چگونه فضای زندگی کودک را ایمن کنیم

 کودکان از لحظه ای که بدنیا می آیند بسیار ناتوانند، درک کمی از دنیا دارند. آن ها صداها را می شنوند ولی به خوبی نمی بینند و از توانایی های بسیار محدودی برخوردار هستند.

 البته این موجود ظریف و ناتوان بسیار سریع و در مدت چند ماه توانایی های قابل توجهی پیدا می کند، خوب می بیند و می تواند حرکت کند، بایستد، بالا برود و...

این توانائیها و هیجان کشف جهان بیرونی برای او اینقدر جذاب است که کودک را وا می دارد که حرکت کند و خود را به هر جسم و شی جدیدی برساند، با تکیه به جایگاهی می تواند بایستد و خود را بالا بکشد. او درک و شناخت اولیه از اجسام را با لمس و گاهی با بردن اشیاء به سوی دهانش آغاز می کند.

این موجود شگفت انگیز و کنجکاو که روز به روز توانمندتر می شود، هیجان کشف دنیا او را احاطه می کند و متاسفانه نه درکی از خود دارد و نه آنقدر توانمند است که بتواند کاملاً بر خود متکی باشد. پاهای کوچک او توان ایستادن برای مدت کوتاهی را دارند، کف پاهای او هنوز برای ایستادن و راه رفتن آماده نیست برای همین بر روی راه رفتنش کنترل کامل ندارد و در طول مدت کوتاهی می افتد. از طرف دیگر چون در این دوره سنی کشف اشیاء برای او از طریق لمس و به دهان بردن شروع می شود، امکان قورت دادن و یا حتی خفگی به علت بلعیدن اشیاء ریز وجود دارد.

 کودک رشد می کند و تواناتر می شود و البته که احتمال بروز خطرات از دسته و گونه ای دیگر برای او بیشتر خواهد شد.

احتمال وقوع خطر همواره چون هاله ای کودکان را در بر گرفته است، این نکته به این معنا نیست که باید کودکان را محدود کنیم و یا مانند پرنده ای پر و بال بسته در گوشه ای نگهشان داریم. بازی، حرکت و فعالیت شغل کودک است. کودک هر چه بیشتر بازی کند، لمس کند و بدود، دنیا را بهتر می شناسد و جهان بینی او بهتر و کاملتر شکل می شود.

اینجاست که وظیفه ما به عنوان مادر و پدر و یا صاحبان محیط های مرتبط با کودک پر رنگ تر می شود. باید محیط فعالیتشان  را برای آنها ایمن کنیم. هاله خطر اطرافشان را هر چه بیشتر کم رنگ کنیم، محیط زندگی آنها را ایمن کنیم و بگذاریم در نهایت آرامش و ایمنی جهان خود را کشف کنند و از کودکی خود لذت ببرند. از این پس سلسله مطالبی در خصوص ایمنی کودکان بر اساس گروه سنی آن ها نوشته خواهد شد تا هر چه بهتر بتوانیم در هر دوره سنی خطرات مربوط به کودکانمان را شناسایی و کنترل کنیم و از ظهور اتفاقاتی ناگوار، ناخوشایند و چه بسا جبران ناپذیر برای کودکان جلوگیری نماییم.