2410
2553
سلام به دوستان عزیز
من میخواهم که بحثی رو مطرح کنم شاید با صحبت واظهار نظر در این مورد بتونیم به نیجه بهتر برسیم گرچه که قوانین دست ما نیستن ولی میتونیم حداقل با بالا بردن سطح آگاهی عمومی از بوجود آمدن برخی مشکلات جلوگیری کنیم.
طی سالهای اخیر ظاهرا با پیشرفت علم وتکنولوژی اهدای اسپرم یا تخمک به راه حلی برای ناباروری تبدیل شده و کسانی که دنبال کسب درامد از این مقوله هستن چه دکترها چه اهدا کننده ها شدیدا از این روش درمانی طرفداری میکنن ولی هرگز و در هیچ جایی عواقب طولانی مدت اون مورد بررسی قرار نگرفته و آیا هر کسی "تکرار میکنم " هرکسی و در هر شرایطی میتونه بگه که این مساله در آینده برای خود نوزاد یا پدر یا مادر مشکلی رو بوجود نخواهد آورد؟ وقتی زن وشوهری در فشار واسترس ناشی از ناباروری قرار میگیرن و به هر دری میزنن که چاره ای پیدا کنن طبیعتا وقتی چنین راه حلی رو میبینن برای خلاصی از فشار ناباروری با یه مدت کوتاه فکر کردن وحرف زدن در موردش مساله رو بین خودشون زن وشوهری حل میکنن و از هم قول میگیرن که در اینده به رو هم نیارن و به کسی نگن که چی کار کردن و لی....
ولی آیا میشه گفت که آدما هرگز تغییر نخواهند کرد؟ومردی که الان داره از اسپرم اهدایی استفاده میکنه و اظهار رضایت میکنه ... اگه یه روزی سلامتیش رو به دست بیاره یا به هر دلیلی شرایط زندگیش فرق بکنه باز هم احساس پدرانه نسبت به اون بچه خواهد داشت؟
ایا به سرنوشت اون بچه فکر میکنیم که اگه یه روزی بفهمه که پدر و مادر واقعیش هیچ نسبتی با هم نداشتن وهیچ وقت حتی برای ساعتی هم که شده با هم محرم نبودن چه احساسی پیدا خواهد کرد!!!. درسته که زوج و زوجه با سرپوش گذاشتن رو مساله بین خودشون با این کار کنار میان ولی آیا همه این چند صد هزار نفری که دارن به لطف پولهایی که به جیب دکترها میره این کار رو انجام میدن ، همشون تا آخر عمر با مساله کنار میان واین موضوع هیچ وقت در آینده به مشکلی تبدیل نخواهد شد؟
درسته که از نظر اماری میگن که اونقدر تعداد کمه واهدا کننده ها متغیرکه قطعا ازدواجهای آینده بین خواهر وبرادرها نخواهد بود ولی رشد روز افزون اهدای اسپرم وتخمک واقعا کنترل میشه یا داریم میبینیم که یواش یواش دکترای زنان زایمان دارن اینو میکنن برا خودشون یه بازار.البته الحق و الانصاف همه بدون مجوز این کار رو نمیکنن ولی آیا اونی هم که مجوز داره مجوزش رو کی امضا کرده ؟یه کسی که مثل ما که انسانه و خودش هم هنور ار عواقب کار کاملا مطمین نیست.
زمان قدیم فرزند خواندگی یه راه حل برای این جور نازایی ها بود والان میشه با اهدای جنین این نازایی رو درمان کرد که چند تا حسن داره :اول که لازم نیست به همه بگین که بچه مال شما نیست چون زوجه حامله میشه وبچه رو به دنیا میاره همه قبول میکنن که بچه خودشونه .دوم این که در آینده هیچ کدام از والدین نمیتونن که اظهار عدم همکاری کنن برای پدر یا مادر بودن چون این بچه همون قدر که مال هیچ کدومشون نیست مال هر دوی اونها هست وسهمشون تو بچه مساویه و سوم اینکه اگه یه روزی بچه بفهمه حداقل میدونه که پدر ومادر واقعیش با هم محرم وزن وشوهر بودن.
اینها نظرات من بود ودوست دارم که همه نظر بدن تا مساله مو شکافی بشه شاید خیلی ها از اسپرم یا تخمک اهدایی استفاده نکن و از جنین اهدایی استفاده کنن .
من ساعت کاریم جوریه که همیشه به اینترنت دسترسی ندارم ولی حتما میام وجواب میدم وپستها رو میخونم.از هر کسی که فکر میکنه که من اشتباه میکنم ونظر منطقی داره خواهش میکنم که بنویسه.
جناب آقای پورمند
از بحث جالبتون ممنون
من کاملا با شما موافقم و معتقدم در نهایت کار برای زوجهایی که به هر دلیل دچار ناباروری هستند استفاده از جنین اهدایی به مراتب بهتر و معقول تر از اسپرم یا تخمک اهدایی است.چون به هر حال ماها انسانیم و انسان هم موجودی ست غیر قابل پیش بینی............
کسی که همسرش مشکل داره و بچه دار نمیشه و با اصرار و رضایت همون همسر تن به استفاده از اسپرم اهدایی میده، براش چه تضمینی وجود داره که همین همسر فداکار چند وقت دیگه شاکی نشه و صدای اعتراضش بلند نشه..
همه میدونیم که آقایون یه کم حسود و حساس هستن(خدایی نکرده قصد توهین ندارم.....سو تفاهم نشه).............طوری که حتی به توجه همسرشون به بچه خودشون حسادت می کنن .........حالا کافیه که این توجه بیش از حد به بچه حاصل از اسپرم اهدایی باشه اونوقته که............

