاوره از روشهای دیگری استفاده کنند .

قرص های تری فازیک (سه مرحله ای )

یکی از روشهای موثر و قابل برگشت پیشگیری از بارداری ، مصرف قرص های خوراکی تری فازیک می باشد . این قرص ها به دلیل داشتن مقادیر متفاوتی هورمون دارای سه رنگ متفاوت می باشند و بایستی از نقطه شروع به طور مرتب مصرف گردند .

مزایا :

جلوگیری از حاملگی خارج از رحم

کاهش کیست خوش خیم تخمدان

کاهش میزان سرطان تخم دان

کاهش میزان غدد خوش خیم پستان

کاهش خونریزی قاعدگی

جلوگیری از کم خونی

رفع قاعدگی درد ناک

کاهش میزان بیماریهای التهابی لگن

طریقه مصرف

بسته های قرص تری فازیک دارای 21عدد قرص می باشد. باید مصرف این قرص ها را تحت نظر ماما یا پزشک شروع نمود و از مصرف خود سرانهء آنها پرهیز نمود. اولین قرص را از اولین روز قاعدگی آغاز کنید و روزانه یک قرص تا 21روز میل نمایید . پس از پایان بسته قرص ، هفت روز کامل قرص نخورید . در روز هشتم ، بسته بعدی قرص را بدون توجه به روز شروع قاعدگی آغاز نمایید و چنانچه تا هفت روز خونریزی قاعدگی رخ نداد ، به مرکز بهداشتی یا پزشک مراجعه نمایید .

در صورت فراموش کردن مصرف قرص

چنانچه پیش از12ساعت از زمان همیشگی ، خوردن قرص را به یاد آورید ، بلافاصله یک قرص مصرف کنید .

چنانچه بعد از ‍12ساعت به یاد آوردید که یک قرص یا بیشتر را فراموش کرده اید ، مصرف بقیه قرص ها را ادامه داده و قرص های فراموش شده رامصرف نکنید . در عوض به منظور پیشگری از بارداری نا خواسته حتماً به طور همزمان با مصرف بقیه قرص ها از روش دیگری ، مثل کاندوم ، استفاده کنید .

نکات مهم :

اثر این قرص ها در پیشگیری از حاملگی یک هفته پس از شروع اولین بسته قرص ظاهر می شود و چنانچه در این فاصله نزدیکی صورت گیرد ، علاوه بر مصرف قرص از یک روش پیش گیری دیگر ، مثل کاندوم ، استفاده کنید

قرص ها را به صورت نا پیوسته – مثلاً ، یک ماه در میان یا دو ماه در میان مصرف نکنید .

توجه کنید که در موارد زیر احتمال حاملگی همزمان با مصرف قرص ها افزایش می یابد و بایستی از روش دیگری همزمان با مصرف قرص ها استفاده کرد :

مصرف نا مرتب قرص ها

ابتلا به اسهال و استفراغ شدید

مصرف آنتی بیو تیک ها – مثل آمپی سلین ، تتراسایکلین

مصرف داروهای ضد سل و ضد تشنج



قرص های تک هورمونی ( دوران شیر دهی )

یکی از روشهای مناسب جهت پیشگیری از بارداری در مادران شیرده قرص های لاینسترنول می باشد ، که ترجیحاً بهتر است در شش ماه اول پس از زایمان مصرف شوند ، به این شرط که شیر خوار به جز شیر مادر از هیچ نوع نوشیدنی یا غذای دیگری (حتی آب ) استفاده نکند . باید دانست که مصرف قرص شیردهی (لاینسترنول ) ترشح شیر را کاهش نمی دهد .

طریقه مصرف

هر بسته قرص شیر دهی حاوی 28 عدد قرص می باشد که شروع آن از 45 روز پس از زایمان یا نخستین روز قاعدگی است . چنانچه بیش از 42 روز از زایمان گذشته، ولی قاعدگی شروع نشده باشد ، باید از حامله نبودن مادر اطمینان حاصل کرد .

روزانه در ساعت معین (مثلاً ، ساعت 10 صبح ) یک قرص میل نمایید . پس از پایان یک بسته ، بلافاصله در روز بعد مصرف اولین قرص از بسته جدید را آغاز کنید . در طول مدت مصرف قرص ها ممکن است قاعدگی قطع شده یا لکه بینی وجود داشته باشد ، که بایستی بدون توجه به این حالت ، قرص ها را همچنان در ساعتی معین میل نمود . در صورت شروع خونریزی قاعدگی نیز باید مصرف قرص ها را ادامه داد .

در صورت فراموش کردن مصرف قرص

چنانچه کمتر از سه ساعت از زمان همیشگی مصرف قرص گذشته باشد ، در همان لحظه به خاطر آوردن ، قرص فراموش شده را مصرف کرده و سپس قرص های بعدی را در همان زمان همیشگی میل نمایید .

چنانچه بیش از سه ساعت از زمان همیشگی مصرف قرص گذشته باشد ، در همان لحظه به خاطر آوردن ، قرص فراموش شده را مصرف کرده و سپس قرص های بعدی را در همان زمان همیشگی میل نمایید . به علاوه ، دو روز نزدیکی نداشته باشید و یا جهت اطمینان در این دو روز از کاندوم استفاده کنید .

