مادران شاغل نسبت به مادران خانه‌دار با تشویش‌ها و همین‌طور نگرانی‌های بیشتری دست به گریبان هستند؛ زیرا مادران شاغل پس از پایان دوره مرخصی زایمان باید به کار خود بازگردند. اما این دوران با دوران قبل از زایمان بسیار متفاوت است! شاید در زمانی که هنوز فرزندتان متولد نشده بود با خود می‌گفتید که فرزندم را به والدین، پرستار یا مهدکودک می‌سپارم اما بعد از تولد فرزندنتان دیگر تمایلی به این کار نداشته و نمی‌دانید با فرزند تازه متولد شده‌ای که به مادرش نیازمند است؛ باید چه کنید؟ جدایی کودک از مادر شاغل بحث بسیار مهمی است و بیش از 75 درصد مادران برای بازگشت به فضای کار با این احساس روبه‌رو می‌شوند.
بازگشت دوباره به کار و حس عذاب وجدان
بسیاری از مادرانی که با احساساتی نظیر عذاب وجدان، گناه و... روبه‌رو می‌شوند دایما این فکر را در ذهن خود مرور می‌کنند که فرزند ضعیف و کوچکشان را تنها می‌گذارند در صورتی که شما با سپردن فرزندتان به پرستار، مهدکودک یا والدین خود، این شانس را به او می‌دهید که با افراد دیگری جز والدین خود در ارتباط باشد. فرزند شما در این ارتباط می‌تواند با رفتارها و همین‌طور محیط یا کودکان دیگری آشنا شود که با افزایش فعالیت‌های ذهنی و روحی همراه است. این مرحله می‌تواند اولین دوره‌ای باشد که شما به فرزندتان اجازه می‌دهید تا استقلال خود را در سطحی بسیار کوچک پیدا کند تا در آینده بتواند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کرده و تبدیل به کودکی منزوی یا خجالتی نشود.
انتقال حس مادران به نوزادان
اگر مادری هستید که با سپردن فرزندتان به خانواده یا مهد کودک احساس گناه یا عذاب وجدان میکنید، باید بدانید که این احساس به خوبی به نوزاد شما منتقل می‌شود و می‌تواند در رفتار و روحیه فرزندتان تاثیرگذار باشد. پس این احساس را فراموش کنید و به فرزندتان اجازه دهید که فارغ از احساسات شما رشد کند.
قادر به جدایی از فرزندم نیستم...
یکی از مادرانی که مدت زمان مرخصی زایمانش تمام شده و باید به محیط کاری خود بازگردد، می‌گوید؛ جدایی از فرزندش برایش سخت و دشوار است و این حس او را تا استعفاء نیز پیش برده است. اما مشاور این مادر در توصیه‌ای به او گفت: «این جدایی هر چند برای مادران ناخوشایند است اما باید به آرامی انجام شود بدین معنا که مادران باید از چند ماه قبل خود را برای این جدایی آماده کنند. برای مثال با یک تمرین بسیار ساده خود را برای بازگشت به محیط کار آماده کنند.
حداقل به مدت چند ساعت در طول روز نوزادتان را به همسرتان، خانواده یا دوستانتان سپرده و او را ترک کنید. در مدتی که کنار فرزندتان نیستید، می‌توانید با برقراری تماس تلفنی از حال فرزندتان با خبر شوید تا شخصی که در حال نگهداری از فرزندتان است به شما اطمینان دهد که فرزندتان گریه نمی‌کند و در حال استراحت یا بازی به سر می‌برد. در تمرینات بعدی، این جدایی را طولانی‌تر کنید. برای مثال از صبح تا عصر فرزندتان را به شخص دیگری سپرده و یک روز کامل در کنار او نباشید تا به مرور زمان بتوانید برای روز موعود که بازگشت به محیط کاریتان است، آماده شوید. عادات غذایی، ناراحتی‌های احتمالی، ساعات خواب و سایر رفتارهای نوزادتان را به شخصی که قرار است از او مراقبت کند، متذکر شوید تا با خیالی آسوده‌تر بتوانید او را ترک کنید.
اهمیت رفتار مادران شاغل در اولین روزهای جدایی
مادران شاغل در زمانی که به منزل باز می‌گردند بایستی ارتباط خوبی را با نوزادشان برقرار کنند تا نوزاد کمبود وجود مادر را احساس نکند. با نوزادتان بازی کنید، صحبت کنید، اجازه دهید تا با استشمام بوی مادر از بازگشت شما اطمینان حاصل کند.
فرزندم در هنگام جدایی از من بی‌قرار است
بسیاری از مادران مانند سارا از بی‌قراری نوزادشان در زمان جدایی از مادر گله‌مند هستند اما این موضوع نیز راهکارهای خود را دارد. مشاور سارا معتقد است: «نوزادان با شنیدن صدا و همین طور بو کردن مادرانشان به آرامش می‌رسند. پس در روزهای اولیه جدایی برای اینکه فرزند و مادر دچار بی‌قراری نشوند، مادر می‌تواند جملاتی را ضبط کرده و نزد پرستار یا شخصی که نگهداری نوزاد را برعهده دارد، بسپارد تا در زمان بی‌قراری نوزاد این صدا برای او پخش شود و از طرفی نوزاد را با لباسی که مادرش پوشیده و یادآور بوی مادرش است، در آغوش بگیرند تا بتوان نوزاد را به مرور زمان به جدایی از مادرش عادت داد و با گذشت زمان تنها در زمان‌های بی‌قراری نوزاد از مادر به پخش صدا یا در آغوش گرفتن نوزاد با روسری یا لباس مادر در آغوش پرداخت.
مزخرف ترین کار تو دنیای ماشینی امروز جدایی نوزاد از آغوش مادر بخاطر سرکار رفتن و کاسبی مادر چیزی که هدف خلقتش نبوده
نظرشما در مورد استقلال کودک 6 ماهه کاملا اشتباه است نوزاد فقط به مادر احتیاج داره نه پرستار نه پدر بزرگ مادر بزرگ. مادر باید حتما حتما پیش بچش باشه نه اینکه زحمت بچه رو بندازم رو دوش مادر و مادر شوهر و پرستار. و خودش راحت باشه تازه از همه هم توقع درسته باشه تشویقش کنن و بهش احترام بزار و شام و نهار براش بیارن و تازه اگر همون مادر بزرگ یه نظری هم داد خودشو کج و کوله کنه و بگه من مادرم من میفهمم. نه خیر تو فقط حملش کردی و دادی یکی دیگه بز رگ کنه و تا ه کلی هم احترام و عزت دریافت کردی
این چه طرز فکریه؟؟!!! تو این گرونی خیلی ها مجبورن کار کنن تا رفاه بیشتری واسه خانواده فراهم باشه
والا همه دوست دارن بشینن تو خونه و لذت بچه رو ببرن ولی واقعیت زندگی یه چیز دیگه است!
شما قطعا دارید راجع به عروستون صحبت میکنید. شما به عنوان مادر ب رگ نسبت به نوه تون وظایفی دارید. واگر وظیفتون رو انجام دادید دلیل براین نمیشه به خودتون اجازه بدلیل تو تمام امور مربوط به بچه دخالت بکنید.اگر گاهی به پدر و مادران جوان کمک میکنید راه دوری نمیره. منت نکنید