به هرحال نظرات متفاوته و به تعداد همه آدمای کره زمین نظر و عقیده وجود داره..........و البته نظر و عقیده همه محترم.............
نظر منم این بود.

ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!😥 

من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود و حتی توی تعطیلی های عید هم هستن. 

بیا اینم لینکش ایشالا مشکلت حل میشه 💕🌷

با شما کاملا مخالفم .
همونطور که یارا جون گفت اهدای اسپرم و یا تخمک ربطی به حلال و حرام و این حرفا نداره . خواهش میکنم این لغت حلال و حرامو دست استفاده کنین چون متاسفانه تو مملکت ما بد جوری داره همه چیزو به غلط تحت شعاع خودش قرار میده و...
اهدای اسپرم ، تخمک و یا جنین تنها یه راه درمانیه و حتما مورد تایید خالق انسانهاست . به نظر من کاری که برای رضای خدا و بنده اون انجام بشه مشکلی نداره کما اینکه روش استفاده شده تو این درمانها هیچ منافاتی با اصل اسلام نداره . مطمئنا می دونید که تحکیم بنیان خانواده در اسلام مورد توجه و احترامه پس چه شبهه ای است ؟

جناب پورمند ،‌ در اعلام نظرتان جایی به تغییر رفتار پدر و مادر بعد از سالها پس از درمان اشاره کردید که از نظر من به غیر از سایر موارد ،قابل توجه است و مصداق دارد .
2456
جناب پورمند
من هم با موارد عنوان شده توسط دوستان کاملا موافقم. ولی در خصوص احساس پدر مادر بعد از سالها باید بگم، با توجه به اینکه این جنین به هر حال در بطن مادر رشد خواهد کرد من فکر نمی کنم هرگز از مهر مادری مادر کاسته شود این رو میگم جون من هم یک مادرم. ولی در مورد آقایون و پدرها نمی تونم نظری بدم. ضمن اینکه پدرها هم قاعدتا نباید تغییر رویه قابل ملاحظه ای داشته باشند چون اولین تجربه پدر شدن یا مادر شدن برای هر پدر و مادری بسیار شیرین و لذت بخشه و هیچ وقت با چیز دیگه ای جایگزین نمیشه ضمن اینکه تا شخصی خودش با مشکل مواجه نشده باشه نمی تونه نظر قطعی و درست بده . من هم از دوستانی که این تجربه رو دارند خواهش میکنم که در بحث شرکت کنند و نظرشونو بگن.
خواهش میکنم اگر ممکنه نتیجه این بحث رو فردا برای مطالعه همه دوستان مجددا در تاپیکی عنوان کنید.
اقای پورمند من هم از این نظر که در اینده خواهر ها و برادرهایی وجود خواهند داشت که روحشون هم از این قضیه خبر نداره کاملا با شما موافقم.
در ضمن این مطلب هنوز در بین علما جای اختلاف داره و موضوع حل شده ای نیست چون عواقب اون مثل همین موردی که ذکر کردم قابل پیشگیری نیست.چون از یک طرف اهدا کننده نباید با زوج نابارور رو در رو و اشنا بشه از طرف دیگه با رشد این نوع درمان تعداد خواهر برادرایی که هیچ کس از خواهر برادر بودنشون اطلاعی نداره افزایش پیدا میکنه و هیچ کس هم نمی تونه تضمین کنه هیچ یک از این خواهر برادرها در شرایط ازدواج با هم قرار نگیرن.