نکات مهم

در موارد زیر همزمان با مصرف قرص شیردهی احتمال حاملگی وجود دارد :

ابتلا به اسهال و استفراغ

مصرف آنتی بیوتیکها

مصرف داروهای ضد تشنج

مصرف مسکن ها

در هر یک از موارد فوق ، هممزمان با مصرف قرص های شیردهی باید از یک روش پیشگیری دیگر ، مثل کاندوم ، استفاده کرد .



موارد منع مصرف قرص های دوران شیردهی :

حاملگی

بیماری شدید کبدی یا سابقه بیماری کبدی ( در صورتی که نتایج آزمایشات کبدی به وضعیت طبیعی برنگشته باشد . )

سرطان پستان و کلیه سرطانهای وابسته به هورمون

خونریزی رحمی با علت ناشناخته

سابقه حاملگی خارج از رحم



عوارض قرصهای ضدبارداری

تهوع و استفراغ

افزایش وزن

سردرد و سرگیجه : به ندرت گرگرفتگی ، تحریک پذیری و افسردگی با مصرف قرص دیده می شود که باید در این صورت نوع قرص تعویض گردد و یا از روش دیگری برای پیشگیری از حاملگی استفاده کرد .

حساسیت پستانها

لکه بینی

لکه پوستی

ازدیاد فشار خون : افزایش فشار خون در افراد مسن بیشتر است ، لذا تجویز قرصها از 35سالگی به بالا با احتیاط صورت می گیرد . ازدیاد جزئی فشار خون بدون علامت بوده و قابل تحمل است ، ولی در ادامه مصرف قرص ، با علائمی چون سردرد ، خستگی ، عصبانیت ، بی خوابی ، طپش قلب و خونریزی از بینی نمایان می شود .

مصرف قرصهای ضدبارداری ممکن است احتمال ایجاد لخته های خونی را در بعضی از افراد افزایش دهد .

در بررسی نمونه ها هیچگونه افزایش در بروز سرطان پستان ، تخمدان ، رحم ، گردن رحم و مهبل مشاهده نشده است . لذا قرصها سرطان زا نیستند .

مصرف قرص در زن سالم به هیچ وجه موجب پیدایش بیماری قند درهنگام مصرف یا پس از قطع قرص نمی شود . ولی ممکن است در زنان مبتلا به بیماری قند موجب تشدید بیماری شود . اثرات سوء حاملگی در زن مبتلا به بیماری قند به مراتب شدیدتر و خطرناکتر از قرصها است .

اگر در زنی که قرصهای خوراکی پیشگیری از حاملگی استفاده می کند ، ترشح شیر پیدا شود باید از روشهای دیگر پیشگیری از حاملگی استفاده کند واگر ترشح شیر ادامه یابد و به خصوص اگر اختلالات بعدی در عادت ماهانه پیدا شود ، زن برای انجام یک معاینه کلی باید به پزشک مراجعه نماید .

طول مدت مصرف :

مصرف قرصهای خوراکی پیشگیری از حاملگی در زنانی که سالم هستند ، ممکن است چند سال ادامه پیدا کند و ترک دوره ای آنها توصیه نمی شود . قرص خوراکی پیشگیری از حاملگی در زنان بالای 40سال باید با احتیاط تجویز شود .

علائم هشدار دهنده :‌

در صورتی که هنگام مصرف قرص ضدبارداری علایمی مانند سرفه همراه با خلط خونی ، تنگی نفس ، احساس فلجی یک طرفه بدن یا دست و پا ، تورم یا درد غیرعادی در پاها ، سردرد شدید یک طرفه ، کوری گذرا ، درد سینه ای و شکمی و زردی پوست یا چشمها مشاهده شد ، باید به پزشک مراجعه کنید .

کاندوم

یکی از روشهای پیشگیری از بارداری کاندوم (پوشش یا غلاف ) است که توسط مردان مورد استفاده قرار می گیرد و از وارد شدن مایع منی به داخل مجرای تناسلی زن جلوگیری می کند . این وسیله از پلاستیک نازک تهیه شده و از قابلیت ارتجاعی زیادی برخوردار می باشد .



مزایای کاندوم

- یکبار مصرف است .

- نقش بسزایی در درمان انزال زود رس مردان دارد .

- در جلوگیری از بیماریهای مقاربتی ، از جمله ایدز ، مؤثر است .

- قدرت نعوظ را در افراد مسن یا کسانی که اعمال جراحی قسمت تحتانی شکم داشته اند ، حفظ می کند

- در زمانی که نسبت به اسپرم همسرشان حساسیت و آلژی دارند ، نقش حفاظتی دارد .

- به دلیل کاهش انتقال بیماریهای مقاربتی ، خطر ابتلای زنان را به سرطان دهانه رحم کاهش می دهد .

