salam maman pouya......ishala ke marizetoon zooodi khob she... man pedaram 8 sale pish anzhio kard va on moghe faghat az tarigh pa mikardan............ alan az tarighe dast anjam midan va kheili rahato sariiiiiiiii hastesh mablaghe daghighesho nemidooonam....vali dr nazeri to anzhio harfe avalo mizane............. allan fekr konam hodode 3.500 melion begiran ishoon...vali nafare avale irane.....
salam maman pouya......ishala ke marizetoon zooodi khob she... man pedaram 8 sale pish anzhio kard va on moghe faghat az tarigh pa mikardan............ alan az tarighe dast anjam midan va kheili rahato sariiiiiiiii hastesh mablaghe daghighesho nemidooonam....vali dr nazeri to anzhio harfe avalo mizane............. allan fekr konam hodode 3.500 melion begiran ishoon...vali nafare avale irane.....
سلام من همین الان یک مطلب در مورد انژیو قلب خوندم یه روش جدید هست به اسم سیتی انژیو تواین روش ماده ای به مریض تزریق میکنن بعد با دستگاهی شبیه ام ار ای گرفتگی رگ رو تشخیص میدن بدون هیچ خونی و درد البته دکتر ها به خاطر کم هزینه بودنش احتمال داره بهتون نگن هزینش حدود 400 تومن میشه باز هم تحقیق کنید
(لطفن بخوانید!) پیشگفتار: خیلی وقت بود وقت خالی گیر نیاوردهبودم که این فاجعه را بنویسم. توصیه میکنم وقت بگذارید و بخوانید، چون مطمئنم شما هم به این مشکل بر خواهید خورد. بهخصوص این روزها که مشکل گرفتگی عروق قلبی بیشتر از حد تصور زیاد شده. اگر از دوستان عزیز خواننده کسی پزشک بود یا اطلاعات پزشکی داشت هم خواهش میکنم وارد بحث شود یا اگر چیزی را غلط نوشتهام اصلاحم کند.
. نمیدانم پزشکها چقدر به آن سوگندی که آخر کار تحصیلشان میخورند وفادار میمانند، یا اصلن یادشان مانده چیزی از مواردش را یا نه. خب انتظاری نیست. این سوگندنامه هم مثل همهی چیزهای خوب این مملکت صوریست. بحث من اما سر شرافت گمشدهی پزشکهاست. ربطی هم ابدن به سوگندنامه ندارد، که نادیده هم مشخص است راه کدام است و چاه کدام. بگذرم از حواشی و برسم به متن.
حدود دو ماه پیش نیمههای شب، یکی از بستگانم مشکلی براش پیش آمد و رفت اورژانس. بردهشد در واقع. مشکوک شدند به سکتهی قلبی و متخصص قلب مقیم نبود و ماند تا صبح که حضرت حاکم نزول اجلال بفرمایند. آمد و دید و آزمایش نوشت و رفت و برگشت و تجویز کرد: آنژیوگرافی. آشنای دلنازک ما هم پر از ترس و اضطراب رفت زیر نیمچه تیغ آنژیوگرافی. نتیجه: 20 درصد گرفتگی قلبی. تجویز: درمان دارویی. آشنای ما ماند و دعای خیر بهجان پزشک مهربانی که خیالاش را از عمل قلب باز راحت کردهبود.
چند هفته گذشت و قرعهی کار به نام پدر و مادر خودم افتاد. برای تکمیل مدارک پزشکی حج باید میرفتند برگهی سلامت قلب هم میگرفتند. رفتند و نوار قلب مشکل داشت. تست ورزش دادند و باز مشکل داشت. تجویز: آنژیوگرافی. استرس وارده به یک خانواده را حساب کنید خودتان. پدر و مادر مشکوک به گرفتگی عروق. یک لحظه هم که هردوشان را همزمان تصور کنی روی تخت بیمارستان، کافیست برای شب و روزت. رنگ به روی مادر نمانده بود از ترس. انقدر شجاعتاش ترک خورده بود که داشت آرزو میکرد بچهی من را بیند و حسرت میخورد که اگر ندیدم چه؟ به پدرم لابد باید تکیه میکرد که آن بیچاره خودش بار خودش را اگر میکشید خیلی هنر کردهبود. با سابقهی بیماری قلبی در خانوادهی ما، همهی ذهنها رفتهبود سمت عمل قلب بازی که بهزودی هردوشان باید انجام میدادند.