از دوستان خواهش میکنم بااین قضیه منطقی برخورد کنید نه اینکه بیاین و بگین اگه خودتون مشکل داشتین این حرفو نمی زدید و از این جور حرفا.....
من با کمی احتیاط با اقای پورمند موافقم
مضاف بر اینکه در ایجاد نسل صرف جسمانیت مطرح نیست.
یارا جان
من مطمئنم که همون مراجع محترم فقط حکم شرعی رو اعلام کردند و نه اخلاقی. در شرع بعضی موارد جایزه ولی تقید اخلاقی مانع انجام اونهاست مثل ازدواج مجدد. در واقع در این موارد نباید قدم برای ترویج جلو گذاشت و فقط در حین اضطرار باید سراغشون رفت. تازه احتمال ازدواج محارم حتی اگر یک درصد باشه باز هم شدنیه. تو غرب در ازای پول به بانک اسپرم اسپرم اهدا می کنند و حدس فاجعه ای که ممکنه رخ بوده خیلی دشوار نیست.
اینکه این والدین مشتاق تا چه حد مضطر هستند و آیا از رحمت خدا قطع امید کردند یا نه هم مطرحه.در قران دو نمونه حضرت زکریا و ابراهیم رو داریم . اینها فقط قصه نیست. من زن و شوهری رو می شناسم که بعد از 15 سال صاحب فرزند شدند.
ایا اگر خدا نخواسته که ما صاحب فرزند شیم باید یه هر روشی متوسل شیم؟ یاباید بریم دنبالروشی که او می پسنده؟
فکر کنم همه ما قبل از اون که اقدام به بارداری کنیم این احتمال رو تو ذهن داشتیم که ممکنه فرزندی نصیب ما نشه. پس زیاد هم با این ترس و احساس بیگانه نیستیم.
از سوی دیگه ما در ازدواجمون فقط برای تضمین ارامش اینده مون دقت به خرج ندادیم. حواسمون جمع این هم بود که پدر فرزند اینده مون چه خصوصیاتی رو به فرزند ما منتقل خواهد کرد. خصوصیاتی که روی ژن اون ثبته. حالا اسپرم یا تخمک یک ادم که نمیشناسیمش ریسک خیلی خیلی بزرگیه .
فشار روانی ای که پدر فاقد اسپرم در آینده متحمل خواهد شد اصلا هم بحث حسادت نیست. و من یقین دارم هر کسی نمی تونه راحت این مورد رو هضم کنه.
یارا جان
اگر اسپرم متعلق به یک آدم دایم الخمر باشه چی؟اثرات اخلاقیش رو روی جنین هم در نظر نگیریم احتمال هزار و یک بیماری رو در آینده باید داد.
اگر اسپرم یک نزولخوار بود چی؟هسته هستی بچه از حرامه. اون رو چه میشه کرد دوست من؟
2714
از همه ممنون
چه کسانی که نظر دادن و چه کسانی که فقط خوندن .
شخصا عقیده دارم که بهتره وارد بحثهای حاشیه ای نشوم و به نظرات موافق ومخالف جواب بدهم.

----نداشتن مشکل باروری بنده حقیر

من فکر نمیکنم که مساله اهدا اینقدر شخصی باشه که نشه در موردش اظهار نظر کرد و مساله ای که مربوط به جامعه هم هست. احتیاط بنده یا عدم مشکل باروری من هیچ حقیقت یا واقعیتی رو در مورد این موضوع از بین نمیبره یا اضافه نمیکنه من عضو کوچکی از جامعه هستم وشاید تاثیرم رو زندگی شما در حد صفر باشه. هدف شنیدن عقاید موافق و مخالف و رسیدن به نتیجه بهتر هست.در نهایت صلاح مملکت خویش خسروان دانند.