طریقه مصرف :

- پیش از شروع نزدیکی ، باید کاندوم را بر روی آلت در حال نعوظ کشید زیرا ترشحاتی که مردان پیش از انزال کامل دارند ، حاوی سلول نطفه بوده و از این رو ممکن است باعث ایجاد حاملگی شود.

- باید کاندوم را طوری استفاده کرد که فضای خالی کوچکی در انتهای آن باقی بماند تا مایع منی در آن جمع شود .

- کاندوم باید تمامی طول آلت تا قاعده را بپوشاند .

- بلافاصله پس از انزال ، در حالی که هنوز در حالت نعوظ قرار دارد ، باید برای خارج نمودن کاندوم اقدام نمود . عمل خروج بایستی با گرفتن لبه کاندوم صورت گیرد تا از سر خوردن کاندوم و نشت منی جلوگیری شود .



نکات مهم

- هر کاندوم را باید یکبار مورد استفاده قرار داد و پس از مصرف از بین برد .

- دقت کنید که کاندوم سوراخ نباشد و یا در اثر تماس با ناخن یا اجسام دیگر نیز پاره نشود .

- قبل از استفاده از کاندوم به تاریخ پایان مصرف آن توجه کنید و از کاندومهای شکننده و چسبناک که احتمال پاره شدن دارند ، استفاده نکنید .

- کاندوم را از حرارت ،‌نور و رطوبت دور نگه دارید ، زیرا این عوامل احتمال پارگی یا سوراخ شدن آن را افزایش می دهد .

- در صورت پاره شدن کاندوم در حین مقاربت ، مقاربت را بلافاصله متوقف کرده و از کاندوم جدیدی استفاده نمایید .

- چنانچه پس از مقاربت متوجه شدید که کاندوم سوراخ یا پاره بوده و احتمال بروز حاملگی نا خواسته وجود دارد ، هر چه سریعتر – ترجیحاً صبح روز بعد – به مراکز بهداشتی –درمانی یا پزشک مراجعه کنید . در صورت عدم دسترسی به پزشک یا مراکز فوق ، به طریقه زیر عمل کنید :

ابتدا 2 قرص اچ دی ، را یکجا خورده و 12 ساعت بعد 2قرص اچ دی ، دیگر مصرف کنید و یا4 قرص ال دی ، را یکجا خورده و پس از 12 ساعت 4قرص ال دی ، دیگر میل نمایید .

لازم به ذکر است برای استفاده از این روش حداکثر تا 72 ساعت (سه روز ) پس از نزدیکی مشکوک مهلت دارید . هر چه زودتر خوردن قرص را شروع کنید تا شانس حاملگی نا خواسته کمتر شود . دقت کنید که این روش را نباید به طور دائم به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری استفاده کنید . بروز حالت تهوع و استفراغ در این روش امری طبیعی است . در این صورت می توانید از داروهای ضد تهوع استفاده نمایید .



آی . یو . دی

آی . یو .دی وسیله کوچکی از جنس پلاستیک است که گاه در بدنه آن مس یا هورمون نیز تعبیه شده است. کاربرد این وسیله روشی مطمئن ، مؤثر و طولانی مدت برای پیشگیری از بارداری می باشد .



آی .یو . دی برای چه افرادی مناسب تر است ؟

- خانم های شیرده

- خانم هایی که تمایلی به استفاده از روشهای هورمونی ندارند و یا به دلیل بیماری در استفاده از روشهای دیگر پیشگیری از بارداری مشکل دارند .

- خانم هایی که ترجیح می دهند روشی را انتخاب کنند که نیاز به مصرف روزانه یا استفاده برای هر بار نزدیکی نداشته باشد .

- خانم هایی که تعداد فرزندانشان کافی است ، ولی تمایلی به استفاده از روش بستن لوله ها ندارند.

- خانم هایی که حداقل یکبار زایمان کرده و به یک روش موثر و مناسب احتیاج دارند .

عوارض

- افزایش حجم و مدت خونریزی قاعدگی ، که معمولاً پس از چند دوره قاعدگی بر طرف شده به حالت قبل باز می گردد.

- خروج خود به خود آی . یو. دی ، که بیشتر در ماه اول در جا گذاری آی . یو . دی ویا پس از زایمان دیده می شود .

- عفونت لگن و دستگاه تناسلی

مزایا

- در مقاربت زن و شوهر دخالتی ندارد .

- نیاز به یاد آوری روزانه ندارد .

- اثرات زیان باری بر حاملگی های بعدی ندارد .

- بلافاصله پس از برداشتن آی. یو.دی ، حاملگی به طور طبیعی اتفاق می افتد .



موارد منع مصرف

- خونریزی های نا شناخته رحمی

- بیماریهای انعقادی خون

- نا هنجاریهای مادر زادی رحمی

- سرطان های دستگاه تناسلی

- عفونت های لگنی

- حاملگی و یا مشکوک بودن به حاملگی

- سابقه بیماریهای قلبی

- سابقه حاملگی خارج از رحم

- قاعدگی طولانی توأم با کم خونی

- خونریزی های شدید و دردناک به هنگام قاعدگی



زمان مناسب برای گذاشتن آی . یو . دی

- در روزهای دوم تا پنجم قاعدگی

- شش هفته پس از زایمان

- بلافاصله پس از سقط های کمتر از سه ماه بارداری

- شش هفته پس از سقط های بالاتر از سه ماه بارداری



مراقبت های لازم پس از گذاشتن آی .یو . دی

- در ماه اول گذاشتن آی. یو . دی باید از روشهای پیشگیری دیگری به طور همزمان استفاده کرد.