پدرم ولی سماجت کرد. چندتا آشنای پزشک داشت، رفت مشاورهی حالاخارج از تخصص، دوستانه. تست ورزشها را دیدند و آنها هم آنژیوگرافی همکارشان را تایید کردند و حتا برای مادرم تاکید کردند اورژانسی. تنها شانس ما این بود که پسرخالهام آمدهبود ایران. تخصص نمیدانم چی دارد میخواند، آمریکا. دید و گفت مشکل که دارد، ولی چرا آنژیوگرافی؟ توی ایران مگر سیتیآنژیو ندارید؟. این اصطلاح جدید ِنجاتبخش را بلعیدیم و پی گرفتیم و رسیدیم به بیمارستان قلب و دی و امامخمینی. آمار گرفتیم از اینطرف و آنطرف که فرقاش را ببینیم با آنژیوگرافی، که پزشکهای قلب همگی گفتند به دقت آنژیوگرافی نیست، نکند گول بخورید ها!. حالا حسن این سیتیآنژیو چه بود که ما افتادیم دنبال ردپاهای حضورش؟ تیغ نمیزدند رگ کشاله را پاره کنند و یک دوربین بفرستند توی رگها. یعنی خون نمیپاشید تا سقف اتاق آنژیوگرافی. بعد هم یک کیسهی شن نمیگذاشتند روی پای آدم که خون نزند بیرون. یک مادهی رادیواکتیو تزریق میشد و با یک دستگاه خیلی خوشبرخورد (شبیه امآرآی) همان کار انجام میشد. بدون هیچ ترس و اضطرابی. بدون ریختن یک قطره خون. فقط گیر کردهبودیم سر آن به دقت آنژیوگرافی نیست، گول نخورید ها.
حالت واضح و مشترکی که توی چشمهای همهی آن متخصصین قلب دیدم جاخوردن بود. نمیدانستند از کجا فهمیدهایم اسم سیتیآنژیو را. به پدرم گفتم بیشتر مشورت کند، که بوی پول دارم حس میکنم. خودش هم حس کردهبود. تحقیق انجام شد و نتیجه جالب بود. سیتی آنژیو نه تنها دقتاش کمتر از آنژیو نبود، که مقایسهشان شبیه بود به مقایسهی فلاپیدیسک و دیویدی. تفاوت تکنولوژیها بالای بیستسال بود. دلمان قرص شد و هردوشان با هزینهای حدود هشتصدهزار تومان سیتیآنژیو را انجام دادند و شکر خدا مجموع گرفتگی هردوشان روی هم 20 درصد هم نبود. آن شرافت گمشده کجاست؟ عرض میکنم.
هزینهی آنژیوگرافی (که تیغ دارد و ترس و خون) حدود یک تا یکونیم میلیون تومان است برای هر نفر، و هزینهی سیتیآنژیو حدود چهارصدهزار تومان. زمانی که صرف آنژیوگرافی میشود با احتساب یک تا دو شب بستری بودن بعد از آن (جدای از وقتهای پذیرش و نوبتدهی و...) حدود دو روز است، و وقتی که صرف سیتیآنژیو میشود (باز هم جدای از پذیرش و نوبتدهی و...) حدود نیمساعت. ترس و اضطرابشان را هم مقایسه نکنم که لابد میدانید. پس گیر این پزشکهای متخصص قلب کجاست؟
مشکل خیلی پیچیده نیست. آنژیوگرافی را فقط متخصص قلبای که دورهی مخصوص آنژیوگرافی را دیدهباشد میتواند انجام بدهد، ولی سیتیآنژیو را یک رادیولوژیست (که البته او هم باید دوره دیدهباشد) میتواند انجام دهد. یعنی انحصار آنژیوگرافی دست صنف خودشان است و انحصار سیتیآنژیو دست دیگران. چون طبیعتن یک مرکز پزشکی ترجیح میدهد برای انجام کاری مشابه، حقوق خیلی کمتر یک رادیولوژیست را بدهد تا حقوق بالای یک متخصص قلب را.
یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دقت تشخیصی این روش کمی کمتر از روش آنژیوگرافی است و در مراکز معدودی انجام میشود و بیمه ها معمولا هزینه اش را پرداخت نمی کنند در حالی که اکثر بیمه ها بخش زیادی از هزینه آنژیوگرافی را پرداخت می کنند. علت این که اکثر پزشکان توصیه نمی کنند این است که احتمال دارد بعد از انجامش همچنان نیاز به آنژیوگرافی وجود داشته باشد. از طرفی در بسیاری از موارد مداخلات درمانی (بالن، استنت و ...) ممکن است در همان زمان آنژیوگرافی انجام شود. این نوشته ها ژورنالیستی است. جمله ها را مرور کنید: خون نمیپاشید تا سقف اتاق آنژیوگرافی (انگار صحنه جنگ توصیف می کند)، مجموع گرفتگی هردوشان روی هم 20 درصد هم نبود (همان مادری که همه متفق القول میگفتند اورژانسی فقط 20% تنگی داشته که تقربیا هر فرد بالای 40 سالی دارد!)) مقایسهشان شبیه بود به مقایسهی فلاپیدیسک و دیویدی. تفاوت تکنولوژیها بالای بیستسال بود ( اشتباه،هیجان زده کردن خواننده)
سیتی آنژیو روش بسیار خوبی است ولی در بسیاری از موارد جایگزین خوبی برای آنژیوگرافی نیست.
مادرشوهر من سال گذشته در یکی از بهترین مراکز تهران و زیر نظر بهترین پزشکها سیتی آنژیو شد و به دلیل این که نتیجه قطعی نبود مجددا نیاز به آنژیوگرافی پیدا کرد.
سیتی آنژیوگرافی در بعضی موارد میتواند جایگزین آنژیو بشود ولی نه همیشه. قضاوت در این مورد هم با پزشک معالج است. اگر احتمال نیاز به مداخله وجود داشته باشد بهتر است مستقیما آنژیوگرافی انجام شود. خلاصه این که مطلب به این شکلی که نوشته اند نیست.