---در مورد اهدای اسپرم وتخمک مثل اهدای عضو:

هرانسان زنده ای قادر به اهدای کلیه ، خون و مغز استخوان وجدیدا سلولهای بنیادی میباشد و در صورت مرگ مغزی یک انسان بعضی از اندام های او که حیاتی هستند قابل اهدا هستند تا جان یک نفر دیگر رو نجات بدن ...ولی اسپرم وتخمک عضو نیستند وطبق تعریف اولیه عضو ، عضو اندامی از بدن هست که مجموعه ای از سلولها باشد در حالیکه اسپرم وتخمک یک سلول هستند که در صورت پیوند DNAهای داخل آنها انسان جدیدی ساخته خواهد شد ودر اینجاست که فرق اهدای عضو واهدای اسپرم یا تخمک معلوم میشود.برخی از مراجع بدلیل ناشناس ماندن دهنده مانعی برای این کار نمیبینند تا بتوانند برخی از زندگیها رو از متلاشی شدن نجات بدهند.....البته از هم پاشیدن زندگیها به دلیل عدم باروری خود بحث جداگانه ای هست و اینگونه ناهنجاریها ریشه رفتاری واخلاقی یا روانی دارند وعدم باروری بهانه ای بیش نیست.و چه بسا زوجینی که با وجود ناباروری زندگی شیرین وآرامی دارند.
عدم نزدیکی در مساله باروری با اسپرم یا تخمک اهدایی یه بخش کوچکی از مساله هست وبخش بااهمیت وبزرگ مساله یک عمر زندگی شما با اون بچه و همسرتون هست که با عدم شباهت ظاهری و ارثی و شاید رفتاری چگونه کنار خواهید آمد؟ واگر باهمسرتون اختلاف پیدا کردید آیا همین موضوع اهدا به بهانه ای برای تند تر شدن اتش دعوا تبدیل نخواهد شد؟ و اگر پشیمان شدید چه؟با زندگی اون بچه بیگناه چه خواهید کرد؟ حتی اگر همسرتون چیزی به زبان نیاره شما مطمئن هستید که اون قلبا راضیه؟ و احساس خوشبختی میکنه؟
در بسیاری از موارد این حس فداکاریه که فرد نابارور رو وادار میکنه که به نفع فرد سالم کنار بره واون رو اصطلاحا به اتش خودش نسوزونه و اجازه بده که تو بچه سهمی داشته باشه ولی رضایت عمیق قلبی وجودنداره و چه بسا باعث افسردگی فرد هم بشه .

-----مساله شرع واخلاق:

همانطور که سرکار خانم حوریثا نوشتند شرع همیشه مرز رو مشخص میکنه و لزومی نداره که شما روی خط مرز حرکت کنین مثل ازدواج مجدد که من به جرات میگم که هیچ زنی فکرنمیکنم که از این موضوع راضی باشه وبا وجود باز بودن راه شرعی و قانونی مردان زیادی هستند که به خاطر قبح کار از انجامش خودداری میکنند ....پس استفاده از اسپرم یا تخمک اهدایی هم همین حالت رو داره و وجدان وتقید اخلاقی مانع خوبی برای اون میتونه باشه.

-----شرع وخلاف شرع

نویسنده ای که از خلاف شرع نبودن موضوع صحبت میکنند اگر روزی متوجه شوند که همسر واگر مجرد هستند پدرشون همسر دیگه ای رو اختیار کرده ...آیا اون موقع هم اخلاقیات رو به راحتی کنار میزنن تا بگن که خلاف شرعی صورت نگرفته واخلاق اصولا یه مساله شخصیه؟!!!

-----حلال وحرام وتایید خالق انسانها حل مشکل از طرق شرعی

خالق انسانها هم تو کتابش نوشته که " وقتی سخنی رو میشنوید بهترین اون رو تبعیت کنید".
وقتی برای مشکلی انواع راه حلها وجود داره چرا بهترینش رو انتخاب نکنیم که کمترین عواقب رو داره؟؟


واما نظرات موافق:

----ناامیدی از لطف خدا

چه صحبت جالبی .
توکتابش گفته که فقط کفار از رحمت وبخشش من ناامید میشوند.
چه بسا که با پیشرفت علم با همین سلولهای بنیادی مردان عقیم هم بارور بشوند.
ویا زنان نابارور بتوانند باردار شوند.

-----فشار روانی پدر فاقد اسپرم

یک مساله بسیار مهمی هست.مردان درست برعکس خانمها عادت ندارن که به هرچیزی که فکر میکنن به زبان بیارند و خیلی چیزها فقط احساس میشه وگفته نمیشه.