- جهت کنترل و معاینه بایستی یک ماه بعد ، سه ماه بعد و سپس سالی یکبار به مرکز بهداشتی یا پزشکی مراجعه نمود .

- در خانم هایی که در طول سه سال اخیر آزمایش سرطان دهانه رحم (تست پاپ اسمیر ) انجام نداده اند، انجام این آزمایش ضروری است .

- تعویض آی . یو . دی پس از پایان مدت زمان اثر آن ضروری است .



روشهای طولانی مدت جدید

نورپلانت ( کپسولهای کاشتنی )‌

در حال حاضر زنان در نواحی مختلف دنیا می توانند از چند روش جدید طولانی اثر پیشگیری از حاملگی که از یک ماه تا 5سال مؤثر است هم استفاده کنند .

دو تا از مهم ترین این روشها عبارتند از : نورپلانت ( کپسولهای کاشتنی ) و آمپولهای تزریقی.

نورپلانت متشکل از 6 کپسول است که در زیر پوست بازو در قسمت داخلی تحتانی یا فوقانی کاشته می شوند ،6کپسول است که به تدریج هورمون آزاد می کنند و بمدت 5 سال مؤثر است . نوع دیگر آن دو کپسول است که در فنلاند تائید شده است و حداقل سه سال از حاملگی پیشگیری می کند . این روش در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ایران مورد استفاده است .

نورپلانت حداقل بمدت 5سال مؤثر است . نورپلانت یک روش قابل برگشت است و 24 ساعت بعد از برداشتن آن تخمک گذاری به صورت قبل ( طبیعی ) برمی گردد و 76درصد زنانی که از این روش استفاده کرده اند در انتهای سال بعد از برداشتن حامله شده اند . در بسیاری از کشورها به عنوان روش پیشگیری از حاملگی تأیید شده است . این کپسولها غیر قابل جذب هستند و بتدریج زیرپوست هورمون آزاد می کنند .

مزایای استفاده از نورپلانت :

استفاده از آن راحت است .

تا 5سال از بارداری پیشگیری می کند .

اختلالی در فعالیتهای عادی فرد ، تمایلات جنسی یا تماس جنسی بوجود نمی آورد .

هیچگونه محدودیت سنی در استفاده از آن وجود ندارد .

زنانی که در نزدیک سن یائسگی هستند ، می توانند از این روش استفاده کنند .

تأثیری بر شیردهی ندارد . خانمهایی که در حال شیردادن هستند می توانند از این روش 6 هفته پس از زایمان استفاده کنند .

روشی است که ارتباطی به مقاربت ندارد نیاز به هیچگونه اقدامی قبل از تماس جنسی ندارد .

موارد منع مصرف نورپلانت :

در زنانی که از داروهای ضد انعقادی مصرف می کنند .

بیماری کبدی و زردی

خون ریزیهای رحمی با دلیل ناشناخته

اختلالات خونی

حاملگی یا شک به آن ( نظیر عقب افتادن قاعدگی ) .

بیماری های عروقی مغز و بیماریهای مغز و بیماریهای قلبی - عروقی .

سرطان پستان و سایر سرطانهای وابسته به هورمون .

چنانچه زوجین تنها برای مدت کوتاهی مایل به پیشگیری از حاملگی هستند .

عوارض جانبی نورپلانت :

اکثر عوارض جانبی شناخته شده جدی نیستند و نمی توان بروز این عوارض را صرفاً به دلیل استفاده از نورپلانت دانست . شایعترین این عوارض تغییر در الگوی خونریزی قاعدگی است .

این تغییرات شامل تغییر در فاصله بین خونریزیها ، افزایش مدت و مقدار خونریزی عادت ماهانه و لکه بینی است .

این بی نظمی ها و به طور کلی اکثر عوارض نورپلانت ،‌ به تدریج و به مرور زمان ( در فاصله 6تا 12 ماهگی ) کاهش یافته و پس از سال دوم بسیار کمتر اتفاق می افتند ، اما می توانند در هر زمان ایجاد شوند .

غیر از اختلالات قاعدگی از دیگر عوارض نورپلانت به ترتیب شیوع می توان به موارد زیر اشاره نمود :

سرگیجه و حالت تهوع ، سردرد ، تغییرات خلق ، تغییر اشتها ، تغییر وزن ، جوش صورت ، تاری دید ، درد در قسمت سینه ، کاهش میل جنسی ، کم خونی ،‌حساسیت در پستان ، پرمویی ، التهاب پوست .

زمان کاشتن :‌

در هفت روز اول قاعدگی

بلافاصله پس از سقط یا در هفت روز اول پس از سقط .

