وقتی چیزی که آرزوته اطرافیانت دارن

خیر 

حسادت نیست 

آدم دوست داره چیزایی داشته باشه خب 

من اکثر اطرافیان همه چی دارن خیلی از من جلوتر هستن 

اما همش حرف من سر زبونشون 

همه کارام و رفتارهام براشون مهم 

نمی‌دونم چکار کنم 

همش هم خودم رو کنار میکشم چون واقعا حوصله حرفهایی رو ندارم 

اما جلو چشمم هم حسادت میکنن 

نه،حسادت نیس،به اون میگن غبطه خوردن..حسادت یعنی من آرزو دارم طرف مقابلم هیچی نداشته باشه،حتی اگر خودم بهترینارو داشته باشم بازم دلم نخواد کسی حتی ذره ای خوشی داشته باشه..حسادت از بدترین رذیلت های اخلاقیه،ادم حسود اصلن سعادتمند نمیشه..

ازخدا میخوام به منم بده و به امید اینکه خداوند بخشنده هست ادامه میدم چون خدا بزرگتر از ارزوهای منه

من خونه بزرگ میخوام وقتی به بزرگواری و مهربونی خدا فکرمیکنم خیلی دلم گرم میشه و‌منتظر اون روز میمونم