---- ازدواج بین محارم
احتمالش خیلی کمه ولی ممکنه
علت آشنایی من با این سایت دوست صمیمیم بود که یک ساله که فهمیده نمیتونه پدر بشه و برای خوشحال کردن خانمش میخواد که از اسپرم اهدایی استفاده کنه و خانمش تو این سایت دنبال مرکز درمانی یا دکترای میخصص این کار میگرده ومشورت میکنه.
اون خیلی ناراحته ولی برای اینکه خانمش پا سوز اون نشه داره این کار رو میکنه.
با یکی از افراد فامیل که متخصص زنان هست در موردش صحبت کردم وبه من گفت که "این کار خیلی رایجه و اکثر قریب به اتفاق اهدا کننده ها برا پول این کار رو میکنن"
من هم تصمیم گرفتم که بیام واین سایت رو از نزدیک ببینم .ظاهرا خانمها در مورد مسائل بارداری و بچه با هم صحبت میکنن و من چند روزی جهت آشنایی با سایت فقط خواننده بودم تا راه وچاه تاپیک نوشتن رو فهمیدم وبا خوندن تاپیک های مربوط به ناباروری فهمیدم که
چقدر احساس خانمها برا مادر شدن قوی هست والبته که این یه چیز ذاتی هست واگه اینجور نباشه که مادر نمیتونه این همه مشقت فرزندداری رو تحمل کنه ولی بهتر اینه که کمی هم با قضیه منطقی برخورد بشه وتمام این احساس به یک مرد نابارور منتقل نشه چون باعث احساس کمبود وسرخوردگی تو اون مرد میشه. ومن این رو در دوستم دیدم و هدفم از این تاپیک این بود که شاید خانم دوستم اون رو بخونه وبیشتر به عمق قضیه پی ببره.
و مهمتر این که مساله موشکافی بشه تا حتی اگه کسی هم که داره این کار رو میکنه بدونه که چی کار داره میکنه
خلاصه از همه میخوام که تو بحث شرکت کنن خصوصا کسانی که تو این زمینه درگیرهستند یا تخربه ای دارند.
به من فرموده بودید که خلاصه بحث رو بعنوان تاپیک جدید فردا مطرح کنم ولی من تازه کارم ومنظورتون رو نفهمیدم.راهنمایی بفرمایید.
آقای پورمند

تقریبا بیشتر صحبتهای شما را قبول ندارم. و نظری نمی تونم بدم.


فقط یه چیزو میگم. شما که اینقدر نگران عدم شباهت فرزند به والدین و یا دوست نداشتن آن بچه از طرف یکی یا هر دو والد میزنید . تعجب میکنم!!! چون این اتفاق در مورد جنین اهدایی و یا حتی بیشتر از آن در مورد فرزند خواندگی هم پیش میاد . چون دیگه اون بچه هیچ ربطی به والدین خودش نداره. ( چون انوجور که من فهمیدم شما با جنین اهدائی موافقید)

ولی در موردی که حوریثا جان گفتند:

در مورد دائم الخمر بودن یا هر چیز دیگه . ببین عزیزم تا جایی که من میدونم این افراد از کسانی اهدا میگیرند که آنها را میشناسند و یا مدارک سلامتشان در بیمارستانها موجود است. این افراد حتی سیگاری هم نباید باشند. در ضمن زمانی که زوج نابارور برای این موضوع مراجعه میکنند در قدم اول همه جا ازآنها خواسته میشود که کسی را که میشناسند و از سلامت آن باخبرند معرفی کنند. که در این صورت خیال آنها راحت تر است.

حالا می خوام نظرت رو بدونم. یعنی شما با تخمک و اسپرم مشکل داری و با جنین و فرزند خواندگی نه؟ خب اگر اینطور باشه که ممکن هست اون فرزند خوانده بچه ای حرامزاده باشه یا هر چیز دیگه ....

یا این مشکلاتی که گفتی ممکن در مورد جنین اهدائی هم پیش بیاد. تازه در اون صورت باید نگران سلامتیه هم پدر و هم مادر او ن جنین باشه که .