اگر شیردهی وجود دارد ، نورپلانت را می توان 6 هفته پس از زایمان کاشت .

اگر شیردهی وجود ندارد ، نورپلانت را تا حداکثر 4 هفته پس از زایمان باید کاشت .

نحوه کاشتن و برداشتن :

کاشتن نورپلانت با بی حسی موضعی و ایجاد شکاف کوچکی در زیر پوست بازو و تحت شرایط استیریل انجام می شود و این عمل جراحی کوچک حدود 10دقیقه طول می کشد و نیاز به بخیه ندارد . برداشتن آن هم10تا 15 دقیقه طول می کشد .

در محل بی حسی برای یک یا دو روز ممکن است قدری التهاب یا گرمی ایجاد شود .

بانداژی که پس از کاشتن کپسول انجام شده است ، پس از سه روز برداشته شده و برداشتن گاز و چسب محل کاشت پس از 5 روز باید انجام شود .

محل کاشتن تا سه روز خشک نگه داشته شود .

اختلالات قاعدگی ممکن است ایجاد شود ولی دلیل بر عدم پیشگیری از حاملگی نیست .

اولین ویزیت یک هفته پس از کاشتن کپسول و ویزیت های بعدی به ترتیب سه ماه و شش ماه بعد است وسپس سالی یکبار باید ویزیت گردد .

خارج کردن کپسولها پس از 5سال ضروری است . قبل از این مدت نیز هر موقع که فرد بخواهد باید کپسولها را خارج کرد .

احتمال بارداری پس از 3ماه از برداشتن نورپلانت 40? و پس از24 ماه 90? می باشد .

در صورت مشاهده موارد زیر باید به پزشک مراجعه کرد :

خارج شدن یکی از کپسولها .

درد شدید غیرقابل تحمل بازو .

باقی ماندن علائم گرما ، قرمزی یا درد در محل کاشتن کپسول .

دردهای شدید قسمت تحتانی شکم .

علائم هشدار دهنده :

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر باید برای خارج کردن کپسولها مراجعه شود :

سردرد شدید و تکرارشونده به فرم میگرن برای اولین بار .

اختلال ناگهانی در بینایی .

ایجاد درد ناگهانی و تورم در ساق پا و یا تنگی نفس شدید و ناگهانی همراه با سرفه و خلط خونی .

بروز حاملگی .

واقعیتهایی در برابر باورهای غلط موجود

نورپلانت باعث سرطان نمی شود .

نورپلانت از محل کاشت خود حرکت نمی کند و کپسولها پس از کاشته شدن از زیرپوست بازو تغییر محل نمی دهد .

نورپلانت هیچگونه تأثیری بر روی حاملگی ندارد .

آمپولهای تزریقی

تزریق هورمون پروژسترون ( و در بعضی موارد همراه با استروژن ) به صورت ماهانه در چین و آمریکای لاتین طرفدار دارد و 1.5 میلیون زن از این وسیله استفاده می کنند و یکی از روشهای قابل برگشت پیشگیری از حاملگی است .

آمپولهای ضدحاملگی تزریقی اگر به طور صحیح استفاده شوند ، در زمره مؤثرترین روشها به شمار می روند و دراغلب فرهنگها مورد قبول هستند .

این آمپولها حاوی نوعی هورمون پروژسترون هستند و نوعی از آنها به مدت 3 ماه اثر دارد .

اصولاً روشهای ضدبارداری تزریقی برای زوجهای زیر مناسب است :

زوجهایی که خانواده خود را کامل کرده اما تمایلی برای بستن لوله ها ندارند .

خانمهایی که به بچه خود شیر می دهند و مایل هستند از یک روش پیشگیری از بارداری استفاده کنند . لذا 6 هفته پس از زایمان می توانند این روش را بکار ببرند .

خانمهایی که شوهرانشان وازکتومی شده اند و تا منفی شدن آزمایش اسپرم آنها ، باید از روش دیگری استفاده کنند .

افرادی که در مکان ثابتی زندگی نمی کنند و همیشه جابجایی و تغییر مکان دارند مانند عشایر .

خانم هایی که واکسن سرخجه زده اند و چند ماهی نباید حامله شوند .

کسانی که در استفاده از روشهای دیگر مثل قرصهای خوراکی که نیاز به یادآوری روزانه دارد ، موفق نبوده اند .

موارد منع مصرف :

حاملگی ، سرطان پستان یا دستگاه تناسلی زنان ، خونریزی رحمی با دلیل ناشناخته ، بیماری عروقی قلبی و لخته شدن خون ، سرطان و یا مشکوک به وجود سرطان ، توده پستانی یا ترشح غیرطبیعی از پستان ، بیماری وخیم کبدی و زردی و بیماری قند .

عوارض :

تغییرات قاعدگی بصورت قطع ، لکه بینی و نامنظمی قاعدگی .

احساس درد در پستانها .

سردرد .

افزایش وزن .

کاهش میل جنسی .

