نی‌نی سایت: چندی قبل یک نظرخواهی از کاربران نی‌نی سایت داشتیم درباره موقعیت کسانی که مجبور شده‌اند به هر دلیلی جنین‌شان را سقط کنند. نظراتی که از سوی مادران نی‌نی سایت در این نظرخواهی گذاشته شد آنقدر ما را تحت تاثیر قرار داد که تصمیم گرفتیم از یک روانشناس درباره تشریح این موقعیت و راه‌های مواجهه با آن کمک بخواهیم تا شاید برای کسانی که دچار چنین اتفاقی می‌شوند، مفید واقع شود.
نظر دکتر سمیه اسلامی، روانشناس، را درباره این موقعیت و شرایطی که زوج‌ها در آن گرفتار هستند، جویا شدیم. او این وضعیت را این طور برایمان توصیف کرد: «زمانی که والدین تصمیم به بارداری می‌گیرند، همه چیز را مهیا می‌کنند: مجرب‌ترین پزشک، بهترین آزمایشگاه، عالی‌ترین و کامل‌ترین موادغذایی و... را برای مادر و جنین در نظر می‌گیرند. همزمان که شروع به خوردن مکمل‌های غذایی می‌کنند خیال پردازی‌هایشان هم شروع می‌شود. چون شنیدن خبر اینکه «باردار هستی... تو داری مامان می‌شی... تو داری بابا می‌شی...» دنیای زیبا و جدیدی را برای آنها شکل می‌دهد که بسیار رویایی، زیبا، دلنشین و آرام‌بخش است.
در طول بارداری مادر کم‌کم به حضور جنین در وجودش دلبسته می‌شود، با او صحبت می‌کند، حرکاتش را دنبال می‌کند، لباس و لوازم مورد نیازش را با ذوق و علاقه می‌خرد. حتی شروع به مطالعه کتاب و تحقیقاتی می‌کند که چگونه می‌تواند مادر و پدری خوبی باشد، کودکش چه تغذیه‌ای باید داشته باشد، اطرافیان را به چه نامی خطاب کند، و از همه مهم‌تر اینکه چه نامی برای او انتخاب کنند.
حالا فرض کنید ناگهان چنین اتفاقی می‌افتد و جنین یا نوزاد به هر دلیلی سقط می‌شود و از دست می‌رود. تصور کنید دنیای والدین با این اتفاق به چه آشوبی تبدیل می‌شود. کاخ آرزوهایی که آنها برای خود ساخته بودند ناگهان خراب می‌شود و زیر ویرانی‌هایش گیر می‌افتند.»
اسلامی درباره شیوه کنار آمدن افراد با این شرایط می‌گوید: «برخی از ما انسان‌ها به واسطه تربیتی که داشته‌ایم شاید راحت‌تر پذیرنده این شرایط باشیم و بعد از مدتی زندگی را دوباره از سر بگیریم. ولی در هر حال ما با یک موضوع عاطفی و احساسی روبه‌رو هستیم و شرایط سخت و بحرانی را باید از سر بگذرانیم. اولین واکنش در بحران انکار است؛ بعضی از مادران باور نمی‌کنند که فرزند خود را از دست داده‌اند و بعد از مدتی احساس سردرگمی یا شکست می‌کنند و حتی شاید دیگر از زندگی لذت نبرند. در برخی موارد احساس گناه و گاهی ناتوانی به سراغ‌شان می‌آید و بعضی هم از اینکه سرنوشت برایشان این طور رقم خورده گلایه دارند. مادرانی هم هستند که گریه و سکوت پیشه می‌کنند. ولی در اغلب مواقع مخصوصا مادر، دچار افسردگی و استرس پس از سانحه می‌شود که اگر درمان نشود او را دچار بحران می‌کند که در مواردی منجر به آسیب به خود یا اطرافیان می‌شود.»
حال باید چه کرد؟
سمیه اسلامی، روانشناس، با بیان اینکه بهتر است در موارد بحرانی حتما با مشاور تماس بگیرید و راهنمایی‌های مورد نیاز را از او دریافت کنید، به 10 مورد از راه‌هایی که مادران با کمک آنها می‌توانند شرایط خود را تغییر دهند، اشاره می‌کند:
1. قبول کنیم و باور داشته باشیم زندگی پایان نگرفته و ما دوباره فرصت بچه‌دار شدن را داریم
2. تا جایی که امکانش را دارید از تنهایی بپرهیزید و در عوض در جمع‌های دوستانه یا خانوادگی شرکت داشته باشید
3. برای خود مشغولیت‌های جدید و مورد پسند پیدا کنید
4. وقتی را در روز به انجام ورزش‌های سبک اختصاص دهید
5. مسافرت کنید و محیط‌های جدید را تجربه کنید
6. با افراد مثبت و شاد خانواده و فامیل ارتباط داشته باشید
7. ایمان و اعتقاد خود را قوی کنید
8. خودتان را در معرض موقعیت‌های استرس‌زا قرار ندهید
9. در طول روز حتما به موسیقی‌های آرامش‌بخش گوش دهید
10. برای اتفاقی که افتاده به دنبال مقصر نباشید
نظرات شما
جدیدترین پرامتیازترین