ضمنا یک مورد که به همتون باید بگم. سلولهای بنیادی هر شخص برای خود او ، پدر، مادر و خواهر و برادرش ( در مواردی خاص) قابل استفاده است، نه کس دیگه . و اینکه هنوز این موضوع در مشکل ناباروری فقط در حد آزمایش است. بر فرض که بشود از این سلولها به زودیه زود استفاده کرد، اونوقت تکلیف کسانی که الان مشکل دارند چی میشه؟ چون مثلا کسی که الان 30 سالشه و مشکل نا باروری داره که وقتی 30 سال قبل بدنیا اومد ه بانک بند نافی نبوده که الان بدردش بخوره. ضمن اینکه هنوز بشر نتوانسته از این سلولها بیشتر از 20 سال نگهداری کند . ( می توانید از مرکز رویان بپرسید)

ببینید این مشکل و راههای درمان آن بسیار پیچیده تر از آنست که بشود به این سادگی در مورد آن بحث کرد. احتیاج به افراد عالم و کارشناس دارد که سالها در این مورد بررسی و مطالعه کرده باشند. پس بهتر است تا همین جا به همین علم بشر که توانسته بدست بیاره احترام بذاریم و خدا رو شکر کنیم که علمشو به بشر داده تا بتونند هر روز بیشتر پیشرفت کنه.


من فکر میکنم که تنها موضوعی که واقعا برای اینکار جای شک میذاره مساله روحی و روانی شخص نابارور است که البته عکس العمل و دیدگاه و عقیده هر شخصی در این مورد منحصر به خودش است و هیچ دو نفری حس مشابهی در این مورد ندارند.

بعضی ها از صمیم قلب قبول می کنن. بعضی ها بعد از یه مدتی پشیمون میشن. بعضی ها هم کلا قبول نمی کنن. ....


در مورد شرع و اخلاقیات هم باید بگم ، در این مورد وقتی مساله اخلاقیات بین زوجین حل میشود اونها به دنبال شرع میروند و بعد دست به اینکار میزنند . یعنی قلا مساله اخلاقیات را حل کرده اند . حالا اگر بعدا یکی پشیمان شد اشکال از عدم ثبات اوست . یا اینکه اگر پشیمان شوند بدلیل دروغگویی است که فقط بخاطر حل مشکل خودشان را موافق نشان داده بودند. که این واقعا عمل زشتی است.

همچنین اگر کسی بخواهد همسر دوم و سوم داشته باشد ، و این موضوع را با همسر اولش مطرح کند و او هم موافقت کند ، شرع هم که مشکلی ندارد. پس در این صورت اگر بازهم همسر آن مرد در بین راه پشیمان شود ازعدم ثبات او و روراست نبودنش با خودش است.

در این موارد که اخلاقیات و شرع وجود دارند ، در همه موارد باید رضایت دو طرف باشد ( اگر شرع مشکلی نداشته باشد) و پشیمان شدن یکی از طرفین در بین راه اصلا دلیل منطقی ندارد. . فقط به دلیل عدم توانایی در تصمیم گیری درست و بجا و عدم ثبات در تصمیمات اوست. به نظر من اصلا نمیشه رو این افراد حساب کرد.

کسی امروز بگوید من مشکلی ندارم فردا بگوید دارم .... این اصلا منطقی نیست.

ببینید من اگر همسرم بخواهد همسر دوم داشته باشد از اول مخافت میکنم . نه اینکه برای دل او و اینکه خوشش بیاد اول بگم باشه بعدش که ازدواج کرد بگم نه پشیمون شدم حالا طلاقش بده .



یارا جان
من یا همسرم اگر نابارور بودیم سراغ جنین اهدایی هم نمی رفتیم. برای همین گفتم با احتیاط با اقای پورمند موافقم. من تنها دو راه رو در نظر می گرفتم. صبر و یا فرزند خواندگی. هرچند مورد دوم هم می تواند بغرنج باشد اما مساله مهم این است که ما در تولد این بچه با هر سابقه ای که والدینش داشته اند نقشی نداشته ایم و فقط مسوول تربیت او هستیم که اگر نیتمان درست باشد آن خدایی که بدی را بدل به خوبی می کند قادر است که هر نا بسامانی و بدی را هم از سرشت او بردارد. حتی اگر این طور هم نشود و خبث طینتی از او ظاهر شود اگر ما کوتاهی در تربیت نکرده باشیم مسوول نیستیم و در هر صورت کار درستی در سرپرستی یتیم کرده ایم.
اما اسپرم یا تخمک یا جنین حتی... من هرگز تصور اینکه اسپرم یکی غیر از همسرم با خون و جسم من ممزوج شود تا بچه دار شوم را نمی توانم بکنم. گذشته از دفع احساسی و اخلاقی این کار یعنی من هم در تولد این بچه موثر هستم . هر ایرادی که از اسپرم به وجود بچه منتقل شود باعثش در واقع منم و هوس مادر شدنم. اینجا واقعا این میل مقدس انسانی شکل هوس به خود می گیرد
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2712
2687