برگشت باروری با تأخیر همراه است و بطور متوسط چند ماه بعد از آخرین تزریق ، قدرت باروری باز می شود بیش از 90? زنان مصرف کننده در طی2 سال بعد از قطع حامله شده اند .

زمان اولین تزریق :

در 5روز اول قاعدگی تزریق می شود . در صورت تمایل به ادامه پیشگیری از بارداری ، تزریق بعدی سه ماه بعد خواهد بود .

بلافاصله بعد از سقط .

خانمهایی که تازه زایمان کرده و به نوزاد خویش شیر نمی دهند ، می توانند بلافاصله از آمپول ها استفاده کنند .

درخانمهای شیرده بهتر است 6 هفته پس از از زایمان تزریق انجام شود .

* توجه :

چنانچه خونریزی قاعدگی شدید و به صورت دفع لخته باشد و یا بیشتر از ده روز طول بکشد و یا چنانچه بین دو قاعدگی لکه بینی طولانی وجود داشته باشد بایستی به پزشک مراجعه کرد .

واقعیتهایی در برابر باورهای غلط موجود

آمپولهای تزریقی در زنان ایجاد نازایی نمی کند و پس از گذشت یکسال از آخرین تزریق قدرت باروری مشابه افراد دیگر خواهد بود .

آمپولهای تزریقی باعث سرطان نمی شود .

فواید آمپولهای تزریقی

بسیار مؤثر است .

قابل برگشت است .

احتمال سرطان رحم و تخمدان کاهش می یابد .

مصرف آن آسان است .

عوارض استروژن را ندارد .

حجم شیر را در زنان افزایش می دهد .

اثری بر روابط جنسی ندارد .........................
تغذیه تکمیلی شیرخواران ....................................................

شیر مادر بهترین و کاملترین غذا برای شیرخواران زیر 6 ماه می‌باشد و در این دوران شیر مادر به تنهایی به علاوه قطره مولتی ویتامین (از 15 روزگی) کلیه نیازهای تغذیه‌ای شیرخوار را تامین می‌کند.
غذای کمکی برای شیرخوار باید پس از 6 ماهگی شروع شود، زیرا بعد از6ماهگی نیازهای غذایی شیرخوار به تنهایی با شیر برآورده نمی‌شود و لازم است علاوه بر شیر مادر، تغذیه کودک با غذاهای نیمه جامد نیز شروع شود. تغذیه تکمیلی علاوه بر تامین انرژی، دوران بسیار حساسی برای ایجاد عادات صحیح غذایی و استفاده از غذای سفره خانواده است.
شروع تغذیه تکمیلی قبل از 6 ماهگی به دلیل آماده نبودن دستگاه گوارش شیرخوار برای پذیرش غذاهای دیگر غیر از شیر، اقدام نادرستی است. چون دستگاه گوارش کودک هنوز تکامل نیافته و با کوچکترین آلودگی به علت عدم رعایت بهداشت امکان ابتلا به عفونت‌ها از جمله اسهال افزایش می‌یابد و باعث کاهش یا توقف رشد شیرخوار می‌شود. از طرف دیگر شروع زودرس تغذیه تکمیلی سبب کاهش مدت زمان مکیدن پستان مادر می‌شود. بعلاوه ممکن است غذای کمکی در مقایسه با شیر مادر، انرژی و مواد مغذی کمتری به کودک برساند که موجب اختلال رشد کودک و در نهایت سوءتغذیه او می‌شود. همچنین زود شروع کردن تغذیه تکمیلی احتمال بروز حساسیت به بعضی از مواد غذایی را در کودک افزایش می‌دهد.
نتیجه‌ این که بهترین سن شروع غذای کمکی بعد از پایان ماه ششم زندگی است. البته‌ این به آن معنی نیست که باید دفعات شیردهی را کم کرد، بلکه باید مادر ترغیب شود هر زمان که کودک تمایل دارد شیر خود را به او بدهد و براساس سن کودک چند نوبت نیز غذای کمکی بعد از شیر مادر به او داده شود. اگر غذای کمکی دیر شروع شود کودک تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و امتحان کردن مزه و طعم‌های جدید از دست می‌دهد. همچنین تکامل عمل جویدن به تعویق می‌افتد و کودک غذای دیگری جز شیر مادر و یا مایعات را نمی‌خورد که‌ این خود منجر به کم غذایی، اختلال رشد و سوء تغذیه می‌شود

.
اصول کلی که باید در مورد تغذیه تکمیلی رعایت شوند عبارتند از


ـ مواد غذایی باید از نظر مقدار و نوع به تدریج به غذای شیرخوار اضافه شود.
ـ ابتدا از یک نوع غذای ساده شروع و به تدریج مخلوطی از چند نوع غذا داده شود.
ـ از مقدار کم شروع و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود.

ـ بین اضافه کردن مواد غذایی مختلف حدود 7ـ5 روز فاصله لازم است. زیرا شیرخوار باید به یک نوع غذا عادت کند و بعد غذای جدید اضافه شود. اضافه کردن یک به یک مواد سبب می‌شود اگر کودک ناسازگاری به یک ماده غذایی داشته باشد شناخته شود و بتوان آن را از غذا حذف کرد. همچنین دستگاه گوارش کودک فرصت پیدا کند تا به غذا عادت کند.

ـ ابتدا باید غذا رقیق تهیه شود به طوری که غلظت آن کمی‌بیشتر از شیر مادر باشد. سپس به تدریج بر غلظت آن افزوده شود. سفت کردن تدریجی غذا سبب یاد گرفتن عمل جویدن می‌شود.

ـ اگر در شروع غذای تکمیلی، شیرخوار به غذای خاصی بی‌میل بود، نباید در خوردن آن پافشاری کرد و می‌توان یک تا دو هفته آن غذا را حذف و سپس دوباره به او داد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد اهمیت شیر مادر اینجا را کلیک کنید.
تغذیه شیرخوار
کودک در ابتدا در مرحله نوزادی از شیر مادر تغذیه می‌کند. با بزرگ‌تر شدن او مواد خوراکی دیگر نیز به فهرست غذایی او اضافه می‌شود تا زمانی که او هم مانند دیگر افراد خانواده تغذیه کند. برخی مادران به راستی نمی‌دانند چه زمان می‌توان کودک را با موادی غیر از شیر تغذیه کرد و حتی گاهی نوع مواد غذایی و مقدار مصرف آنها را بخوبی نمی‌شناسند. در این مبحث سعی شده است در مورد پخت غذاهای کمکی در سنین معین اطلاعاتی داده شود.
شروع غذای کمکی از 6 ماه به بعد است که با فرنی آغاز می‌شود و طرز تهیه آن را در طرز تهیه فرنی می‌توانید ببینید. بعد از فرنی، تغذیه کمکی کودک حریره بادام و پوره سیب زمینی و … است. کم کم تا یک سالگی، تنوع غذایی باعث رشد قوه چشایی کودک و کشف رنگها و مزه‌ها و بوهای مختلف توسط او می‌شود. با این کار کودک قدرت انتخاب پیدا می‌کند و این مرحله از رشد، اهمیت بسیار زیادی دارد.
تغذیه شیرخوار در ماه هفتم
دو هفته اول: تغذیه با حریره بادام . حریره بادام نیز مانند فرنی از یک قاشق مرباخوری یک بار در روز شروع می‌شود و تا روز ششم و هفتم به 12 قاشق مرباخوری در روز می‌رسد. فراموش نشود که در این مدت به تدریج مقدار و دفعات تغذیه با حریره بادام افزایش می‌یابد و تغذیه با فرنی کم می‌شود.
دو هفته آخر: ضمن ادامه تغذیه با شیر مادر قبل از هر وعده غذای کمکی، در این دو هفته شیرخوار با غذای جدیدی آشنا شده و سوپ به رژیم غذایی او افزوده می‌شود. به ‌این ترتیب که روز اول، صبح و عصر و شب هر بار از 3 قاشق مرباخوری فرنی یا حریره بادام استفاده می‌کند و ظهر علاوه بر فرنی یا حریره بادام، یک قاشق مرباخوری به سوپ ظهر و شب اضافه اضافه ولی از فرنی یا حریره بادام کم می‌شود تا بر حسب اشتهای کودک مقدار سوپ به 3 تا 6 قاشق مرباخوری در هر وعده برسد. طرز تهیه سوپ
برای سهولت کار و رعایت تنوع در غذای شیرخوار، می‌توان یک روز در میان از فرنی و حریره بادام استفاده کرد.
برای تنوع بخشیدن به غذای کودک باید هر چند روز یک بار مواد تشکیل دهنده سوپ را تغییر داد. هر سه روز یکبار می‌توان جو، بلغور، گندم و رشته فرنگی را که قبلا پخته و نرم شده است به اندازه یک قاشق مرباخوری به سوپ اضافه کرد. بعد از اضافه کردن جو، گندم و … بهتر است به اندازه یک قاشق مرباخوری کره یا روغن مایع به سوپ اضافه نمود. افزودن کره یا روغن مایع به غذای شیرخوار به ویژه شیرخوارانی که رشد کافی ندارند به رشد آنان کمک می‌کند. از سبزی‌های نشاسته‌ای و یا سایر سبزی‌ها می‌توان پوره تهیه کرد و به جای یک وعده فرنی، صبح یا عصر از پوره استفاده نمود.
برنامه غذایی کودک در دو هفته آخر ماه هشتم زندگی
صبح: 3 قاشق مرباخوری فرنی یا حریره + نصف زرده تخم مرغ
ساعت ده صبح: 3 قاشق مرباخوری فرنی یا حریره و یا پوره
ظهر: 3 تا 6 قاشق مرباخوری سوپ + 2 تا 4 قاشق مرباخوری ماست
عصر: 3 قاشق مرباخوری فرنی یا حریره و یا پوره
شب: 3 تا 6 قاشق مرباخوری سوپ + 2 تا 4 قاشق مرباخوری ماست
تغذیه شیرخواران در دو هفته اول ماه نهم
در این زمان می‌توان حبوبات را نیز به سوپ شیرخوار اضافه کرد. به طور معمول تغذیه حبوبات از عدس و ماش که هضم آسان‌تری دارند شروع می‌شود. در صورت امکان می‌توان جوانه عدس یا ماش را به محتویات سوپ افزود. در مورد سایر حبوبات مثل لوبیا چیتی، لوبیا قرمز و … بهتر است قبلا آنها را خیسانده سپس پوستشان را جدا کرده و بعد از پختن به سوپ افزود. هر سه روز یکبار می‌توان نوع حبوبات را تغییر داد. اگر از آرد حبوبات استفاده می‌شود یک قاشق مرباخوری سرصاف کافی است. اضافه کردن کره یا روغن مایع به سوپ به اندازه یک قاشق مرباخوری برای شیرخوارانی که خوب وزن نمی‌گیرند توصیه می‌شود.
دو هفته دوم ماه نهم
در این دو هفته باید میوه را به صورت آب میوه تازه در منزل تهیه کرد. همچنین باید از میوه‌های فصل باشد. در ابندا و در روز اول، تغذیه شیرخوار را با یک قاشق مرباخوری آب میوه همراه با یک قاشق مرباخوری آب سالم و ساده شروع کرده و کم کم به 6 قاشق مرباخوری آب میوه خالص در روز‌های بعد رسانید. آب میوه را می‌توان روزانه بعد از فرنی یا حریره در ساعت 10 صبح به شیرخوار داد.
برنامه غذایی شیرخوار در اواخر ماه نهم
صبح: 3 قاشق مرباخوری فرنی یا حریره + نصف زرده تخم مرغ
ساعت ده صبح: 3 قاشق مرباخوری فرنی یا حریره یا پوره + 6 قاشق مرباخوری آب میوه فصل
ظهر: 3 تا 6 قاشق مرباخوری سوپ + 2 تا 4 قاشق مرباخوری ماست
عصر: 3 قاشق مرباخوری پوره یا فرنی و یا حریره
شب: 3 تا 6 قاشق مرباخوری سوپ + 2 تا 4 قاشق مرباخوری ماست
توجه: تا یک سالگی استفاده از کیوی، انواع توت (توت سفید، توت فرنگی و تمشک) خربزه، آلبالو و گیلاس به علت ایجاد حساسیت در شیرخوار توصیه نمی‌شود.
ماه یازدهم و دوازدهم
تنوع غذا در تهیه سوپ، کته، پوره و … رعایت می‌شود. همچنین با توجه به اشتهای کودک می‌توان به مقدار غذای هر وعده او اضافه کرد. توصیه می‌شود که هنوز هم از دادن غذاهای سفره خانواده به علت داشتن نمک و چاشنی اجتناب شود.
توجه: از پایان شش ماهگی و همزمان با شروع غذای کمکی تا پایان 12 ماهگی، غذای اصلی شیرخوار هنوز شیر مادر است. لذا تغذیه با شیر مادر به طور مکرر و برحسب تقاضا و تمایل شیرخوار در تمام مدت شب و روز به ویژه قبل از هر وعده غذای کمکی باید مورد توجه قرار گیرد.
از دادن مواد غذایی زیر تا یک سالگی باید اجتناب کرد، چون گروهی ایجاد حساسیت می‌کنند، برخی باعث خفگی شیرخوار شده و تعدادی نیز مشکلات دیگری به وجود می‌آورند:
ـ مواد غذایی که ممکن است در شیرخوار زیر یک سال ایجاد حساسیت کنند مانند:
شیر گاو (جوشاندن شیر در تهیه فرنی، مقدار ماده آلرژی موجود در شیر را کم می‌کند)، سفیده تخم‌مرغ، انواع توت، کیوی، آلبالو، گیلاس، خربزه و بادام زمینی.
ـ مواد غذایی که در دوره شیرخوارگی مجاز نیست و ممکن است باعث خفگی شیرخوار شود مانند:
دانه کشمش، دانه انگور، ذرت، تکه‌های سوسیس، آجیل، تکه‌های سفت و خام سبزی‌ها مثل هویچ و … و تکه‌های گوشت.
ـ مواد غذایی که ممکن است مشکلات دیگری ایجاد کنند مانند قهوه یا چای پررنگ که سبب بی‌قراری کودک می‌شود. عسل که باعث احتمال مسمومیت می‌شود (بوتولیسم) ‌ولی استفاده از عسل پاستوریزه اشکالی ندارد. به طور کلی تا یک سالگی، عسل غیرپاستوریزه، ‌شیر پاستوریزه، پنیر، سفیده تخم مرغ، شکلات، میگو، فلفل و ادویه‌جات، ترشی‌ها، نمک، نوشابه‌های گازدار، آب میوه‌های صنعتی و از میوه‌ها، خربزه، کیوی، انواع توت (توت سفید، توت فرنگی، تمشک)، آلبالو، گیلاس و یا از حبوبات، لپه و نخود، همچنین از گروه سبزی‌ها، اسفناج و کلم توصیه نمی شود ..................................
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2712
2687
پربازدیدترین تاپیک های امروز